Bebekli Hayat Bana Göre Değilmiş

LezzetliCipetpet .!.:
Canım çok sevindim, inşallah yeni gideceğin doktorlarla daha iyi anlaşırsınız. Hasta doktor uyumu çok önemli bence.

Şu rutine binme meselesi için yeğenlerimi örnek vermek istiyorum canım. Öyle bi oluyor ki onlardan önce yaşanmış bir olay için bile "2numara doğmuş muydu şu olay olduğunda" diye ikilemde kalabiliyoruz :KK48:

Biz daha gezmek için dışarı çıkamadık Betülle, çok özledik Emirganı. Şu kar yağmasa gidecektik ama kar bizi evde kalmaya mecbur etti. Biz de şu rutini oturtmaya çalışıyoruz. Bir de @Spizella da demiş, 3.ay dolduğundan beri bi değişti bi değişti sorma. Beni görünce tanıyor, çok hoşuma gidiyor. Oyun yaptığımda farklı bir şey olduğunu anlıyor. Emerken memeyi ağzından atıp bana bakıyor, gülüyor, geri emmeye başlıyor. Eşim konuşursa bazen emmeyi bırakıp babasını odada bulmaya çalışıyor :KK48:
Genişletmek için tıkla...
Canım benimki bunları yaklaşık iki haftadır yapıyor. Gülmeler hatta cevap vermeler başladı, garip sesler çıkartıyor. Tanıyor mu zannetmiyorum henüz. Yine de desen ki eski hayatını geri alacaksın düşünmez dönerim maalesef. Özellikle gece uykusunun uzun zaman boyunca deliksiz olmayacağını düşününce geliyorlar bana. Benim 4'ten 5'ten sonra sabaha kadar uyumuyor. Gözünü de açmıyor, mızık mızık yarım saattr bir ağlıyor, ıkınıyor, mızırdıyor bir şeyler. Bitmiyor günüm ve sabah olmuyor sanki. Direk aynı günden sonsuza devam ediyorum hissi ve günlük 3-4 saat uykular. Akşam eşim zaten 7'de geliyor, bebek uyusa da 2 saat oturabilsek bir bardak çay içsek düşüncesi...bebeğin gece yarısına kadar uyumayıp benim sinirlenmem, eşimi özlemem, uykusuz kalmam vs... Eminim bir çok anne de yaşamıştır ama işte ben fazla büyütüyorum veya dirayetsizim veya alışamıyorum aylardır.
Ben sanırım "olduğu kadar" kısmında da problemliyim. Daha iyisi olabilecekken neden olduğu kadarla yetineyim gibi düşünüyorum ister istemez. Neden rahatça gezmek varken bebeğin saatine uygun ve olduğu kadar gexebiliyorum gibi...
Ama şu an annemin yanındayım ve anladım ki etrafında anne baban ve kardeşin olunca her şey daha kolay. Bugün uzun zamandır ilk defa kahkaha attım mesela.
 
Koalina .!.:
Canım benimki bunları yaklaşık iki haftadır yapıyor. Gülmeler hatta cevap vermeler başladı, garip sesler çıkartıyor. Tanıyor mu zannetmiyorum henüz. Yine de desen ki eski hayatını geri alacaksın düşünmez dönerim maalesef. Özellikle gece uykusunun uzun zaman boyunca deliksiz olmayacağını düşününce geliyorlar bana. Benim 4'ten 5'ten sonra sabaha kadar uyumuyor. Gözünü de açmıyor, mızık mızık yarım saattr bir ağlıyor, ıkınıyor, mızırdıyor bir şeyler. Bitmiyor günüm ve sabah olmuyor sanki. Direk aynı günden sonsuza devam ediyorum hissi ve günlük 3-4 saat uykular. Akşam eşim zaten 7'de geliyor, bebek uyusa da 2 saat oturabilsek bir bardak çay içsek düşüncesi...bebeğin gece yarısına kadar uyumayıp benim sinirlenmem, eşimi özlemem, uykusuz kalmam vs... Eminim bir çok anne de yaşamıştır ama işte ben fazla büyütüyorum veya dirayetsizim veya alışamıyorum aylardır.
Ben sanırım "olduğu kadar" kısmında da problemliyim. Daha iyisi olabilecekken neden olduğu kadarla yetineyim gibi düşünüyorum ister istemez. Neden rahatça gezmek varken bebeğin saatine uygun ve olduğu kadar gexebiliyorum gibi...
Ama şu an annemin yanındayım ve anladım ki etrafında anne baban ve kardeşin olunca her şey daha kolay. Bugün uzun zamandır ilk defa kahkaha attım mesela.
Genişletmek için tıkla...
Canım genelde herkez geçtiğin yoldan geçmiştir ama sureklı sende bir memnuniyetsizlik var bazen bende düşünürüm ama hemen niyetimi düzeltirim cocuklarımın başına birsey gelir onlarsız kalırsam ne yaparım ben diye Rabbımımızın verdiği bir hediye sen boyle konustukca gercekten Allahın gücüne gider daha cok zor imtihanla karşı karşıya gelirsin bu gunlerı mumla ararsın lütfen bıran once tedavinı devam ettir cık bu psikolojiden
 
