• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Icimi dokmek istedim,atlatamiyorum..

Kayınvalideniz ve birkaç densiz emzirmiyorsunuz diye yetersiz anne olduğunuzu hissettirmiş sanırım. Bebekle ilgisi yok hissinizin bence. Besleyebiliyorsunuz, düzgün kilo alıyor, sağlıklıysa, her şey yolunda gitmişse ya çok yanlış biliyorsunuzdur ya da emzirirken yaşadığınız hissi özlediğinizden.

Yaklaşık 1 sene olmuş, hala aynı hissi bu kadar yoğun yaşıyorsanız, demekki her şey yolunda gitmiş, allah korumuş bebekle ilgili bir sorun yaşamamışsınız. Şükür sebebi. Maşallah.

Bazen ne yapsanız olmaz. Olmasa da bir şeyler düzgün gidiyorsa kabullenmeniz gerekir. Bebeğiniz sizin gerginliğinizi, üzüntünüzü hissediyordur. Sizce buna mı ihtiyacı var? Neden bu bir daha yaşayamayacağınız günleri bu
düşüncelerle geçiriyorsunuz? Kucağınıza alın, ne güzel büyüdün çok şükür deyin. Eksik değilsiniz.
 
Lohusalik benim hayatimin en kotu donemlerinden biriydi lohusayken bunlari dusunseniz cok hak veririm ama ustunden 1 yil gecmis neyi atlatamiyorsunuz. Dr cocugu sezaryenle almayi uygun bulmus o arada normal olsun diye israr edemezdiniz cunku cocuga bisey olur diye korkardiniz bende sezaryen oldum kendi istegimle sutum dogumdan cikinca geldi yani sut olayinin dogum sekliyle hic alakasi yok . O kadar cok sutum vardi ki ama su an bebegim daha 1 yasina gelmedi sutum cok azaldi bebegim cok nadir emiyor daha cok ek gida ve mama gidiyoruz ee olabilir bu, ilk bi kac gun kafama taktim sonra dedim ki saglikli olsun bosver . Yani emzirmek yada emzirmemek degil ki anneligin olcutu yada normal doguran daha iyi anne sezaryen olan kotu anne degil ki bunlar cok eski kafalar yasamayin bu olayi kendi icinizde de daha com dramatize edip, buyutmeyin kendinize yazik yani cocugunuzun bu sevimli zamanlarindan keyif alamiyorsunuz boyle yaparak
 
Ben bebegimle cok iyiyim geceleri uyuturken ozluyorum bu hissi sadece o kadar. Lohusalik 40 gun bazen 2 yil surdugu bile oluyormus. Ben istemez miyim atlatmak ?
 
