Bebekli Hayat Bana Göre Değilmiş


Konuna hiç cevap yazmadım ama hep takip ettim. Yorum yazanlar hep sana sen çok iyi anne olacaksın dediler ya.İşte şu kızarttığım cümlelerin var ya onlar o kadar bariz belli ediyor ki senin çok iyi anne olacağını. Sen yetiştirme konusunda endişelisin ya yetemezsem korkusunu bastıramadığın için böyle hislere kapılıyorsun bence. Tamam çocuk büyütmek kolay ama önemli olan yetiştirmek yoksa çocuk dediğin öyle böyle büyüyor. Benimde 10 gün sonra kızım 6 aylık olacak ilk başlarda ben bu çocuğa bakamam yani severim oynarım ama ben yetiştiremem diyordum ki zamanla azaldı o duygu. Alışıyorsun sevgisi artıyor hareketlendikçe seni tanıdıkça uykudan uyanınca seni görünce gülümsemesi. Biraz kendine zaman tanı o dünyaya, sen ona alışıyorsun. Ben ki üşengeçlikten aç aç otururdum, ağzıma tek lokma atmadığım günlerim olurdu sabahtan akşama kadar.Sırf üşeniyorum diye yemek yemezdim. Şimdi evladım için yoğurt mayalıyorum evde bisküvi yapmaya çalışıyorum kefir mayalıyorum hazır şeyler yedirmemek için neler öğrendim neler. Ki annem edebiyat çocuk moçuk doğuramaz bakamaz diye benim hamileliğim boyunca ağladı kadın o kadar beceriksizdim yani. Ama geçti alıştım ben de herkes gibi. Evet senin yardım alman gerek bunu en iyi sen bilirsin ihtiyacın olup olmadığını. Bu zamana kadar hiç yorum yapmadım sana ama hep dua ettim hep aklımdaydın.
 
Bebeği sanki biri kapına bırakmış gibi konuşuyorsun. Hamile kaldın tamam, ama doğurmak senin kararındı. Bebek istemediğini sen biliyordun, bu forumda çoğu kişi eski konularından biliyordu ama sen bu sorumluluğu alıp bir canlı dünyaya getirdin. Bebekten önceye dönmek diye birşey olmadığı için bebekli hayatın "olduğu kadar"ına razı olman gerek.
 
Şunları söylemeseniz daha iyi değil mi?

Evet normal şartlarda bir annenin "eskiden daha mutluydum" demesi kabul edilemez (kadınların %99 u tarafindan) ama bu beni kapsamıyor :) bir bayan demis ya sen sadece sev sorumluluk alma diye o sözü de bana yazmış sanki. Yok işte Allah vermemiş bana o sabri. Çocuğumu seviyorum ama devamli cocuk bakmak beni bunalima sokuyor. 3 yıl icinde değişen ne oldu? Bilmiyorum değişen birşey yok sadece istemiyorum dediğim ve beklemediğim anda bana bir emanet verildiyse ona en iyi şekilde bakmam gerek, bunu kabullendim. Benim mutsuzlugumun sorumlusu cocugum degil o istemedi bu dünyaya gelmeyi. Ben hickimseden destek almıyorum bu piskolojiyle, ne var canim millet 4 5 tane büyütüyor yapın bir tane daha aradan ciksin diyenlerle dolu çevrem. Eğer seni anlayan bir annen kv den veya bakıcı imkanin varsa kullan bu fırsatı. Ben bakıcıya güvenmedim işimi de biraktim 24 saat bana fazla geldi. Ozgurken bağımlı oldum beni asıl mutsuz eden şey bu bence.
 