Kendinizi ve yaşadığınız duygu durumunu ne kadar açık ve içten ifade ediyorsunuz tebrik ederim.bence siz bunları anlatmaya başlayarak zaten iyileşmenizin en önemli adımı olan kabullenmeyi atlatmışsınız.ortada doğa kanunlarına ters bir durum var ve siz farkındasınız bunun için de her türlü desteği almak gerektiğini biliyorsunuz süper.
Oğlum doğduğu anda ve sonrasında ben de yüksek kaygı ile yaşarken buldum kendimi.benimki biraz ya ona bir zarar gelirse korkusuydu.tabi 20 yıl önce lohusa depresyonu falan gerçekten fazla konuşulan bir durum değildi ki bilinçli bir kadınım aslında ama kaynak yoktu galiba(taş devri:KK66:)
Şimdi ise bunları konuşabiliyor olmak,çözüm yollarına bir tık ile ulaşmak mümkünse de her yanınız mükemmel annecilik oynayan kadınların ve bebeklerinin fotoğrafları ve bilgileri ile de dolu bu da çok negatif.
Sanırım iyi bir uzman ve içinizde aslında var olan fakat şimdilik bir yerlere gizlenmiş doğal içgüdülerinize güvenmek sizi rahatlatacaktır.
Standart annelik diye bir şey olamaz.her annenin çocuğu ile ilişkisi farklıdır.siz kendi yolunuzu bulacaksınız.
Dip not:çok ağlayan kolik bir bebekti oğlum aylarca ağladı.annem memur gibi iki yıl mesaiye geldi.Çok çok zorlandığım yemek yemeden geçirdiğim günler de oldu.şimdi ise 20 yaşında ve keşke küçülsen tekrar bebek olsan diyorum ona o günler hep flu gözümde yaşarken zordu da neden bu özlem.şimdi de ergenlik tantanası var eminim ki bu çağlarını da özleyeceğim.demem o ki her şey geçiyor siz de severek geçirmenin yolunu muhakkak bulacaksınız doğal olanı bu sadece gevşeyin ve akışa bırakın kendinizi:KK66:
 
Son düzenleme:
Cordelia_1605 .!.:
Ne güzel yorumlar böyle... Taş mı bitti ithal edelim:KK66: Şaka yapıyorum da, genelde yerden yere vuruyorlar şaşırdım. Maşallah
Genişletmek için tıkla...
Başlarda vardı da artık 100 sayfayı geçince yardım etmek isteyenler kaldı, sağolsunlar...
 
Geçer arada tekrar gelirler ve yine gecer:))) 20 aylık taşınmamız gerek
" ulan çocukla nasıl olacak soğukta diyorum mesela" hemen bakıcısını aradım , taşınırken gündüzleri sende dursun rezil olmasin, dedim. Sag olsun kabul etti. Hala bakmak zorundayim diyorum. Ne yaparsa yapsin bakmak zorundayim. Çok seviyorum ama giyinmek istememesi, durduk yere ağlaması falan sinir ediyor. Benim özlediğim bir şey de yok. Büyüdükçe rahatlayacaksın diyebilirim. Psikolojik yardım almak sana iyi gelecek inşallah. Sıkıldığında bunaldiginda iyi hissettiğinde yaz.
 
