Ben nasıl bir tavır sergilemeliyim?

Toyumvar

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
24 Mayıs 2019
1.001
343
25
Biz aile binasında oturan bir aileyiz. Eşimle sorunlarımız yok ancak aileden ötürü sürekli tartışmalar yaşıyorduk. Şu an öyle bir durum yok.
Eşime annenle her tartışmamızda herkesi bana düşman ediyor resmen düşman topluyor dediğimde bana çok inanmazdı ya da önemsemezdi. Çünkü topladığı düşmanlar yine kendi çocukları ve kardeşleri olurdu.
Bu sefer eşimle annesi çok kötü bir şekilde tartıştı. Ve aynı şeyleri kendi oğluna yaptı.
Toplum içindeyken bebeğimiz kvmin kucağındaydı. Bebeği aldığı gibi bi şey planladığını anladım ama ne yapacagını anlamadım bakışlarından anlıyorum artık (baştan aşağı beni süzer ve bir laf çarpar bi hareket yapar o sırada kafasını çok hızlı hareket ettirir.) çocuğu alıp eşimin konuşmadığı akrabasına bende konuşmuyorum. (Yıllar öncesinden beri konuşmuyoruz) onun evine götürüp çocuğumuzu ona gösteriyor vs. Eşimde çocugu almaya gidip gördü çocuğu alıp eve geldik eşim geri gitti eşyalarımız kalmıştı. Eşim annesiyle o sırada baya bir kavga etmiş. Sokaktan sesler geliyo. ( eşimin annesiyle kavga ettiğine dair dedikodu yapıyolar. Yok işte ben doldurmuşum) Ben birden ağlamaya başladım çıkıp deidkodumuzu yapanlara bişey diyemedim. Şimdi kv bütün herkesi eşime ve bana düşman etti. bize eşimin amcası geldi adamı biz egeldiğine pişman ettiler. Kimse eşimle konuşmuyor. Taşınmak için elimizden geleni yapıyoruz. Eşim iyi oldu herkesin gerçek yüzünü gördüm diyor etkilenmemiş gibi yapıyor. Ama geceleri sayıklıyor. Bu sefer olayla benim alakam yoktu yine benim başıma patladı. Neyse çok önemli değil şu an çok rahatım kimse çocuğuma bana karışmıyor ama eşim yapayalnız kalmış gibi. Çünkü arkadaşalrıyla görüşmektense ailesinden birileriyle oturmayı daha çok severdi. Ben bazen eline bi tabak pasta verir ablalarına gönderirdim git biraz otur diye ben de arkadaşlarımla görüntülü konuşurdum. Sürekli
İçiçelerdi Ben bu ortamı geri birleştirebilirim. Ama bu kadar eşimi dışlamalarını kaldıramıyorum kendi ablalrı bile arkasını döndü bugün de konuşmak için aradılar açmadı. Bi ablası çok iyidir eşimin onunla aramızı bozmak için çok çabalamışlardı bi türlü ayrılmıyorduk en son oda gitti. yarın çaya çağırsam mı onu eşim ablasını çok sever ben de severim.
 
çocuğu alıp eşimin konuşmadığı akrabasına bende konuşmuyorum. (Yıllar öncesinden beri konuşmuyoruz) onun evine götürüp çocuğumuzu ona gösteriyor vs.

Buna neden izin veriyorsunuz bir çift olarak? Hem sen hem kocan, çocuğu süs eşyası gibi kaynananın ordan oraya sürüklemesine izin veriyorsunuz. Üstelik siz görüşmüyorsunuz, sizin görüşmediğiniz insana sizden izin ve onay almadan süs eşyası gibi çocuk taşıyor.

Böyle insandan eşin ve sen zaten uzak kalın. Bırak kocanı dışlasınlar.
 
