Bekar Anne Olmak

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
nscckts .!.:
evlıyken hamıle kalıp babasıyla kotu bır sekılde ayrılabılırdınız bosandıktan sonra asla cocuguna bakmayan haftasonu bıle gorusmeyen babalar var

cocugumuz olmuyor tedavı goruyoruz dıyenler var dunyanın her yerınde cocuk ıcın yanıp tutusan var ama bırılerı cocuk sahıbı olmak ıcın ugrasıyor dıye dogurulmaz, dogurup tuvalete atan cope atan da var veya dogurup cocuguna turlu sıkıntılar cektırende allah ısteyen ve hak eden kısılere nasıp etsın bu duyguyu ,bu tarz konularda ozellıkle, bak bız ugrasıyoruz olmuyor dogur demek de dogru ve saglıklı karar olmuyor aslında... cocugunu dove dove olduren kısılerde var onlar ıcın de gecerlı dogur bak bızım cocugumuz olmuyor dusuncesı ...

herkesın bır hayat sınavı var ayrı
ben bu konuda sadece aılem yeterı kadar destegını gostermedı ,iştende ıyı teklıf almıstım bekar ve cocuksuz olmam bunda etkılıydı annelık ruhumda yok dıyen bırını goruyorum
dogacak cocugun bır omur nasıl bır anneyle buyudugu cok onemlı bır kadın bır toplum demektır o cocugu yetısecek o cocuk da cocugunu yetıstırecek

konu sahıbı kendıne guvenıyorsa dogurmalı herkes ıcın gecerlı kendıne guvenen dogurmalı maddı manevı .
Genişletmek için tıkla...
Konu sahibi anne olmayı, bir bebeğe hakkıyla bakıp bakamayacağını sorguluyorsa bence iyi bir anne olacaktır.
Farkındalığı yüksek biri hayatını etkileyecek bir konuda balıklama dalmak yerine sorgular ve layık olmaya çalışır bence.
Hem belki çok istediği işi de beraberinde götürebilir. Neden olmasın?
Zaten iş hayatında aktif biri ise çalışmaya devam edecek ve bir yardımcı tutacaktır. Anladığım kadarıyla partneride kendisi gibi "doğur gitsin her şekilde büyür" kafasında bir baba değil. Sorumluluklarını alacak ve kurduğu ailesi için fedakarlıklar yapacak bir beye benziyor.
 
TheKnack .!.:
Aldırayım desem o sadece benim çocuğum değil onu isteyen bir babası var. Anne olmak zor ve korkutucu.
Genişletmek için tıkla...

Eski Hayyal olsa aldırın derdim, ama şimdiki aklımla doğurun ve kendinize güveniyorsanız, evlenin diyorum.
Seviyorsanız seviliyorsanız evlenin. Evlilik güzel şey, zor ama güzel.
 
bezaaa .!.:
Neden suçlu hissettiniz? Kabul etmesinler, keyifleri bilir. Bebeğe bakacak olan sizsiniz. Bebeğinin anası babası hariç kimseye ihtiyacı yok.
Genişletmek için tıkla...
Kesinlikle katılıyorum , bence hayatın bu beklenmedik sürprizine zamanla daha çok sevinecek ve iyi ki diyeceksiniz, herkes yargılamak için sırada bekliyor olabilir , siz duymayın onları , olumlu ve şahane yanlarını görün , mutluluklar dilerim. Ayrıca herkes yazmış , isteyip de anneliği henüz tadamamış birçok kimse var.Allah onlara da nasip etsin inşallah en kısa zamanda , çok güzel bir şey bence
 
neutral .!.:
Konu sahibi anne olmayı, bir bebeğe hakkıyla bakıp bakamayacağını sorguluyorsa bence iyi bir anne olacaktır.
Farkındalığı yüksek biri hayatını etkileyecek bir konuda balıklama dalmak yerine sorgular ve layık olmaya çalışır bence.
Hem belki çok istediği işi de beraberinde götürebilir. Neden olmasın?
Zaten iş hayatında aktif biri ise çalışmaya devam edecek ve bir yardımcı tutacaktır. Anladığım kadarıyla partneride kendisi gibi "doğur gitsin her şekilde büyür" kafasında bir baba değil. Sorumluluklarını alacak ve kurduğu ailesi için fedakarlıklar yapacak bir beye benziyor.
Genişletmek için tıkla...
Bu tür destekleyici , pozitif yorumları görünce umut doluyor insan, işte bunları alın dikkate .
 
