- 7 Kasım 2013
- 13.435
- 31.575
-
- Konu Sahibi meredithgrey
- #81
Çok güzel ve yanındakinden kesinlikle daha seksi. Acaba bilerek mi yanına göğüssüz birini seçmiş diyorum çünkü bariz olarak yanındaki kızdan güzel.
İnstagramdan denissemmercedes in hesabina bakin, ozellikle daha minyon bir kadinla cektigi videolara, bir kadinin kac beden olursa olsun guzel giyinebileceginin ve cekici görüneceginin yasayan ornegidir benim icin.
Aman canım 3 cm ne fark edecek kiben gene 153cmyim ben napayım
Açık konuşayım ben sizi görsem bu kadın bu adamın yanına olmuş mu çıtı pıtı biri yakışırdı yerine manken gibi kadın kısa boylu bi adamla evlenmiş diye düşünürüm
Şu cümleyi kuranla babanızın düşünceleri aynı.Başkalarının vucudu ile ve yanındaki sevgilisi/eşi hakkında uyum konusunda konuşmak 3. kişilerin haddine değildir
Evet kilonuz var ama siz abartıyorsunuz sorun sizin alginizla ilgili.Terapi alabilirsiniz. Bu arada ben hükümet konağı gibi denilen kadınları hep çok tatlı bulmuşumdur.Sagliginiz için biraz kilo verebilseniz ne ala. Ama kendinizi üzecek ve eşinizin yanına başkalarını yakistiracaginiz bir durum yok ortada. Çocukluktan geliyor belli ki. Aşmanızı dilerimOnu da izah etmiştim aslında. Ben 60’ken de 50 olmadığım için mutsuzdum. Bir de kilolu olmak var Ağır Yaşamlardaki gibi obez olmak var. Ben kendimi obez, dev anası gibi görüyorum. Öyle değilim elbette ama öyle hissediyorum. 60 olsam da hissederim yani anlatabildim mi başka bir şey bu.
Herkese günaydın, sevgiler öpücükler. Bu konunun benzerini taa yedi sene önce açmıştım ama çok az bir gelişme yaşayabildim geçen zaman içinde. Kendimi bildim bileli iri bir kadın oldum, 57 cm. olarak doğmuşum zaten. Boyum 1.75 yeni nesile göre evet çok uzun değil ama hani derler ya kapı gibi kadın diye ben hep öyle oldum. Omuzlarım geniş, belim, bacaklarım ince. Sırtım ve göbek bölgem yağlı, kollarımın da üstü kalın. Nispeten orantılı bir vücudum vardır. Mesele bu değil ama mesele kendimi her zaman Ağır Yaşamlar' daki 400 kiloluk kadınlar gibi görmem ve hissetmem. Bunu da kompleks haline getirmem ve kendimi eşime layık görmemem. Eşim 1.76 boyunda, kilolu değil klasik Türk erkeği göbekli. Benim düşüncem sürekli olarak onun yanına 1.60 boylarında çıtı pıtı bir kızın yakışacağı. Ben sanki dev anası gibi duruyorum yanında.
Apartmanımızda bizim gibi çiftler var, kadınlar hep kısa boylu ve minyon. Benim dşüncem dışarıdan baktıklarında bu adamla bu kadın hiç yakışıyor mu dedikleri. Başkalarının düşüncesini her zaman çok taktım çünkü. Hatta diyorum ki ünlü olsam kesin intiahr ederdim kötü yorumlardan
Bir de kompleks kısmını açmak istiyorum. Despot bir baba ile büyüdüm, çok ağır eleştirir yüzüne yeme diyen bir adam. 41 yaşıma geldim, geçen hafta doğumgünümdü annem özenmiş hazırlanmış, masada eşimin yanında bana nereye yetişiyorsun yavaş ye dedi, çok zoruma gitti ama artık huyunu bildiğimden sineye çektim. Onun bu eleştirmesinin de özgüvenim üzerinde çok etkisi var ve ben bunu da aşamadım biliyorum. Örneğin ehr gidişimizde kilomla ilgili laf sokar, iki sene önce zayıfladım benden iyisi yoktu ama insülin direncim var zor kilo veriyorum üstelik pandemi dönemi araya girdi hareket olanağım ciddi ölçüde kısıtlandı. Artık gtmek istemeyecek noktaya geldim zayıflarım öyle giderim diyorum bazen.
Çok uzattım farkındayım ama durumum böyle. 1- Kendimi olduğumdan çok büyük çok dev görüyorum 2- Buna bağlı olarak eşimin yanına yakışmadığımı düşünüyorum. Yaşım 41 eşimle sekiz senedir birlikteyiz, altı senedir de evliyiz. Hayatımız gayet güzel, beni beğenir ister, asla eleştirmez kötü imada bulunmaz ondan gelen bir durum değil bu tamamen benlik. Bu yaştan sonra ben nasıl düzelticem bu algımı ?
Beden kaygı bozukluğu için bir psikologla görüşseniz daha iyi olmaz mı sizce de? Bizler yardımcı olamayız ki.
Burası bdv hanımefendi isteyen istediği konuda yardım ister. Size rehabilite edin beni demiyorum, sıkıntımı paylaşıp öneriler aldım. Siz yazmayın verecek bir öneriniz yoksa. Sevgiler.