David Kibbe bir modacı. Vücut elma,armut diye ayrılmaz,doğada çok fazla vücut tipi vardır diyerek vücutları,kas,kemik ve yüz yapısına göre ayırır.z
Onların göğüsleri ufak ama benim memelerimin de maşallası var.
Aynen ben de manken gibi kadının yanına bu adam olmuş mu diye düşünürdüm:))Açık konuşayım ben sizi görsem bu kadın bu adamın yanına olmuş mu çıtı pıtı biri yakışırdı yerine manken gibi kadın kısa boylu bi adamla evlenmiş diye düşünürüm175 uzun bi boy bile değil aslında çok ideal bir boy bi de belim bacağım ince diyorsunuz herkesin isteyip de bulamadığı bi özellik. Giydiğiniz her şey yakışır 160 boyla bu biraz zordu emin olun. Muhtemelen babanız yüzünden bunun avantajlarını göremiyorsunuz
Ben iri bir cocuktum. Benim ailem surekli bunu soyler durur hatta lakap takardi. Bende surekli kiloluyum algisi olustu. Sonra sonra ben zayifladim ama bu algi gecmedi. Simdi bakiyorum cogu kisiye gore minyonum, 38 bedenim ama 2 kilo alsam ozguvenim kayboluyor.Duygu Özaslan bile tombikmiş gördük sabahGerçekten bu mükemmellik empozesi çok iğrenç bir şey. Ben babamdan şikayet ediyorum ama bu yüzyıl kadınlara komple bu baskıyı yapıyor.
Insulin direnci ici corekotu yagi kullan
Guzelsiniz lakin incecik olsaniz fena mi olurBu arada fotoğraf ekliyorum. Yüzüm gözükmediğinden sorun olmayacaktır. Duygu gibi şop yapmayı mı öğrensem?Eki Görüntüle 2659661
Bende 173 üm. Benim üst tarafım ince alt tarafım kalın. Armut şeklindeyim yani. Şuan 82 civarındayım. Eşim 183. Topuklu giyince fark kapanıyo. Ama ben sizin gibi düşünmüyorum. Ne güzel boyunuz uzun. 80 kiloya düşseniz bile baya fark eder. Sürekli topuklu giymek zorunda değiliz meselaHerkese günaydın, sevgiler öpücükler. Bu konunun benzerini taa yedi sene önce açmıştım ama çok az bir gelişme yaşayabildim geçen zaman içinde. Kendimi bildim bileli iri bir kadın oldum, 57 cm. olarak doğmuşum zaten. Boyum 1.75 yeni nesile göre evet çok uzun değil ama hani derler ya kapı gibi kadın diye ben hep öyle oldum. Omuzlarım geniş, belim, bacaklarım ince. Sırtım ve göbek bölgem yağlı, kollarımın da üstü kalın. Nispeten orantılı bir vücudum vardır. Mesele bu değil ama mesele kendimi her zaman Ağır Yaşamlar' daki 400 kiloluk kadınlar gibi görmem ve hissetmem. Bunu da kompleks haline getirmem ve kendimi eşime layık görmemem. Eşim 1.76 boyunda, kilolu değil klasik Türk erkeği göbekli. Benim düşüncem sürekli olarak onun yanına 1.60 boylarında çıtı pıtı bir kızın yakışacağı. Ben sanki dev anası gibi duruyorum yanında.
Apartmanımızda bizim gibi çiftler var, kadınlar hep kısa boylu ve minyon. Benim dşüncem dışarıdan baktıklarında bu adamla bu kadın hiç yakışıyor mu dedikleri. Başkalarının düşüncesini her zaman çok taktım çünkü. Hatta diyorum ki ünlü olsam kesin intiahr ederdim kötü yorumlardan
Bir de kompleks kısmını açmak istiyorum. Despot bir baba ile büyüdüm, çok ağır eleştirir yüzüne yeme diyen bir adam. 41 yaşıma geldim, geçen hafta doğumgünümdü annem özenmiş hazırlanmış, masada eşimin yanında bana nereye yetişiyorsun yavaş ye dedi, çok zoruma gitti ama artık huyunu bildiğimden sineye çektim. Onun bu eleştirmesinin de özgüvenim üzerinde çok etkisi var ve ben bunu da aşamadım biliyorum. Örneğin ehr gidişimizde kilomla ilgili laf sokar, iki sene önce zayıfladım benden iyisi yoktu ama insülin direncim var zor kilo veriyorum üstelik pandemi dönemi araya girdi hareket olanağım ciddi ölçüde kısıtlandı. Artık gtmek istemeyecek noktaya geldim zayıflarım öyle giderim diyorum bazen.
