Ben neden böyleyim

Esmerr89 .!.:

her seferınde kardesın senden daha ıyı daha normal sen hastasın sorumlusun der

Genişletmek için tıkla...

Esmerr89 .!.:

Hayatmda ki insan sanırım artık eski hayatimda ki insan olacak iki yıldır hayatımda olduğu sürece bana en ufak bir masraf yapmaktan kaçındı..oncelikle şunu söyleyeyim bu insan çok iyi bir isi plan ve standartların üstünde para kazanan bir insan..iki yıldır hayatımda söyle örnek vereyim bir kere mesele doğum günüm hariç hediye almamıştır maddi olarak yüksek bir şeyden bahsetmiyorum mesela ufak bir şey beni mutlu etmek için sunuda sevgilim aldı bana diye göstereceğim tek bir şey yok

Genişletmek için tıkla...

Esmerr89 .!.:

erkek arkadaşım var ona bile üzülüyorum o kadar akıllı zeki kişiliği oturmuş ozguvenli kadınlar varken bence beni haketmiyor ..

Genişletmek için tıkla...

Janet Suhh .!.:

Eğer yıllardır hayatınızda olan ve geçmiş konularda bahsettiğiniz erkek arkadaşınızı kast ediyorsanız Allah akıl fikir versin diyorum. Böyle saçma sapan insanları bile yüceltip kendinizi ezik görürseniz bu başlıkta anlattıklarınızı yaşamanız kaçınılmaz olur.

Genişletmek için tıkla...

Esra .!.:

Neden mantıksız konuştuğunuzu düşünüyorsunuz? Bilgi eksikliğiniz var ve sırf konuşmak için konuşuyorsanız biraz kendinizi geliştirmeye çalışın. Güncel kitap ve dergilerden okuyun, birazcık gündemi takip edin. Online eğitimlere katılın. Hem biraz olsun bilginiz artar hem de kendinizi ifade etme yeteneğiniz artar.

Genişletmek için tıkla...

Esmerr89 .!.:

Merhaba .. Sıkıntımı nasıl anlatacağım nereden başlayacağım bilmiyorum .. kısaca bahsedecek olursam insanlar tarafindan deger görmemem önemsenmemem.. Çocukluğumdan beri sosyal fobi yaşıyorum ezik kendini ifade edemeyen çekingen ve açıkçası çok da zeki olmayan biriydim ve hala öyleyim..35 yaşındayım bu sebepten bu yaşıma kadar doğru düzgün çalışamadım..Sanırım Allah halime acıdı ve ben de biraz kendimi zorlayarak ise girdim ve 6 aydır çalışıyorum.. insanlar tarafindan önemsemiyorum is yerinde ve arkadaş ortamında sohbet edilirken insanlar ben yokmuşum gibi davranıyorlar 4 kişi oturuyoruz diyelim biri bir şey anlatırken asla bana bakarak konuşmuyorlar yada bir şey söylediğim zaman duyulmuyor önemsenmiyor asla aranan bir insan olmadım... Artık bende de bir sıkıntı olduğunu düşünmeye başladım insanlara bakıyorum benim yanımdakilere hatta kendimden küçüklere o kadar mantıklı konuşuyorlar ki verdiği cevaplar zekice yaptıkları espriler .. Nasil o anda akıllarına geliyor nasil konuşuyorlar zekice espriler yapıyorlar diyorum.. Ben ise konuşmak için konuşuyorum insanlar tarafindan sessiz saf gözükmemek için ama ne konuşmalarım mantıklı ne de davranışlarım..sanki hiç bir sey bana yakışmıyor konuşurken bile saçmalıyorum yerinde konuşamıyorum bir konu hakkında mantıklı yorum yapamıyorum nasil bu insanlar bu kadar zeki diyorum nasil bu kadar mantıklı konusabiliyorlar özguvenli olabiliyorlar ..Ağır sessiz ve sakin insanim ama böyle olunca da insanlar tarafindan asla değer görmüyorum.. Bakiyorum herkesin karakteristik bir özelliği var ama ben kendi benliğimi bulamadım hep rol yapıyorum ..kendimi çok seviyorum iyi kalpli kimsenin kötülüğünü istemeyen bir insanim ama yıllardır yaşadığım bu durum beni çok üzüyor ölmek bile istiyorm bazen ..Yeni taniyan insanlar da beni tanıdıktan bir sure sonra yokmuşum gibi davraniyorlar o ortamda.. insanlar beni saf gördükleri için bence önemsemiyorlar ve konustugum anda anlıyorlar diye düşünüyorum ama asla değiştiremiyorm kendimi de rol yapmaktan da yoruldum böyle yaşamaktan da ..erkek arkadaşım var ona bile üzülüyorum o kadar akıllı zeki kişiliği oturmuş ozguvenli kadınlar varken bence beni haketmiyor .. Uzun oldu biraz okuyanlara şimdiden teşekkür ederim..

