bedenimle sorunlarim...

ben cok uzuluyorum boyle hikayeler duyunca, cunku ben de tam tersine kilo almak isteyen fakat bir turlu alamayan bir insanim. doktora da gittim tum testleri yaptirdim, metabolizmam cok hizliymis o nedenle de yediklerim kilo yapmiyor. suan ben de 1.64 boy 51 kiloyum, ama biliyorum ki bi 3-4 kilo daha alsam bacaklarim cirpi gibi olmaktan kurtulacak. yillar boyunca zayif kilo olmaktan yakindim, goren herkes ucacaksin diyordu bana, yeni yeni bu kiloya geldim ama halen bacaklarimin zayifligindan hoslanmiyorum. ki ben cok yiyen ve hic sucluluk duymayan bir insanim :) umarim bir psikiyatr size yardimci olur da siz de sucluluk duygunuzu yenip gonul rahatligiyla yemek yiyerek saglikli bir kiloya ulasirsiniz.
 
Meşhur manken hastalığı hatırlarsanız Ebru ŞALLI ölümden dönmüştü psikolojik destek almanızı şiddetle öneririm
 
Ben yemeyi sevmeyen bir insan degilim ki, yemeyi sevmesem hamileyken 40, dogumdan sonra 15 kilo almazdim. Hamilelik oncesinde de cok istahli bir insandim yemekten de yapmaktann da keyif alirdim ama spora gittigim icin hic kilo almiyordum.
su an yeme fikri fobi gibi oldu bende. Yemekten zevk de almiyorum. Mesela haslanmis yumurtadan nefret ediyorum ama tok tutuyor diye her sabah yiyorum. Disardan cok sacma gorundugunun farkindayim ama hayatinda 50 kilonun ustune cikmamisken 90 kiloyu gormus bir insanin psikolojini anlamak kolay degil, farkindayim ve hak veriyorum size.
benim gorumcem bildim bileli kilo almaya calisir alamaz, ben ona inanamiyordum mesela, yahu bir insan nasil cikolatayi sevmez nasil 1 dilim pizzayla doyar diyordum. Su an cok iyi anliyorum, ayni durumda olmasak bile. Ayni durumda degiliz cunku o yiyemiyor, yese de kilo almiyor. Ben yemiyorum, yemekten korkuyorum, o yuzden beynim bana oyunlar oynuyor. Yesem kilo alirim.

Mesela beyaz ekmek yiyemiyorum, aklima igrenc seyler geliyor icinden pis seylerin cikmasi gibi. Detay girip sizi de igrendirmek istemem ama sagdan soldan duydugum sehir efsaneleri iste... eskiden ugur dundarin bocekli firin haberlerini izleyerek lop lop ekmek yerdim simdi ekmek gorunce o haberler aklima geliyor yiyemiyorum. Sadece uno nun paketli ekmeklerini yiyebiliyorum onu bilr zorla yiyorum bazen.
 
keşke bende iradeli olabilsem de üstüme yapışan şu 25 kilodan kurtulabilsem ( doğum yapalı 4 yıl oldu ve ben yerimde sayıyorum azmin için tebrik ederim
 
Anoreksia ya yaıkın bir durumum var demişsin ya acaba bu durumda olanlar nasıl tedavi oluyorlar hiç araştırdın mı?
Psikolog yeterli gelmeyebilir.Belki de sağlam psikiyatrik bir tedaviye ihtiyacın var.
Sıradan telkinlerin işe yarayacağı durumdan daha ileridesin anladığım kadarıyla.
Aynı şekilde bizlerin basit önerilerini de eminim hiç ikna edici bulmayacaksın.
Ama belki senin durumunda olan ve tedavi olabilenler olursa faydalı bir bilgi alabilirsin.
 
ÇOCUGUNU DUSUN.SANA BİŞEY OLSA YATAKLARA DÜŞSEN O NE OLUR SENCE...HİÇ İYİ BİR ORNEK DEGILSIN SUAN..!
 
senın durumun psikiyatrık vaka..bakırkoyde staj yaparken sızın gıbı 3 vaka gormustum.psıkolog sızı çözemez
 