Çok uzattım farkındayım ama durumum böyle. 1- Kendimi olduğumdan çok büyük çok dev görüyorum 2- Buna bağlı olarak eşimin yanına yakışmadığımı düşünüyorum. Yaşım 41 eşimle sekiz senedir birlikteyiz, altı senedir de evliyiz. Hayatımız gayet güzel, beni beğenir ister, asla eleştirmez kötü imada bulunmaz ondan gelen bir durum değil bu tamamen benlik. Bu yaştan sonra ben nasıl düzelticem bu algımı ?
Kendinizi olduğunuz gibi sevmelisiniz vivelamour, başkalarının ne söylediğini ne düşündüğünü umursamamalısınız.Apartmanımızda bizim gibi çiftler var, kadınlar hep kısa boylu ve minyon. Benim dşüncem dışarıdan baktıklarında bu adamla bu kadın hiç yakışıyor mu dedikleri. Başkalarının düşüncesini her zaman çok taktım çünkü. Hatta diyorum ki ünlü olsam kesin intiahr ederdim kötü yorumlardan
Çok uzattım farkındayım ama durumum böyle. 1- Kendimi olduğumdan çok büyük çok dev görüyorum 2- Buna bağlı olarak eşimin yanına yakışmadığımı düşünüyorum. Yaşım 41 eşimle sekiz senedir birlikteyiz, altı senedir de evliyiz. Hayatımız gayet güzel, beni beğenir ister, asla eleştirmez kötü imada bulunmaz ondan gelen bir durum değil bu tamamen benlik. Bu yaştan sonra ben nasıl düzelticem bu algımı ?
Bu arada fotoğraf ekliyorum. Yüzüm gözükmediğinden sorun olmayacaktır. Duygu gibi şop yapmayı mı öğrensem?Eki Görüntüle 2659661
Siz çok uzun değilsiniz yanlış anlamayın ama eşiniz bir erkek olarak kısa.önünüzde iki seçenek var kilo vermek ve destek almak. Bence kendinizde kusur aramayı bırakın ve olduğu gibi kabul edin yapacak bişey yok benim öyle kalın bacaklarım var ki 2 şişman kadına bacak olur. Hatta yazın pişişten yürüyemiyorum ama sürtünmekten o kadar canım yanıyor ki kocaman yaralar oluyor öyle çok kg değilim de ama oluyor işte çok şükür sağlıklıyımHerkese günaydın, sevgiler öpücükler. Bu konunun benzerini taa yedi sene önce açmıştım ama çok az bir gelişme yaşayabildim geçen zaman içinde. Kendimi bildim bileli iri bir kadın oldum, 57 cm. olarak doğmuşum zaten. Boyum 1.75 yeni nesile göre evet çok uzun değil ama hani derler ya kapı gibi kadın diye ben hep öyle oldum. Omuzlarım geniş, belim, bacaklarım ince. Sırtım ve göbek bölgem yağlı, kollarımın da üstü kalın. Nispeten orantılı bir vücudum vardır. Mesele bu değil ama mesele kendimi her zaman Ağır Yaşamlar' daki 400 kiloluk kadınlar gibi görmem ve hissetmem. Bunu da kompleks haline getirmem ve kendimi eşime layık görmemem. Eşim 1.76 boyunda, kilolu değil klasik Türk erkeği göbekli. Benim düşüncem sürekli olarak onun yanına 1.60 boylarında çıtı pıtı bir kızın yakışacağı. Ben sanki dev anası gibi duruyorum yanında.