Biz aile binasında oturan bir aileyiz. Eşimle sorunlarımız yok ancak aileden ötürü sürekli tartışmalar yaşıyorduk. Şu an öyle bir durum yok.
Eşime annenle her tartışmamızda herkesi bana düşman ediyor resmen düşman topluyor dediğimde bana çok inanmazdı ya da önemsemezdi. Çünkü topladığı düşmanlar yine kendi çocukları ve kardeşleri olurdu.
Bu sefer eşimle annesi çok kötü bir şekilde tartıştı. Ve aynı şeyleri kendi oğluna yaptı.
Toplum içindeyken bebeğimiz kvmin kucağındaydı. Bebeği aldığı gibi bi şey planladığını anladım ama ne yapacagını anlamadım bakışlarından anlıyorum artık (baştan aşağı beni süzer ve bir laf çarpar bi hareket yapar o sırada kafasını çok hızlı hareket ettirir.) çocuğu alıp eşimin konuşmadığı akrabasına bende konuşmuyorum. (Yıllar öncesinden beri konuşmuyoruz) onun evine götürüp çocuğumuzu ona gösteriyor vs. Eşimde çocugu almaya gidip gördü çocuğu alıp eve geldik eşim geri gitti eşyalarımız kalmıştı. Eşim annesiyle o sırada baya bir kavga etmiş. Sokaktan sesler geliyo. ( eşimin annesiyle kavga ettiğine dair dedikodu yapıyolar. Yok işte ben doldurmuşum) Ben birden ağlamaya başladım çıkıp deidkodumuzu yapanlara bişey diyemedim. Şimdi kv bütün herkesi eşime ve bana düşman etti. bize eşimin amcası geldi adamı biz egeldiğine pişman ettiler. Kimse eşimle konuşmuyor. Taşınmak için elimizden geleni yapıyoruz. Eşim iyi oldu herkesin gerçek yüzünü gördüm diyor etkilenmemiş gibi yapıyor. Ama geceleri sayıklıyor. Bu sefer olayla benim alakam yoktu yine benim başıma patladı. Neyse çok önemli değil şu an çok rahatım kimse çocuğuma bana karışmıyor ama eşim yapayalnız kalmış gibi. Çünkü arkadaşalrıyla görüşmektense ailesinden birileriyle oturmayı daha çok severdi. Ben bazen eline bi tabak pasta verir ablalarına gönderirdim git biraz otur diye ben de arkadaşlarımla görüntülü konuşurdum. Sürekli
İçiçelerdi Ben bu ortamı geri birleştirebilirim. Ama bu kadar eşimi dışlamalarını kaldıramıyorum kendi ablalrı bile arkasını döndü bugün de konuşmak için aradılar açmadı. Bi ablası çok iyidir eşimin onunla aramızı bozmak için çok çabalamışlardı bi türlü ayrılmıyorduk en son oda gitti. yarın çaya çağırsam mı onu eşim ablasını çok sever ben de severim.
Eşinizi bırakın duygusunu yasasın. Ebeveyni değilsiniz. amanla barısırlar. Olaya dahil olmayın bekleyin az bı hazmetsin adam. Kolay değil gözünü açmış şokta.
 
Buna neden izin veriyorsunuz bir çift olarak? Hem sen hem kocan, çocuğu süs eşyası gibi kaynananın ordan oraya sürüklemesine izin veriyorsunuz. Üstelik siz görüşmüyorsunuz, sizin görüşmediğiniz insana sizden izin ve onay almadan süs eşyası gibi çocuk taşıyor.

Böyle insandan eşin ve sen zaten uzak kalın. Bırak kocanı dışlasınlar.
Ben kv le arama mesafe koymuştum çok nadir denk gelince gelip çocugu kucagımdna alır severdi o gün işte yine bir yerden dönerken beş dk oturduk aldı severken gitti eşimle böyle bir durumları yoktu. Çocugu kendi çocugu sandıgından ilk alıp komşuya gidecekti eşim fark etti ve bagırdı götürme diye. Sonra eşim muhabbete dalınca bana baka baka alıp o akrabaya götürdü bende çocugun altını değişicem ikide bir diyorum ki götürücem pişicek yoksa en son eşim gitti baktı annesi yok oraya girmiş gitti aldı çocugu. Ya bide şöyle bir durum var karşı tarafında böyle bir talebi yok zaten getir çocugu görelim vs bizimde gidip konuşmak gibi çocuğumuzu görsün gibi bi düşüncemiz yok kafasına göre ortalık karıştırıyor.
 
Biz aile binasında oturan bir aileyiz. Eşimle sorunlarımız yok ancak aileden ötürü sürekli tartışmalar yaşıyorduk. Şu an öyle bir durum yok.
Eşime annenle her tartışmamızda herkesi bana düşman ediyor resmen düşman topluyor dediğimde bana çok inanmazdı ya da önemsemezdi. Çünkü topladığı düşmanlar yine kendi çocukları ve kardeşleri olurdu.
Bu sefer eşimle annesi çok kötü bir şekilde tartıştı. Ve aynı şeyleri kendi oğluna yaptı.
Toplum içindeyken bebeğimiz kvmin kucağındaydı. Bebeği aldığı gibi bi şey planladığını anladım ama ne yapacagını anlamadım bakışlarından anlıyorum artık (baştan aşağı beni süzer ve bir laf çarpar bi hareket yapar o sırada kafasını çok hızlı hareket ettirir.) çocuğu alıp eşimin konuşmadığı akrabasına bende konuşmuyorum. (Yıllar öncesinden beri konuşmuyoruz) onun evine götürüp çocuğumuzu ona gösteriyor vs. Eşimde çocugu almaya gidip gördü çocuğu alıp eve geldik eşim geri gitti eşyalarımız kalmıştı. Eşim annesiyle o sırada baya bir kavga etmiş. Sokaktan sesler geliyo. ( eşimin annesiyle kavga ettiğine dair dedikodu yapıyolar. Yok işte ben doldurmuşum) Ben birden ağlamaya başladım çıkıp deidkodumuzu yapanlara bişey diyemedim. Şimdi kv bütün herkesi eşime ve bana düşman etti. bize eşimin amcası geldi adamı biz egeldiğine pişman ettiler. Kimse eşimle konuşmuyor. Taşınmak için elimizden geleni yapıyoruz. Eşim iyi oldu herkesin gerçek yüzünü gördüm diyor etkilenmemiş gibi yapıyor. Ama geceleri sayıklıyor. Bu sefer olayla benim alakam yoktu yine benim başıma patladı. Neyse çok önemli değil şu an çok rahatım kimse çocuğuma bana karışmıyor ama eşim yapayalnız kalmış gibi. Çünkü arkadaşalrıyla görüşmektense ailesinden birileriyle oturmayı daha çok severdi. Ben bazen eline bi tabak pasta verir ablalarına gönderirdim git biraz otur diye ben de arkadaşlarımla görüntülü konuşurdum. Sürekli
İçiçelerdi Ben bu ortamı geri birleştirebilirim. Ama bu kadar eşimi dışlamalarını kaldıramıyorum kendi ablalrı bile arkasını döndü bugün de konuşmak için aradılar açmadı. Bi ablası çok iyidir eşimin onunla aramızı bozmak için çok çabalamışlardı bi türlü ayrılmıyorduk en son oda gitti. yarın çaya çağırsam mı onu eşim ablasını çok sever ben de severim.
Karışmayın bence illa çağırmak istiyorsanız eşinize sorun ablanı çağırmak istiyorum çağırabilir miyim diye yoksa daha da çok ofkenebilir huyunu siz daha iyi bilirsiniz
 
aile binasinda oturmak bence cok yanlis yani elbette sartlariniz bunu gerektiriyordur bu yuzden oyle yapmissinizdir ama bildigim bir sey varsa ne sizin ailenize cok yakin ne de esinizin ailesini cok yakin olucaksiniz. cevremde de sizin yasadiginiz soruna benzer sorunlar yasayan oldu ve cogu kavgali aileler ic ice olmamali sonu kacinilmaz oluyor :KK43: bence siz olumlu yapici olun sadece esiniz icin ama mutlaka tasinin
 