Burda bi arkadaş yazmış lohusalık iki ay değil emzirdiğin sürece diye . Kesinlikle katılıyorum . Kızım 10 aylık ve iki aydır depresyondayım resmen . O kadar zorlanıyorum ki artık ilk zamanlar böyle değildi. Tabi o zamn yazdı şimdi kış . Ne dışarı çıkabiliyoruz ne bi arkadaşımla buluşabiliyoruz . Daha az önce kucağımda kızım bana sarılırken oturdum ağladım . Hem ağladım hem o bakınca kahkaha attım . Deliriyorum galiba ... eşim desen bi haftadır gece çalışıyor . Hem gündüz hem gece ben bakıyorum . O kadar çok kalkıyor ki geceleri . Biri bana yardım etsin diye bağırcam nerdeyse camdan . Bedenen de zihnen de çok yorgunum . Tek ümidim yaz geliyor . Hava sıcak olunca hergün dışarı çıkarım kafam dağılır düşüncesi . Bazen nerden çocuk yaptım diyorum özellikle geceleri bni çok yorduğunda . Ama sabah olunca bir gülüyor . Sarılıyor herşeyi unutuyorum . Çok zor bi süreç gercekten . Ki kızım 4 ayına kadar çok çok çok usluydu . Belki de ilk basta rahata alıştım diye zor geliyor bilmiyorum . Geçicek inşallah bu günler .
 

Koalina cok tatlısın sever miyim ne demek tabii ki seveceksin
Bak benim 3 yıl oldu diyorum ama hala ayniyim biraz daha törpülenmiş tabii ben hala film izleyemiyorum eşimle saatlerce gezerdik gezemiyoruz o kadar, kafama eser yatar kalkardım. Hala hiçbiri oturmadı. Benim kuzu biraz fazla yaramaz galiba ara ara (ayda bir ) krizlere girip ağlıyorum. Esim beni teselli ediyor geçecek diye 3 yildir geçmedi ya sabır sen sanma ki o gördüğün anneler 24 saat vıcık vıcık çocuklarıyla onlar da bunalıyor eskiyi özlüyor. Ama sen bunu daha derinden hissediyorsun. Bence sen iyi bir anne olacaksin. Hicbir zaman eskisi gibi özgür olmayacaksın ama çocuğunla yaşamaya alışacaksın. Hayat boyu sorumluluğun bitmeyecek. Böyle dusunce zor görünüyor degil mi? Ben diyorum ki mutlu muyum eskiye gore hayır degilim. 3 yıl öncesine dönmek ister mıydım ? Hayır kizim olmadan yaşayamam. Ben çocuğumu seviyorum sorumluluk beni yıkıyor :) umarim ki cok daha iyi hissedeceğim günler yakındır...
 
Bir kadın elbette söyleyebişlir ama 3 yıl geçmiş hala aynı hislere sahipse bence bu hislerini henüz sindirememiş, her gğn ölsem de bitse diyen birinin de umudunu bitirmese mi keşke?
Yani ben geçecek diye ümit ederken geçmiyoru okumak zor geliyor.
Konuştuğum herkes zaten eski hayatını zaman zaman özlediğini söylüyor, yani herkes bazen bunalıyor anlıyorum orasını ama sürekli mutsuz olmak beni yoruyor. Veya kıyasladığında eskiye oranla mutsuz olmak. Bilmem kaç ay sonra böyle hissedebileceğimi düşünmek bile fazla geliyor bana.
 
İnsan hayatını kendi eliyle nasıl mahveder işte örneği benim...
 
6.30 da fılan mı kalkmış oluyor suanda cunku ıkı uyku arası 1.5-2 saat maxımum aralığı olması lazım . Gece yatmadan once 2 saat olabılır ama dırenmesı uykusu olduğu ıcın dırendıgı anlamına geliyor dıye düşünüyorum.
Buarada ızın hakkın ne zaman bitecek hemen ıse donecegını soylemıstın , o meselede bır degısıklık var mı?
 
Siz ne kadar sakin, kendinizden emin olursanız bebeginiz de o kadar rahat olur ve uykusu, herşeyi düzene girer. Bunun başka açıklaması yok.

Herkes eski hayatını özlüyor. Şu uyku egitimini ben de bebegim huzursuzken vermeye çalıştım ama hata etmişim. Nilüfer Devecigil'in ışığın yolu adlı kitabını okuduktan sonra böyle birşey olmadığını gördüm ve bebegim aglarken hiçbir müdahalede bulunmadığımı her hatırladığımda vicdan azabı duyuyorum aglıyorum.

