Ah ablacım şuan bu anlattıkların tam olarak annemin bana anlattıkları. Önceden oda çok çekmiş eltiden. Böyle kaprisliymiş oda. Hamileyken yemek yapmaz, annemin yaptığı yemek çıkartılırmış. Daha komiği annem hamileyken yine onlara hizmet edermiş. Annemler ilk zamanlar kaynanasıyla kalıyormuş mesela ogün balık günü diyelim, kaynı gelip balıkları anneme verirmiş pişirsin de o evde yiyelim diye. Nedenide kendi evi balık kokuyormuş... güler misin ağlar mısın.
Daha neler neleer.. Kısaca çok tanıdık geldi bu hikaye emin ol bu kadar fedakarlığa değmiyor. Ama annem der şimdi içim rahat onları Allaha havale ediyorum diye.
Şimdi bayramdan bayrama görüşüyoruz. Sen de mesafeni koy dedikleri gibi, kimsenin arasını yapma. İşleri düşmüş gene aramışlar, hastaneye de gitme. Geçiştir, bırak laf yapsınlar. Kendini düşün sen ablacım, hayat kısa bukadar stresse değmez.
İnşallah seninde yakında güzel, sağlıklı bir bebeğin olur :).