Bende diyet yapiyorum 3 aydir 82den 67 e indim ama hala kendimi kilolu goruyorum annemler yok iyisin diyorlar ama bana oyle gelmiyor cunku etim sikilasmadi daha hala yemek yemiyorum kahvalti yok tek ogun yiyorum gecenlerde inanilmaz bas donmesi yasadim derin bi nefes alsam basim donuyordu hala daha var aslinda bende kahvalti yapmaya basladim ama o kahvaltinin bana yadattigi pismanligi anlatamam adam oldursem o kadar vicdan azabi cekmem heralde ama gidisatim iyi deil onunda farkindayim
burda sizi kim ne derse desin cozum olmaz kesinlikle bir uzmana basvurun
 
Gelecekteki ben, hatta çok gelecek değil 4 kilo sonra siz gibi olacağım sanırım. Ben de bulamadım çözümü. Bir tek çikolataya hayır diyemiyorum, suçluluk duya duya yiyorum, onu da öğünleri keserek telafi ediyorum. Makarna, ekmeğin her türlüsü zehir gibi geliyor, ağzıma bile süremem.
Bilmem bu iş nereye gidiyor...
 
1,66 boya 47 kilo cok az. Size bu halinle iyisin diyenlere inanmayin. Moralinizi bozmamak icin soyluyorlardir. Bu konuda esinizi baz alabilirsiniz. Eger memnun olsaydi su anki halinizden sizi psikologa gondermezdi degil mi? Sert gelmis olabilir yazdiklarim ama gercekci bir sekilde iyiliginiz icin konusuyorum. Bu sekilde guzel gorunemezsiniz. Lutfen moralinizi bozmamak icin konusanlara aldanmayin. Sagliginiz icin kilo almaya bakin. 55 kiloyu kaldirabilecek yasiniz ve boyunuz var. Bu durum saglik sorunlari getirir size. Cocugunuzu dusunun. Onun size, saglikli bir anneye ihtiyaci var ve sizin de bunu basarabilecek gucunuz var. Kolayliklar dilerim.
 
Yapma 47 kiloda ne kilosu ne yagi ..

Iyi bir tedaviye ihtiyacin var yoksa yok olucaksin Allah korusun ..
 
hepiniz cok cok haklısınız
Esim 1.86 80 kilo iri bir adam, bi gun sarilirken kemiklerini kiricam diye korkuyorum diyor.
Kizima simdiden kotu bir ornegim. Gecenlerde annemler gelmisti sehir disindan, kizim mandalina soyup yediriyor herkese, bana vermiyordu, annem niye annene vermiyorsun diye sordu "annem cok sisko ya yiyemez" dedi zaten onun ustune bunun cok ciddi bir sorun olduğunu kabul etmeye basladim.
Ama iste kendi kendime soz geciremiyorum beynimin bir yani baska bisey söylerken diger yani baska oyunlar oynuyor...
benim durumumda olup saglikli bir sekilde cozen birileri cikar diye umuyorum. Face de uye oldugum zayiflama gruplarinda bikac ornek var ama hepsi kotu ornek, kimi anoreksiya olmus tedaviyle ugrasiyor, kimi tamamen salip idealinin cok ustunde bir kiloya cikmis... duzgunce atlatana denk gelmedim.

Ha bi de benim kilo algim da bozuk. Mesela eskiden fizigini cok begendigim arkadaslarimi simdi cok kilolu buluyorum. Hepten kafayi yedim
 

sağık probleminiz yoksa bir sorun göremiyorum ben ortada. 166 cm 47 kg 32 yaş. sorun yok bence.
 
Bence yemek için aşırı zorlamayın kendinizi. Çikolata makarna vs yemek istemiyorsanız yememek sizi rahatsız etmiyorsa hiç sorun etmeyin. Günlük yararlı besinlerin olduğu menü belirleyin bunları tüketin. Ne güzel kendinize iradenize hakim olabiliyorsunuz.
 
1.66 ya 47 kilo cok zayif gelmiyor kulaga, hamile kalmadan once de 50 kiloydum zaten ama cok iyiydi vucudum 34 bedendim dolduruyordum popo vs vardi.
simdi butun kiloyu yagdan verdigim için 34 beden pantolonlar belimde durmuyor, popo yok, gogus yok. Dar badi giyince kemiklerim sayiliyor. Vucut olculerim 85-57-85 dusunun halimi... hadi boyle kalsam yine iyi ben diyete ve zayiflamaya devam ediyorum durduramiyorum kendimi. Ve vucut yag oranim kritik derecede dusuk oldugu icin adet gecikmesi, tuylenme gibi sorunlar yasiyorum. Dahiliyeye gittim kan degerlerim normal, multivitamin kullandigim icin vitamin degerlerim de kotu degil ama vucut yag oranimin en az % 15 olmasi gerekirken (sporcu bayanlarda bile % 10 civari olmaliymis) benimki % 5
 
feci depresyon sırasında neler oldu çözebildiniz mi ki?