Bütün konularını biliyorum, hatırlıyorum. Sizin sorununuz zaten eş ailesi ve eşinizin onlara mesafe koyamaması değil miydi, neden şimdi hazır size küsmüşlerken tekrar yakınlaşma çabasına giriyorsunuz. Dert çekmek çok mu hoşunuza gidiyor? Bırakın işte bitsin gitsin, rahat bıraksınlar sizi, siz de taşının gidin ne güzel. Kocanız da çocuk gibi ablalarıyla takılmayı bıraksın, kendisine uygun arkadaşlar edinsin veya evinde otursun. Eş ailesi size yanaşsa kabahat, uzaklaşsa kabahat. Bırakın yapmayın aralarını falan.
 
Arkadaşlarını bile aile için feda ediyor çok şaşırıdm. Aile ayrı arkadaş ayrı herkesle paylaşımı, ögeenecekleri bambaşkadır.
Arkadaşlarıyla vakit geçirmesini sağlayın sayıklamayı bırakır.
Valla düşününce halı saha maçı yapalım dese enişteler, amcalar vs mi olacak?
Yokk yokk bukadarı fazla
 
Karışmayın bence illa çağırmak istiyorsanız eşinize sorun ablanı çağırmak istiyorum çağırabilir miyim diye yoksa daha da çok ofkenebilir huyunu siz daha iyi bilirsiniz
O bana kızmaz da ben onun için çağırmak isterim kendim için niye çağırayım 3 aylık
Çocugu daha görmeye gelmedi hep annesi yapı işte o kadar fena bir durumki anlamıyorum herkes bu kadından biy ebu kadar korkuyo. Gerçi bende korkuyorum komşunun biri için onunla konuşma görüşme diy eveni doldurdu doldurdu. (Zaten görüşmüyoruz.) selam verirse almayacaksın diyodu. Kendisi kadının evinden çıkmıyo
 
Bütün konularını biliyorum, hatırlıyorum. Sizin sorununuz zaten eş ailesi ve eşinizin onlara mesafe koyamaması değil miydi, neden şimdi hazır size küsmüşlerken tekrar yakınlaşma çabasına giriyorsunuz. Dert çekmek çok mu hoşunuza gidiyor? Bırakın işte bitsin gitsin, rahat bıraksınlar sizi, siz de taşının gidin ne güzel. Kocanız da çocuk gibi ablalarıyla takılmayı bıraksın, kendisine uygun arkadaşlar edinsin veya evinde otursun. Eş ailesi size yanaşsa kabahat, uzaklaşsa kabahat. Bırakın yapmayın aralarını falan.
Evet dogru sorunlarımız ailesi ama ailesindeki herkesle sorunumuz yok ki. Çok iyi olduklarımzıda vardı. Her gün görüşmesek bile birbirimizii görüntülü arayıp yediğimiz yemeğe kadar gösterdiğimiz samimi olduklarımız. Şimdi onlarla da görüşmez olduk eşimi yolda görüp arkalarını dönüp gitmişler. Ben bu iyi olduklarımızı kaybetmek istemezdim. Ama onlar her bize geldikleirnde ben onlara hediyeler alırdım muhabbet eder gülerdik sürekli ortamı bozmaya çalışıyordu bu kötü olduklarımız başardılar. Ona aldın bana almadın ona dedin bana demeidn ona gititn bana gelmedin diye diye bizi onalrdan onlarıda bizden soguttular üzüldüm böyle olmasına
 
Arkadaşlarını bile aile için feda ediyor çok şaşırıdm. Aile ayrı arkadaş ayrı herkesle paylaşımı, ögeenecekleri bambaşkadır.
Arkadaşlarıyla vakit geçirmesini sağlayın sayıklamayı bırakır.
Valla düşününce halı saha maçı yapalım dese enişteler, amcalar vs mi olacak?
Yokk yokk bukadarı fazla
Hafta da bir maça gidiyor. Ama benim eşim gündüz evde arkadşarı gündüz çalışıyor. Bu yüzden ailesiyle daha çok görüşüyor. Bide herkes uzaga taşındıgı için üşeniyo sanırım. Asıl önemli mevzu bu ailede benim eşim mehdi gibi 😂😂 herkes ona hizmet etmek için can atıyor ben olsam bende 7/24 onlarla otururm.
 
