Bebekli Hayat Bana Göre Değilmiş

Spizella .!.:

Ben de senin gibiydim pride
Öyle rahme düşünce de bişey olmadı.
9 ayda yavaş yavaş sindire sindire adapte oldum. Özelliklr hareketlerini hissettikten sonra.
45 gündür evde bir bebek var. kendime daha az vakit ayırabiliyorum hele ilk 20 gün daha zordu. Ama sanırım zaten kış olması, zaten eşimle evcimen tipler olmamız yüzünden evde olmaktan çok bunalmadım henüz. Sonrasında ne olur bilmem.
Onun bi gülüşü her şeyi unutturuyo hikayesi de bence züğürt tesellisi :) ya da benimki henüz doğru dürüst gülmediğinden ben 10 dk önceki bağırtısını unutmuyorum. :)

Değişik bir şey olarak bebek ağlamasından kulaklarım çok tırmalanır hemen o ortamdan kaçabiliyosam kaçardım. Kendi bebeğininki o kadar berbat gelmiyor. Tamam bi kuş cıvıltısı da değil ama çok kötü de değil. Zaten kaçamıyosun da
Şu bi gerçek çok sevdiğin için toleransın çok yüksek oluyor
Sana o şu an zor gelen şeyleri gönüllü olarak yapmak istiyorsun

Ve evet eş desteği çok çok önemli. Bebeğe bakamıyosa ev ile sen ile ilgilenmeli. İlk günler ben hep bebeğe baktım eşim de hep bana. Yoksa başaramazdık

Genişletmek için tıkla...

Allah bağışlasın :)) Eşinizin desteği iyi ki de var, ne güzel..
Yani evet herkes bana da şimdi öyle düşünüyorsun ama bir kez içinde hisset duyguların bambaşka olacak diyor:)

Bir de benim annem de yok, eşimin annesinin zaten yaşı var rahatsız tamamen eşimle ikimiz olacağız olursa.
Eşimden yana hiç şüphem yok çocuk yokken de inananılmaz yardımcı , şimdilerde o hele bir gelsin ben her şeyini yaparım diyor :)))Ben kendime güvenemiyorum ama o ne olacak? :)

Bebek ağlaması konusunda da ben sizin gibiyim kaçarım duyunca ama kendi çocuğundan tabiki de kaçamazsın sana muhtaç. O sevgidir zaten her zorluğu katlanılır kılan.

inanna gg .!.:

1 hafta icinde bebegim dogacak insallah, senin hissettiklerini hissetmekten cok korkuyorum cunku ben de hamileligimi zor kabullendim.

Umarim bebeklerimize ve yeni hayatimiza cabuk alisiriz

Genişletmek için tıkla...

Benim 11 aylık bebeğim. Tek tavsiyem size ve yeni Doğum yapacaklara rahat olun. Ne kadar rahat olursanız bebek de o kadar rahat oluyor. İlk 3 ay tabi ki çok zor sık sık emzirme gece uyandırıp emzirmeler olduğu için. Ama her bebek aynı değil. Benim kızım 3 Aydan hatta 2. Aydan sonra uyku düzenine girdi. Uyur sabaha kadar uyanmaz. Toplasam belki gece 3-4 kere ağlamıştır. Bu konuda ben rahattım ve bebeğim de öyle. Sizin her hissiniz omu etkiliyor. Sağlıkla kucağınıza alırsınız inşallah

İlk 3 ay böyle. Hepimiz bunları hissettik. Oturup ağladığımı bilirim ama rahat olun geçeceğini düşünün bunların. Atlatacaksınız bunlar çok normal

Bebisin hayirli olsun koacigim. Uzulme anormal degilsin, ben de senin gibiydim ve 3 yasini gecti oglum hala ozlerim eski hayatimi. Ozgur olamamak en zoru. Bazi kadinlar anne olmak icin dunyaya gelmis,aldirma sen onlara. Hepimiz dogustan anne olmak zorunda degiliz.
Zorluklar gecmiyor,sadece sekil degistiriyor ve sana da bunu kabullenmek kaliyor canim. Bu sendromlarin en kalici cozumu bolca paradan geciyor maalesef. Paran coksa yatili bakici da tutuyorsun,saatlik gece bakicisi da bulabiliyorsun,altinda araban da olabiliyor,cebinde cok cok paran da olabiliyor. Aliyorsun yanina bakiciyla beraber cocugu,istedigin yerde gezip yiyip icebiliyorsun. O zaman ne sendrom kaliyor ne kaynana ne anne ne de koca. Sen mutlu oluyorsun. Sana tavsiyem,maasini cebinde varsa birikmisini hep bu yolda harca. Bahsettigim donemleri parasiz olarak sefalet icinde gecirdigim icin bir anneye lazim olan tek seyin para oldugunu ogrendim. Umarim sen benim gibi olma canim. Sevgiler

siyahbeyazmavi .!.:

Benim 11 aylık bebeğim. Tek tavsiyem size ve yeni Doğum yapacaklara rahat olun. Ne kadar rahat olursanız bebek de o kadar rahat oluyor. İlk 3 ay tabi ki çok zor sık sık emzirme gece uyandırıp emzirmeler olduğu için. Ama her bebek aynı değil. Benim kızım 3 Aydan hatta 2. Aydan sonra uyku düzenine girdi. Uyur sabaha kadar uyanmaz. Toplasam belki gece 3-4 kere ağlamıştır. Bu konuda ben rahattım ve bebeğim de öyle. Sizin her hissiniz omu etkiliyor. Sağlıkla kucağınıza alırsınız inşallah

Genişletmek için tıkla...