Paradoks .!.:
Kendinizi ve yaşadığınız duygu durumunu ne kadar açık ve içten ifade ediyorsunuz tebrik ederim.bence siz bunları anlatmaya başlayarak zaten iyileşmenizin en önemli adımı olan kabullenmeyi atlatmışsınız.ortada doğa kanunlarına ters bir durum var ve siz farkındasınız bunun için de her türlü desteği almak gerektiğini biliyorsunuz süper.
Oğlum doğduğu anda ve sonrasında ben de yüksek kaygı ile yaşarken buldum kendimi.benimki biraz ya ona bir zarar gelirse korkusuydu.tabi 20 yıl önce lohusa depresyonu falan gerçekten fazla konuşulan bir durum değildi ki bilinçli bir kadınım aslında ama kaynak yoktu galiba(taş devri:KK66:)
Şimdi ise bunları konuşabiliyor olmak,çözüm yollarına bir tık ile ulaşmak mümkünse de her yanınız mükemmel annecilik oynayan kadınların ve bebeklerinin fotoğrafları ve bilgileri ile de dolu bu da çok negatif.
Sanırım iyi bir uzman ve içinizde aslında var olan fakat şimdilik bir yerlere gizlenmiş doğal içgüdülerinize güvenmek sizi rahatlatacaktır.
Standart annelik diye bir şey olamaz.her annenin çocuğu ile ilişkisi farklıdır.siz kendi yolunuzu bulacaksınız.
Dip not:çok ağlayan kolik bir bebekti oğlum aylarca ağladı.annem memur gibi iki yıl mesaiye geldi.Çok çok zorlandığım yemek yemeden geçirdiğim günler de oldu.şimdi ise 20 yaşında ve keşke küçülsen tekrar bebek olsan diyorum ona o günler hep flu gözümde yaşarken zordu da neden bu özlem.şimdi de ergenlik tantanası var eminim ki bu çağlarını da özleyeceğim.demem o ki her şey geçiyor siz de severek geçirmenin yolunu muhakkak bulacaksınız doğal olanı bu sadece gevşeyin ve akışa bırakın kendinizi:KK66:
Genişletmek için tıkla...
Ah bir gevşeyebilsem ve akışına bırakabilsem. Canım okulunu da o zamanki ben düşünsün diyemiyorum, illa "off bu çocuk okula başlayacak daha o dertleri var" diyorum. Hani her şeyi geçtim, ben gibi asla çocuk istemeyen, kafasına esince kapıyı çarpıp çıkan biri artık keyfekeder davranamıyor. Bu da sanırım benim imtihan olma ehlileşme sürecim olsa gerek ve gerçekten ağır geçiyor
 
Albunualalalal .!.:
Geçer arada tekrar gelirler ve yine gecer:))) 20 aylık taşınmamız gerek
" ulan çocukla nasıl olacak soğukta diyorum mesela" hemen bakıcısını aradım , taşınırken gündüzleri sende dursun rezil olmasin, dedim. Sag olsun kabul etti. Hala bakmak zorundayim diyorum. Ne yaparsa yapsin bakmak zorundayim. Çok seviyorum ama giyinmek istememesi, durduk yere ağlaması falan sinir ediyor. Benim özlediğim bir şey de yok. Büyüdükçe rahatlayacaksın diyebilirim. Psikolojik yardım almak sana iyi gelecek inşallah. Sıkıldığında bunaldiginda iyi hissettiğinde yaz.
Genişletmek için tıkla...
O durumları tahmin edebiliyorum sonuçta o krizleri ailemizle de, eşimizle de illa birileriyle yaşıyoruz. Ye çocuğum, terli su içme çocuğum gibi şeyler olacak elbet. Ama ben henüz biz artık 3 kişilik bir aileyiz moduna giremedim. Eşimle evlenmek için 6 yıl bekledik, çok emek verdik ve zorlu zamanlar atlattık. Daha onunla yapmak istediğim çok şey vardı, doyamadım ikili zamana.
 