aile binasinda oturmak bence cok yanlis yani elbette sartlariniz bunu gerektiriyordur bu yuzden oyle yapmissinizdir ama bildigim bir sey varsa ne sizin ailenize cok yakin ne de esinizin ailesini cok yakin olucaksiniz. cevremde de sizin yasadiginiz soruna benzer sorunlar yasayan oldu ve cogu kavgali aileler ic ice olmamali sonu kacinilmaz oluyor :KK43: bence siz olumlu yapici olun sadece esiniz icin ama mutlaka tasinin
En büyük pişmanlığım. Bi ev bulduk bizim için çok iyi maddi olarak konum oalrak ama mevcut olan kiracı yaza çıkacakmış.
 
Hafta da bir maça gidiyor. Ama benim eşim gündüz evde arkadşarı gündüz çalışıyor. Bu yüzden ailesiyle daha çok görüşüyor. Bide herkes uzaga taşındıgı için üşeniyo sanırım. Asıl önemli mevzu bu ailede benim eşim mehdi gibi 😂😂 herkes ona hizmet etmek için can atıyor ben olsam bende 7/24 onlarla otururm.
Mehdi mi?aboww kıyamet sizin evden kopacak demek ki(sadece şaka)
Bırakın ne halleri varsa görsünler,ayakları yıkamayı unutmasınlar...
 
Biz aile binasında oturan bir aileyiz. Eşimle sorunlarımız yok ancak aileden ötürü sürekli tartışmalar yaşıyorduk. Şu an öyle bir durum yok.
Eşime annenle her tartışmamızda herkesi bana düşman ediyor resmen düşman topluyor dediğimde bana çok inanmazdı ya da önemsemezdi. Çünkü topladığı düşmanlar yine kendi çocukları ve kardeşleri olurdu.
Bu sefer eşimle annesi çok kötü bir şekilde tartıştı. Ve aynı şeyleri kendi oğluna yaptı.
Toplum içindeyken bebeğimiz kvmin kucağındaydı. Bebeği aldığı gibi bi şey planladığını anladım ama ne yapacagını anlamadım bakışlarından anlıyorum artık (baştan aşağı beni süzer ve bir laf çarpar bi hareket yapar o sırada kafasını çok hızlı hareket ettirir.) çocuğu alıp eşimin konuşmadığı akrabasına bende konuşmuyorum. (Yıllar öncesinden beri konuşmuyoruz) onun evine götürüp çocuğumuzu ona gösteriyor vs. Eşimde çocugu almaya gidip gördü çocuğu alıp eve geldik eşim geri gitti eşyalarımız kalmıştı. Eşim annesiyle o sırada baya bir kavga etmiş. Sokaktan sesler geliyo. ( eşimin annesiyle kavga ettiğine dair dedikodu yapıyolar. Yok işte ben doldurmuşum) Ben birden ağlamaya başladım çıkıp deidkodumuzu yapanlara bişey diyemedim. Şimdi kv bütün herkesi eşime ve bana düşman etti. bize eşimin amcası geldi adamı biz egeldiğine pişman ettiler. Kimse eşimle konuşmuyor. Taşınmak için elimizden geleni yapıyoruz. Eşim iyi oldu herkesin gerçek yüzünü gördüm diyor etkilenmemiş gibi yapıyor. Ama geceleri sayıklıyor. Bu sefer olayla benim alakam yoktu yine benim başıma patladı. Neyse çok önemli değil şu an çok rahatım kimse çocuğuma bana karışmıyor ama eşim yapayalnız kalmış gibi. Çünkü arkadaşalrıyla görüşmektense ailesinden birileriyle oturmayı daha çok severdi. Ben bazen eline bi tabak pasta verir ablalarına gönderirdim git biraz otur diye ben de arkadaşlarımla görüntülü konuşurdum. Sürekli
İçiçelerdi Ben bu ortamı geri birleştirebilirim. Ama bu kadar eşimi dışlamalarını kaldıramıyorum kendi ablalrı bile arkasını döndü bugün de konuşmak için aradılar açmadı. Bi ablası çok iyidir eşimin onunla aramızı bozmak için çok çabalamışlardı bi türlü ayrılmıyorduk en son oda gitti. yarın çaya çağırsam mı onu eşim ablasını çok sever ben de severim.

