- 12 Aralık 2007
- 3.933
- 19
Canim yazini okurken inan cok üzüldüm, gözlerim doldu. Basin sagolsun canim Allah sana sabri cemiil versin.
Ne desem bos biliyorum insani bu durumda hic bir söz teselli etmiyorsenağlama
Benimde 16 ay önce oglum ölü dogdu 38 haftalikken, ve benimde dogumda rahimim yirtildi cok kan kaybettim ama benim rahimimi diktiler yani alinmadi, keske senin rahiminide dikselerdi bir sekilde kurtarmaya calissalardi:teselli::teselli:.
Bende eski ben degilim gecen seneden beri ama yapacak bir sey yok mecburen yasiyoruz iste(
Senin baska cocugun varmi canim?
Senin mükafatin cok üyük olacak ,ahirette hepimiz sana imrenecegiz.
Tekrar sabirlar diliyorum canim kendine iyi bak.......:a015:
sevgili arkadaşım çok değerli bebişinizi kaybetmiş olabilirsiniz ama siz hala bir annesiniz eğer başka bebğiniz yoksa benim kızımın manevi annesi olabilir onunla ilişki kurabilirsiniz ona mektup yazın duygularınızı anlatın ona kendinizi tanıtın onu tanımak istediğinizi anlatın sevginizi öfke ve üzüntünüzü başka bir noktaya olumlu olarak çevirin.inanın hem kızımın hemde sizin için çok hoş bir deneyim olcaktır.arzu nederseniz özelden bana ulaşın mail vereyim.kızınızın yerini dolduramayız ama onun sevgisiyle başka bebekleri mutlu edebilirsiniz.naçisane haddim olmayarak bir öneride bulundum umarım sizi kırmamışımdır.sevgiler:1hug:a.s.kızım eda beni acil olarak sezeryana alcaklarını söylediklerinde tek korkum sana birşey olmasıydı kalp atışlarının zayıf olduğunu duyunca ağlayarak sezeryana girdim kızım doğum gerçekleşti kızım seni yan tarafa yatırdılar ama bana göstermediler sadece o küçücük tombiş ayaklarını görebildim sadece aklım hep sendeydi kızımı gösterin diyordum kimse duymuyor meğer onlar benim derdime düşmüşler kanamayı durduramıyoruz dediler beni başka hastaneye senide küvezi olan başka hastaneye götürdüler ambulansla hastaneye giderken narkozun etkisi geçti dr. kanamayı durdursun diye bastırdıkça ben bağırıyordum bir ara kan kaybından kendimden geçtim neyse ameliyat oldum ve kurtuldum ertesi sabah yoğun bakımda uyandım ilk sorduğum kızımın durumu nasılmış bana haber verin demek oldu hala seni düşünüyordum canım kızım daha sonra odaya çıktığımda bana senin küvezde olduğunu söylediler bunu duyunca her tarafımda kablolar olmasına rağmen gayret ettim kızım benden önce çıkarsa nasıl ona bakçam emzircem demiştim dr. bile şaşırdı gayretime çok çabuk toparladım ama sonra kızım hastahanede bana senin durumunun iyi olmadığını ve beni kurtarmak için rahmimin alındığını söylediler o anı kelimelerle anlatamam dünyam yıkıldı kahroldum hıçkırıklara boğuldum daha bunu atlatamamışken ertesi gün seni kaybettiğimi söylediler kendimden geçtim kızım nasıl olabilirdi benim biricik kızım nasıl ölebilirdi annesine bu acıyı nasıl yaşatabilirdi annesi gibi savaşçaktı gayret etçekti ama olmadı o gece sinir krizi geçirdim hastahanede sakinleştiricilerle durdum seni kaybedeli 4ay oldu ama hala atlatamadım senin kokunu duymaya kucağıma alıp sımsıkı sarmaya öpmeye okadar çok ihtiyacım varki kızım ANNEN SENİ ÇOOOOOOOOOK ÖZLÜYOOOOOOOOOOR BİRİCİK KIZIM EDA........