Apartmanımızda bizim gibi çiftler var, kadınlar hep kısa boylu ve minyon. Benim dşüncem dışarıdan baktıklarında bu adamla bu kadın hiç yakışıyor mu dedikleri. Başkalarının düşüncesini her zaman çok taktım çünkü. Hatta diyorum ki ünlü olsam kesin intiahr ederdim kötü yorumlardan
Bir de kompleks kısmını açmak istiyorum. Despot bir baba ile büyüdüm, çok ağır eleştirir yüzüne yeme diyen bir adam. 41 yaşıma geldim, geçen hafta doğumgünümdü annem özenmiş hazırlanmış, masada eşimin yanında bana nereye yetişiyorsun yavaş ye dedi, çok zoruma gitti ama artık huyunu bildiğimden sineye çektim. Onun bu eleştirmesinin de özgüvenim üzerinde çok etkisi var ve ben bunu da aşamadım biliyorum. Örneğin ehr gidişimizde kilomla ilgili laf sokar, iki sene önce zayıfladım benden iyisi yoktu ama insülin direncim var zor kilo veriyorum üstelik pandemi dönemi araya girdi hareket olanağım ciddi ölçüde kısıtlandı. Artık gtmek istemeyecek noktaya geldim zayıflarım öyle giderim diyorum bazen.
Çok uzattım farkındayım ama durumum böyle. 1- Kendimi olduğumdan çok büyük çok dev görüyorum 2- Buna bağlı olarak eşimin yanına yakışmadığımı düşünüyorum. Yaşım 41 eşimle sekiz senedir birlikteyiz, altı senedir de evliyiz. Hayatımız gayet güzel, beni beğenir ister, asla eleştirmez kötü imada bulunmaz ondan gelen bir durum değil bu tamamen benlik. Bu yaştan sonra ben nasıl düzelticem bu algımı ?
Bu arada fotoğraf ekliyorum. Yüzüm gözükmediğinden sorun olmayacaktır. Duygu gibi şop yapmayı mı öğrensem?Eki Görüntüle 2659661
kadın kilosuna değil düşünce yapısına dikkat çekmek istemiş içinde bulunduğu durumu çözmeye çalışıyo. Niye illa kilo vermelisin diye diretiyosunuz? Herkes zayıf olmak zorunda değil, sağlık için kilo verilir orası ayrı.
Hayatımda hiç bir çiftin dış görünüşüne bakıp da bu bunun yanına olmuş mu gibi bir düşünce oluşmadı kafamda. Çift dansı yapıyorsanız boya fiziksel uyuma bakılır da insan eşini, hayat arkadaşını boyutlarına ağırlığına göre mi seçecek bana çok anlamsız geliyor. Ben de benzer bir anneyle büyüdüm ve şişmanım. Kendimle vücudumla ilgili çok sorunum var ama hiç sevgilimle beni yakıştırmayacaklar diye düşünmedim. Kimsenin haddi olmamalı bence. İki insan birbirine sevgiyle bakıyorsa yakışıyordur.
Kendinizi olduğunuz gibi sevmelisiniz vivelamour, başkalarının ne söylediğini ne düşündüğünü umursamamalısınız.
Babanız yüzünden bedeninizle ilgili çok fazla özgüven kaybı yaşamışsınız, siz ufak tefek bir kadın da olsanız babanız sizi bedeninizle vururdu bence, bu seferde boyun kısa, kemiklerin sayılıyor, giydiğin yakışmıyor gibi şeyler söylerdi, bu sizle veya vücut tipinizle alakalı değil babanızın sevgisizliğinden kaynaklanıyor.
Ben sizin tam tersinizim, 1,5 metre boy, dar omuzlar, ufacık tefecik bir kadınım, eşimde benim için uzun bir adam 1,80.
Ailem ufak tefekliğimle alakalı olumsuz şeyler söylemezdi, ki zaten boylu poslu bir aileden gelmedim ama eşimle beni tanıyan bazı insanlar eşime, çevrende o kadar uzun boylu kızlar varken evlene evlene böyle hap gibi bir kadınla mı evlendin derlerdi, kimseye aldırış etmedim çünkü kendimi seviyorum, kısa olduğum için hiç kompleks yapmadım, eşimin yanında uzun görünmek adına topuklu giyen bir kadın değilim, iri veya ufak tefek olmak bizim seçtiğimiz bir şey değil, aile genetiği denen bir gerçek var, siz iri gösterişli bir kadınsanız ailenizde sizin vücut tipinizde birileri var demek ki, bende aile genetiğim gereği minyonum zira annem benden bile kısa, rahmetli babamsa 1,70 boyunda erkek için orta boy sınıfında bir adamdı, benden 1,80 kadın olmazdı ki zaten, aynı sizden minyon bir kadın olmayacağı gibi.
Eşiniz sizi seviyor, sizde kendinizi sevin lütfen.