Koalina .!.:
Canım benimki bunları yaklaşık iki haftadır yapıyor. Gülmeler hatta cevap vermeler başladı, garip sesler çıkartıyor. Tanıyor mu zannetmiyorum henüz. Yine de desen ki eski hayatını geri alacaksın düşünmez dönerim maalesef. Özellikle gece uykusunun uzun zaman boyunca deliksiz olmayacağını düşününce geliyorlar bana. Benim 4'ten 5'ten sonra sabaha kadar uyumuyor. Gözünü de açmıyor, mızık mızık yarım saattr bir ağlıyor, ıkınıyor, mızırdıyor bir şeyler. Bitmiyor günüm ve sabah olmuyor sanki. Direk aynı günden sonsuza devam ediyorum hissi ve günlük 3-4 saat uykular. Akşam eşim zaten 7'de geliyor, bebek uyusa da 2 saat oturabilsek bir bardak çay içsek düşüncesi...bebeğin gece yarısına kadar uyumayıp benim sinirlenmem, eşimi özlemem, uykusuz kalmam vs... Eminim bir çok anne de yaşamıştır ama işte ben fazla büyütüyorum veya dirayetsizim veya alışamıyorum aylardır.
Ben sanırım "olduğu kadar" kısmında da problemliyim. Daha iyisi olabilecekken neden olduğu kadarla yetineyim gibi düşünüyorum ister istemez. Neden rahatça gezmek varken bebeğin saatine uygun ve olduğu kadar gexebiliyorum gibi...
Ama şu an annemin yanındayım ve anladım ki etrafında anne baban ve kardeşin olunca her şey daha kolay. Bugün uzun zamandır ilk defa kahkaha attım mesela.
Genişletmek için tıkla...
Sesleri Betül de çıkarıyordu ama şimdi tanıyıp gülüyor. Hayvan sesi yapıyorum miyav, hav hav filan. Çok gülüyor, oyun olduğunu anlıyor. Kucağına almam için dudaklarını uzatıyor filan :) başka bir tür bir şey oldu yani :) git gide hissedeceğiz bazı şeyleri, şimdi daha iyi anlıyorum :)

Sonsuza kadar böyle olmayacak. Maşallah diyeyim benim kız son bir haftadır geceleri kesintisiz uyumaya başladı. Yakındır senin oğlan da başlar uyumaya inşallah sen pozitif düşün:KK48:

Aileyle olsan belki en başında depresyonu daha hafif atlatacaktın canım. Ama toplayacaksın sen de.

Senin dirayetsizliğin, problemin filan değil. Lütfen kendini suçlama. Sezeryan sonrası dikişim tutmadı benim de 1ay kaynamadı. Doğum sonrası bi komplikasyondu, geçti çok şükür. Sen de böyle düşün, seninki de doğum sonrası komplikasyon ve geçecek :KK200: gülmene, ailenin yanında olmana o kadar sevindim ki, çok şükür :KK200:
 
Albunualalalal .!.:
Geçer arada tekrar gelirler ve yine gecer:))) 20 aylık taşınmamız gerek
" ulan çocukla nasıl olacak soğukta diyorum mesela" hemen bakıcısını aradım , taşınırken gündüzleri sende dursun rezil olmasin, dedim. Sag olsun kabul etti. Hala bakmak zorundayim diyorum. Ne yaparsa yapsin bakmak zorundayim. Çok seviyorum ama giyinmek istememesi, durduk yere ağlaması falan sinir ediyor. Benim özlediğim bir şey de yok. Büyüdükçe rahatlayacaksın diyebilirim. Psikolojik yardım almak sana iyi gelecek inşallah. Sıkıldığında bunaldiginda iyi hissettiğinde yaz.
Genişletmek için tıkla...
Bu gece mesela bi kriz yaşadık yine. İnsan gün boyu ağlayıp, uyuyup uyanıp ağlamaya devam eder mi? Saat 4te başlayan bebek uyutma ve sakinleştirme maceramız artık sabah 7lerde benim aralıksız ağlamalarım ve hıçkırıklarımla birleşince bayılmışım bir de. Haytımda ilk defa böyle bir şey yaşıyorum. Sonra kendime geldiğimde yine saat 11e kadar falan ağlamaya devam ettim. Ne gözyaşım kuruyor ne içim ferahlıyor...
 
Ben de size" hihieved" i instagramdan takip etmenizi tavsiye ediyorum
 
Koalina .!.:
Ediyorum ama iyi mi sizce öyle şeyler?
Yani çocuğum bütün tatili mahvetti durumunu farklı bir dilde anlatınca gülmiyorum ben. Trajikomik
Genişletmek için tıkla...
Gülmek demiyelim de aynı şeyleri bi çok kadinin yaşadigini farkli bir biçimde anlatiyor ( siz zaten görüp begenmemissiniz )
Mükemmel anneligi dayatmiyor en azindan diye tavsiye etmiştim.
 
