Beklenmeyen Hamileliğim Var Ama Aldırmak İstemiyorum

Biz konuştuğumuzda 2 seneyi geçmişti boşanması, ne zannediyorsunuz cidden? Hamile kalıp kalıp değil, öfkeniz kimeyse onlarla muhatap olun. Kimse hakkında lüzumsuz algı yaratmayın. Ki sağlık raporlarımı koyunca mı utanacaksınız, 2 ameliyatım ve beyin kistim var, koksiks kemiğim enfekte (rahme yakın bir kemik). Yüksek ilaç kullanımından bağışıklığım zayıf. Durduk yere insanlar hakkında boş konuşup algı yaratmayı kesin, işinize gelmiyorsa da okumayın geçin. İnsanlar buraya iftiraya maruz kalmak için yazmıyor, azarlanmak etiketlenmek için de yazmıyor. Öfkeniz kimeyse onunla muhatap olun.
Burda yazdığınız sağlık problemleri ne oldu? Hani doğum yapamıyordunuz?
 
Yahu adam bu kadar erkekti madem,kuyruğu dikti..
Neden ilişkisini saklıyor.
İlişkisini saklayan adam birde çocuğu olduğunu söylemeye nasıl cesaret edecek ?
İlişkisini saklıyor ama sevişmeyi de asla aksatmiyor.
Hatta kondumu delip,hapları çaresiz bırakıyor.
Aynen katılıyorum Katip.
Hot demesine bile gerek yok "H" deseler topukları kıçına vura vura kaçar bu adam.
Ben çocukken yakınımızda olan bir hikaye anlatayım, kız sevgilisinden evlilik dışı hamile kaldı, adamın anası asla istemedi, çocuk adamın nüfusuna yazıldı ama adam çocuğa da onu doğurana da sahip çıkmadı, anasının karşısına çıkamadı, anası buna bir kız buldu everdi, o herif ondan olan çocuklara da babalık etmedi, çalışmadı öyle parazit gibi yaşadı, babasının emekli maaşı ile beslendiler, birbirlerini yiye yiye yaşadılar bi evde. İlk çocuğun şansı ile babaannesi tarafından o evde istenmemek oldu, karı tam bir ruh hastasıydı.
 
E hani tonla hastalığınız vardı, zaten doğurmayacaktınız?
Hastalıklarım baki, ama tansiyon şeker gibi şeylere rağmen doğuranlar var. Çevremde de gördüm. Ve hamile kalmam da zordu doktorlara göre, rahim duvarı kalınlığı, yumurtalık kisti gibi şeyler vardı. Her gittiğimde hamilelik düşündüğümde planlı olması gerektiğini söylerlerdi.

Bir de korunmaya rağmen olunca gerçekten bir sınav gibi girdi hayatıma. Bir daha olmaz diye korkuyorum.
Burda yazdığınız sağlık problemleri ne oldu? Hani doğum yapamıyordunuz?
 
Şimdi ağzı ile destek olan sevgiliniz ailesi höt dese ardına bakmadan kaçacak . Tek başına bakarım diyorsanız her şeye rağmen doğurun tabi. Çocuk doğurarak adamı yanımda tutarım gibi fikirleriniz varsa baştan vazgeçin, öyle bir şey olmayacak.
Çocuğa karşı tereddütlü birini çocukla tutamam ki.
 
Hastalıklarım baki, ama tansiyon şeker gibi şeylere rağmen doğuranlar var. Çevremde de gördüm. Ve hamile kalmam da zordu doktorlara göre, rahim duvarı kalınlığı, yumurtalık kisti gibi şeyler vardı. Her gittiğimde hamilelik düşündüğümde planlı olması gerektiğini söylerlerdi.

Bir de korunmaya rağmen olunca gerçekten bir sınav gibi girdi hayatıma. Bir daha olmaz diye korkuyorum.
Hasta olduğunuzu ve doğuramayacağınızı söylediniz, adam dönüş yapınca fikirler değişti tabi. İnanmayın bir daha gidecek o.
 
Hasta olduğunuzu ve doğuramayacağınızı söylediniz, adam dönüş yapınca fikirler değişti tabi. İnanmayın bir daha gidecek o.
O yanındayım dediği halde ben hala tereddütteyim. Dün de, doğurmak istemediğimi, yol arkadaşlığına güvenmediğimi söyledim sert şekilde. Çünkü belki yanımda olur gerçekten, ama her açıdan hazır olmak daha iyi değil mi?

Diğer yandan da kıyamıyorum.
 
Geçen açtığım konuda erkek arkadaşımın kültürel farklardan dolayı ilişkimizi sakladığını ve korunduğumuz halde hamile kaldığımı söylemiştim. (Özetle)

Durum biraz değişti ve aldığım yorumlar çok faydalı oldu bana açıkçası. Erkek arkadaşım istersem doğurabileceğimi, yanında olacağımı söyledi. Öğrendiğim günden beri ağlıyorum.

Kültürel farkların yanında ikimiz için de erken bir hamilelik var ama ben aldırmak istemiyorum. Sonuçta bir can. Ama duygusal davranıp çocuğun mutsuz olması riskine, bencilliğe gider mi bilmiyorum. Çünkü kimse ben mutsuz bir yuva kurucam diyerek kurmuyor, ne harika insanlar yürütemiyor bu işi.

Biraz yorum, ama gerçekten beni anlayan bu ikilemi yargılamayacak insanlardan. Siz olsanız doğurur muydunuz? Maddi, ailevi olarak hazır değilken bile? Arkadaşım da çok istekli değil, ama ultrason görüntüsüne bakarken bir garip oldu, gördüm. Yine de çocuklardan hoşlanmayan biri, zamanla değişir mi bu?

