Sevgili
Koalina
seni bi nebzede olsa anlayanlardan biriyim
Bi farkla ben 2. Çocuğumu aldım kucağıma 1ay önce
İlk çocuğumda herşey çok yolundaydı
Lohusa depresyonu da yaşamadım çocuğum da çok uslu bi bebekti ne uykusu ne emmesi ne kakası ne başka bişeyi problemdi
Hamileliğimde çok rahattı hatta annem kızardı ne at gibi koşuyorsun diye ama Allah’ın takdiri doğuştan işitme engelli geldi dünyaya yavrum bu zamana kadar yaşadığım en büyük sınavdı allah daha acılarını yaşatmasın
O yüzden 2.çocuğu hiç istemedim genetik olarak 2. Çocuğun san işitme engelli olması büyük ihtimaldi
Aynı süreçlerden geçmek çok korkuttu beni
Ama kaza işte oldu 2. Ve aldıramadım kıyamadım
Ama işte istemeden olunca hamileliğim zehir zıkkım oldu bana bi nevi depresyondu sanırım yaşadığım işin daha kötüsü ne biliyor Muş’un annem 2. Çocuğu istemediği için hamile olduğumu duyduğunda ağzına geleni saydı ve bi nevi sildi beni hiç bi şekilde yanımda olmadı yalnız bıraktı
Allah’ıma şükürler olsun sağlıkla aldım evladımı kucağıma allah her iki çocuğuma da sağlık versin ama sanıyorum ki lohusa depresyonunun en sancılısını yaşıyorum
Ve yalnızım
Annem gelmiyor yanıma
Eşim işi dolayısıyla gece yarısı geliyor
Başka da kimse kapımı çalmıyor
İki çocukla bir hengame içinde gün dolduruyorum
Biri emmek istediğinde öteki ya çişe gidiyor ya acıkıyor
Ufaklığı zar zor uyutup ohhhh be deyip biraz yemek yiyeyim azıcık kafamı koyup dinleneyim dediğimde büyük başlıyor anne oyun oynayalım demeye oynasan bana işkence oynamasam kızıma üzüntü
İşin kötüsü ufak kızımın uykuları çok kötü gün içinde ve gecenin bi vakti bi nöbet tutuyor 3-4 saat boyunca durmadan ağlıyor emmek istiyor vs gazı oluyor bazen ve çıkarana kadar canıma okunuyor zor bi bebek
Sürekli kusuyor üstüm başım kusmuk kokuyor ama iki çocukla yapayalnız kaldığım için banyo falan hak getire
Bırak banyoyu bazen yüzümü bile yıkayamıyorum ki suya sabuna aşık bi kadınım ben
Ve hep en kötü şeyleri düşünüyorum büyük kızım çok rahat bir bebek ve çocuk olmasına rağmen büyüyene kadar zorlandım şimdi aynı süreçlerden geçecek olmamın düşüncesi hem de daha zorlusu çok korkutuyor beni
Haaaaaa ama her ikisinin de gözünün içine bakınca içim kaynıyor ağlayasım geliyor onların Sevgisinden hatta kendimi tutamayıp çok ağladım oluyor ama elimde değil işte korkuyorum ağır geliyor bazen bu sorumluluk evet ben doğurdum ben bakacağım ama bu kadar yalnız kalmak daha da zorluyor beni
Allah evlatlarımıza sağlık versin elbet geçecek bugünler ama nasıl geçecek ben de bilmiyorum
Sana yardımcı olamadım nolur kusura bakma ama ben de çok doluyum konunu görünce de içimi dökmeden geçemedim
Allah yardımcın olsun