- 23 Eylül 2013
- 147
- 36
- Konu Sahibi karpuzkiraz
- #1
çok bunaldım. erkek arkadaşımla bitmek bilmeyen sorunlarımız ve benim ondan sebepsiz vazgeçmeyişim... mecburiyet hissedişim, o olmazsa yapamam gibi düşünceler... her şeyi açık açık anlatamıyorum deşifre olmaktan korkuyorum açıkçası ve ne yapmam gerektiğini bilmiyorum lütfen yardımcı olun bana.
düzenleme: erkek arkadaşım senelerdir okul okuyan ama hiç ders çalışmayan biri. ama buna rağmen mezun olamamasına kafayı takar çok stres sıkıntı yapar ve başkalarını suçlar. ailesini, beni, hocaları, okul yönetimini, başka sıkıntıları bahane eder ve kendisini sorumlu tutmaz çoğu zaman. halbuki mezun olamamasının tek sebebi kendisidir.
neyse... 10 gün önce finalleri bitti, final ile büt arasına 2 hafta süre koymuşlardı ve tüm derslerden kaldığı için tüm derslerin bütlerine girmek zorunda. ve 10 gündür kitap açmadı çalışmadı kesinlikle. kalmış 4 gün. bana okuldan bıktım donduracağım 1 sene sonra geri gelir okula devam ederim dedi. ben de bu fikrin mantıksız olduğunu anlattım kaç saat. bir şekilde ikna ettim ve beraber çalışmayı teklif ettim kabul etti. bugün buluşmak üzere anlaştık. telefon konuşması sırasında da müsade istemek durumunda kaldım 10 dk sonra dönerim dedim ve o sırada kardeşimin telefonuyla ilgili bir problem çıktı ve ben kardeşimle ilgilenirken bir süre geciktim dönmek için. 20 dk sonra falan aradım. geri döndüğümde anlattım böyle oldu ya kusura bakma ben de biraz geç döndüm dedim ve tepki şu oldu: ben burada mezun olup olmama derdindeyim sıkıntıdayım sen gitmişsin kardeşinin telefonuyla ilgileniyorsun, önceliklerini şaşırmışsın beni arka plana atamazsın. trip üstüne trip. ben de yani kardeşim yanıma geldi yardım istedi o an yardım etmek durumundaydım abartma lütfen gibi açıkladım. baya sorun etti ve telefonu kapatmak istedi.
sonra kalbimi kırdın vs diye mesajlar atmaya başladı. yeni bir tartışma istemedim ve kalbini kırdıysam özür dilerim ama sen de beni mazur gör büyütecek bir şey değil falan dedim. ayrıca hastayım dedim ve üstüme gelmez diye düşünürken sen son zamanlarda çok kalbimi kırmaya çirkef çirkef konuşmaya başladın gibi mesajlar üst üste geldi. ben de yardım etmeye çalışırken bile azarlanıyorum dedim ve bana istemiyorum senin yardımını yerin dibine batsın desteğin dedi ve gece tekrar mesaj attı. görüşmek istiyorsan saat 12de hazır ol. yani sanki ben yalvarmışım nolur görüşelim beraber ders çalışalım diye...
sabah aradı buluşmak için ve ben mırın kırın ettim buluşmaya yanaşmadım. bana dün başka konuşuyordun bugün başka dedi. ben de sen de dün bana istemiyorum yerin dibine batsın yardımın dedin bugün başka konuşuyorsun dedim. şimdi bunu mu tartışalım diye bağırdı bana, sonrasında da tamam gelmezsen gelme dedi ve beni başaracağıma inandırdın şimdi de yan çizdin hakkımı helal etmiyorum sana dedi. ben de bu şekilde konuşunca açıkçası üzüldüm ve iyilik yapmak istedim böyle konuşma madem görüşelim tamam uzatmaya gerek yok gibisinden saçmaladım. ve sonra ne mesajlara cevap verdi ne aramalarımı açtı. ben de bu sırada giyindim hazırlandım hani görmüyordur biraz sonra telefona bakar ve bana döner gibi düşünerek...
çıkınca dışarı tekrar aradım açtı ve bilerek yanıt vermediğini söyledi sakın yanıma gelme seni istemiyorum dedi. ben de yanına niye geleyim ki durumun bu şekilde gelişmesine üzüldüm uygun bir yerde buluşalım diye aradım dedim zaten yanına gelmek için çıkmadım işlerim var sonrasında görüşebilirdik falan dedim hayır kesinlikle seninle görüşmem dedi ben de bir yerlere uğradım dolaştım dışarıda. bu sırada aradı beni bak buraya sakın gelme seni istemiyorum buraya gelirsen seninle kavga ederim anladın mı dedi ben de senin yanına gelmiyorum işlerim var falan dedim. ısrarla seninle asla görüşmem kapıdan kovarım sakın gelme dedi. yahu gelmiyorum zaten diyorum. iyi gelme sakın kapıdan içeri bile almam seni diyor. yani aklı sıra beni suçlu hissettirip peşine düştürecek. ama hiçbir şekilde oyuna gelmedim. ve eve döndüm telefonu kapattım hiçbir şekilde irtibata geçmedim. saatlerce kapalı tuttum telefonu açtığımda tek bir arama mesaj yoktu. benden adım bekliyor hala. kendimi haklı buluyorum. yaptığım bir hata var mı varsa nedir siz dışarıdan bakanlar olarak yardım eder misiniz...