Bence siz bu stresle sağlıklı bir hamilelik geciremezsiniz, bu kadar panik yapacaktiniz en etkili yontemlerle korunsaydiniz..
 
TheKnack .!.:
Tabu olan bir konudan bahsedeceğim. Açık açık anlatamayışımın anonim bir platform arayışımın nedeni de bu.

Bekarım ve 8 haftalık hamileyim. İki hafta önce tesadüfen rutin jinekolojik muayenede öğrendim. 30 yaşıma birkaç ay kaldı. Başarılı bir iş kadınıyım. 4 yıllık iyi giden bir ilişkim var. Sevgilimle ayrı evlerde yaşıyoruz ama haftanın bir kısmında o benim evimde bir kısmında ben onun.

Hamilelik uygunsuz bir zamana denk geldi. Tahmin bile edemeyeceğim bir kurumdan harika bir iş teklifi aldım hamilelik haberiyle aynı dönemde. Bana teklif getirmelerinde evli olmamam ve çocuğumun olmaması çok etkiliydi çünkü bu işi kabul edersem çok yoğun çalışmam gerekecek. Anne olmakster miyim şimdiye kadar hiç hayal etmedim. Çocukken evcilik oynarken bile anne olmadım. Çocuk istesem de şimdi isteyeceğimi hiç sanmıyorum. Sevgilim bebeği istiyor. Bir an önce evlenmek istiyor. Zaten evli gibiyiz bebek de olacağına göre evlenelim artık diyor. O çok uzun zamandır evlenmek istiyordu bebek tuz biber oldu. Bana evlilik korkutucu geliyor. Ben büyürken çevremdeki evliler hep bıkkın ve mutsuz oldular. Sevgilim de bunu biliyor, seni bu kadar strese sokacaksa doğumdam sonra evlenelim istersen diyor. Ben anne olabilir miyim buna hazır mıyım bilmiyorum. Bir yandan bu durum iş teklifini tehlikeye sokuyor. Bir daha ne zaman öyle bir teklif alırım bilmiyorum. Öte yandan şartlar da uygun şimdiki işimde de gelirim gayet iyi. Keza sevgiliminki de öyle. Bebeğe bakacak olanak var.

Destek almak için geçen hafta ailemin yaşadığı şehre gittim. Pek muhafazakar bir aile olmamamıza rağmen çok sert tepkiler aldım. Çok duygusal biri olmamama rağmen ağlayarak eve döndüm.

Yani kafam çok karışık. 2 hafta öncesine kadar böyle bir durumu rüyamda göremezdim. Ne yapacağımı bilmiyorum. Aldırayım desem o sadece benim çocuğum değil onu isteyen bir babası var. Anne olmak zor ve korkutucu. Tepkilere bakılırsa ailemden destek alamayacağım. Annelik hissetmiyorum ama bebeğe acıyorum. Evlenmem daha iyi mi olur onu da bilmiyorum. Müthiş bir bitkinlik ve mide bulantısı var. Yataktan çıkasım yok. Muhtemelen hayatımın en zor günleri bunları. Benzer şeyler yaşayanınız var mı? Burada bir sürü anne var, bu durum nasıç yönetilir? Akıl almaya ihtiyacım var.
Genişletmek için tıkla...
Madem gönlün yok korunup hamile kalmasaydin
 
uguurbocegii .!.:
Benim düşüncem çocuğu doğurmanızdan yana çünkü insan nasıl kıyıp aldırabilir, çok isteyip çocuk sahibi olamayanlar var mesela ben.. İyi düşünün
Genişletmek için tıkla...
Bende tedavi görüyorum anne olmak için. Ve ne kadar kıymetli Bir şey olduğunu biliyorum. Ama anneliğe hazır hissetmeyen bir kişinin de anne olmasının çocuğa daha günah olduğunu düşünüyorum. İstenmeyen bir çocuk olmaktan ise. İyi düşünüp doğru karar vermesi gerektiğini düşünüyorum
 
TheKnack .!.:
Rasyonel bakmak. Yakın zamanda bir arkadaşımla konuşurken de bunun üzerinde çok durduk. Ben durumu arkadaşıma anlattım. Önceden de anne olmanın artıları eksileri, bu konudaki avantajlarım dezavantajlarım gibi şeyleri not almıştım. Bunu gören arkadaşım çok şaşırdı ve anne olmak için çok duygusuz olduğumu söyledi. Böyle rapor hazırlar gibi annelik olmazmış.
Genişletmek için tıkla...

