Acaba iyi olmamızı ben mi sağlıyordum bundan da emin değilim. Yazın diğer ablamı da kırdı. Ablam da hamile diye bi şey söylemiyorjm ama bi daha bu şekilde davranamaz falan demişti ben de boşver hamile demiştim.
Yani şimdi ne diyeyim:)
Şimdilik ılımlı olmaya devam edin.. Bir kaç ay sonra hala bu garip hallere devam ederse hiç de kendinizi ezdirmeyin mesafeyi hissettirin.
25 yıllık ablanızı siz daha iyi bilirsiniz. Temelde tavırları bu şekildeyse, sizi kıran, inciten, kullanılmış hissettiren bir yapısı varsa mesafeli olmanız, en azından sizi bu şekilde hissettirmeyecek bir sınır koymanız en iyisi. Ama bu sınırın veya tavrın zamanı şimdi değil. Zaten dönmenize az kalmıştır. Yaptığınız iyilikleri denize atın. Biraz zaman geçsin (3-6 ay civarı tabi daha az daha fazla olabilir, ben 9 aya yakın kendime anca geldim), ablanızın tavırlarına bakın. Hala devam ediyorsa o zaman aksiyon alırsınız. Ama şimdi yaparsanız suçlu siz olursunuz.
Zaten yapacağınızı yapmışsınız ,
Bundan sonra kendi hayatınıza odaklanın. Babanız hayatta mı bilmiyorum, annenizin panik atağıyla ilgili tedavi seçeneklerini gözden geçirin. Ailece imkanınız varsa günübirlik gezilere katılıp, kafa dağıtın.
Ben tek otururken annem yanıma geldi. Anne ben bir daha gelmeyeceğim dedim. Evet farkındayım ama konuyu uzatma dedi ve gitti. Biz diğer ablamla aynj şehirdeyiz. Bu anlattığım ablam gurbette. Annem de ondan üzülüyor gurbetlik zor diye. Bahçemiz var bahçeden tek tük çıkan salatalığı bile saklıyoruz ablamla yeğenime. Biraz şımardı heralde.
Bizim bakacağımızı biliyor o yüzden yaptırdı. Baktık da iyi şimdi yeğenim. Daha önce de hayatında çok zor bi dönemde evine gitmiştik. O zaman da kanepesinin yastıklarını toplamıştı. Güldük geçtik ama bu sefer kırıldım.
Teşekkür ederim önerileriniz için. Ben sadece bi şeyi merak ediyorum. Acaba bu kadar canımı vermemeli miyim kardeşim olsa bile?
Biraz şey gibi davranıyor normalde. Mesela diğer ablamla mesaj atarız canı isterse görüldü atar cevap vermez. Canı istemezse aramaz. Biraz bencil galiba. Biz onunkine hemen döneriz mesajına. Ararız. Önceliği ona veririz. Gurbette yalnız hissetmesin diye. Biraz daha bekleyeceğim böyle devam ederse diğer ablamla da konuşup sınır koyalım diyorum. Böyle olmaz
Evet, vermemelisiniz. Anlatımınızdan ablanızın lohusalığın ardına sığındığı izlenimi oluştu bende.
+1000
Lohusa canım o afedersın bagırsa bıle alınma 25 yaşındasın ama doğum yapanlar nasıl kötü psıkolojıde oluo bılmıomusun? Kahve içerken bırszda kıtap oku araştır hayret bişey ya
Öyle hissttiyseniz öyledir muhtemelen, anneniz kalsın siz gidin evinize yapılacak işlerim var dersiniz bir bahane bulursunuz. Hepimiz doğum yapıyoruz ama yardıma gelen insanlara surat yapmıyoruz. Ben olsam giderdim.
