- 5 Mart 2018
- 1.394
- 1.355
-
- Konu Sahibi Temiznevresimkokusu
- #1
Herkese merhaba,
O kadar doluyum ki umarım anlaşılabilirim.
2 senedir çalışıyorum, mühendisim. Bi ağabeyim var. Kendisi son 7 senedir uyuşturucu kullanıyor. Benim için o kadar yıpratıcı dönemler oldu ki psikolojik olarak çok etkilendim. Ailem bu durumu biliyor. Abim babamla çalışıyor.
Gelelim konuma. O kadar kronik bir meseleydi ki bu. Kullanır,yakalanır, evde kavga kıyamet kopar. Annem sinir krizleri geçirir babam bağırır çağırır belki hatta saldırır. Ben arada pinpon topu gibi savrulurum. Annemi kendine getirmeye çalışırken babamı abimden ayırmaya çalışırım. Abime yalvarırım tedavi olması için. Bunu senelerce tecrübe ettim. Her 2 3 ayda bir bazen 5 gün üst üste yaşardık.
Anneme babama tedavi ettirin dedim. Her defasında yarın gidip tedavi olacaksın dediler. Abim ben birşey kullanmıyorum dedi bi daha olmayacak dedi sıyrıldı. Ertesi gün herkes normal hayatına döndü. Defalarca dedim mutlu değilim diye huzurum yok bu evde diye. Dilerim kimsenin başına gelmez bu durum.
Aileme maddi manevi çok destek oldum. Birşey mi eksik dediler anında yaptım ve her ay elimden geldiğince destek oldum.
Ama benim ailemle aramda bi bağ kalmadı. Çünkü herkes birbirini şikayet ediyor bana ama kimse ne derdim var, O gecelerde ben odamda nasılım bakmıyor bile. O kadar yoruldum ki. Evimize polis mi gelmedi, abim ölüyor yetişin diye ambulansları mı aramadım. Allah hiç kimseye yaşatmasın.
Babam sanki bu olaylar olmuyor gibi ertesi gün cebine para altına araba vererek ödüllendirdi abimi. Defalarca dedim. Caydırıcı hiç birşey yapmıyorsun diye. Madem eski hayatımıza döneceğiz neden akşamları kavga kıyamet benim psikolojimi bozuyorsunuz diye.
Biz yeni 0 bir araba aldik ve bana1 ay sonra kredi kapatma koşulu ile kredi çektirdiler. O araba abimin üzerine oldu ve başka bir semtteki ev üzerine yapıldı babam esnaf diye. Uyuşturucu kullanan bi adama güvenebilir mısınız ? Eşyanızı emanet eder misiniz?
Bu kredi çekilen dönemde yine olaylar patlak verdiği için ben babama karşı çok soğudum. Ve neredeyse hiç konuşmuyordum. Bir gün arabada birşey sordu bende bilmiyorum dedim bana bağırıp çağırmaya ne senin derdin diye küfür etmeye başladı. Bende derdim yok dedim. O gün bu gündür suratıma bakmıyor, düşman gibi bakıyor. Diyalog 0 zaten. Muhtemelen kredi çektim diye surat yapıyorum zannediyor. Belki de böyle algılamak işine geliyor. Bu olaydan birkaç gün sonra kredimi kapattılar.
Beni tanıyan herkes paraya hiç kıymet vermediğimi bilir. Ben para yüzünden kimseye surat asmam. Ve defalarca babama yardım etmişliğim de vardır.
Işte bu benim hikayem. Sizce ben bunları hak edecek hayırsız bir evlat mıyım? Babam bana gösterdiği düşmanlığın çeyreğini abime göstermedi. Işte bu benim gücüme gidiyor.
O kadar doluyum ki umarım anlaşılabilirim.
2 senedir çalışıyorum, mühendisim. Bi ağabeyim var. Kendisi son 7 senedir uyuşturucu kullanıyor. Benim için o kadar yıpratıcı dönemler oldu ki psikolojik olarak çok etkilendim. Ailem bu durumu biliyor. Abim babamla çalışıyor.
Gelelim konuma. O kadar kronik bir meseleydi ki bu. Kullanır,yakalanır, evde kavga kıyamet kopar. Annem sinir krizleri geçirir babam bağırır çağırır belki hatta saldırır. Ben arada pinpon topu gibi savrulurum. Annemi kendine getirmeye çalışırken babamı abimden ayırmaya çalışırım. Abime yalvarırım tedavi olması için. Bunu senelerce tecrübe ettim. Her 2 3 ayda bir bazen 5 gün üst üste yaşardık.
Anneme babama tedavi ettirin dedim. Her defasında yarın gidip tedavi olacaksın dediler. Abim ben birşey kullanmıyorum dedi bi daha olmayacak dedi sıyrıldı. Ertesi gün herkes normal hayatına döndü. Defalarca dedim mutlu değilim diye huzurum yok bu evde diye. Dilerim kimsenin başına gelmez bu durum.
Aileme maddi manevi çok destek oldum. Birşey mi eksik dediler anında yaptım ve her ay elimden geldiğince destek oldum.
Ama benim ailemle aramda bi bağ kalmadı. Çünkü herkes birbirini şikayet ediyor bana ama kimse ne derdim var, O gecelerde ben odamda nasılım bakmıyor bile. O kadar yoruldum ki. Evimize polis mi gelmedi, abim ölüyor yetişin diye ambulansları mı aramadım. Allah hiç kimseye yaşatmasın.
Babam sanki bu olaylar olmuyor gibi ertesi gün cebine para altına araba vererek ödüllendirdi abimi. Defalarca dedim. Caydırıcı hiç birşey yapmıyorsun diye. Madem eski hayatımıza döneceğiz neden akşamları kavga kıyamet benim psikolojimi bozuyorsunuz diye.
Biz yeni 0 bir araba aldik ve bana1 ay sonra kredi kapatma koşulu ile kredi çektirdiler. O araba abimin üzerine oldu ve başka bir semtteki ev üzerine yapıldı babam esnaf diye. Uyuşturucu kullanan bi adama güvenebilir mısınız ? Eşyanızı emanet eder misiniz?
Bu kredi çekilen dönemde yine olaylar patlak verdiği için ben babama karşı çok soğudum. Ve neredeyse hiç konuşmuyordum. Bir gün arabada birşey sordu bende bilmiyorum dedim bana bağırıp çağırmaya ne senin derdin diye küfür etmeye başladı. Bende derdim yok dedim. O gün bu gündür suratıma bakmıyor, düşman gibi bakıyor. Diyalog 0 zaten. Muhtemelen kredi çektim diye surat yapıyorum zannediyor. Belki de böyle algılamak işine geliyor. Bu olaydan birkaç gün sonra kredimi kapattılar.
Beni tanıyan herkes paraya hiç kıymet vermediğimi bilir. Ben para yüzünden kimseye surat asmam. Ve defalarca babama yardım etmişliğim de vardır.
Işte bu benim hikayem. Sizce ben bunları hak edecek hayırsız bir evlat mıyım? Babam bana gösterdiği düşmanlığın çeyreğini abime göstermedi. Işte bu benim gücüme gidiyor.