Genişletmek için tıkla...

Elfidaa90 .!.:

Merhaba .. Sıkıntımı nasıl anlatacağım nereden başlayacağım bilmiyorum .. kısaca bahsedecek olursam insanlar tarafindan deger görmemem önemsenmemem.. Çocukluğumdan beri sosyal fobi yaşıyorum ezik kendini ifade edemeyen çekingen ve açıkçası çok da zeki olmayan biriydim ve hala öyleyim..35 yaşındayım bu sebepten bu yaşıma kadar doğru düzgün çalışamadım..Sanırım Allah halime acıdı ve ben de biraz kendimi zorlayarak ise girdim ve 6 aydır çalışıyorum.. insanlar tarafindan önemsemiyorum is yerinde ve arkadaş ortamında sohbet edilirken insanlar ben yokmuşum gibi davranıyorlar 4 kişi oturuyoruz diyelim biri bir şey anlatırken asla bana bakarak konuşmuyorlar yada bir şey söylediğim zaman duyulmuyor önemsenmiyor asla aranan bir insan olmadım... Artık bende de bir sıkıntı olduğunu düşünmeye başladım insanlara bakıyorum benim yanımdakilere hatta kendimden küçüklere o kadar mantıklı konuşuyorlar ki verdiği cevaplar zekice yaptıkları espriler .. Nasil o anda akıllarına geliyor nasil konuşuyorlar zekice espriler yapıyorlar diyorum.. Ben ise konuşmak için konuşuyorum insanlar tarafindan sessiz saf gözükmemek için ama ne konuşmalarım mantıklı ne de davranışlarım..sanki hiç bir sey bana yakışmıyor konuşurken bile saçmalıyorum yerinde konuşamıyorum bir konu hakkında mantıklı yorum yapamıyorum nasil bu insanlar bu kadar zeki diyorum nasil bu kadar mantıklı konusabiliyorlar özguvenli olabiliyorlar ..Ağır sessiz ve sakin insanim ama böyle olunca da insanlar tarafindan asla değer görmüyorum.. Bakiyorum herkesin karakteristik bir özelliği var ama ben kendi benliğimi bulamadım hep rol yapıyorum ..kendimi çok seviyorum iyi kalpli kimsenin kötülüğünü istemeyen bir insanim ama yıllardır yaşadığım bu durum beni çok üzüyor ölmek bile istiyorm bazen ..Yeni taniyan insanlar da beni tanıdıktan bir sure sonra yokmuşum gibi davraniyorlar o ortamda.. insanlar beni saf gördükleri için bence önemsemiyorlar ve konustugum anda anlıyorlar diye düşünüyorum ama asla değiştiremiyorm kendimi de rol yapmaktan da yoruldum böyle yaşamaktan da ..erkek arkadaşım var ona bile üzülüyorum o kadar akıllı zeki kişiliği oturmuş ozguvenli kadınlar varken bence beni haketmiyor .. Uzun oldu biraz okuyanlara şimdiden teşekkür ederim..

