Kızgınlıkla olabilecek bir şey olarak görüyormuş küfrü, hakareti hatta siz de böyle düşünmüşsünüz, eşinden şiddet görenler hatta kadın cinayetlerinin kurbanları da bunu düşünüyor, sonrası malum.
Ama üstüne -sebebiniz ve niyetiniz ne olursa olsun, o ayıbından utanıp telafi etmeden- özür dilemeniz, çocuğu küfretti diye takdir edip ödüllendirmek ve bu akıl alır gibi değil.
Küfür=ahlak eksikliği.
Yani karşımızda sinirlenince ahlakını kaybeden biri var.
Oysa bir insan ya terbiyeli ve ahlaklıdır ya da terbiyesiz ve görgüsüz.
Duruma göre huy değiştiriyorsa sakin zamanlardaki halini baz almak gereksiz iyi niyet olur.
Kim sakin ve her şey yolundayken sorun çıkarır ki "sinirlenince oluyor, geçer diye düşündüm" denilebilsin?
Yine şu gerçeği aydınlatıyor konu.
Toplumdaki kaba saba, öfke kontrolünden aciz adamları sinir anında alttan alan Anneler yetiştiriyor, üstüne özür dileyen sevgilileri de iyice arsızlaştırıyor.
Bu şahıstan bu kadar saygısızlık üstüne mideniz almaz diye varsayarak size fayda gelmez diyorum.
Ama umarım hayatına sizden sonra girecek kişi o lafları bir güzel yedirir ona.
Size de kendinize bu lafları ettirmeyecek öz saygıyı kazandıktan sonra yeni bir ilişkiye başlamanızı tavsiye ederim.
