Bekar Anne Olmak

Perili_MeLek · 9 Şubat 2021

Bazı insanlar, bazı konularda ne kadar şanslı olduklarını maalesef göremiyorlar.
İyi giden bir hayatın var. Anlattığına göre bir çok insanın özeneceği tarzda.
Seven bebeği kabul eden sevgilin var. Kariyerin harika. Paraya ihtiyacın yok.

Anne olmak için de doğurma. O çocuğa gerçekten anne olacaksan, gerçekten sevgi dolu büyüteceksen doğur.
Doğurmakla anne olunmuyor.

Kendini hazır hissetmiyorsan sırf vicdan azabından dolayı doğurma.
Para pul çocuk için evet önemli bir etken ama gerçek sevgi daha çok lazım çocuğa.

Hayat senin, bebek sizin, karar sizin.
Bizim burda neler diyeceğimiz çok da önemli değil. Sonuçta sen doğurup sen büyüteceksin. Yada aldırıp hayatına devam edeceksin.

Osirius · 9 Şubat 2021

Bu kadar karıyer planlaması yapan ınsan korunmasına ragmen mi hamıle kaldı yanı? Rutin muayenedr ogrendım dedıgınız ıcın adet duzensızlıgınız oldugunu varsayıyorum. Bence dogurun, annelık yorucu ama dunyanın en guzel duygusu. Hem babası da onu ıstıyormus. Aılenızı takmayın. Bebegınızın sızden baska kımseye ıhtıyacı yok

ZemheriPoyraz · 9 Şubat 2021

Anne olmayı hiç hayal etmemiş hatta istememiş bir kadınım, şu an iki çocuğum var ve onları çok seviyorum.

Bu bebeklerimin kazayla olduğunu getirmesin aklına, annelik bebek karnında büyürken, o beşiğinde uyurken gelip yerleşiyor yüreğe,

bebeğe kıyamıyorsun aslında ama şu an farkında değilsin. Karşına gelen iş teklifi çok cazip olabilir ama bu işi kabul edip yaptığın sürece anne olman mümkün olmayacak gibi geldi bana, sonra pişman olmayasın.
Bütün evliler mutsuz değildir, ben çok mutluyum çok şükür, kolay değil ama dayanılmaz da değil. Evlat sevgisi güzel şey. Karar sana ait, gönlüne göre olsun inşallah

papatyamm · 9 Şubat 2021

Angel0005 .!.:
eşim azosprmi hastası çocuğumuz olmuyor. hastalık hakkında bilgin yoktur diye söylüyorum tüp bebek ihtimalimiz bile yok çünkü sperm yok
hormon tedavisi görüyor belki aylar yıllar sürecek bikaçtane sperm çıkışı olsada tüp bebek şansımızı deneyebilelim diye uğraşıyoruz. her akşam eşime göbeğinden iğne yapıyorum olurda sperm çıkışı olursa sonra benim iğnelerim başlayacak. ki tüp bebeğin garantisi de yok hani belki tutar. ama o aşamaya geçebilmenin hayali bile okadar güzel ki...
anlayamazsın çünkü böyle bir imtihanın yok. senin o istemediğin belki aldıracağın bebeğe sahip olabilmek için yıllarca göz yaşı döken insanlar var. bunu ona yapma

inşalllah çocuğunuz olur hemde ikiz canı gönülden dua ediyorum

damdan · 9 Şubat 2021

öncelikle ben bekar anne başlığını görünce babasını bilmiyorsunuz ya da kabul etmiyor diye düşündüm

çocuğunuzun babası varmış

ailenizin ilk tepkilerini boş verin zira toplumda hele de bir üst nesilde buna hazır insan bulmak zaten zor

esasen olayınız bebeğe hazır mıyım üzerine zira babası ile evli olup olmamanız bir teferruat

gider atarsınız imza, olursunuz evli

hatta aileniz ne biliyor evli olmadığınızı, evlilik çokkkkkk uzun bir prosedür gerektirmiyor

evlilik vs değil konu bebek

bebeğin babası bebeğini istiyor ama bebek sizin vücudunuzda büyüyecek ve ne kadar yardımcı olsa da babası asıl bakım hep annede olacak

bu nedenle kararınıza etki etmemiz çok mümkün değil ama bunu bekar anne vs diye düşünmeyin

yani evli olsanız da aynı yorumları yapacaktım

Niloya444 · 9 Şubat 2021

TheKnack .!.:
Tabu olan bir konudan bahsedeceğim. Açık açık anlatamayışımın anonim bir platform arayışımın nedeni de bu.

Bekarım ve 8 haftalık hamileyim. İki hafta önce tesadüfen rutin jinekolojik muayenede öğrendim. 30 yaşıma birkaç ay kaldı. Başarılı bir iş kadınıyım. 4 yıllık iyi giden bir ilişkim var. Sevgilimle ayrı evlerde yaşıyoruz ama haftanın bir kısmında o benim evimde bir kısmında ben onun.