Yengec anasi .!.:
Gülmek demiyelim de aynı şeyleri bi çok kadinin yaşadigini farkli bir biçimde anlatiyor ( siz zaten görüp begenmemissiniz )
Mükemmel anneligi dayatmiyor en azindan diye tavsiye etmiştim.
Genişletmek için tıkla...
Ya öyle tabi ama ben gördükçe üzülüyorum açıkçası. Hani en azından ilerisi iyi olur gibi düşünürken " tabi ki duvarları boyadı" tarzı yazıları görünce eyvah diyorum
 
Uykudan sorumlu bakan olacagım kk basına. Uyku ısıde emek ısı buarada, oda ja deyınce gelmez. Gece yarısına kadar nasıl duruyor kı el kadar bebek? 2 cocugum oldu her ıkısıde yenıdogan donemde en gec 9.3ü ta uyumaya basladılar ben o saatlerı daha da gerıye cektım Aglıyosa durmuyosa evet bısey olmuyor, zaten uykusu gecen bebek kalıtelıde uyuyamaz tam ne kadarlık suanda? Aslında uzun uzun yazmak ısterdım ama suanda 1 saatlık bir dersım var anca fırsatı geldı bana, cumartesı pazar esım yoktu, cumartesı aksam ustu 15 aylık olacak olan bebegım dustu ust dudagı patladı, kan revan ıcınde hastaneye goturdum. Gerı geldım onunla cebellesırken telefonum caldı cute hanım oglunuzu almaya gelmedınız :KK43: buyugunu kursta unutmusum.. Neyse burada aglamadım da artık pazar oldu oglen ufaklıgı uyuttum , buyugu kartopu oynamaya kuzenlerıne emanet ettim tam kahve yaptım fıncana koydum sadece 40 sk sonra ufaklık uyandı 50 dk uyutmaya calıstım uyumadı. Odadan cıktıktan 10 dk sonra buyugude geldı. Iste bu gunun aksamında sınırlerım oynadı bende bır guzel banyoda agladım. Cocuklar uyuyunca. Ancak bugun dusunuyorum kı kucugum 15 aylık, bu gunlerı ozleyecegım bılıyorum yasadım en berbat olan donemı bıle ozleyecegım suanda yenıdogan donemı asırı ozluyorum ama maalesef hayatın akısına kayarken tadını belkıde cıkaramıyoruz. Ya da unutup ozluyoruz, benım baska cocugum olmayacak umarım 10 sene sonra çiş kokusu özledim diye delirmem ortalıkta, yok yok kesin yapmam böyle bişey...
Bırde cok anlam yukleme, otesını berısını irdeleme suanda o ne senın hayatından cıkabılır, ne sen onu unutabilirsin gecmıse gıdebılmek eh mumkun de degil ıste boyle.
 