Siz de kötü şeyler düşünmek yerine, daha faydalı olabilecek şeyler yapmalı ve araştırmalısınız. Yapacak başka birşey yok çünkü.
 
Bende uyku egıtımı verdım , 1 ay surdu ve sonunda bronsıt olduğu ıcın hepsını bıraktık. Suanda kısmen kendı uyuyor aman hersey zamanla valla kurcalamasaydım keşke yanarım yanarım o 1 ay boyunca cektıgım ızdıraba yanarım.
ben ağlatmayıp yatır kaldır yaptığım ıcın bazen 1. tur 45 dk uyutamayıp, bıraz oyalayıp 2. tur 40. dakıkada uyutabılırdım.
Sanırım bayılırdı desem da doğru olacak. Kısacası uyku egıtımı keşke hıc denemeseydim butun zamanımı çaldı gıbı hıssedıyorum
 
Evet ama nerden dönülürse kar. Birçok arkadasın bırak alasın mutlaka uyuyacak, alışacak o şekilde. İlerde çok zahmet çekersin dediler. Gel gör ki kendileri hala uykusuz gecelere devam ederken, ben bebegimi anlamaya, hissetmeye başladığım gün bu problemi aştım. İş bebegi anlamaktan ve sevmekten geçiyor.
 
Yani aşağı yukarı o saatte ama genelde 5 gibi uyanmış oluyor.
İznim normalde bu hafta bitiyor ama bakan kimse yok mecburen devam ettireceğim.
 
Yani aşağı yukarı o saatte ama genelde 5 gibi uyanmış oluyor.
İznim normalde bu hafta bitiyor ama bakan kimse yok mecburen devam ettireceğim.
7 gıbı uyutabılırsın canım , basta bıraz uğraşırsın ama olur yanı ılk yattıklarında daha uzun sure uyurlar bırde ık mık dedıgıne bakma, bebekler uyur, uyurken ağlar, rüya gorur ağlar, uyanmaya calısırlar ama uyurlar . Benım her ıkı cocugum 3-6 ay aralığında 6.30-7 gıbı uyuyordu Cok dınlenme oluyor anne ıcın
 
Yok canım çok denedik olmuyor. Yani o saattr uyusa bile 9da uyanıyor. İlk uykusu 3 saat oluyor, sonraki 2 saat ve sonra mızıklamaya başlıyor kaçta yatırırsma yatırayım. Tabi besleme araları da uzun, atıyorum 15 dakika emip yatmıyor. Dinlene dinlene yarım saat 40 dakika sürüyor, uyutma faslı da 15 dakika derken arada 1 saat uğraşıyorum. Meme de olsa mama da olsa farketmiyor durum böyle.
Bugğn annem aldı yanına mesela ilk uyanmasında mama vermiş. Ben bi 5 saat uyudum, uyandığımda gayet dinç uykumu almıştım. Kendim uyandım ama uyanınca bi 3-5 saniye kalakalıp yine tüh ya benim çocuğum var depresyonuna girdim. Demek ki uyku da çok etkili değilmiş mesele çocuk sahibi olmak
 

Hayatını kolaylaştırmak ıcın soyluyorum sonunda yazdığın kısmı degıstıremeyeceksın cunku.

9 da uyandığında kesınlıkle kaldırmamalısınız yanı soyle. Uyanmamalı uyanık kalmamalı, karanlık odada tekrar tekrar uyutulmaya çalışılmalı.
Bunlar senın hayatını kolaylaştıracak sonrakı donemde. Ben ilk oğlumdan tercubelı olduğum ıcın senın donemıne kadar bu duzenı oturtabılmıstım cok bunaltıcı ama dedıgım gıbı bunlar sana hep artı zaman olarak dönecek . O yüzden akısına bırakmamalısın suanda yaptığın veya yapmadığın hersey cunku daha sonra senı zorlayacak .
Anneler dınlenebılmelı kı , etrafımıza da faydamız olmalı.
 
3 ay olmuş konu açılalı,hala hayatımı kendı elımle mahfettım dıye düşünmek,hayatı daha da zorlaştırmıyor mu?
Afedersiniz çıktığı yere gerı tepemeyeceğimze göre bebekli yasama alışmaya calısmak mı lazım acaba?
Ben 3,5 sene bebek gelsin diye ugrasmıs biri olarak(ki normlde bu dediklerinizin korkunç gelmesi lazım bana)ben bile anlayabiliyorm sıkıntılarınızı..
Cunku hamilelik o romantk komedi filmlerinde izlediğimiz,gece yarısı karpuz aserıp,kocasını sokak sokak gezdiren tatlis sahnelerden ibaret değilmiş..
Gece uykulurdan uyanıp istifra ederken,hayat arkadaşınızın fosur fosur uyumaya devam etmesiymiş..
İsten gelip,aprtmandaki yemek kokuları arasından geçerek,kıs gunu buz gibi suyla kendını soklamakmıs..
Stresi ,uykusuz geceleri daha dogmadan başlıyor.
Ama dünyaya getirdiysek,gerekirse profesyonel yardım alıp hayata dönmeye calısmak lazım.
 
Alıyorum ama dönemiyorum napabilirim?
Yani hamilelikle bu durum kıyaslanamaz bile, umarım kimse yaşamaz bu durumu.
 

Ben umudunu kaybetmen icin seni daha da karamsarlığa sokmak icin yazmadım. Sadece kendimi gordum yaşadıklarında kendimi yakin hissettim. Benim şartlarım ve senin ya da başka birinin sartlari cok daha farklıdır. 3 yıl atlatamamanin nedeni budur. Tabiiki suan eskisi gibi değilim. Ben çok güçlü biri de değilim ondan sorumluluğu kabullenmem zaman aldı. Sen bambaşka bir karaktersin. Ben 3 yıl yaşadım diye senin de 3 yıl sürecek hali yok. Yanlis birsey söyleyip moral bozmak degildi amacım. Kusura bakma.
Yakın zamanda almayacağına inanıyorum ben. 2 3 aylık bebek büyütürken ben senin kadar kibar olamıyordum. Kadınlar kulubundeki yorumlara bile tahammülüm yoktu. Çok daha ılımlı olduğun belli senin. Bu da daha çabuk kendini toparlayacaksin demektir bence. Allah yardımcın olsun. Yanlis birsey yazdıysam affola.
 
Koalina Facebook’ta attachment parenting grubu var oraya baksana.
Orda yargılayan da olmaz ve güzel yardım ederler bence
 
Maddi durumunuz varsa bir uyku danismanindan egitim alin cok fazla bisey degil. Kendi basina amatorce yapmaya calismak bebege zarar verir. Bu isin cok incelikleri var cunku uyku rutini uyanik kalma sureleri vs. Bende ogluma o danismanlari takip ederek guzel bir uyku duzeni oturttum uyudugu saat uyandigi saat belli insanlar sasiriyor bukadar uyurmu diye. Gel gorki sadece kendi kendine uyumayi ogretemiyirum bu yuzden gece cok fazla emmek icin uyaniyor ama uyumaya devam ediyor. Artik onuda danismanlik alip halkedicem bebisime zarar vermek istemiyorum ogretmeye calisirken. Uyku bana gore cok sey demek ben uykuya asiri duskundum ilk zamanlar uyumak istiyorum diye agliyordum ama cok ugrastim pes etmedim gecelri uyandiginda karanliktan hic cikmadim
Hep uykuya geri dondurmeye calistim bu sekilde uyku saatleri oturdu erken yatip erken kalkiyor. Aksam 9dan sonra biz esimle beraber vakit geciriyoruz arada onu ekzirip geri yatiriyorum ama tabi tam olarak uyanmasindan iyidir.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…