Hamilelik uygunsuz bir zamana denk geldi. Tahmin bile edemeyeceğim bir kurumdan harika bir iş teklifi aldım hamilelik haberiyle aynı dönemde. Bana teklif getirmelerinde evli olmamam ve çocuğumun olmaması çok etkiliydi çünkü bu işi kabul edersem çok yoğun çalışmam gerekecek. Anne olmakster miyim şimdiye kadar hiç hayal etmedim. Çocukken evcilik oynarken bile anne olmadım. Çocuk istesem de şimdi isteyeceğimi hiç sanmıyorum. Sevgilim bebeği istiyor. Bir an önce evlenmek istiyor. Zaten evli gibiyiz bebek de olacağına göre evlenelim artık diyor. O çok uzun zamandır evlenmek istiyordu bebek tuz biber oldu. Bana evlilik korkutucu geliyor. Ben büyürken çevremdeki evliler hep bıkkın ve mutsuz oldular. Sevgilim de bunu biliyor, seni bu kadar strese sokacaksa doğumdam sonra evlenelim istersen diyor. Ben anne olabilir miyim buna hazır mıyım bilmiyorum. Bir yandan bu durum iş teklifini tehlikeye sokuyor. Bir daha ne zaman öyle bir teklif alırım bilmiyorum. Öte yandan şartlar da uygun şimdiki işimde de gelirim gayet iyi. Keza sevgiliminki de öyle. Bebeğe bakacak olanak var.

Destek almak için geçen hafta ailemin yaşadığı şehre gittim. Pek muhafazakar bir aile olmamamıza rağmen çok sert tepkiler aldım. Çok duygusal biri olmamama rağmen ağlayarak eve döndüm.

Yani kafam çok karışık. 2 hafta öncesine kadar böyle bir durumu rüyamda göremezdim. Ne yapacağımı bilmiyorum. Aldırayım desem o sadece benim çocuğum değil onu isteyen bir babası var. Anne olmak zor ve korkutucu. Tepkilere bakılırsa ailemden destek alamayacağım. Annelik hissetmiyorum ama bebeğe acıyorum. Evlenmem daha iyi mi olur onu da bilmiyorum. Müthiş bir bitkinlik ve mide bulantısı var. Yataktan çıkasım yok. Muhtemelen hayatımın en zor günleri bunları. Benzer şeyler yaşayanınız var mı? Burada bir sürü anne var, bu durum nasıç yönetilir? Akıl almaya ihtiyacım var.

Seni o kadar iyi anlıyorum ki hikayelerimiz benzer ama sen aklı başındayken bu durum başına gelmiş ben üniversite zamanlarında 2 yıllık ilişkim vardı müthiş derece koruyormuydum hayır ama ilk içime boşalışında hamile kalmıştım ve bunu yemin ederim ilk gün hissetmiştim benim için çok zordu oldu zaten nasıl oldu anlayamadım o kadar alkol sigara vs vs sağlıklı bir bedenim yoktu onun varlığını öğrendiğimde bile devam ettim kötü alışkanlıklarıma benim doğurma şansım yoktu 7-8 haftaya geldiğimde varlığını tam olarak anlamıştım çünkü aşırı yaşadığım kusmalar baş dönmeleri ve az zamanım kalmıştı erkek arkadaşıma bile söylemeden 10.haftada kürtaj oldum.Hatta doktor nispet yapar gibi bak kalbide atıyor eminmisin diye bile sordu.Herşeyi göze alarak oradan karnım boş bir şekilde çıktım ve yaşadığım psikoloji ancak benim gibi bir cana kıymış olanlar anlar.Şimdi üzerinden 4 sene geçti ve 1 yıllık evliyim ve ilk günden beri korunmuyorum biran önce kaybettiğim evladımı geri istiyorum rabbimden ama olmuyor kıymetini bilemedim rabbim ne zaman bir daha nasip eder bilemem.Doğurma gibi bir imkanın varsa asla vazgeçme ondan iş her zaman bulunur ama bir daha evlat nasip olmayabilir iyi düşün

hpvlibigirl · 9 Şubat 2021

TheKnack .!.:
Tabu olan bir konudan bahsedeceğim. Açık açık anlatamayışımın anonim bir platform arayışımın nedeni de bu.

Bekarım ve 8 haftalık hamileyim. İki hafta önce tesadüfen rutin jinekolojik muayenede öğrendim. 30 yaşıma birkaç ay kaldı. Başarılı bir iş kadınıyım. 4 yıllık iyi giden bir ilişkim var. Sevgilimle ayrı evlerde yaşıyoruz ama haftanın bir kısmında o benim evimde bir kısmında ben onun.

