• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ben jameya, yeni bir hayata başladım!

Kesinlikle. Duygusal destek, sevgi, ilgi, anlayış güzel şeyler, ama kendi hayatını kazanmanın, kendi kararlarını almanın, kendi hayatının patronu olmanın getirdiği tatmine eşdeğer bir şey yok kanka.

Değer görmediğiniz yerde önce mutluluğu kendiniz yaratmaya çalışmış, sonra düzenim bozulur bilmem ne demeden bitirmişsiniz. Burası beni hak etmiyor demiş yolunuza bakmışsınız. Gerçekten alkışlanası bir hareket.

Yetmemiş küçük çocuktan dolayı verdiğiniz araya rağmen bu korona döneminde çalışmış çabalamış iş bulmuş 7 ayda kendi evinizi tutabilecek seviyeye gelmişsiniz... Her yiğidin harcı değil.

Elbette çaresiz, yorgun, anlayışa muhtaç hissettiğiniz anlar olmuştur, çok normal, hepimizin oluyor. Sinirlendiğiniz, üzüldüğünüz zamanlar olmaması tuhaf olurdu. İnsansınız sonuçta. Bu sizin güçlü bir insan olmadığınız anlamına gelmez bence. Ama tabi herkes her an anlamaz. Anne babalar eski kuşaktan, onlar boşanma sebebinizi bile anlamamış olabilirler. Arkadaşlar desen herkes kendi aleminde oluyor bazen.

Ama biliyor musunuz siz yaşamınızı kurdukça yeni arkadaşlar olur, değer gördüğünüz yeni ilişkiler olur, zamanla olur yani. Kimse sonsuza kadar yalnız kalmaz sonuçta, şartlar değişecektir. Şimdilik kendinize çok yüklenmeyin, kendi kendinizin mutluluk kaynağı olmaya devam edin. Zaten becerebilen birisiniz bunu. Evlilik içinde de, evliliği bitirirken de. Bence örnek alınacak birisiniz.

Tek tavsiyem, sinirinizi kızınıza yansıttığınız zamanlarda onun suçu olmadığını, sizin biraz stresli olduğunuzu açıklamanız. Zaten bunu yazmışlar. Bence 2 buçuk yaşındaki çocuk bu tür açıklamaları anlar. Onu ciddiye alıp bu şekilde anlatın.
O kadar iyi geldi ki bu yazdığınız. Evet farkındayım bunu başarmak çok kolay birşey değil ve gerçekten bu zamana kadar gösterdiğim sabrın sonu olduğunu düşünüyorum.
Umarım bu güçsüz halimden arınırım biran önce. Arada oluyor böyle. Ama bu yazdıklarınızı okudukça kendime geliyorum gerçekten. 🙏 o yüzden teşekkür ederim dikkate alıp beni tanımadığınız halde motive etttipiniz için.
kızım ile her zaman konuşurum ve gerçekten karşılığında aldığım cevap”anladım anne geçecek tamam mı” oluyor :) sadece sinir halinde kendime engel olamıyor ve sesimi yükseltiyorum. Bunu atlatmam gerek. Tek güçsüz yapan şey bu beni bu aralar. Az kaldı ama herşey güzel olacak inanıyorum 🙏
 
Hayır aksine 7 aydır ilk kez böyle hissediyorum. Onun da tek sebebi herşeyi çok beklemek zorunda kalmam ile alakalı. Kendi evime geçtiğim zaman kendime vakit ayırabilirim,sakin bir ortamım olucak. Bebeğim uyuduktan sonra sakin kalabilirim. Bir dizi keyfi yapabilirim veya keyif aldığım birşeyi. Şuan gerçekten hayatım işe gidip,akşam eve geldiğimde kızımla ilgilenmek ve o uyuduğunda uyumak. Zihinsel olarak yorgunum. Kafamı toparlayacak bir alanım yok. Tek sorunum bu aslında. Her odada biri var ve ben sakin bir ortam arıyorum. Evde olduğum 2 gün hafta sonu yani,kızım bütün gün bana yapışık ve bazen inanılmaz zorluyor beni. Yoksa motive olarak ben kendimi hep motive ediyorum. Evdeki herkesten neşeliyim genelde :₺
Harikasın. O zaman sunu da soyleyeyim bu zaman geçecek. Mis gibi rahat edecegin zamanalrda gelecek insallah.
 