Nötr kal. Hiçbir şeye karışma. Kim kiminle görüşmek istiyorsa ya da tartışmak istiyorsa bırak ne halleri varsa görsünler.Günün sonunda kötü olan sen olacaksın. Kimseyi de bir yere çağırmam senin yerinde olsam. Herkes bi oturduğu yerde otursun. Durduğu yerde dursun.
 
Hıc
Biz aile binasında oturan bir aileyiz. Eşimle sorunlarımız yok ancak aileden ötürü sürekli tartışmalar yaşıyorduk. Şu an öyle bir durum yok.
Eşime annenle her tartışmamızda herkesi bana düşman ediyor resmen düşman topluyor dediğimde bana çok inanmazdı ya da önemsemezdi. Çünkü topladığı düşmanlar yine kendi çocukları ve kardeşleri olurdu.
Bu sefer eşimle annesi çok kötü bir şekilde tartıştı. Ve aynı şeyleri kendi oğluna yaptı.
Toplum içindeyken bebeğimiz kvmin kucağındaydı. Bebeği aldığı gibi bi şey planladığını anladım ama ne yapacagını anlamadım bakışlarından anlıyorum artık (baştan aşağı beni süzer ve bir laf çarpar bi hareket yapar o sırada kafasını çok hızlı hareket ettirir.) çocuğu alıp eşimin konuşmadığı akrabasına bende konuşmuyorum. (Yıllar öncesinden beri konuşmuyoruz) onun evine götürüp çocuğumuzu ona gösteriyor vs. Eşimde çocugu almaya gidip gördü çocuğu alıp eve geldik eşim geri gitti eşyalarımız kalmıştı. Eşim annesiyle o sırada baya bir kavga etmiş. Sokaktan sesler geliyo. ( eşimin annesiyle kavga ettiğine dair dedikodu yapıyolar. Yok işte ben doldurmuşum) Ben birden ağlamaya başladım çıkıp deidkodumuzu yapanlara bişey diyemedim. Şimdi kv bütün herkesi eşime ve bana düşman etti. bize eşimin amcası geldi adamı biz egeldiğine pişman ettiler. Kimse eşimle konuşmuyor. Taşınmak için elimizden geleni yapıyoruz. Eşim iyi oldu herkesin gerçek yüzünü gördüm diyor etkilenmemiş gibi yapıyor. Ama geceleri sayıklıyor. Bu sefer olayla benim alakam yoktu yine benim başıma patladı. Neyse çok önemli değil şu an çok rahatım kimse çocuğuma bana karışmıyor ama eşim yapayalnız kalmış gibi. Çünkü arkadaşalrıyla görüşmektense ailesinden birileriyle oturmayı daha çok severdi. Ben bazen eline bi tabak pasta verir ablalarına gönderirdim git biraz otur diye ben de arkadaşlarımla görüntülü konuşurdum. Sürekli
İçiçelerdi Ben bu ortamı geri birleştirebilirim. Ama bu kadar eşimi dışlamalarını kaldıramıyorum kendi ablalrı bile arkasını döndü bugün de konuşmak için aradılar açmadı. Bi ablası çok iyidir eşimin onunla aramızı bozmak için çok çabalamışlardı bi türlü ayrılmıyorduk en son oda gitti. yarın çaya çağırsam mı onu eşim ablasını çok sever ben de severim.
Bısey anlamadım
Gecmıs olsun deyim ne deyim bır dert var ortada ama ne
 
X