Hamilelik uygunsuz bir zamana denk geldi. Tahmin bile edemeyeceğim bir kurumdan harika bir iş teklifi aldım hamilelik haberiyle aynı dönemde. Bana teklif getirmelerinde evli olmamam ve çocuğumun olmaması çok etkiliydi çünkü bu işi kabul edersem çok yoğun çalışmam gerekecek. Anne olmakster miyim şimdiye kadar hiç hayal etmedim. Çocukken evcilik oynarken bile anne olmadım. Çocuk istesem de şimdi isteyeceğimi hiç sanmıyorum. Sevgilim bebeği istiyor. Bir an önce evlenmek istiyor. Zaten evli gibiyiz bebek de olacağına göre evlenelim artık diyor. O çok uzun zamandır evlenmek istiyordu bebek tuz biber oldu. Bana evlilik korkutucu geliyor. Ben büyürken çevremdeki evliler hep bıkkın ve mutsuz oldular. Sevgilim de bunu biliyor, seni bu kadar strese sokacaksa doğumdam sonra evlenelim istersen diyor. Ben anne olabilir miyim buna hazır mıyım bilmiyorum. Bir yandan bu durum iş teklifini tehlikeye sokuyor. Bir daha ne zaman öyle bir teklif alırım bilmiyorum. Öte yandan şartlar da uygun şimdiki işimde de gelirim gayet iyi. Keza sevgiliminki de öyle. Bebeğe bakacak olanak var.

Destek almak için geçen hafta ailemin yaşadığı şehre gittim. Pek muhafazakar bir aile olmamamıza rağmen çok sert tepkiler aldım. Çok duygusal biri olmamama rağmen ağlayarak eve döndüm.

Yani kafam çok karışık. 2 hafta öncesine kadar böyle bir durumu rüyamda göremezdim. Ne yapacağımı bilmiyorum. Aldırayım desem o sadece benim çocuğum değil onu isteyen bir babası var. Anne olmak zor ve korkutucu. Tepkilere bakılırsa ailemden destek alamayacağım. Annelik hissetmiyorum ama bebeğe acıyorum. Evlenmem daha iyi mi olur onu da bilmiyorum. Müthiş bir bitkinlik ve mide bulantısı var. Yataktan çıkasım yok. Muhtemelen hayatımın en zor günleri bunları. Benzer şeyler yaşayanınız var mı? Burada bir sürü anne var, bu durum nasıç yönetilir? Akıl almaya ihtiyacım var.

30 yasina gelmissin neredeyse bebek yapmak icin evlilik sart mi cidden, cikin artik bu kafalardan sozum size degil ailenize... ne demek torunum olarak kabul etmiyorum cok yanlis bi yaklasim, ote yandab dogurmak analik degildir. Eger hissetmiyorsaniz bu bebek dogmak zorunda degil, bence dogurun benim cocugum istiyorum ama olmuyor diyen olmus boyle bencilce yaklasim olabilir mi ya buna da biraz cildirdim... cok bi vakit yok, iyi dusunun enine boyuna eger hazir hissetmiyorsaniz bu bebek dunyay gelmej zorunda degil velevki dogum yaptiniz ona iyi bi anne olamadiktan sonra ne onemi var kopek de doguruyor mesele dogurmak degil, yine baska bi taraftan bakarsak bekar anne olmak kotu bisi de degildir sonucta bu bebegin bi babasi var ve gordugum kadariyla size her sekilde sahip cikiyor bunun icin evlilik basligi altinda imzaya ihtiyac duymuyor cok sanslisiniz benim eski sevgilim olsa bize asla sahip cikmazdi... Buna sarilarak bu bebegi ne kadar iyi yetistirebilirimi dusunun lutfen maddi degil manevi...

izmirlibjkkartal · 9 Şubat 2021

2 senedir uğraşıyoruz Allah bize vermiyor doğur ver bana ben bakarım ne dyim annelik planla yazmayla çizmeyle olmaz zaten evli hayatıda yaşıyrsunuz bi imzayla değişecekse eşiniz zaten işiniz çok zor demektir..açıkçası hamile kalsaydm ne kariyerim ne ailem ne eşim hiçbiri umrumda olmazdı

sekersizfistikezmesi · 9 Şubat 2021

İsteyerek hamile kalmama rağmen hamileyken -başkalarına çaktırmasam da- bebişe karşı pek bir şey hissetmiyordum. Doğduğunda bile elbette çok sevdim ama öyle duygular şelale olmadı. Şimdi bir buçuk yaşında ve ben iki heceli bir kelime söylese aklımı kaybediyorum. Dünyada hiçbir şeyi, hiç kimseyi, hiçbir kariyer fırsatını mesela, onun kadar sevemezdim. Sizin de sevip bağlanmamanız bence imkansız. Uyarabileceğim tek nokta, bebek bakımının bebeği çok isteyen annelere bile zor gelebiliyor olması. Ama maddi durumunuz iyi olduğu için pekala bakıcı desteği alabilir, hayatınızı nispeten eski temposuna yakın sürdürebilirsiniz bence.

Krew · 9 Şubat 2021

TheKnack .!.:
Tabu olan bir konudan bahsedeceğim. Açık açık anlatamayışımın anonim bir platform arayışımın nedeni de bu.