Genişletmek için tıkla...

Vasfiyeteyzeniz .!.:

Ben de 34 yaşındayım.
O dediğin her an espri yapabilen “ya bunlar nerden aklına geliyor” denilen kişi benim
Bence bu şununla alakalı çok kitap okuyorum, çok film dizi izliyorum ve her şeyi araştırırım.
Atıyorum bir ortamda dendi ki filler kaç hafta hamile oluyor acaba? Hemen açar bakarım onu aklımın bi köşesine yazarım.
Arkadaşlarım bana Google der her şeyi bana sorarlar. Ama asla bu bilmişlik şeklinde değil.
Güzel bir kadın mıyım ? Aman aman ayırt edici bir güzelliğim yok benden çok daha güzel arkadaşlarım var. Ama bir ortama girersem 10 dakika sonra ben konuşurken herkes beni dinliyor olur.
Eşimin en çok kıskandığı şey çünkü o da çok ilgi gören sayılan biri üstünde ki ilgi bana kayıyor diye kıskanıyor
Peki bana kalırsa bunun altında ne yatıyor. Kendine güven,kendini sevmek.
Belki yay burcu olmamın da etkisi vardır
Kendimi çok severim yeri gelir kendimi eleştiririm ama yine de çok severim. Kendimi kimsenin altında görmem kimse bana üstünlük taslayamaz. Ama insanları da çok överim,iltifat konusunda ağzım asla geri durmaz. Arkadaşlarıma,akrabalarıma özellikle kız arkadaşlarıma iltifattan hiç geri durmam. Bence başkalarının iyi yanlarını görüp söylemek de insanın enerjisini yükseltiyor.

Genişletmek için tıkla...

Elfidaa90 .!.:

Bende yay burcuyum ama sizin anlattığınız özelliklerin bir tanesi yok

Genişletmek için tıkla...

Elfidaa90 .!.:

Merhaba .. Sıkıntımı nasıl anlatacağım nereden başlayacağım bilmiyorum .. kısaca bahsedecek olursam insanlar tarafindan deger görmemem önemsenmemem.. Çocukluğumdan beri sosyal fobi yaşıyorum ezik kendini ifade edemeyen çekingen ve açıkçası çok da zeki olmayan biriydim ve hala öyleyim..35 yaşındayım bu sebepten bu yaşıma kadar doğru düzgün çalışamadım..Sanırım Allah halime acıdı ve ben de biraz kendimi zorlayarak ise girdim ve 6 aydır çalışıyorum.. insanlar tarafindan önemsemiyorum is yerinde ve arkadaş ortamında sohbet edilirken insanlar ben yokmuşum gibi davranıyorlar 4 kişi oturuyoruz diyelim biri bir şey anlatırken asla bana bakarak konuşmuyorlar yada bir şey söylediğim zaman duyulmuyor önemsenmiyor asla aranan bir insan olmadım... Artık bende de bir sıkıntı olduğunu düşünmeye başladım insanlara bakıyorum benim yanımdakilere hatta kendimden küçüklere o kadar mantıklı konuşuyorlar ki verdiği cevaplar zekice yaptıkları espriler .. Nasil o anda akıllarına geliyor nasil konuşuyorlar zekice espriler yapıyorlar diyorum.. Ben ise konuşmak için konuşuyorum insanlar tarafindan sessiz saf gözükmemek için ama ne konuşmalarım mantıklı ne de davranışlarım..sanki hiç bir sey bana yakışmıyor konuşurken bile saçmalıyorum yerinde konuşamıyorum bir konu hakkında mantıklı yorum yapamıyorum nasil bu insanlar bu kadar zeki diyorum nasil bu kadar mantıklı konusabiliyorlar özguvenli olabiliyorlar ..Ağır sessiz ve sakin insanim ama böyle olunca da insanlar tarafindan asla değer görmüyorum.. Bakiyorum herkesin karakteristik bir özelliği var ama ben kendi benliğimi bulamadım hep rol yapıyorum ..kendimi çok seviyorum iyi kalpli kimsenin kötülüğünü istemeyen bir insanim ama yıllardır yaşadığım bu durum beni çok üzüyor ölmek bile istiyorm bazen ..Yeni taniyan insanlar da beni tanıdıktan bir sure sonra yokmuşum gibi davraniyorlar o ortamda.. insanlar beni saf gördükleri için bence önemsemiyorlar ve konustugum anda anlıyorlar diye düşünüyorum ama asla değiştiremiyorm kendimi de rol yapmaktan da yoruldum böyle yaşamaktan da ..erkek arkadaşım var ona bile üzülüyorum o kadar akıllı zeki kişiliği oturmuş ozguvenli kadınlar varken bence beni haketmiyor .. Uzun oldu biraz okuyanlara şimdiden teşekkür ederim..