Sizin için her şey çok yeni..Toparlayacaksınız ben inanıyorum.Hem de çok mutlu olacaksınız.
 
Jameya kabuğunu fırlatmış atmışsın Acısı geçer ama güçlendirir. Seni canı gönülden kucaklıyorum 🤗 yanında olmak isterdim herşey daha güzel olacak 🙏 🤲 🤲
 
yeni hayatınızda mutluluklar

Ne güzel şanslısınız ki kavga gürültü olmadan ayrılmışsınız , şartlarınız ekonomik durumunuz da iyi sanırım

Elbetteki içinde biriktirdiğin şeyler öfke yaratabilir bu doğal ancak zamanla bınlar da geçecek.

Bence ağlamak istiyorsanız aplayın ( çocuğunuzun gözü önünde değil kesinlikle)
Açılın rahatlayın sonra herşey geride kalacak.
 
Son yazdiginiz cumleler nekdarda beni anlatmiş.
Güclü gorunmek dunyanin en zor seyiymis bunu artik cildirmak uzereyken anladim ben maalesef.
Disinda hic bise gorunmezken, içi curuyomus meger insanin.
Rabbim feraha cikarsin sizide insAllah.
Bazen ne yaparsan yap icindeki o yasadiklarini, o öfkeyi, o hüznü atamiyo insan. Oyuzden sunu yapin rahatlayin diyemicem ne yazikki.
Yavrunuza sımsıkı sarılın, iyiki var bence.
 
yeni hayatınızda mutluluklar

Ne güzel şanslısınız ki kavga gürültü olmadan ayrılmışsınız , şartlarınız ekonomik durumunuz da iyi sanırım

Elbetteki içinde biriktirdiğin şeyler öfke yaratabilir bu doğal ancak zamanla bınlar da geçecek.

Bence ağlamak istiyorsanız aplayın ( çocuğunuzun gözü önünde değil kesinlikle)
Açılın rahatlayın sonra herşey geride kalacak.
Merhaba,kavga gürültü epey oldu :) ekonomik şartlarım da iyi değil. Sadece çalışıyorum,birikimim de hiç yoktu. Herşeyi 0 dan inşa ettim yani. Eşim daha nafaka ödemeye bile başlamadı diyim size. Biraz tazminatın bir kısmını ödedi o da çok komik bir rakam. Söylemiyim de gülmeyin bana :)
 
Son yazdiginiz cumleler nekdarda beni anlatmiş.
Güclü gorunmek dunyanin en zor seyiymis bunu artik cildirmak uzereyken anladim ben maalesef.
Disinda hic bise gorunmezken, içi curuyomus meger insanin.
Rabbim feraha cikarsin sizide insAllah.
Bazen ne yaparsan yap icindeki o yasadiklarini, o öfkeyi, o hüznü atamiyo insan. Oyuzden sunu yapin rahatlayin diyemicem ne yazikki.
Yavrunuza sımsıkı sarılın, iyiki var bence.
Güçlü görünmek çok zor evet. Ama olsun. Güçsüz görünmekten iyidir güçlüyken en azından saygı görüyorsunuz. Ben aslında böyle olmaktan memnunum da bazen yorgun düşüyorum. Ama inanıyorum herşey iyi olucak çünkü kendime güveniyor ve inanıyorum. Herşeyin üstesinden gelir çok güzel bir hayat kurarım da kendime. Sizde cesaret edin,sadece kendinize inanın.
 