Özellikle anne olanlar, anneliği tatmış olanlar cevap verirse çok iyi olur benim için.

Maddi durumumuz orta/orta üstü. Aylık büyük bir harcama olduğunda zorlanıyoruz, benim işim daha iyi ama süreçte ne kadar işime odaklanabilirim bilmiyorum. Hamilelik, lohusalık… Zor.
Dini değerlere önem verdiğim halde bugünkü aklımla doğurmazdım,normal güzel evlilikleri bile sarsan hayattan bıktıran çocuk böyle bi ilişkide neler yapmaz anneye ki sorumluluğun çoğu sizde olacak
 
Dini değerlere önem verdiğim halde bugünkü aklımla doğurmazdım,normal güzel evlilikleri bile sarsan hayattan bıktıran çocuk böyle bi ilişkide neler yapmaz anneye ki sorumluluğun çoğu sizde olacak
İşte bu, çünkü ben çok gördüm çocuktan pişman olanları. Onlar bile olduysa ben neyim, kimim diyorum.

Diğer yanım da tastamam kabul etmiyor ama :KK43:
 
Bu kadar büyük konuşmayın,çocuğun ne suçu var pardon ?
Gerçekten cehaletin nirvanası !
Anne karnındaki şeyin nesi çocuk pardon? Doğursam mı diye sorduğuna göre süresi 10 haftadan az ki bu şeye çocuk demek de saçma. Kaldı ki 10 haftayı geçse dahi anne istemezse doğurmamalı.
 
Anne karnındaki şeyin nesi çocuk pardon? Doğursam mı diye sorduğuna göre süresi 10 haftadan az ki bu şeye çocuk demek de saçma. Kaldı ki 10 haftayı geçse dahi anne istemezse doğurmamalı.
abartmayin isterseniz 10 haftadan sonra artik fetus olmuyor bildiginiz kollu bacakli cocuk oluyor.
istemiyorsa bir zahmet aklini kullanip erken karar versin cinayetten bir farki yok dediginizin
oldu olacak dogurduktan sonra pisman olunca da anasinin karnina geri soksun
 
Hastalıklarım baki, ama tansiyon şeker gibi şeylere rağmen doğuranlar var. Çevremde de gördüm. Ve hamile kalmam da zordu doktorlara göre, rahim duvarı kalınlığı, yumurtalık kisti gibi şeyler vardı. Her gittiğimde hamilelik düşündüğümde planlı olması gerektiğini söylerlerdi.

Bir de korunmaya rağmen olunca gerçekten bir sınav gibi girdi hayatıma. Bir daha olmaz diye korkuyorum.
Daha önceki konunuzda yorumuma bozulmustunuz.Size yorum yazmak istemedim.Ama dayanamadim.43 yaşındayım ve 15 yildan sonra aldatilinca tek başıma 7 yasinda kızımla yeni bir hayat kurdum.Hayat deneyimi olarak belki almak isterseniz diye yazıyorum.

Yaşınız çok genç.Ve sevgi aşk adi her neyse malesef erkekler biz kadinlar gibi algılamiyor bu duygulari.Adam size doğurursan sorumluluk alırım diyor ama evlenelim gel aile olalim demiyor.
Bebeği doğurunca da sizin öncelikleriniz değişeceği için bir daha eskisi gibi olmaniz zor olacak.Belki ailesi kendilerine göre biriyle evlendirecek ve başka çocukları olacak ama onlar önceliği olacak sizin ki dışarida kalacak.
Bu adamdan size fayda yok olmayacak da .Sizi daha fazla kullanmasına izin vermeyin

Eğer bu çocuğu gerçekten kendiniz için istiyorsaniz doğurun.Ama o adama güvenmeden.Onunla ilgili beklentiye girmeden yapın.
Evlilik icerisinde bile erkekler çocuktan sonra sorumluluk artinca başka denizlere yelken açıp kayboluyor.Beklentiyle planlar kurmaniz sizi hayal kırıklığına uğratir.

Evet tek başına anne olmak çok zor.Ama biz kadinlar güçlüyüz ve istersek yapariz.Maddi gücünüz varsa hersey daha kolay yürür.
Ayri bir sehirde ailenizi de arkaniza alarak bir hayat kurarsiniz.Belki ileride gerçekten sizi hakeden biri çıkar ve çocuğunuza da gerçekten babalik yapar.
Hakkınizda hayırlısı olsun
 
O yanındayım dediği halde ben hala tereddütteyim. Dün de, doğurmak istemediğimi, yol arkadaşlığına güvenmediğimi söyledim sert şekilde. Çünkü belki yanımda olur gerçekten, ama her açıdan hazır olmak daha iyi değil mi?

Diğer yandan da kıyamıyorum.
Doğurursanız yalnız büyüteceksiniz. Dünyaya geldiğinde yaşayacağı şeyleri hesaba katın, kararınızı verin. Baba tarafından reddedilen bir çocuk olmak zor, benim hikayemdeki çocuk koca kadın oldu şimdi, emin olun hiç kolay büyümedi. Yaşadığı değersizlik hissinin haddi hesabı yok. Çocuklara bunu yapmayın.
 
abartmayin isterseniz 10 haftadan sonra artik fetus olmuyor bildiginiz kollu bacakli cocuk oluyor.
istemiyorsa bir zahmet aklini kullanip erken karar versin cinayetten bir farki yok dediginizin
oldu olacak dogurduktan sonra pisman olunca da anasinin karnina geri soksun
Anneye muhtaç olduğu sürece annenin kararı önemlidir. Cinayet falan da değil bu kadar dramatize etmeyin.
 
X