Bekarım ve 8 haftalık hamileyim. İki hafta önce tesadüfen rutin jinekolojik muayenede öğrendim. 30 yaşıma birkaç ay kaldı. Başarılı bir iş kadınıyım. 4 yıllık iyi giden bir ilişkim var. Sevgilimle ayrı evlerde yaşıyoruz ama haftanın bir kısmında o benim evimde bir kısmında ben onun.

Hamilelik uygunsuz bir zamana denk geldi. Tahmin bile edemeyeceğim bir kurumdan harika bir iş teklifi aldım hamilelik haberiyle aynı dönemde. Bana teklif getirmelerinde evli olmamam ve çocuğumun olmaması çok etkiliydi çünkü bu işi kabul edersem çok yoğun çalışmam gerekecek. Anne olmakster miyim şimdiye kadar hiç hayal etmedim. Çocukken evcilik oynarken bile anne olmadım. Çocuk istesem de şimdi isteyeceğimi hiç sanmıyorum. Sevgilim bebeği istiyor. Bir an önce evlenmek istiyor. Zaten evli gibiyiz bebek de olacağına göre evlenelim artık diyor. O çok uzun zamandır evlenmek istiyordu bebek tuz biber oldu. Bana evlilik korkutucu geliyor. Ben büyürken çevremdeki evliler hep bıkkın ve mutsuz oldular. Sevgilim de bunu biliyor, seni bu kadar strese sokacaksa doğumdam sonra evlenelim istersen diyor. Ben anne olabilir miyim buna hazır mıyım bilmiyorum. Bir yandan bu durum iş teklifini tehlikeye sokuyor. Bir daha ne zaman öyle bir teklif alırım bilmiyorum. Öte yandan şartlar da uygun şimdiki işimde de gelirim gayet iyi. Keza sevgiliminki de öyle. Bebeğe bakacak olanak var.

Destek almak için geçen hafta ailemin yaşadığı şehre gittim. Pek muhafazakar bir aile olmamamıza rağmen çok sert tepkiler aldım. Çok duygusal biri olmamama rağmen ağlayarak eve döndüm.

Yani kafam çok karışık. 2 hafta öncesine kadar böyle bir durumu rüyamda göremezdim. Ne yapacağımı bilmiyorum. Aldırayım desem o sadece benim çocuğum değil onu isteyen bir babası var. Anne olmak zor ve korkutucu. Tepkilere bakılırsa ailemden destek alamayacağım. Annelik hissetmiyorum ama bebeğe acıyorum. Evlenmem daha iyi mi olur onu da bilmiyorum. Müthiş bir bitkinlik ve mide bulantısı var. Yataktan çıkasım yok. Muhtemelen hayatımın en zor günleri bunları. Benzer şeyler yaşayanınız var mı? Burada bir sürü anne var, bu durum nasıç yönetilir? Akıl almaya ihtiyacım var.

Akışına bırak ve çocuğunu doğur gerekenleri yap. Akışa karşı gelme.

melissa bertu · 9 Şubat 2021

TheKnack .!.:
Tabu olan bir konudan bahsedeceğim. Açık açık anlatamayışımın anonim bir platform arayışımın nedeni de bu.

Bekarım ve 8 haftalık hamileyim. İki hafta önce tesadüfen rutin jinekolojik muayenede öğrendim. 30 yaşıma birkaç ay kaldı. Başarılı bir iş kadınıyım. 4 yıllık iyi giden bir ilişkim var. Sevgilimle ayrı evlerde yaşıyoruz ama haftanın bir kısmında o benim evimde bir kısmında ben onun.

Hamilelik uygunsuz bir zamana denk geldi. Tahmin bile edemeyeceğim bir kurumdan harika bir iş teklifi aldım hamilelik haberiyle aynı dönemde. Bana teklif getirmelerinde evli olmamam ve çocuğumun olmaması çok etkiliydi çünkü bu işi kabul edersem çok yoğun çalışmam gerekecek. Anne olmakster miyim şimdiye kadar hiç hayal etmedim. Çocukken evcilik oynarken bile anne olmadım. Çocuk istesem de şimdi isteyeceğimi hiç sanmıyorum. Sevgilim bebeği istiyor. Bir an önce evlenmek istiyor. Zaten evli gibiyiz bebek de olacağına göre evlenelim artık diyor. O çok uzun zamandır evlenmek istiyordu bebek tuz biber oldu. Bana evlilik korkutucu geliyor. Ben büyürken çevremdeki evliler hep bıkkın ve mutsuz oldular. Sevgilim de bunu biliyor, seni bu kadar strese sokacaksa doğumdam sonra evlenelim istersen diyor. Ben anne olabilir miyim buna hazır mıyım bilmiyorum. Bir yandan bu durum iş teklifini tehlikeye sokuyor. Bir daha ne zaman öyle bir teklif alırım bilmiyorum. Öte yandan şartlar da uygun şimdiki işimde de gelirim gayet iyi. Keza sevgiliminki de öyle. Bebeğe bakacak olanak var.