Genişletmek için tıkla...

insanolmussempanze .!.:

İnsanın her saniyesini etkileyen tek birşey vardır o da psikolojidir.

5 krş varsa onuda terapiye harcayınız online çok uygun terapiler var.

Ya bir ömür kendinizi eleştiren size düşman içsesinizle acı çekersiniz ya da terapi.

Dünyada kozmetiğe harcanan paranın binde biri terapilere harcansaydı. İnsanlık hem daha az sayıda hem inanızlmaz konforlu hayatlar kurardı kendine.

Genişletmek için tıkla...

Elfidaa90 .!.:

Merhaba .. Sıkıntımı nasıl anlatacağım nereden başlayacağım bilmiyorum .. kısaca bahsedecek olursam insanlar tarafindan deger görmemem önemsenmemem.. Çocukluğumdan beri sosyal fobi yaşıyorum ezik kendini ifade edemeyen çekingen ve açıkçası çok da zeki olmayan biriydim ve hala öyleyim..35 yaşındayım bu sebepten bu yaşıma kadar doğru düzgün çalışamadım..Sanırım Allah halime acıdı ve ben de biraz kendimi zorlayarak ise girdim ve 6 aydır çalışıyorum.. insanlar tarafindan önemsemiyorum is yerinde ve arkadaş ortamında sohbet edilirken insanlar ben yokmuşum gibi davranıyorlar 4 kişi oturuyoruz diyelim biri bir şey anlatırken asla bana bakarak konuşmuyorlar yada bir şey söylediğim zaman duyulmuyor önemsenmiyor asla aranan bir insan olmadım... Artık bende de bir sıkıntı olduğunu düşünmeye başladım insanlara bakıyorum benim yanımdakilere hatta kendimden küçüklere o kadar mantıklı konuşuyorlar ki verdiği cevaplar zekice yaptıkları espriler .. Nasil o anda akıllarına geliyor nasil konuşuyorlar zekice espriler yapıyorlar diyorum.. Ben ise konuşmak için konuşuyorum insanlar tarafindan sessiz saf gözükmemek için ama ne konuşmalarım mantıklı ne de davranışlarım..sanki hiç bir sey bana yakışmıyor konuşurken bile saçmalıyorum yerinde konuşamıyorum bir konu hakkında mantıklı yorum yapamıyorum nasil bu insanlar bu kadar zeki diyorum nasil bu kadar mantıklı konusabiliyorlar özguvenli olabiliyorlar ..Ağır sessiz ve sakin insanim ama böyle olunca da insanlar tarafindan asla değer görmüyorum..Girdigim her ortamda silik kaliyorum oyle olunca da iyi ce icime kapamiyorum.. Hastanede çalışıyorum mesela bir sorumlu basliyor burada herkese gunaydin diyor bana asla demiyor benim gözüme bakarak asla konusmuyor .. Bakiyorum herkesin karakteristik bir özelliği var ama ben kendi benliğimi bulamadım hep rol yapıyorum ..kendimi çok seviyorum iyi kalpli kimsenin kötülüğünü istemeyen bir insanim ama yıllardır yaşadığım bu durum beni çok üzüyor ölmek bile istiyorm bazen ..Yeni taniyan insanlar da beni tanıdıktan bir sure sonra yokmuşum gibi davraniyorlar o ortamda.. insanlar beni saf gördükleri için bence önemsemiyorlar ve konustugum anda anlıyorlar diye düşünüyorum ama asla değiştiremiyorm kendimi de rol yapmaktan da yoruldum böyle yaşamaktan da ..erkek arkadaşım var ona bile üzülüyorum o kadar akıllı zeki kişiliği oturmuş ozguvenli kadınlar varken bence beni haketmiyor .. Uzun oldu biraz okuyanlara şimdiden teşekkür ederim..

