Teşekkür ederim böyle yol göstermek adına hikayenizi anlattığınız için.Daha önceki konunuzda yorumuma bozulmustunuz.Size yorum yazmak istemedim.Ama dayanamadim.43 yaşındayım ve 15 yildan sonra aldatilinca tek başıma 7 yasinda kızımla yeni bir hayat kurdum.Hayat deneyimi olarak belki almak isterseniz diye yazıyorum.
Yaşınız çok genç.Ve sevgi aşk adi her neyse malesef erkekler biz kadinlar gibi algılamiyor bu duygulari.Adam size doğurursan sorumluluk alırım diyor ama evlenelim gel aile olalim demiyor.
Bebeği doğurunca da sizin öncelikleriniz değişeceği için bir daha eskisi gibi olmaniz zor olacak.Belki ailesi kendilerine göre biriyle evlendirecek ve başka çocukları olacak ama onlar önceliği olacak sizin ki dışarida kalacak.
Bu adamdan size fayda yok olmayacak da .Sizi daha fazla kullanmasına izin vermeyin
Eğer bu çocuğu gerçekten kendiniz için istiyorsaniz doğurun.Ama o adama güvenmeden.Onunla ilgili beklentiye girmeden yapın.
Evlilik icerisinde bile erkekler çocuktan sonra sorumluluk artinca başka denizlere yelken açıp kayboluyor.Beklentiyle planlar kurmaniz sizi hayal kırıklığına uğratir.
Evet tek başına anne olmak çok zor.Ama biz kadinlar güçlüyüz ve istersek yapariz.Maddi gücünüz varsa hersey daha kolay yürür.
Ayri bir sehirde ailenizi de arkaniza alarak bir hayat kurarsiniz.Belki ileride gerçekten sizi hakeden biri çıkar ve çocuğunuza da gerçekten babalik yapar.
Hakkınizda hayırlısı olsun
Ben yalnız büyütemem çünkü güzel bir çocukluk geçirdim, ergenlikte çocukluğumu çok özledim babamla çatışınca. Bu yoksunluk çok büyük.
Kaldı ki doğurdum, ama yürütemedik ve ben başkasına aşık oldum. Başkası bana veya. Bu durum daha da zor olacak, belki de engel olacak. O çocuğa da yazık, bana da.