Destek almak için geçen hafta ailemin yaşadığı şehre gittim. Pek muhafazakar bir aile olmamamıza rağmen çok sert tepkiler aldım. Çok duygusal biri olmamama rağmen ağlayarak eve döndüm.

Yani kafam çok karışık. 2 hafta öncesine kadar böyle bir durumu rüyamda göremezdim. Ne yapacağımı bilmiyorum. Aldırayım desem o sadece benim çocuğum değil onu isteyen bir babası var. Anne olmak zor ve korkutucu. Tepkilere bakılırsa ailemden destek alamayacağım. Annelik hissetmiyorum ama bebeğe acıyorum. Evlenmem daha iyi mi olur onu da bilmiyorum. Müthiş bir bitkinlik ve mide bulantısı var. Yataktan çıkasım yok. Muhtemelen hayatımın en zor günleri bunları. Benzer şeyler yaşayanınız var mı? Burada bir sürü anne var, bu durum nasıç yönetilir? Akıl almaya ihtiyacım var.

Bence aldırmayın sizde ömür boyu sürecek bir travmaya neden olabilir. Annelik sizi güçlendirecektir. Daha güzel imkanların karşınıza çıkacağını düşünüyorum. Ailelerimiz zaman zaman acımasız olabiliyorlar muhtemelen size söyledikleri sözlere pişmanlık duyacaklardır. Affetmeniz zor olur ama affedin kendiniz için. Sevgilinin eşin desteği en önemli etken bence arkanızda sizi destekleyen bebeği isteyen bir adam varsa çokta takacağınız bir şey yok gibi.

yolcu90 · 9 Şubat 2021

TheKnack .!.:
Şimdilik zor. Belki normali zaten böyledir daha önce hiç hamile olmadığım için bana zor geliyordur, bilmiyorum. Devam etmeye karar verirsem 9 ay böyle nasıl geçer nasıl dayanırım hiç gözüm kesmiyor. Bebeği öğrendiğimden beri sevgilimle ayrı kalmadık. Çok yardımcı oluyor sağolsun. Garip de bir tarafı var ama o sürekli çevremdeyken kürtaj düşünmek bile vicdan azabı yaratıyor. Her gün her şey daha da zorlaşıyor. Keşke bu bir kabus olsa da uyansam.

Birincisi güçlü bi kadınsın belli ailem destek olmuyor diye bu kadar üzülmen hormonların etkisi sen onları ikna edersin
İkincisi çevremde kariyer sahibi kadınların herşeyin üstesinden geldiği gibi anneliğinden de üstesinden geldiğini gördüm ben
son olarak hep derler ya BEN BU HAYATTA EN ÇOK ANNE OLMAYI SEVDİM klişedir ama çok doğru

slyvia242 · 9 Şubat 2021

TheKnack .!.:
Tabu olan bir konudan bahsedeceğim. Açık açık anlatamayışımın anonim bir platform arayışımın nedeni de bu.

Bekarım ve 8 haftalık hamileyim. İki hafta önce tesadüfen rutin jinekolojik muayenede öğrendim. 30 yaşıma birkaç ay kaldı. Başarılı bir iş kadınıyım. 4 yıllık iyi giden bir ilişkim var. Sevgilimle ayrı evlerde yaşıyoruz ama haftanın bir kısmında o benim evimde bir kısmında ben onun.

Hamilelik uygunsuz bir zamana denk geldi. Tahmin bile edemeyeceğim bir kurumdan harika bir iş teklifi aldım hamilelik haberiyle aynı dönemde. Bana teklif getirmelerinde evli olmamam ve çocuğumun olmaması çok etkiliydi çünkü bu işi kabul edersem çok yoğun çalışmam gerekecek. Anne olmakster miyim şimdiye kadar hiç hayal etmedim. Çocukken evcilik oynarken bile anne olmadım. Çocuk istesem de şimdi isteyeceğimi hiç sanmıyorum. Sevgilim bebeği istiyor. Bir an önce evlenmek istiyor. Zaten evli gibiyiz bebek de olacağına göre evlenelim artık diyor. O çok uzun zamandır evlenmek istiyordu bebek tuz biber oldu. Bana evlilik korkutucu geliyor. Ben büyürken çevremdeki evliler hep bıkkın ve mutsuz oldular. Sevgilim de bunu biliyor, seni bu kadar strese sokacaksa doğumdam sonra evlenelim istersen diyor. Ben anne olabilir miyim buna hazır mıyım bilmiyorum. Bir yandan bu durum iş teklifini tehlikeye sokuyor. Bir daha ne zaman öyle bir teklif alırım bilmiyorum. Öte yandan şartlar da uygun şimdiki işimde de gelirim gayet iyi. Keza sevgiliminki de öyle. Bebeğe bakacak olanak var.