Selamlar..
39+2 de sanci ile hastaneye gittim. Hastaneden dogum paketi almistim surec boyunca normal dogum planlanmisti her seyime dikkat ettim ve gebeligim boyunca sadece 5 kilo aldim. Takip suresinca hastanede tam 3 doktor istifa etti en sonunda hastanede kalan doktorlardan birini secmek zorunda kaldim sancilaninca 3 kere alttan bakti nst de hafif sancilar var dedi vajinal muayene etti 2 defa nişan geldi, seni sezaryene almak zorundayim dedi. Megerse yillik izine cikacakmiş o gün normal dogum ile ugrasmak istemedi zannimca. Ha sancimi beklemedi acilmami bekledi hic bir sey yapmadan direkt sezaryene aldi bebegin kafasi da catidaydi. Sonra ben cok uzuldum telaslandim tansiyonum 17 10 a firladi dedim ben cok korkuyorum beni tam uyutun genel anestezi ile.
Hemsireler oradaki anestezici lakayit bir tavirla bunu sen istedin cok zorlanacaksin diyerek uyuttular..
Gozumu actim acilar icindeyim ayilmaya calisiyorum kendin istedin sallama kafani aci cekeceksin diyorlardi bebegimi asagi goturmusler beni de sonradan goturduler yanina. Annem sehir disindaydi doguma gelemedi. Bebegim memeyi tuttu cok sukur hemen butun gece kendim kalktim yardimsiz emzirdim kendim yuruyusumu yaptim cok sukur kayinvalidem yatti uyudu. Tabii bana bakmak zorunda da degil yanimda olmasi yetti Allah razi olsun. Bu arada sezaryen de bir dogum cesiti iyi ki de var ayristirmiyorum ama doktorun yaptigini hazmedemiyorum bu kadar islerini yapmaktan neden kacarlar? Eve geldik gogus yaralarim o kadar kaniyor ki ben bebegime sütüm yetiyor saniyorum uyuyor da devamli meğerse sütüm cok azmiş bebegim sarilik oldu 21 e kadar cikti bir anda 3.gun yattik hastaneye. Kayinvalidem ben uzulmeyim diye.soylememis.sutun daha gelmiyor diye benim de uclari.o kadar yaniyor ve kaniyordu ki emiyordu doyuyor saniyordum.
Bebegime doyamadan kuvoze yattik 5 gun kaldik, orada sütümu sagdim anladim doymadigi icin boyle oldugunu. Sucluluk duygumu atamiyorum.icimden.
Orada aglaya aglaya emzirislerimi unutamiyorim hala bebegim 11 aylik oldu. Sutu gelen anneler doyup da sütün fazlasini cikaran bebekler surekli kendini suclayan ben.
Anne otelinde kaldik. Sonra eve ciktik 2 gun sonra tekrar sarardi oglum haydi 3 gun daha kuvozde yatti. Tam 2 kere ya iki kere perisan oldum. Mama verdiler de yine de uzayan sariliga dondu.
Eve geldik hemen biberon aldim doyacak dedim yani iyi olacak. Kayinvalidem demesin ki biberon verirsen seni emmez sen emzirmezsen nerede kalir.senin anneligin diye. Biberon versem.mi vermesem.mi ben annemiyim degil miyim suclamalar ofke nobetleri krizler derken basladi meme reddi.. Oglum 5 ay zor emdi sutumu arttiramadim. Emzirme danismanlari ile calistim sagimlar yaptim. Yedim ictim ama icimden atamiyorum emzirme ozlemini. Cocuguma yetemedim psikolojim bozuldu doktora gidiyorum ilac kullaniorum ama yasadiklarimi sucluluk duygumu icimden atamiyorum. Alternatif yontemleri de denedim siringa kasik biberon.vs yapamadim bebegim kabul.etmedi. 1 yasina girecek hala sütüm de geliyor cok aci cekiyorum..
Sadece dertlesmek istedim. Bebegimi koynuma.alip ozurler diliyorum. Sagip da verdim artik ilac kullandigim icin veremiyorum da.
BEN EMZIRMEYIZ EMZIRIRKEN BEBEGIMIN GOZLERINE BAKIP OYUNLAR OYNAMAYI COOK OZLEDIM.
Annelik emzirmekten çok daha fazlası, evet çok güzel çok sağlıklı ama bebekler anne sütü almadanda gayet güzel büyüyorlar ve annelerini seviyorlar.. Bebeğinizin en tatlı zamanlarını bu düşüncelerle kaçırmayın..
 
