Bebekli Hayat Bana Göre Değilmiş

Yok ki öyle biri. Ailem uzakta zaten, kayınvalidem de uzakta ama o kadar değil istese bizde kalıp bakması lazım onu da istemiyor. İlla ki işe dönerim zaten, en kötü bu yazı çıkartıp çocuk biraz ele avuca geldikten sonra. Ama o zaman da sanki bir şey değişmeyecek gibi geliyor bana. Biri de baksa akşam eve gidincr ayaklarımı uzatıp eşimle sarılarak tv izlemeyi, hadi kalk dışarı gidiyoruz demeyi özlüyorum, bunları yapamıyoruz. Bebekle yapsak da onu eğlemekten zevk alamıyorum işin özü. Zamanla olur mu bilemiyorum ama şimdilik 2.5 ayda çok küçük bir ilerleme var. Bu hızla giderse 2-3 sene zorlu geçecek benim için.
 
bebeğim doğduğunda kolik denen bela başımıza dolandı. günde 18 saat sabah akşam ağladı. uyanık olduğu her an ağlıyordu. ilk üç ay bebeğimi öpebildiğimi hatırlamıyorum çünkü uyuyunca aman uyusun diyordum uyanıkken hep ağlıyordu. o zamanlar biri bana geçecek dediğinde çok kızıyordum. ama rahatlayacaksınız. mesela dün eşimle 4 bölüm dizi izledim. ve evet yerimden hiç kalkmadan bebem ağlamadan. ne zamanki etrafına ilgi gösterecek o zaman yükünüz azalacak. oyuncaklarına bakacak sizinle oynayacak uykusu hep böyle olmayacak oğlum dün 9 da uyudu. 1 yıldır saat 9 dedimi uyuyor. şu an 2 yaşında. tabi akşam dışarı çıkmaları zor biraz bakacak kimseniz yoksa size tavsiye part time birini bulun güvenli olsun. olmazsa bir kamera taktırın eve mesela yarın dışarı mı çıkcaksınız anlaşın 3 saat baksın saat başı ücretlendirme yaparsınız. hayatınız geri gelirse oyun hamurlarıyla oynamak lego yapmak zevkli gelir. site ismi veriliyor mu bilmiyorum ama isterseniz part time bulabileceğiniz siteler var. özellikle okul öncesi ve çocuk gelişimi öğrencileri part time çalışıyorlar.
 
Yani ayda yılda bir gece çıkmak için bırakacak birilerini buluruz zannediyorum da mesele o değil.
Bir arkadaş aynı hisleri paylaşmış bana özel mesaj atmış hissettiklerim aynen öyle.
Bende de o boş, sorumsuz hayatı ozleme durumu hep oldu. Hep omzumda bi ağırlık hissi. Çocuğumla alakalı değil bu drum. Kafam da artık yalnız değilsin. Artık en rahat olduğun anda bile sorumlulukların olacak düşüncesi. Bebek bakımı değil problem. Uyutmak yedirmek giydirmek .. bunların hiç biri değil. Mesela uyurken kendini koyvermek temelli. Aklında bişey olmadan. Dışarı çıkarken elini kolunu sallaya sallaya. Bunları özlüyorum. Ve ilk zamanlar ınan çıldırmış gibi eskiden ne yapıyordum,nerelerde geziyordum, nasıl bi histi tamamen boş olmak bunu dusunuyodum . Hala düşünüyorum. Ama üzerinden çok zaman geçtiği için siliklesti . Tek verebileceğim teselli bu. Zamanla bu duruma alisiyosun. Rahat yemek yememeye,bu içindeki sıkıntıyla yaşamaya .. Ama zamanla azalarak.
 
Gerçek şu ki hşç birşey eskisi gibi olmayaxak. Alışmaya bakın
 
Canım bu arkadaş psikolojik yardım almış mı peki?