ahah yaa aslında şöyle ki annelik küllüm rapor hazırlamak
yeni doğar "ne kadar kaka yaptı kaç kere yaptı kaç kere emdi kaç cc emdi"
sürekli bez/burun pompası/kıyafet/kilo kontorlü
ek gıdaya geçer kaç cc ile başlayalım neler verilir neler verilmez
yok 3 gün yok 5 gün kuralı
şimdiden rapor hazırlamaya başladıysanız tebrikler başarılı bir anne olacaksnız :KK70:
zaten sevmeme ihtimali bu kadar düşünen bir insan için çok mümkün gözükmüyor
bir de son nacizane we need to alk about kevin filmini izleyin
ya böyle bir anne olmam bu kadar da özgürlükçü değilim diyorsanız tamamdır.
 
Eğer sadece önünüze çıkan kariyer fırsatı yüzünden tereddütteyseniz bence doğurmayı düşünebilirsiniz, ama hayatınızın hiç bir aşamasında anne olmak istemiyorsanız aldırmayı düşünmek daha mantıklı.

Ne kadar sevgiliniz çocuğun babası da olsa bence böyle olaylarda asıl karar hakkı annededir, babaların da saygı duyması gerekir. Çünkü 9 ay karnında taşıyacak olan da, emzirecek olan da doğduktan sonra uzun süre bakacak olan da sizsiniz. Sizin vücudunuz sizin kararınız sonuçta.
Ailenizin tepkisi de biraz yersiz olmuş. Malesef türk aileleri muhafazakar olmasalat bile toplumdan dolayı böyle olaylarda gereksiz tepkiler verebiliyor. Sizin yaptığınız kötü bir şey yok. Yetişkin kendine yetebilen bir kadınsınız. Hem siz, hem bebeğiniz için en doğru kararı vereceğinize eminim. Burada doğur doğurma diyenlere de bakmayın. Sizin için en doğrusunu siz bilirsiniz. Başka insanların çocuk sahibi olmak isteyip olamaması, siz istemeden oldunuz diye doğurmanız gerektiği anlamına gelmiyor.
 
Başkalarının anne olma uğraşı konu sahibini bağlamamalı bence sonuçta bebeğe bakacak kişi o. Herkesin de dediği gibi uygun ekonomik şartlara ve bebeği isteyen bir partnere sahipsiniz. Aileniz de siz zorlu bir süreç geçirirken yanınızda olmayıp doğduktan sonra sadece pozitif anlarda yanınızda olacaksa ayıp ederler. Ki şuan kafanız baya karışık doğal olarak. Önceden bu konulara ılımlıysanız bebeği seversiniz gibi geldi, aile faktörü baya sizi zorlamış bence onlar destekleseydi daha çok isterdiniz gibi.

Ama daha önceden çocuk sahibi olma fikrini düşünmediyseniz ya da kendinizi buna uygun görmüyorsanız iş değişir çünkü hayatınıza bambaşka bir odak getirecek bir olay. Günah ya da o da bir can tarzı yorumları kenara bırakıp 'doğursam sever miyim' bu çocuğu ya da 'pişman olacak mıyım aldırırsam' diye düşünmek lazım. En doğru kararı vereceğinizi düşünüyorum şimdiden kolay gelsin.
 
Merhabalar.
"Ne istediğinizi kendinize sorun" diyerek başlayacağım söze. Siz anladığım kadarıyla kariyeri çocuğa tercih ediyorsunuz. Madem böyle bir yol ayrımındasınız, neden korunmadınız? Hamilelik bir bakıma tahmin edilemeyen bir durum olmasa gerek.
Olan olmuş artık. Sevgiliniz çocuğu dünyalar kadar istesin bir sakıncası yok; ama bebeğin bakımından kişilik şekillenmesine kadar getirdiği yarıdan fazla sorumlulukta sizin payınız olacak. Bundan önce aylarca onu bedeninizde taşıyacağınız gerçeğini hatırlatmama gerek yok. Sevgiliniz sizi bir nevi zorluyor evliliğe, çocuk sahibi olmaya falan. Onun düşüncelerini evet, göz önünde bulundurun. Sonuçta çocuk bir kişiye ait değil. Ama kendi düşüncelerinizi de göz önünde bulundurmalısınız.
Bazı istenmeyen gebeliklerden dünyaya gelen çocukların nasıl bir psikolojiyle yetiştiklerini tahmin edersiniz. Yerinizde olsam, sorumluluğunu almaya hazır hissetmediğim bir canlıyı dünyaya getirmem. O çocuğa ileriki zamanlarda "annem de beni sevmiyor, istemiyor" dedirtip, sevgi ihtiyacını dışardan karşılama istemine ön ayak olamam.
 