Selamlar..
39+2 de sanci ile hastaneye gittim. Hastaneden dogum paketi almistim surec boyunca normal dogum planlanmisti her seyime dikkat ettim ve gebeligim boyunca sadece 5 kilo aldim. Takip suresinca hastanede tam 3 doktor istifa etti en sonunda hastanede kalan doktorlardan birini secmek zorunda kaldim sancilaninca 3 kere alttan bakti nst de hafif sancilar var dedi vajinal muayene etti 2 defa nişan geldi, seni sezaryene almak zorundayim dedi. Megerse yillik izine cikacakmiş o gün normal dogum ile ugrasmak istemedi zannimca. Ha sancimi beklemedi acilmami bekledi hic bir sey yapmadan direkt sezaryene aldi bebegin kafasi da catidaydi. Sonra ben cok uzuldum telaslandim tansiyonum 17 10 a firladi dedim ben cok korkuyorum beni tam uyutun genel anestezi ile.
Hemsireler oradaki anestezici lakayit bir tavirla bunu sen istedin cok zorlanacaksin diyerek uyuttular..
Gozumu actim acilar icindeyim ayilmaya calisiyorum kendin istedin sallama kafani aci cekeceksin diyorlardi bebegimi asagi goturmusler beni de sonradan goturduler yanina. Annem sehir disindaydi doguma gelemedi. Bebegim memeyi tuttu cok sukur hemen butun gece kendim kalktim yardimsiz emzirdim kendim yuruyusumu yaptim cok sukur kayinvalidem yatti uyudu. Tabii bana bakmak zorunda da degil yanimda olmasi yetti Allah razi olsun. Bu arada sezaryen de bir dogum cesiti iyi ki de var ayristirmiyorum ama doktorun yaptigini hazmedemiyorum bu kadar islerini yapmaktan neden kacarlar? Eve geldik gogus yaralarim o kadar kaniyor ki ben bebegime sütüm yetiyor saniyorum uyuyor da devamli meğerse sütüm cok azmiş bebegim sarilik oldu 21 e kadar cikti bir anda 3.gun yattik hastaneye. Kayinvalidem ben uzulmeyim diye.soylememis.sutun daha gelmiyor diye benim de uclari.o kadar yaniyor ve kaniyordu ki emiyordu doyuyor saniyordum.
Bebegime doyamadan kuvoze yattik 5 gun kaldik, orada sütümu sagdim anladim doymadigi icin boyle oldugunu. Sucluluk duygumu atamiyorum.icimden.
Orada aglaya aglaya emzirislerimi unutamiyorim hala bebegim 11 aylik oldu. Sutu gelen anneler doyup da sütün fazlasini cikaran bebekler surekli kendini suclayan ben.
Anne otelinde kaldik. Sonra eve ciktik 2 gun sonra tekrar sarardi oglum haydi 3 gun daha kuvozde yatti. Tam 2 kere ya iki kere perisan oldum. Mama verdiler de yine de uzayan sariliga dondu.
Eve geldik hemen biberon aldim doyacak dedim yani iyi olacak. Kayinvalidem demesin ki biberon verirsen seni emmez sen emzirmezsen nerede kalir.senin anneligin diye. Biberon versem.mi vermesem.mi ben annemiyim degil miyim suclamalar ofke nobetleri krizler derken basladi meme reddi.. Oglum 5 ay zor emdi sutumu arttiramadim. Emzirme danismanlari ile calistim sagimlar yaptim. Yedim ictim ama icimden atamiyorum emzirme ozlemini. Cocuguma yetemedim psikolojim bozuldu doktora gidiyorum ilac kullaniorum ama yasadiklarimi sucluluk duygumu icimden atamiyorum. Alternatif yontemleri de denedim siringa kasik biberon.vs yapamadim bebegim kabul.etmedi. 1 yasina girecek hala sütüm de geliyor cok aci cekiyorum..
Sadece dertlesmek istedim. Bebegimi koynuma.alip ozurler diliyorum. Sagip da verdim artik ilac kullandigim icin veremiyorum da.
BEN EMZIRMEYIZ EMZIRIRKEN BEBEGIMIN GOZLERINE BAKIP OYUNLAR OYNAMAYI COOK OZLEDIM.
Yani Allah aşkına emzirmezsen anneliğin nerde kalır ne demek ya? Göğsünün şekli bozulmasın diye çocuklarını emzirmeyen tanıdığım var benim sırf keyfi yani, kaldı ki insanın sütü gelir gelmez emzirebilir emziremez bence çocuk emzirmek çok güzel ama aynı zamanda da çok zorlayıcı bir şey bazen insanın sanki içi çekiliyor gibi oluyo göğüs yaraları acısı vs ay bu ne böyle diyorsun, noluyo yani mesela sütüm gelmezse ben eksik anne yarım anne mi oluyorum? Aynı anda üç kuzen doğum yaptık tek benim oğlum emdi, birisi dört ay emdi doymadı mamaya geçti diğerinin hiç sütü gelmedi benim çocuğum büyüdü de onlarınki küçük mü kaldı? Yooo. Kendinizi böyle hırpalamayın bence asıl annelik doğurduktan sonra emzirmekle değil büyüdükçe onunla vakit geçirmekle oyun oynamakla beraber bi şeyler paylaşmakla oluyor.. Çocuk sizi emip emmediğini hatırlamaz ama onunla güldüğünüz bi anı, beraber çamurlarda oynamanızı, parkta sallanmanızı hatırlar.🤷🏻‍♀️
 
Back