Sen yeni bir psikiyatriste gittin mi? Ya da araştırıyor musun bir doktor? Doktorunu kötülemek için demiyorum, saygı duyuyorum ona da ama o doktorun sana çok desteği olmadığını düşünüyorum... Psikoterapi olmadan direkt ilaç kullanmanın tek kanadı kırık bir kuşu uçmaya zorlamaktan farkı olmadığını düşünüyorum
 
O kadar kötü birşey gibi yazmışsınız ki zaten çocuk istediğimden emin değildim şimdi hiç istemiyor gibi oldum.
Hiçbirşey eskisi gibi olmuyor mu gerçekten?
Bende çocuğumu öyle herkesin dediği gibi bir aşkla sevemezsem diye çok korkuyorum açıkçası. Heralde herkeste olmuyor.
Çok mu kötü gidiyor evlilik çocuktan sonra acaba
 
Tabiki bu herkeste var sonucta bir canli geldi dunyaya onun sorumlulugu sende artik bu his hepimizde var buna zamanla alisicaksin isterse cocuk 30 yasinda olsun aklin onda hep olur ama bunun icin hayatini mahvetme adapte olmaya calis bence. Icin rahat ederse iyi bakcagina inaniosan bir gün birak kayinvalidene bi kafani dinle. Buyudukce gun sayisi artar zaten. Bide eskiyi düşünmeyin arkadaslar biten bitti gecen gecti. Bu cocuk varmi var artik. Durumu duzeltmeye nolursa mutlu oluruma odaklanirsan alisma surecin dahada kisalir. Ne kadar ilac alsanda doktora gitsende bu iş kafada bitiyor koalina. Seni senden baska kimse düsunmez kendi hayatini kendin duzelticeksin. Birde hepimiz eninde sonunda ölücez hayati bu kadar da onemsemeyin
 
Yok canım ona gitmiycem artık da bugün memlekete geldim burada bi doktora görünüp bir hafta sonra İstanbula dönünce başka bir psikoloğa gidicem. Bu arkadaş yardım almamış zannederim ama zaten ilk 3 yıla falan zor diyorlar. Tabi zorlukları zamanla azalıyormuş ama işte her dönem farklı zorluğu oluyor sanırım. Onun da zamanla atlatacğaına inanıyorum. Öyle inanmak istiyorum :)

Yani olmuyor diyemem, benim evliliğim his anlamında daha iyi mesela. Eşim daha çok yardımcı, daha sevecen, daha anlayışlıyız, yine gezmeye tozmaya çalışıyoruz. Ama işte otururken mesela bir bebekle oturmak hoş olmuyor, bir şey izliyorsun izlemeye ama bölül pörçük ağlıyor mızıklanıyor, acıkıyor vs...e tabi uykusuzluk sebebiyle cinsellik problem ileride çocuk büyüyünce gün ortası öpüşüp koklaşmak problem...
Bunları biliyordum da bukadar dert edeceğimi düşünmemiştim

İşte dediğim gibi ben alışıp aynı zamanda sevmek istiyorım. Papağanlarım da var benim ve hayatım zaten kısıtlı. Mesela öyle onları almadan tatile gidemeyiz, gitsek günü birlik gideriz. Bayramlarda falan 1 en fazla iki gece kalabilir ya da ayrı ayrı gideriz nöbetleşe. Ama bunlar bana hiç dert olmamıştı ve "tüh be hiç kafamıza göre tatile gidemedik" demedik. Çünkü çok sevdiğimiz için katlanıyorduk ama günlük bir iç sıkıntısı olmuyordu bize.
İşte böyle bir şeyler arıyorum ben, çok severek dert etmemek. Uyanınca uyandı diye sevinmek, günlük hayatımıza karışıp artık yük gibi gelmemesi ve rutine dönüşmesi...
 
demek istediklerinizi anliyorum ilk zamanlar disari cikarken bezi mamasi kusarsa yedegi biberonu derken minnak cantayla disari cikan ben valiz tasiyordum boyle cikcaksam oturayim en guzeli derdim simdi ogluma montunu ayakkabisini giydir tut elinden artik eskisi gibi acikmiyor kaka yapcagi zamani tahmin edebiliyorum edemesemde adim basi market mukemmel olmaya gerek yok mesela artik babasiyla disari cikmak istiyor bir markete parka gitmeleri bana +1 saat gecen ise goturdu +3 saat kahve ictim ayaklarimi uzattim yani buyuyunce daha az sikinti oluyor mesela oyun ablasi olan cafeler restoranlar var siz hangi sehirdesiniz bilmiyorum ama illaki vardir biraz buyusun hersey daha rahat olcak her yil tatile gittim hamileyken 6 aylikken 1.5 yas hafta sonu kayaga gidiyoruz her tatil digerinden kolay oldu hep boyle kaos olmayacak emin olun
 