Destek almak için geçen hafta ailemin yaşadığı şehre gittim. Pek muhafazakar bir aile olmamamıza rağmen çok sert tepkiler aldım. Çok duygusal biri olmamama rağmen ağlayarak eve döndüm.

Yani kafam çok karışık. 2 hafta öncesine kadar böyle bir durumu rüyamda göremezdim. Ne yapacağımı bilmiyorum. Aldırayım desem o sadece benim çocuğum değil onu isteyen bir babası var. Anne olmak zor ve korkutucu. Tepkilere bakılırsa ailemden destek alamayacağım. Annelik hissetmiyorum ama bebeğe acıyorum. Evlenmem daha iyi mi olur onu da bilmiyorum. Müthiş bir bitkinlik ve mide bulantısı var. Yataktan çıkasım yok. Muhtemelen hayatımın en zor günleri bunları. Benzer şeyler yaşayanınız var mı? Burada bir sürü anne var, bu durum nasıç yönetilir? Akıl almaya ihtiyacım var.

Kariyeriniz daha ağır basıyor anladığım kadarıyla. İstemediğiniz bir çocuğa bakmak sizin için zor olacak. Anneliğe uygun olmadığınızı düşünüyorsanız o çocuğun hayatını doğurarak karmaşıklaştırmayın. İş sadece doğurmakla bitmiyor. Ona ihtiyacı olan sevgiyi, ilgiyi, oyun zamanını, alt değiştirme, tuvalet eğitimi, okul eğitimi gibi aklınıza gelmeyecek kadar detayı olacak ve hayatınızın merkezi olacak. Hamile kaldığınız için ileriki aylarda işinizden uzaklaşmanız, izne çıkmanız gerekecek. Doğum sonrası emzirme dönemi vs işden güçten uzaklaşacaksınız. Kariyeriniz yada iş yeriniz bundan nasıl etkilecek? Ki bekar olmanızı avantaj düşünürlerken. Siz daha doğum iznine çıkmadan yerinize birini bulacaklar, geri işe dönebilecek misiniz? İşiniz o kadar garanti mi? Doğurmaya karar verirsenizde, Aileniz evlenirseniz yanınızda olacaktır.

Ankee · 9 Şubat 2021

morportakal .!.:
Benim dusuncelerime yakin.
Niyeyse calismak, yukselmek, basarmak cok buyuk vasiflar olarak pompalaniyor. Kadinin ekonomik özgürlügü cok guzel bir sey. Ancak paramiz olsun diye tüm hayati ise baglamak, okul yillarindan itibaren yaris ati gibi kosmak cok sacma. Ekonomik ozgurluk, calismak zorunda olmadan gelir sahibi olmakla oluyor bana göre. Sabahin köründe daha aydinlanmadan kalkip yollara dusmek, haftanin 5 gununu belki 6 gununu ise baglamak, dogurup dogurmayacagima, evlenip evlenmeyecegime bile sirket karar verirken, hatta evlenme ve dogurma diye net sekilde beni sinirlarken özgür olabilecegime inanmiyorum. Bu resmen kölelik. Ben 30dan sonra calismayi dusunmuyorum. Pasif gelir kaynagi olusturdum.

forewamorrenk .!.:
Bu fikir güzel ama şu var; sizin gibi gelir kaynağı oluşturup bu parayı daha sonra harcamak için biriktirebilen insanlar var.
Ya insanların parası yoksa yada birikmiyorsa ?
Hayatları boyunca çalışmak zorunda olan insanlar var ben gibi

sizin adınıza sevindim morportakal; ancak arkadaşın dediği gibi bunu oluşturamayan insanlar da var ki olacaktır da.
Ben konu sahibinin kariyer ve iş sahibi olmasına zaten asla karşı değilim ben de çalışıyorum iyi kötü kariyerim de şükür var ama
her şey bir dengede olmalı diyorum sadece.
Bence şahsi fikrim çocuk çok çok güzel bir şey kesinlikle olmalı, çalışmak da çok güzel bir şey o da cepte.
Sadece burada çalış ama evlenme çocuğun olmasın ya da gezme dolaşma hobilerine vakit kalmasın diyen bir zihniyet olmamalı iş dünyasında.
Bizler ona DUR diyebilmeliyiz.
Konu sahibi şu an yok umarım çalışma saatleri/rekabet ortamı daha güzel bir iş bulup evlenip çocuğunu da benimser diye umuyorum.

forevermorrenk · 9 Şubat 2021

MaYa_MiLa .!.:
sizin adınıza sevindim morportakal; ancak arkadaşın dediği gibi bunu oluşturamayan insanlar da var ki olacaktır da.
Ben konu sahibinin kariyer ve iş sahibi olmasına zaten asla karşı değilim ben de çalışıyorum iyi kötü kariyerim de şükür var ama
her şey bir dengede olmalı diyorum sadece.
Bence şahsi fikrim çocuk çok çok güzel bir şey kesinlikle olmalı, çalışmak da çok güzel bir şey o da cepte.
Sadece burada çalış ama evlenme çocuğun olmasın ya da gezme dolaşma hobilerine vakit kalmasın diyen bir zihniyet olmamalı iş dünyasında.
Bizler ona DUR diyebilmeliyiz.
Konu sahibi şu an yok umarım çalışma saatleri/rekabet ortamı daha güzel bir iş bulup evlenip çocuğunu da benimser diye umuyorum.