Genişletmek için tıkla...

Elfidaa90 .!.:

Merhaba .. Sıkıntımı nasıl anlatacağım nereden başlayacağım bilmiyorum .. kısaca bahsedecek olursam insanlar tarafindan deger görmemem önemsenmemem.. Çocukluğumdan beri sosyal fobi yaşıyorum ezik kendini ifade edemeyen çekingen ve açıkçası çok da zeki olmayan biriydim ve hala öyleyim..35 yaşındayım bu sebepten bu yaşıma kadar doğru düzgün çalışamadım..Sanırım Allah halime acıdı ve ben de biraz kendimi zorlayarak ise girdim ve 6 aydır çalışıyorum.. insanlar tarafindan önemsemiyorum is yerinde ve arkadaş ortamında sohbet edilirken insanlar ben yokmuşum gibi davranıyorlar 4 kişi oturuyoruz diyelim biri bir şey anlatırken asla bana bakarak konuşmuyorlar yada bir şey söylediğim zaman duyulmuyor önemsenmiyor asla aranan bir insan olmadım... Artık bende de bir sıkıntı olduğunu düşünmeye başladım insanlara bakıyorum benim yanımdakilere hatta kendimden küçüklere o kadar mantıklı konuşuyorlar ki verdiği cevaplar zekice yaptıkları espriler .. Nasil o anda akıllarına geliyor nasil konuşuyorlar zekice espriler yapıyorlar diyorum.. Ben ise konuşmak için konuşuyorum insanlar tarafindan sessiz saf gözükmemek için ama ne konuşmalarım mantıklı ne de davranışlarım..sanki hiç bir sey bana yakışmıyor konuşurken bile saçmalıyorum yerinde konuşamıyorum bir konu hakkında mantıklı yorum yapamıyorum nasil bu insanlar bu kadar zeki diyorum nasil bu kadar mantıklı konusabiliyorlar özguvenli olabiliyorlar ..Ağır sessiz ve sakin insanim ama böyle olunca da insanlar tarafindan asla değer görmüyorum..Girdigim her ortamda silik kaliyorum oyle olunca da iyi ce icime kapamiyorum.. Hastanede çalışıyorum mesela bir sorumlu basliyor burada herkese gunaydin diyor bana asla demiyor benim gözüme bakarak asla konusmuyor .. Bakiyorum herkesin karakteristik bir özelliği var ama ben kendi benliğimi bulamadım hep rol yapıyorum ..kendimi çok seviyorum iyi kalpli kimsenin kötülüğünü istemeyen bir insanim ama yıllardır yaşadığım bu durum beni çok üzüyor ölmek bile istiyorm bazen ..Yeni taniyan insanlar da beni tanıdıktan bir sure sonra yokmuşum gibi davraniyorlar o ortamda.. insanlar beni saf gördükleri için bence önemsemiyorlar ve konustugum anda anlıyorlar diye düşünüyorum ama asla değiştiremiyorm kendimi de rol yapmaktan da yoruldum böyle yaşamaktan da ..erkek arkadaşım var ona bile üzülüyorum o kadar akıllı zeki kişiliği oturmuş ozguvenli kadınlar varken bence beni haketmiyor .. Uzun oldu biraz okuyanlara şimdiden teşekkür ederim..

Genişletmek için tıkla...