Sizi içtenlikle tebrik ederim. Keşke her kadın sizin gibi kendisini sevip saygı duyabilse. Bu çok normal bisiy ömür geciriceginizi düşünerek yola cikmissiniz ama olamamış. Ben psikolojik destek almanızı oneririm. Misler gibi sakinleşir Ya da bitki caylarina mutlaka yönelin. Aglamaniz gerekiyor ağlayın içinizde tutmayın. Ben sizin bu süreci başarılı şekilde atlaticaginiz hissine kapıldım. Mutlu olun
 
Merhaba,kavga gürültü epey oldu :) ekonomik şartlarım da iyi değil. Sadece çalışıyorum,birikimim de hiç yoktu. Herşeyi 0 dan inşa ettim yani. Eşim daha nafaka ödemeye bile başlamadı diyim size. Biraz tazminatın bir kısmını ödedi o da çok komik bir rakam. Söylemiyim de gülmeyin bana :)
Estağfirullah niye güleyim

Nafaka ve tazminat mutlaka talep edin vermezse mahkeme kanalı ile zorla alın gerekirse kızınızın hakkı bu

Zor bir süreç olsa da iş bulmuş ev tutmuşsunuz en azından şu an annesinin evinde hiçbir ekonomik geliri olmayan biri de olabilirdiniz.

Biz Kadınlar çok güçlüyüz buna İnan’ın.

Hersey gönlünüzce olsun
 
İki kızımla ben de boşandım .Eski konuma baktım ölmekle bir demişim ilk aylar.Simdi 6 ay oldu sanırım ama o güçlü olma hissini sevdim ben .Çünkü ancak hayatta böyle olunarak yer alacağımi kendime kabul ettirdim .Kimseni de beni sevmesine ihtiyacım yok çünkü o his yüzünden evlendim ben sadece sevgi açlığı .Sevgi görmemiş bir kız çocuğunun acligiyla evlendim .tam on yıl sonra ne oluyo dedim .Şimdi önümde yasanilmaya değer yıllarımın olduğunu hissetmek çok guzel.Annem var ablam var benimde fırsat versem saçmalamaya musaitler. Ama kimse kusura bakmasın artık o sevilmeye muhtaç kız çocuğu kimsenin karşısında .Ben bana yeterim .ağlamak insan içindir kızmak öfkelenmek de duygularınızı bastirmayin sadece ofkeliyken biraz kontrollü olun yeter .Allah yardımcınız olsun .Mutlu olun.
 
İki kızımla ben de boşandım .Eski konuma baktım ölmekle bir demişim ilk aylar.Simdi 6 ay oldu sanırım ama o güçlü olma hissini sevdim ben .Çünkü ancak hayatta böyle olunarak yer alacağımi kendime kabul ettirdim .Kimseni de beni sevmesine ihtiyacım yok çünkü o his yüzünden evlendim ben sadece sevgi açlığı .Sevgi görmemiş bir kız çocuğunun acligiyla evlendim .tam on yıl sonra ne oluyo dedim .Şimdi önümde yasanilmaya değer yıllarımın olduğunu hissetmek çok guzel.Annem var ablam var benimde fırsat versem saçmalamaya musaitler. Ama kimse kusura bakmasın artık o sevilmeye muhtaç kız çocuğu kimsenin karşısında .Ben bana yeterim .ağlamak insan içindir kızmak öfkelenmek de duygularınızı bastirmayin sadece ofkeliyken biraz kontrollü olun yeter .Allah yardımcınız olsun .Mutlu olun.
Bende o his yüzünden evlendim :) bu adam beni seviyo yıllardır,o beni hep sever diye düşündüm. Sevmesini bilmiyormuş meğer gerçek sevgi de o değilmiş.
iyi ki ayrıldım diyorum iyi ki aklım başına gelmiş gerçekten. Mutlu olmadığım yerde yaşamaktan her türlü herşey iyidir bence. Nafaka bağlanacak ama daha ödemeye başlamadı. Herşey gönlünüzce olsun 🥰
 
Bende o his yüzünden evlendim :) bu adam beni seviyo yıllardır,o beni hep sever diye düşündüm. Sevmesini bilmiyormuş meğer gerçek sevgi de o değilmiş.
iyi ki ayrıldım diyorum iyi ki aklım başına gelmiş gerçekten. Mutlu olmadığım yerde yaşamaktan her türlü herşey iyidir bence. Nafaka bağlanacak ama daha ödemeye başlamadı. Herşey gönlünüzce olsun 🥰
 
Yalniz karakterleri de aynı☺️seçtiğimiz kişilerin .Hayırlısı olsun yasanacak görülecek varmış diyeleim .
 