Katılıyorum keşke şartlar daha güzel olsa da hepimiz az saat çalışıp çok daha fazlasını kazansak ama koşullar işte.
Benim de iyi bir kariyerim var ama çocuk olsa ne olur hiç bilmiyorum :/
Ama şuna karşıyım iş yerinin kölesi olamam.
Çocukta doğururum, mesai biterse işte biter.
Öyle işle yaşayamam yani ben.
Hayat sadece çalışmaktan ibaret değil.

myadesmom · 9 Şubat 2021

bildirim bekar anne diye gelince, ben benim gibi bir anne var karşımda sandım. evlenip boşanmış bir anne yani.
ya da evlenmeden doğurup, tek başına çocuk büyütmek zorunda kalmış bir anne sandım, öyle geldim yoruma.
halbuki konu sahibesi arkadaşım, sen yalnız değilsin ki, eğer doğurmaya karar verirsen sevgilin zaten dünden razıymış doğurmana, sana destek olmaya hatta seninle evlenmeye bu biiiiir.
ikincisi, sevgilin destek olmasa bile, kariyerin işin yaşantın tek başına bebek büyütmek için uygunmuş, büyük bir sorumluluk evet ama eğer doğurmak istersen bunu tek başına da yapabilirmişsin, anlattıklarından çıkardığım kadarıyla yani bakıcı yardımcı bunlar senin imkanların dahilindeyse eğer, tek başına büyütmek zorunda da kalmazsın.
üçüncüsü ailenin tepkisi şu an için normal karşılanabilir, muhafazakar olmasanız da elalem denen bir akbaba sürüsü var malum, en modern insanın bile elini kolunu bağlarlar. ama inan doğurmaya karar verirsen, evlensen de evlenmesen de bir süre sonra patır patır dökülürler yanına, çünkü torun bambaşka :)

ama senin arada kaldığın konu kariyerse, aldığın teklif için bebeği aldırmak istiyorsan o başka bir konu.
bebek ve annelik güzellemesi yapamıcam o konuda. çünkü biz burdan ne söylersek söyleyelim pişmanlığı yaşayacak olan sensin. sadece; ben bekar bir anneyim, ve bu dünya üzerinde yaptığım en en en şahane şey anne olmakmış. bunu söyleyebilirim :)

biri profesyonel yardım önermiş, ben de katılıyorum. en azından aslında içten içe istiyor musun, yoksa asla istemiyor musun, kendine itiraf edemiyosan da psikiyatristle çözebilirsin bu denklemi...

umarım kendin için doğru kararı verirsin..

Sonbaharimhep · 9 Şubat 2021

TheKnack .!.:
Tabu olan bir konudan bahsedeceğim. Açık açık anlatamayışımın anonim bir platform arayışımın nedeni de bu.

Bekarım ve 8 haftalık hamileyim. İki hafta önce tesadüfen rutin jinekolojik muayenede öğrendim. 30 yaşıma birkaç ay kaldı. Başarılı bir iş kadınıyım. 4 yıllık iyi giden bir ilişkim var. Sevgilimle ayrı evlerde yaşıyoruz ama haftanın bir kısmında o benim evimde bir kısmında ben onun.

Hamilelik uygunsuz bir zamana denk geldi. Tahmin bile edemeyeceğim bir kurumdan harika bir iş teklifi aldım hamilelik haberiyle aynı dönemde. Bana teklif getirmelerinde evli olmamam ve çocuğumun olmaması çok etkiliydi çünkü bu işi kabul edersem çok yoğun çalışmam gerekecek. Anne olmakster miyim şimdiye kadar hiç hayal etmedim. Çocukken evcilik oynarken bile anne olmadım. Çocuk istesem de şimdi isteyeceğimi hiç sanmıyorum. Sevgilim bebeği istiyor. Bir an önce evlenmek istiyor. Zaten evli gibiyiz bebek de olacağına göre evlenelim artık diyor. O çok uzun zamandır evlenmek istiyordu bebek tuz biber oldu. Bana evlilik korkutucu geliyor. Ben büyürken çevremdeki evliler hep bıkkın ve mutsuz oldular. Sevgilim de bunu biliyor, seni bu kadar strese sokacaksa doğumdam sonra evlenelim istersen diyor. Ben anne olabilir miyim buna hazır mıyım bilmiyorum. Bir yandan bu durum iş teklifini tehlikeye sokuyor. Bir daha ne zaman öyle bir teklif alırım bilmiyorum. Öte yandan şartlar da uygun şimdiki işimde de gelirim gayet iyi. Keza sevgiliminki de öyle. Bebeğe bakacak olanak var.