Benim arkadaşım da böyle bir durumda kaldı, üstelik hamileliği çok çok geç öğrendi ve sevgilisi şerefsizin önde gideniydi. Nihayet adamdan kurtulmustu ki bebeği öğrendi, aradı buldu , evlendi falan.
Ailesi de gayet kötü karsiladi.
Ama doğunca bebeğin etrafinda pervane oldular. Bir de ilk torun:) herkes unuttu ilk aylari, şimdi çocuk anaokulu çağında.
Arkadaşım da Serefsizle evlendi, tekrar ayrıldı.
Şimdi tek pişmanlığı o adamla evlenmiş olmak. 'zafen herkes bebeğin evlilikten önce olduğunu anladı, boşu boşuna evlenmiş oldum. Keşke evlenmeden anne olmak normal karşılansaydi,her şey çok kolay olur' demişti.
Bence siz de duruma alisacaksiniz. Su akıp yolunu buluyor.
 
Annelik hemen öyle şıp diye hissedilecek bir duygu degil. Zamanla tekmeleri hissederek bağlanıyor anne bebeğine . Doğduğu an ise tarif edilemeyecek müthiş bir duygu . Bunu hissetmeyen anne olamaz .
Kariyer konusuna gelince , bunu söylemek bana düşmez ama kariyer fırsatı herzaman insanın karşısına çıkabilir . Bu iş olmasada başka iş olur sonuçta işsiz değilsiniz . Ama bebeği aldırdıktan sonra örnegin dizin ve sevgilinizin psikolojisi nasıl etkilenecek bunuda hesap etmek lazım.
Bende ilk hamileliğimde üniversitede okuyordum ve eğitmeme ara vermek zorunda kaldım. Tekrar başlamak isterken ikinci çocuk oldu . Yani üniversiteyi bitirmek ve meslek sahibi olmak uzun zaman almıştı . Belki daha çok eğitim alıp farklı bir mesleğim olabilirdi ama bunun icin asla pişman değilim . En azından çocuklarım mutlu ve sağlıklı ve sevdiğim bir işim var .
Umarım hakkınızda hayırlısı olur .
 
sağlık çalışanıyım ve bebeğimi pandemide doğurdum o daha 3.5 aylıkken işe dönmek zorunda kaldım izinler iptal edildi şuan kızım 10 aylık ve çok şükür iyi ve o iyiki var tamam onu uyurken yatağında bırakıp işe dönmek zorunda kalıyorum ve iş çıkışı onunla vakit geçiriyorum ama onun hayatımda var olduğunu bilmek bile bana hayatttan zevk almamı sağlıyor. bir kürtaj videosu aç ve bunu bebeğine nasıl yapabileceğini düşün yeter derim iş heryerde bulunur. Benim eşim ilgileniyor çocukla şimdi. ben eve gidince de nöbeti ben devralıyorum sağlık çalışanı olduğum için bebeğimize bakmak istemiyorlar virüs taşırız diye. o bebeği aldırırsan yıllar sonra yaşasaydı şuan şu yaşında olacaktı diyeceksin bence yapma
 
Konu sahibesinin ne istediğini anlayan var mı? Ben mi kaçırdım sayfalar arasında..

Konu sahibesi ailenize gidip ne desteği beklediniz? Doğrayım siz bakın desteği mi?
Sizin istediğiniz ne tam olarak?
Doğurmak ama evlenmemek mi?
Doğurmamak mı?
Sevgiliniz çocuğu istediği için mi kafanız karışık istemiyor olsaydı sizin isteğiniz ne olurdu?
 
Sudenuurr .!.:
Bizim dinimizde asla ama asla bekar anne olunmaz çocuk nikahlı kocadan yapılır. Buna asla musade yoktur normal birşeymiş gibi bunu topluma empoze edip rahat rahat konuşamazsın... Konu başlığı bile midemi bulandırdı...
Genişletmek için tıkla...
Sizin dininiz herkesin dini olmayabilir. Olsa da sizden farklı yaşamayı tercih ediyor olabilir. Sadece sorulan soruya cevap verseniz daha iyi olur. Kimse size islama göre caiz mi dememiş. Konu sahibinin müslüman olup olmadığını da bilmiyorsunuz.
 
TheKnack .!.:
Tabu olan bir konudan bahsedeceğim. Açık açık anlatamayışımın anonim bir platform arayışımın nedeni de bu.

