- 3 Nisan 2013
- 595
- 444
- 103
- 43
- Konu Sahibi Akanseneler
- #1
Uzun zamandir eşim işsiz, kendine göre problemleri ve depressionu var.
Eşim temiz ve merhametli insandir.Evde yardimci olur,evine bağlidir.Hep positif düşünmeye çalişir .Anneme babamada saygili vs yardim severdir.Dişari hayati yoktur,daha doğrusu sosyal hayat yoktur.
Hep evdedir.Istediği tek şey evinde huzurlu yaşamak.
Madalyanin ters tarafina gelelim...
Evet ,yillardir işsizdir ve bu durumdan kendide bunaldiği halde hiç birşey yapmiyor.Psikolojik rahatsizliğin varsa terapi yap diyorum yok istemez.
Aşiri güvensizlik takintisi var.Hiç kimseye güvenmez,ne doktura ne avukata ne memura ...herşeyi kendi bildiği gibi yapar ve bocalar tabii,
tek tabanca gezen insanlardan,kimseden yardim istemez ,kimseden bilgi almaz.
Benimde öyle olmami sağlar aksi takdirde kavga ederiz.
Şimdi bu durumlar benim canimi çok sikiyor.Ben yillardir ailemi gecindirmeye iki delikanliya yetişmeye calişiyorum.
Kadin olduğum icin tabii alişveriş ve yemekde düşünüyorum ,o ise evde saksi gibi bekliyor, aile hayatini sadece seyirci olarak tamamliyor.
Son zamalar başina kalkiyorum, dedim artik yeter babalik ve kocalik görevlerini
yap.Sen yatarken ben kalkip işe gidiyorum,çocuklarina verecek bir lira paran yok dedim.
Biraz fazla dirdir yapiyorum biliyorum kendimi tutamiyorum.Eve hep suratsiz ve sinirli giriyorum,onu tersliyorum vs.
Çok bunaldim,bende kocamdan biraz şimartilmak ve güvenmek istiyorum.
Iş hayatimda sorunlar yaşiyorum ve birakmak istiyorum fakat mecbur olduğum icin calisoyom,eşime karşi öfkeleniyorum.
Bana ;sen çok memnuniyetsiz bir kadinsin dedi sen hiç bir sey mutlu olmasin dedi.
Biraz oluruna birak biraz kabullen herkesin hayati alikfistanlik gecmiyor dedi.
Ben memnuniyetsizmiyim yani,neye karşi?Ne var ortada?
Eşim temiz ve merhametli insandir.Evde yardimci olur,evine bağlidir.Hep positif düşünmeye çalişir .Anneme babamada saygili vs yardim severdir.Dişari hayati yoktur,daha doğrusu sosyal hayat yoktur.
Hep evdedir.Istediği tek şey evinde huzurlu yaşamak.
Madalyanin ters tarafina gelelim...
Evet ,yillardir işsizdir ve bu durumdan kendide bunaldiği halde hiç birşey yapmiyor.Psikolojik rahatsizliğin varsa terapi yap diyorum yok istemez.
Aşiri güvensizlik takintisi var.Hiç kimseye güvenmez,ne doktura ne avukata ne memura ...herşeyi kendi bildiği gibi yapar ve bocalar tabii,
tek tabanca gezen insanlardan,kimseden yardim istemez ,kimseden bilgi almaz.
Benimde öyle olmami sağlar aksi takdirde kavga ederiz.
Şimdi bu durumlar benim canimi çok sikiyor.Ben yillardir ailemi gecindirmeye iki delikanliya yetişmeye calişiyorum.
Kadin olduğum icin tabii alişveriş ve yemekde düşünüyorum ,o ise evde saksi gibi bekliyor, aile hayatini sadece seyirci olarak tamamliyor.
Son zamalar başina kalkiyorum, dedim artik yeter babalik ve kocalik görevlerini
yap.Sen yatarken ben kalkip işe gidiyorum,çocuklarina verecek bir lira paran yok dedim.
Biraz fazla dirdir yapiyorum biliyorum kendimi tutamiyorum.Eve hep suratsiz ve sinirli giriyorum,onu tersliyorum vs.
Çok bunaldim,bende kocamdan biraz şimartilmak ve güvenmek istiyorum.
Iş hayatimda sorunlar yaşiyorum ve birakmak istiyorum fakat mecbur olduğum icin calisoyom,eşime karşi öfkeleniyorum.
Bana ;sen çok memnuniyetsiz bir kadinsin dedi sen hiç bir sey mutlu olmasin dedi.
Biraz oluruna birak biraz kabullen herkesin hayati alikfistanlik gecmiyor dedi.
Ben memnuniyetsizmiyim yani,neye karşi?Ne var ortada?