düzenleme: erkek arkadaşım senelerdir okul okuyan ama hiç ders çalışmayan biri. ama buna rağmen mezun olamamasına kafayı takar çok stres sıkıntı yapar ve başkalarını suçlar. ailesini, beni, hocaları, okul yönetimini, başka sıkıntıları bahane eder ve kendisini sorumlu tutmaz çoğu zaman. halbuki mezun olamamasının tek sebebi kendisidir.
neyse... 10 gün önce finalleri bitti, final ile büt arasına 2 hafta süre koymuşlardı ve tüm derslerden kaldığı için tüm derslerin bütlerine girmek zorunda. ve 10 gündür kitap açmadı çalışmadı kesinlikle. kalmış 4 gün. bana okuldan bıktım donduracağım 1 sene sonra geri gelir okula devam ederim dedi. ben de bu fikrin mantıksız olduğunu anlattım kaç saat. bir şekilde ikna ettim ve beraber çalışmayı teklif ettim kabul etti. bugün buluşmak üzere anlaştık. telefon konuşması sırasında da müsade istemek durumunda kaldım 10 dk sonra dönerim dedim ve o sırada kardeşimin telefonuyla ilgili bir problem çıktı ve ben kardeşimle ilgilenirken bir süre geciktim dönmek için. 20 dk sonra falan aradım. geri döndüğümde anlattım böyle oldu ya kusura bakma ben de biraz geç döndüm dedim ve tepki şu oldu: ben burada mezun olup olmama derdindeyim sıkıntıdayım sen gitmişsin kardeşinin telefonuyla ilgileniyorsun, önceliklerini şaşırmışsın beni arka plana atamazsın. trip üstüne trip. ben de yani kardeşim yanıma geldi yardım istedi o an yardım etmek durumundaydım abartma lütfen gibi açıkladım. baya sorun etti ve telefonu kapatmak istedi.
sonra kalbimi kırdın vs diye mesajlar atmaya başladı. yeni bir tartışma istemedim ve kalbini kırdıysam özür dilerim ama sen de beni mazur gör büyütecek bir şey değil falan dedim. ayrıca hastayım dedim ve üstüme gelmez diye düşünürken sen son zamanlarda çok kalbimi kırmaya çirkef çirkef konuşmaya başladın gibi mesajlar üst üste geldi. ben de yardım etmeye çalışırken bile azarlanıyorum dedim ve bana istemiyorum senin yardımını yerin dibine batsın desteğin dedi ve gece tekrar mesaj attı. görüşmek istiyorsan saat 12de hazır ol. yani sanki ben yalvarmışım nolur görüşelim beraber ders çalışalım diye...
sabah aradı buluşmak için ve ben mırın kırın ettim buluşmaya yanaşmadım. bana dün başka konuşuyordun bugün başka dedi. ben de sen de dün bana istemiyorum yerin dibine batsın yardımın dedin bugün başka konuşuyorsun dedim. şimdi bunu mu tartışalım diye bağırdı bana, sonrasında da tamam gelmezsen gelme dedi ve beni başaracağıma inandırdın şimdi de yan çizdin hakkımı helal etmiyorum sana dedi. ben de bu şekilde konuşunca açıkçası üzüldüm ve iyilik yapmak istedim böyle konuşma madem görüşelim tamam uzatmaya gerek yok gibisinden saçmaladım. ve sonra ne mesajlara cevap verdi ne aramalarımı açtı. ben de bu sırada giyindim hazırlandım hani görmüyordur biraz sonra telefona bakar ve bana döner gibi düşünerek...
çıkınca dışarı tekrar aradım açtı ve bilerek yanıt vermediğini söyledi sakın yanıma gelme seni istemiyorum dedi. ben de yanına niye geleyim ki durumun bu şekilde gelişmesine üzüldüm uygun bir yerde buluşalım diye aradım dedim zaten yanına gelmek için çıkmadım işlerim var sonrasında görüşebilirdik falan dedim hayır kesinlikle seninle görüşmem dedi ben de bir yerlere uğradım dolaştım dışarıda. bu sırada aradı beni bak buraya sakın gelme seni istemiyorum buraya gelirsen seninle kavga ederim anladın mı dedi ben de senin yanına gelmiyorum işlerim var falan dedim. ısrarla seninle asla görüşmem kapıdan kovarım sakın gelme dedi. yahu gelmiyorum zaten diyorum. iyi gelme sakın kapıdan içeri bile almam seni diyor. yani aklı sıra beni suçlu hissettirip peşine düştürecek. ama hiçbir şekilde oyuna gelmedim. ve eve döndüm telefonu kapattım hiçbir şekilde irtibata geçmedim. saatlerce kapalı tuttum telefonu açtığımda tek bir arama mesaj yoktu. benden adım bekliyor hala. kendimi haklı buluyorum. yaptığım bir hata var mı varsa nedir siz dışarıdan bakanlar olarak yardım eder misiniz...
Son düzenleme:
