Duyguları değiştirmenin bir yolunu biliyorsanız söyleyin hemen yapayım. Yapacak bir şeyim yok, çözğm aramaya çalışıyorum ama zaten burada yazılanların hepsini ben bu kadar dibe çökene kadar denedim. Biri çıkıyor bakıcı bul diyor mesela, " sağol ya şahane fikir neden bunu düşünmedim de bacaklarımı kesecek kadar manyaklaştım?" diyorum. Düşündüm, düşünüyorum, deniyorum ama olmuyor işte.
Hamileliği ilk öğrendiğimde bu derece negatif değildim. Sonrasında istemedim ve 10 hafta boyunc her gün yalvararak eşime aldırmak istediğimi söyledim izin vermedi. Evliyseniz eşin de rızası gerekiyormuş bu işlem için. Zamn geçtikçe güzel olacağına inandırdım kendimi ve o kadar da kötü değil diye düşünerek doğum zamanı geldi.
Doğunca bir şey hissetmedim ve hala devam ediyor. Yani hissetmiyorum demem nefret ediyorum gibi değil, koruyup kolluyorum, üzülüyorum, acıyorum, hiç de sevmiyor değilim ama sanki bana bir bebek emanet etseler de bu kadar severim gibi bir sevgi. Kekebekler uçuşmuyor, gülğnce dğnyam aydınlanmıyor.