Herkese iyi geceler.. biraz dertleşmeye ihtiyacım olduğunu hissettim ve uzun zamandır girmediğim BDV’ye konu açmak istedim.. Beni hatırlayanınız var mı? Ben 7 ay önce eşimle yollarımı ayırdım. Anladım ki sohbet edemediğin, değersiz hissettiğim, dertleşemediğim ve bir film izlerken izlediğimiz filmi konuşamadığım bir adam,bana göre değil. Durumumuz iyiydi, hiç bir eksiğim yoktu diyebilirim. kendi işimiz vardı. 2,5 yaşında bir kızımız var. Ama mutsuzdum. Sevgisiz hissettim,zor zamanlarımda uykusuz geçirdiğim gecelerin ardından ağladığım zaman bir kez gözyaşımı silmeyi geçin,benim iç dünyamda yaşadığım yalnızlığı bile fark etmemişti. Martta karantina başlamıştı zaten hiç bir yere çıkmadım uzun süre,ama evde hep neşeli keyifli, hareketli olan bendim. Kendimi mutlu etmek için bi duvar boyardım,örgü yapardım, çiçek bitki ekerdim, hep birşeyler yaptım. O süreçte herşey mükemmeldi aslında. Tam olarak 1 sene boyunca hiç kavga ettiğimizi hatırlamıyorum. Derken annemleri özledim ve çok sıkılmıştım. Annemin evi Bahçeli olduğundan dolayı bir süre annemde kalmak istedim. Bir süre dediğim 1,5 2 ay kadar. Hem yaz geliyordu kızım bahçede istediği kadar koştururdu,hem bende kendime zaman ayırırım dedim. Beni bıraktığı gün beni özlemeyeceğim söyleyerek gitti. Sözde şaka yapmıştı :) mizacı genel olarak iyi olmayan biridir bu kelimeye çok takılmadım, fakat genel olarak ilgilenmediği için,beni hak etmediğini düşünmeye başladım. Zaten ufacık bir merak edişimde kavga çıktı. Kavganın ertesi günü anneme boşanmaya karar verdiğimizi söylemiş,ikimizin arasında böyle bir konuşma geçmemesine rağmen.
bende hiç itiraz etmeyip gidip kendime iş buldum, kızımı kreşe yazdırdım. Ve işte böylece başladım yeni bir hayata. 7 aydır kızımla kendime bir düzen kurmak için tırnaklarımla resmn kazıyorum her yeri. Şimdilik annemin evindeyim,ama ev tuttum ve yakında taşınıyoruz. Aşırı stresli bir dönemdeyim çünkü sabrımı inanılmaz derecede zorladı eski eşim. Şuan derdin ne diyeceksiniz belki. Derdim öfkemi kontrol edememek. Ve bu öfke ve sinir kontrolümü edemememin sebebi,manevi destek göremiyor oluşum. Sanırım çok güçlü kadın olmaktan yoruldum, durup dinlenip saçlarımın okşanmasına ihtiyacım var. Ağla ben yanındayım diyecek birine ihtiyacım var. İlgiye ihtiyacım var demek istemiyorum artık. Kimse benim neden gergin olduğumla ilgilenmiyor. Çünkü beni ağlarken 2 kez gördüler bu süreçte.
asla acı çekmiyorum,ama çok yoruldum. Güçlü olmaktan yoruldum.. durup sakince dinlenmeye ihtiyacım var. Bu süreçte sabrımın bitmesini istemiyorum. Çünkü bazen kızıma bile tahammül edemiyorum ve öfkelendiğinde belli ediyorum :KK43:
Böyle işte. Kızlar mutsuz olduğunuz yerde durmayın.
söyleyeceklerim bu kadar.
Zaten öfke ilgi ve şefkat eksikliğinden oluyor, güçlü olmak zorunda değiliz hiçbirimiz. Siz de kendinizi zorunda hissetmeyin. Duygularınızı bastırmayın. Tabi çocuğa karşı değil.
 
Back
X