Destek almak için geçen hafta ailemin yaşadığı şehre gittim. Pek muhafazakar bir aile olmamamıza rağmen çok sert tepkiler aldım. Çok duygusal biri olmamama rağmen ağlayarak eve döndüm.

Yani kafam çok karışık. 2 hafta öncesine kadar böyle bir durumu rüyamda göremezdim. Ne yapacağımı bilmiyorum. Aldırayım desem o sadece benim çocuğum değil onu isteyen bir babası var. Anne olmak zor ve korkutucu. Tepkilere bakılırsa ailemden destek alamayacağım. Annelik hissetmiyorum ama bebeğe acıyorum. Evlenmem daha iyi mi olur onu da bilmiyorum. Müthiş bir bitkinlik ve mide bulantısı var. Yataktan çıkasım yok. Muhtemelen hayatımın en zor günleri bunları. Benzer şeyler yaşayanınız var mı? Burada bir sürü anne var, bu durum nasıç yönetilir? Akıl almaya ihtiyacım var.

Merhaba artik bu forunda ki herkes beni ezberledi nerdeyse.kimi gorsem yasadiklarimi anlatmak istiyorum ki benim yasadiklarimi yasamasin.yaklasik 2 ay once kurtaj oldum inanin cok kotu bi psikoloji sonrasi cok pismanlik ve uzuntu..evlat cok guzel bisey suan sizin kaygilarinizi anliyorum fakat onu kucaginiza alinca hepsi gececek.ustelik hem anne hem basarili olan bi cok kadinimiz var.zaten calisan bi bayansiniz yardimci tutarsiniz yaniniza

yazarhanim35 · 9 Şubat 2021

doğunca mutlaka severler merak etme. ama birde aldırınca yaşayacağın psikolojik yıkımı düşün

Seridina · 9 Şubat 2021

Sizin şöyle bir durumunuz var; maddi durumunuz iyiyimiş. Böyle bir durumda çocuğa bakıcı tutup; okula göndermek sizin için problem olmayacaktır. Yani eğer isterseniz üç ay sonunda işe dönebilirsiniz. Herkesin anneliği farklı. Kimisi iki sene evde kalır; kimisi çocuk olduktan sonra çalışmaz kimisi de üç ay sonra işe döner. Kendinizi bir şeyler için zorunlu hissetmeyin. Yani çocuk olunca şu kadar süre işten ayrı kalacağım; kariyerim tehlikeye girer diye düşünmeyin. Tabii sizin kararınız. Daha vaktiniz varmış. İyi düşünün derim ben.

GeyikliGece · 9 Şubat 2021

MaYa_MiLa .!.:
sizin adınıza sevindim morportakal; ancak arkadaşın dediği gibi bunu oluşturamayan insanlar da var ki olacaktır da.
Ben konu sahibinin kariyer ve iş sahibi olmasına zaten asla karşı değilim ben de çalışıyorum iyi kötü kariyerim de şükür var ama
her şey bir dengede olmalı diyorum sadece.
Bence şahsi fikrim çocuk çok çok güzel bir şey kesinlikle olmalı, çalışmak da çok güzel bir şey o da cepte.
Sadece burada çalış ama evlenme çocuğun olmasın ya da gezme dolaşma hobilerine vakit kalmasın diyen bir zihniyet olmamalı iş dünyasında.
Bizler ona DUR diyebilmeliyiz.
Konu sahibi şu an yok umarım çalışma saatleri/rekabet ortamı daha güzel bir iş bulup evlenip çocuğunu da benimser diye umuyorum.

Yok yanlis anlasildim :) ben zaten kimse calismasin gibi bisey savunmuyorum. Sistem öyle de yürümez.
Zaten herkesin girisimciligi, risk alabilmesi, yatirim yapabilmesi ayni seviyelerde olamaz.
Ben ayda 45 k nakit akisi olacak sistemi 30 k birikimle kurup büyüttüm. Cok güzel imkanlarim oldu da bol keseden atiyorum gibi algilanmasin.

Ancak is yeri evlenmememe de karar vermesin yaa

biz bunlari normallestirmeyelim. Ekmek kapisi kutsaldir ancak kölelestirdigi surece kutsalligi kalmiyor. 30 yasinda bir kadinin üreme veya ürememe karari sadece kendisini ve partnerini ilgilendirsin. Çok mu şey istiyorum

Bu arada ben de bekar anneyim.

Bekar Anne Olmak

Rüzgarda Savruk Başına Buyruk!

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

😈 Kendinden Asla Vazgeçme 😈

Guru

Nirvana

Aktif Üye

Aktif Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

Guru

Yeni Üye

Aktif Üye

Mommy

Nirvana

Mustafa Kemal Atatürk

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Aktif Üye

Yazar Hanım

Guru

gider geyikli gecede uyurduk...

Benzer Konular