Bekarım ve 8 haftalık hamileyim. İki hafta önce tesadüfen rutin jinekolojik muayenede öğrendim. 30 yaşıma birkaç ay kaldı. Başarılı bir iş kadınıyım. 4 yıllık iyi giden bir ilişkim var. Sevgilimle ayrı evlerde yaşıyoruz ama haftanın bir kısmında o benim evimde bir kısmında ben onun.

Hamilelik uygunsuz bir zamana denk geldi. Tahmin bile edemeyeceğim bir kurumdan harika bir iş teklifi aldım hamilelik haberiyle aynı dönemde. Bana teklif getirmelerinde evli olmamam ve çocuğumun olmaması çok etkiliydi çünkü bu işi kabul edersem çok yoğun çalışmam gerekecek. Anne olmakster miyim şimdiye kadar hiç hayal etmedim. Çocukken evcilik oynarken bile anne olmadım. Çocuk istesem de şimdi isteyeceğimi hiç sanmıyorum. Sevgilim bebeği istiyor. Bir an önce evlenmek istiyor. Zaten evli gibiyiz bebek de olacağına göre evlenelim artık diyor. O çok uzun zamandır evlenmek istiyordu bebek tuz biber oldu. Bana evlilik korkutucu geliyor. Ben büyürken çevremdeki evliler hep bıkkın ve mutsuz oldular. Sevgilim de bunu biliyor, seni bu kadar strese sokacaksa doğumdam sonra evlenelim istersen diyor. Ben anne olabilir miyim buna hazır mıyım bilmiyorum. Bir yandan bu durum iş teklifini tehlikeye sokuyor. Bir daha ne zaman öyle bir teklif alırım bilmiyorum. Öte yandan şartlar da uygun şimdiki işimde de gelirim gayet iyi. Keza sevgiliminki de öyle. Bebeğe bakacak olanak var.

Destek almak için geçen hafta ailemin yaşadığı şehre gittim. Pek muhafazakar bir aile olmamamıza rağmen çok sert tepkiler aldım. Çok duygusal biri olmamama rağmen ağlayarak eve döndüm.

Yani kafam çok karışık. 2 hafta öncesine kadar böyle bir durumu rüyamda göremezdim. Ne yapacağımı bilmiyorum. Aldırayım desem o sadece benim çocuğum değil onu isteyen bir babası var. Anne olmak zor ve korkutucu. Tepkilere bakılırsa ailemden destek alamayacağım. Annelik hissetmiyorum ama bebeğe acıyorum. Evlenmem daha iyi mi olur onu da bilmiyorum. Müthiş bir bitkinlik ve mide bulantısı var. Yataktan çıkasım yok. Muhtemelen hayatımın en zor günleri bunları. Benzer şeyler yaşayanınız var mı? Burada bir sürü anne var, bu durum nasıç yönetilir? Akıl almaya ihtiyacım var.
Genişletmek için tıkla...
Bebeği doğurun onu doğurduğnuzda ve kucağınıza aldığınızda iyikide doğurmuşum diceksiniz hem onu isteyen bi babası var ve o bebek çok şanslı hem sizi hemde bebeğinizi isteyen bi adam var hayatınızda işe gelince sizde doğum yapınca başka işler yaparsınız hem güzel Bi yuvanız olur hemde bu hayatta güzel Bi yavrunuz olur aylenizle aranız pekte iyi değilmiş ama durumunuz iyi yani o masum bebeğe kıyacak hiçbir sebebiniz yok. O size tutunmuş sizde onu bu hayattan koparmayın. İşallah mutlu olursunuz ve evlenirsiniz bebeğinizide güzel Bi yuvada doğurursunuz.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Benzer Konular

A
Annemle sevgilimi tanıştırmak
Yorumlar
6
Görüntüleme
599
yenGEnC
yenGEnC
O
İşyerinden ayrılamamak
Yorumlar
2
Görüntüleme
469
DEMRE
DEMRE
narintanyeri
Çok uzun bir yazı oldu farkındayım ama ne yapsam okuyan olursa bana bir yol gösterin 😭😭😭
2 3
Yorumlar
43
Görüntüleme
2K
samyeli34
samyeli34
meraklimelahatbirisi
Dert denir mi bilemem 😂😂
5 6 7
Yorumlar
138
Görüntüleme
2K
yenGEnC
yenGEnC
B
Eşimin ailesini sevmiyorum
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
664
tonyadunyam
T
X