CuteMom .!.:
Uykudan sorumlu bakan olacagım kk basına. Uyku ısıde emek ısı buarada, oda ja deyınce gelmez. Gece yarısına kadar nasıl duruyor kı el kadar bebek? 2 cocugum oldu her ıkısıde yenıdogan donemde en gec 9.3ü ta uyumaya basladılar ben o saatlerı daha da gerıye cektım Aglıyosa durmuyosa evet bısey olmuyor, zaten uykusu gecen bebek kalıtelıde uyuyamaz tam ne kadarlık suanda? Aslında uzun uzun yazmak ısterdım ama suanda 1 saatlık bir dersım var anca fırsatı geldı bana, cumartesı pazar esım yoktu, cumartesı aksam ustu 15 aylık olacak olan bebegım dustu ust dudagı patladı, kan revan ıcınde hastaneye goturdum. Gerı geldım onunla cebellesırken telefonum caldı cute hanım oglunuzu almaya gelmedınız :KK43: buyugunu kursta unutmusum.. Neyse burada aglamadım da artık pazar oldu oglen ufaklıgı uyuttum , buyugu kartopu oynamaya kuzenlerıne emanet ettim tam kahve yaptım fıncana koydum sadece 40 sk sonra ufaklık uyandı 50 dk uyutmaya calıstım uyumadı. Odadan cıktıktan 10 dk sonra buyugude geldı. Iste bu gunun aksamında sınırlerım oynadı bende bır guzel banyoda agladım. Cocuklar uyuyunca. Ancak bugun dusunuyorum kı kucugum 15 aylık, bu gunlerı ozleyecegım bılıyorum yasadım en berbat olan donemı bıle ozleyecegım suanda yenıdogan donemı asırı ozluyorum ama maalesef hayatın akısına kayarken tadını belkıde cıkaramıyoruz. Ya da unutup ozluyoruz, benım baska cocugum olmayacak umarım 10 sene sonra çiş kokusu özledim diye delirmem ortalıkta, yok yok kesin yapmam böyle bişey...
Bırde cok anlam yukleme, otesını berısını irdeleme suanda o ne senın hayatından cıkabılır, ne sen onu unutabilirsin gecmıse gıdebılmek eh mumkun de degil ıste boyle.
Genişletmek için tıkla...
2.5 aylık tam. Ben de anlamıyorum 8de falan başlıyorım uyutmaya, uyuduğu da oluyor en erken 9 gibi. O zaman mutluyum tabi ama genelde mızık mızık susmuyor. Göz de açık değil sğrekli bir problem. Doğru düzgğn emmeyip en geç 2 saate acıkıp uyanıyor bizimki. Bi 4 aylık olsun bakalım uyku eğitimi artık.
 
Elif şafağın siyah süt kitabını okumanı önereyim sana koalina.yeni bir ufuk açacaktır.o da çok yoğun yaşamış bu durumu ve kitap yazmış bununla ilgili.
 
Ben sizi anlıyorum. 15 yıllık evliyim.15 "yıl çocuk istemedim. İlk defa ocak ayında acaba çocuk yapsak mı dedik korunmasız tek ilişki ile hamile kaldım . Öğrendiğim ilk gece pişmanlıktan öldüm. İlk hafta, ilk ay, keseyi görünce . Geceler boyunca hep bir şeyler planladım..hep bir mutsuzluk hali oldu Neden hayatımızın düzenini bozduk diye eşimle tartıştım . Öyle televizyondaki gibi gözlerim mutluluktan ışıldamadı . Bir anda hayatta yaptığım herşey keyifsiz geldi. Müzik dinlemekten keyif alan ben ufacık şeylerle mutlu olan ben bir anda suratsız birine döndüm. Sonra kalp atışını duymak için doktora gittik . Duyamadı . Haftaya gelin dedi. Garip bir haftaydı . Neden duymuyoruzla acaba tekrar özgür mü olacağım ikileminde gittim geldim. Geçen hafta doktorum karar verdi. Embriyo gelişmemiş. Kürtajla aldı . Üzüldüm ama bir anda tuhaf bir rahatlama geldi . Sanki kendimi kaybedip bulmuş gibi oldum. Garip bir durum . Sanırım gerçekten bebeğim olsa sizinle aynı hissederim.Çevremdeki insanlar kendi çocuğun olunca öyle olmaz deyip duruyor ama ben kendimi çok iyi biliyorum. Hamilelik haberinden sonra herşey filmi şeridi gibi geçti . Duvarları boyamalarından tutun da süpermarket içinde ağlama krizlerine, gece mızmızlamalarından başlayıp benim hayatıma dolaylı yada doğrudan müdahalelerine kadar . Sanırım bazı insanlarda doğuştan annelik duygusu yok..bu normal birşey ama toplum henüz bizi kabullenecek olgunlukta değil
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

hanyolcuhanciyolcu
Ben mi yanlış yapıyorum?
Yorumlar
5
Görüntüleme
447
oralardamevsimyazmi
oralardamevsimyazmi
A
Eşimin ailesiyle yaşadığım son durum
2 3
Yorumlar
52
Görüntüleme
3K
suzan3333
S
pumpkiinn
Akıl rica edeceğim..
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
2K
Cattyhol
Cattyhol
Z
Annemle aram çok kötü
2
Yorumlar
32
Görüntüleme
2K
Tardis_2718
Tardis_2718
B
Esim benimle tanisirken baskasiyla yazisiyormus
2 3
Yorumlar
57
Görüntüleme
2K
Cicek Kiz
Cicek Kiz
X