kızım eda beni acil olarak sezeryana alcaklarını söylediklerinde tek korkum sana birşey olmasıydı kalp atışlarının zayıf olduğunu duyunca ağlayarak sezeryana girdim kızım doğum gerçekleşti kızım seni yan tarafa yatırdılar ama bana göstermediler sadece o küçücük tombiş ayaklarını görebildim sadece aklım hep sendeydi kızımı gösterin diyordum kimse duymuyor meğer onlar benim derdime düşmüşler kanamayı durduramıyoruz dediler beni başka hastaneye senide küvezi olan başka hastaneye götürdüler ambulansla hastaneye giderken narkozun etkisi geçti dr. kanamayı durdursun diye bastırdıkça ben bağırıyordum bir ara kan kaybından kendimden geçtim neyse ameliyat oldum ve kurtuldum ertesi sabah yoğun bakımda uyandım ilk sorduğum kızımın durumu nasılmış bana haber verin demek oldu hala seni düşünüyordum canım kızım daha sonra odaya çıktığımda bana senin küvezde olduğunu söylediler bunu duyunca her tarafımda kablolar olmasına rağmen gayret ettim kızım benden önce çıkarsa nasıl ona bakçam emzircem demiştim dr. bile şaşırdı gayretime çok çabuk toparladım ama sonra kızım hastahanede bana senin durumunun iyi olmadığını ve beni kurtarmak için rahmimin alındığını söylediler o anı kelimelerle anlatamam dünyam yıkıldı kahroldum hıçkırıklara boğuldum daha bunu atlatamamışken ertesi gün seni kaybettiğimi söylediler kendimden geçtim kızım nasıl olabilirdi benim biricik kızım nasıl ölebilirdi annesine bu acıyı nasıl yaşatabilirdi annesi gibi savaşçaktı gayret etçekti ama olmadı o gece sinir krizi geçirdim hastahanede sakinleştiricilerle durdum seni kaybedeli 4ay oldu ama hala atlatamadım senin kokunu duymaya kucağıma alıp sımsıkı sarmaya öpmeye okadar çok ihtiyacım varki kızım ANNEN SENİ ÇOOOOOOOOOK ÖZLÜYOOOOOOOOOOR BİRİCİK KIZIM EDA........
canım 29 yaşındayım ve benim ilk ve son bebeğim eda ondanda olsa gerek kendimi bir türlü toparlayamıyorum senin başka çocuğun varmı?kaç yaşındasın?
Canim seni cok iyi anliyorum, biliyorumki sana ne desem seni teslli etmeyecek.
Allahim sana cok sabir versin.....
Bende aradan gecen 16 ayda bile hala kendimi toparlayamadim kimbilir ne zaman eski ben olacam:çok üzgünüm:
Ben 28 yasindayim bir tane 4.5 yasinda kizim var.....
Evlatlik edinmek istedigini yazmissin, insaallah tez zamanda olur islemler .....
Kendine iyi bak canim.....a.s.a.s.
canım güzel dileklerin için tşk ederim allah kızına ve sana uzun sağlıklı ömür versin inşallah sen kızın olduğu halde atlatamamışsın ben ne yapayım bilmiyorum hem ilk hemde son evladımı kaybettim oda yetmezmiş gibi kayınvalidemin her evine çıktığımda üst kata yani çıktığımda yok o doğum yapmış o hamileymiş diye anlattıklarını dinleyerek psikolojim iyice bozuldu anneler gününde bile beni mahvetti benim ogün acım zaten büyük kalktı bana ablan(görümcem) doğursunda versin size dedi düşün artık benim psikolojimi sizlerle yazışarak kendimi toparlamaya çalışıyorum ama psikiyatri tedavimede devam edeceğim tekrar bırakmıştım gitmeyi çünkü toparlıyordum kendimi kayınvalidem sayesinde daha kötü oldum