Kendim bazı şeyleri yerken aklıma gelir mesela üniversite sınavı öncesi o gergin dönemde aynı şeyleri yediğim zamanki halim, elimden sebepsiz yere bırakırım, anlatamam da kendime yahu yıllar önceydi, aynı ayran değil o, derim ama ı-ıh. Normalde içmeye bayılırım ama anı-aynı yiyecek/içecek denk geldiğinde devam edemiyorum. Her zaman duyulup aklın sadece köşelerinde yer edinen şehir efsanelerinin şimdi bu kadar etkili hale gelmelerinin bir nedeni olmalı sizin için de.
 
Postpartium yani lohusa depresyonu yasadim. Kizim kolikti ve reflusu vardi, uykusunda kusup bogulur diye korkumdan sabaha kadar uyumazdim besik nobeti tutardim ve durmadan biseyler yerdim, kutu kutu kurabiye, borek v.s.
gunduz annem kizimla ilgilenirken bikac saat uyurdum sonra kizimin kolik sancilari baslardi geri uyanirdim, onun sancilarina cozum bulamadikca daha cok uzulup daha cok yerdim. Kaynim cocuk doktoru onu arayip bagirip cagirirdim ne bicim amcasin sen diye, adam iyi dayandi bana....
ayna karsisinda oturup koca suratima bakip aglayarak mide fesadi gecirene kadar baklava yedigim gunler oldu, kendimden nefret ediyordum ve daha cok yiyerek kendimi cezalandiriyordum. Ne zamn kizimin kolik krizleri gecti benim de yavas yavas depresyonum gecti, 1 yas dogum gununde ilk kez esofmam veya hamile pantolonu disinda bisey giydim ve o an artik boyle yasayamam dedim dogum gununden 1 hafta sonra da diyetisyene basladim. Zayifladikca eski mutlu halime dondum. Ta ki ne kadar zayiflasam da kendimi zayif bulmadigimi farkedene kadar her sey tozpembeydi. 60 kiloyken diyetisyenim yeter artik ideal olculerindesin korumaya gecelim dedi, ben diyetisyeni birakip bi 5 kilo daha diyip devam ettim ama o 5 kilonun gerisi gelmedi, hep 5 kilo 3 kilo 1 kilo fazlam var diye diye 47 oldum.
 
aneroksik geçişleriniz başlamış zaten,bol bol telkin yöntemine gireceksiniz kussanızda günde bir iki kez çikolata yiyerek başlayın derim ben ya da akşam geç yiyin yemeğinizi,yatmadan önce süt için hani durmadan besleyin kendinizi,inşallah toparlarsınız bu arada azminize hayran kaldım inşallah bende kilolarımı kısa sürede verebilirim..
 
yemek yemekten önce psikolojinizi düzeltin.. bir de şöyle düşünün ''ben 90 kilo bir kadındım. vermek istedim kiloyu verdim..yine kilo alırsam yine veririm ne olacak? önemli olan kızımın ve benim akıl ve beden sağlığım..''
bence kendinize ideal bir kilo belirleyin önce o kiloya çıkın daha sonra diyelim kilo aldınız diyet yapıp geri eski kilonuza dönersinz. yapışmadı ya üstünüze kilo... ayrıca kızınız da size özenir onun böyle problemleri olmasını ister misiniz? hayatta kilo problemi dışında düşünecek yapacak çook güzel şeyler var. ve siz bunlardan mahrum kalıyorsunuz. allaha şükredin kızınız eşiniz ve aileniz sağlıklı ve mutlu.. vaktinizi güzel şeylerle geçirmeye çalşışn. kilonuzu düşüneck vaktiniz olmasın.
 
Spor yapiyor musunuz ?

Spor yapiyorsaniz kendinizi rahatlatabilirsiniz, nasilsa yakiyorum diyip yersiniz (ki zaten dogru :) )

Spordan sonra benim istahim cok aciliyor belki sizinki de acilir karsi koyamazsiniz?


Ben psikolog degilim ama ciddi sekilde yeme bozuklugunuz var. Daha iyi bir psikolog bulup gidin derim.
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…