Kiz papaganla bebek birmi
Tabikide için rahat etmez zaten soyle birseyde var bebegi papagandan cok sewdigin icin bolesin. Birakamiosun icin el vermiyor. Sewmesen annen kv uzak falan dinlemezsinki aman kafam rahat etsin dersin birakirsin. Bunlar hep çok sevgiden iste ama ilk bebegin ya bu duygulari anlamiyosun tanimlayamion. Oyle cok sewmek yok uyaninca ay sevinmek olmuo bence kimsede ne guzel uyuo kafa dinliyorum diyosun daha cok. Kendini zorlama koalina rahat birak bugun sewmiyosan sevme yarin seversin. Sevilio cok sevilio ama iste o bakimi sorumlulugu hic sewilmiyo duygulari karistirma
 
Ben de birkaç ay "hayatim bitti" diye gezdim ortalikta. Sonra bitmedi, sadece biraz ertelendi diye dusunmeye gecis yaptim. Sonra da onunla entegre olmaya basladik. Bazi seylerini tanimak, tahmin etmek, yeni yeni yaptigi seyler keyifli oldu ve kendime guvenmemi sagladi. Ama 6 ayda ki cok kalmamis 6 aya, baya baya alisiyorsun ve adapte oluyorsun. yolun ilerisi aydinlik yani, buyuyunce daha guzel oluyor bence dertleri de buyumuyor.
 
Sağolun çok iyi geldi...İnşallah vakit geçtikçe daha iyi olup biz de tam bşr aile olabiliriz.

Yani bilmiyorum bıraksam bırakırım ama sanki çok dilinden anlamıyo kimse. Bakabiliyorum onda sorun yok ama işte bir zaman geliyor kendime özel bir şey yapmak istiyorum. Bırakıp çıksam bile koyveremiyorum. Bu his beni mahvediyor en çok. Kuaförde kadın kocaman kızıyla uğraşınca "Allahım hiç kafam rahat etmeyecek mi be de mi böyle olcam" diye ağlayarak çıkıyorum. Oysa moral bulmaya, kafa dinlemeye gitmişim. Veya dışarı çıkıyorum çocuksuz bir çift görünce kıskanıyorum.
Geçmişin pişmanlığı da var, onca boş zamanım vardı neden yapmadım şunları şeklinde.
Artı nasıl bir çocuk yetiştiririm endişesi ve her şeyin gözümde büyüyüp dev gibi olması.
Herkes geçer diyor, belki 2-3 yaşlarında geçmeyebilir benimki ama büyüdükçr illa ki severim değil mi
 
Tabiki seversin hatta seviyosun aslinda ama pimpirikli annelerdensin galiba. Bak simdi benimki oturmus kitapligi bosaltiyo bi yandan minimini kuşu soyluyor :)) ben beşiğin yaninda 48 saat uyumadan durdugumu hatirliyorum mesela birakmayi birak. Kendine zaman ver ve gercekten birak bebegi babasina birak cik disari o babasi bakar. Allah korusun sana bisey olsa kim bakicak ona babasi annanesi babanesi oyle düşün. Bebek su an hicbisey bilmiyo anlamio sen yaninda olmayinca alti teniz karni tok olsun yeter ona. Ama senin kafani toplamaya ihtiyacin var sana olur. Sorumlulugu at üzerinden biraz ver babasina baksin emin ol bu his azalicak yawas yawas
 
Galiba ben de hamile kalacam
Hırvatistan’a dönüş yapıyoruz
Eşim artık bir çocuk istediğini dile getirdi
Elveda barlar
Elveda meyhane
Elveda arkadaşlarla yatılı gecelemeler
Elveda başına buyruk yaşam
Elveda tatiller
Elveda kıyafetler
Elveda çivi topuklu diz üstü çizmeler
Elveda
Ve ben anksiyeteyim ya çok kötü olursam diye bşr korku car içimde
 
ben oglum doğduğunda ilk hafta bir saat bile uyumamistim. hep bisey olcak da ben bakamicakmisim gibi dusunmustum.

ve sanki yeterince sevmiyomusum bebege haksizlik yapiyomusum gibi gelirdi. hani kimi kadin icine sokacakmis gibi sever. kolikti megerse alerji oldugu icinmis koligi. once dilimle sevgimi anlatmaya basladim. o kadar cok aglardi ki "ben hayatimda senin kadae guzel aglayan bebek gormedim ya ne kadar harika agliyosun" derdim. alerjiden dolayi pisigi sekiz dokuz ay hic gecmedi. surekli kanli ishal seklinde yapardi kakasini ama parcalardi kendini aglamaktan yavrum. altini degistirirken "aaaa bu kaka ne kadar guzel aferin sana cok guzel yapmissin" derdim.

bu cocugu dogurarak haksizlik mi yaptim. ben bakamiyorum sevemiyorum galiba diye uzunca bi sure cirpindim. beni bebekle sesli konusmak alip disari cikmak rahatlatti.

ilk çıktığımda hedefim kurabiye alip eve dönmekti mesela. bos bos yururdum bebekle hem ona hem bana iyi gelirdi. slinge koy cik koalina birakamasan bile.


bu surecte hep yalnizdim yalniz bakmak insani en cok etkileyen sey. kahveye bi arkadasin gelse o bile havani degistirir aslinda.

bebek olmadan yapmadigim seyler benim de hep aklima gelirdi. ben bir yasinda asabildim bu hisleri. benimkinin buyuk sorunlari anca o zaman bitmisti çünkü
 
Tamam da bu mesaja göre evlenmeyelim de o zaman evlenince de bir dünya sorumluluk oluyor eskisi gibi özgür istediğini yapamıyorsun bebek tabi ki çok büyük bir sorumluluk ama artık seninle kendini doldurup durma çok fazla düşünüyorsun 3 5 yaşında elimden tutup gezerken böyle düşünüceğini hiç sanmıyorum az sal kendini ya
 
Görümcesi istedi diye ne demem yahu. Ay ne desem bilemedim. Allh kolaylik versin.
amiinnn
ahhhh bi de ben anlasam...
deli saçması bişe anlam veremiyorum görümcem istedi diye niye hamile kalayım akıl var mantık var amaaa işteeee
bi de beni cezalandırır gibi kız için bişe yapmadım yapmayacağım (altın vs gibi) dedi o tartışmamızdan hemen önce, yanlış anlaşılmasın bişe yapmasın benim kimseden bişe beklentim yok ama torunun o senin nasıl onu kullanarak bana ceza vermeye çalışırsın, bi de görümcemin ne yaptığını soruyor bana, sanki madem görümcenin aklına uyup çocuk yaptın altınını da senin bakımını da o yapsın der gibi (eve döndüğüm ilk gün görümcen gelince söyle de yapılacak bi işin varsa yapsın dedi de)eşime de olduğu gibi söyledim artık çünkü aralarında köprü olmaktan çok sıkıldım ve çok yoruldum belki ileride pişman olacağım ama kafam o kadar dolu, o kadar yorgun ve mutsuzum ki daha fazla tek başıma taşıyamadım
 
Cogunluk evlendikden sonra bebek sahibi oluyor 1 sene 5 sene veya daha fazla farketmez herkes ayni seyleri yasiyor yanliz degilsiniz ama 2.5 aylik bir bebege aliskin olmakla 1.5 yasindaki cocuga alismak arasinda cok fark var oyuzden kocaman kiziyla ugrasan anneyi gorunce korkuyorsunuz ama ona sorsaniz oyle bir alismistir ki onu yormuyordur bu durum gunluk hayatinin bir parcasi olmustur.. oglum 17 aylik ilk zamanlar hep ben altinimi degistircemmi boyle diye fenalara girmistim nasil zor nasil sikintili gelmisti suan gayet normal geliyor mesela sizde zaman gectikce mevcut duruma alisicaksiniz ve eski yasadiginiz kotu hisler silinmeye basliycak sadece zaman lazim
 
Canım çok sevindim, inşallah yeni gideceğin doktorlarla daha iyi anlaşırsınız. Hasta doktor uyumu çok önemli bence.

Şu rutine binme meselesi için yeğenlerimi örnek vermek istiyorum canım. Öyle bi oluyor ki onlardan önce yaşanmış bir olay için bile "2numara doğmuş muydu şu olay olduğunda" diye ikilemde kalabiliyoruz

Biz daha gezmek için dışarı çıkamadık Betülle, çok özledik Emirganı. Şu kar yağmasa gidecektik ama kar bizi evde kalmaya mecbur etti. Biz de şu rutini oturtmaya çalışıyoruz. Bir de S Spizella da demiş, 3.ay dolduğundan beri bi değişti bi değişti sorma. Beni görünce tanıyor, çok hoşuma gidiyor. Oyun yaptığımda farklı bir şey olduğunu anlıyor. Emerken memeyi ağzından atıp bana bakıyor, gülüyor, geri emmeye başlıyor. Eşim konuşursa bazen emmeyi bırakıp babasını odada bulmaya çalışıyor
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…