Cok tesekkur ederim tavsiyelerinize uyacagim

Ben buradaki super anne modunda kadınlara zerre inanmıyorum. İçlerinde fırtınalar kopuyor da rol yapıyorlar. Allahaskina kim ozlemez istediği saat yatıp kalkıp gezmeyi? Sadece bazı kadınlar hayatta anne olmaktan başka hiçbir vasfı olmadıkları için super anne havasindalar.
Sözüm herkese değil super anneyi diye ahkam kesen bazı kadınlara...

Önce ki gün felaket hastayım büyük kızım da hasta oldu o gece 50 defa uyanmıştır heralde küçük kızım 3.5 aylık onu emzir büyük kıza koş büyüğü bırak küçüğe koş 1 saat bile uyuyamadım.

Ertesi gün eşim işi yoğun olduğu için gece 1 de geldi o gelmeden bekleyeyim dedim kızlar uyuyor ben de oturduğum yerde uyuya kalmışım, büyük kızım uyanmış anne diye agliyormus odasında ben uyuyorum halen o arada eşim gelmiş beni uyandırdı koşa koşa gittim odasına yavrum altına çişini yapmış o kadar kötü oldum ki komşum ertesi gün kapıya geldi sizin kapıya vurdum defalarca korktum çocuğun sesi geliyor bayıldın zannettim aklım çıktı sonra esin gelince rahatladım dedi.

Yani bilmiyorum annelik çok güzel iyi hoşta uykusuzluk yorgunluk hasta olduğumda bile yorganın altında pinekleyemiyorum gelip geçecek diye ümit ediyorum sen de alışırsın büyük bir tempoya giriyor çocuklu hayat zamanın nasıl geçtiğini bile anlayamayacaksın bir bakmışsın bebeğin büyüyecek okula gidecek beraber aktivite yapacaksınız yeter ki dirayetli olun sabırlı olun. Bir de lohusayım hava soğuk vs diye eve kapatmayın kendinizi çıkın dolaşın gezin çok iyi gelecek size.

nur35nur .!.:

Ben buradaki super anne modunda kadınlara zerre inanmıyorum. İçlerinde fırtınalar kopuyor da rol yapıyorlar. Allahaskina kim ozlemez istediği saat yatıp kalkıp gezmeyi? Sadece bazı kadınlar hayatta anne olmaktan başka hiçbir vasfı olmadıkları için super anne havasindalar.
Sözüm herkese değil super anneyi diye ahkam kesen bazı kadınlara...

Genişletmek için tıkla...

Yasamadilar ki neyi ozlesinler diyorum ben. Dogmuslar buyumusler evden cikmak yok,spor yok,sosyal hayat yok,yurtdisi yok,tatil yok,gece gezmesi yok. Neyi ozlesinler kardes

Ooov noo dedim konuyu okuyunca lohusalik huznu bu :)
Hepimiz de hemen hemen bu yollardan gectik.
O bebek aglayacak, o ana caresiz hissedecek, hayatin bitmis herkes cok mutluymus da seni bir kosede unutmuslar gibi hissedilecek, bir daha esimle sicak iki bardak cay icemeyecegim, bu bebek bir daha hic susmayacak, hic uyumayacak ooo daha neler neleeer dusunulecek.

Ama geciyor, simdi inanilmaz geliyor ama geciyor.
O kusmalarin yerini gulucukler aliyor, bazen gulerken de kusuyor ama olsun o kadarcik kusur :)

Sonra bebek susuyor, uyuyor, sonra baska bir gelisim evresini tamamliyor, bir bakmissin disi cikivermis ne yedirsem telasina dusuyorsun, o arada sicak bir cay icebilme zevkini tadiyorsun sanki gokten zemzemle sunulmus tadi veriyor boyle boyle kucuk mutluluklarin basliyor, yine buyuyor isini kendi gormeye bile basliyor.

Hatta bazen seni yureklendiriyor, basket oynarken bir daha dene anne, denemek de guzeldir diyor (2,5 yasinda)
Sonra bezden kurtuluyor, dunyada milyonlarca insanin yaptigi isi becerebilmesini cis keyfisiiii modunda kutluyorsun,
Ozetle gececek, gececek, gececekkk.
Sakin ol, krizi yonet, kendini fazla dinleme, sorgulama, op cennet kokulu boyun altindan, sar sarmala, bir daha bebek olmayacak, o seninn o minnak eller seni taniyor, senin sevgini anliyor, seni ariyor.

Huzurla saglikla buyutun :)

E hoşgeldin o zaman 11 aylık oldu ve aynı hisler zaman zaman oluyor ki zor çocuk sahibi olup, hamileliği boyunca hergün iğnelerle bebeği yaşasın diye uğraşıp , sonra da günlerce küvözden çıksın diye beklediğim halde bazen eski hayatımı çok özleyip bu ne yaa amelelik yapıyorum diyorum. Sonra uyumak için yanıma sokulunca , oyun oynarken bile emekleyerek gelip sarılıp bir iki fırt emip geri oyununa dönünce her şeyi unutuyorum. İlk haftalar senin gibiydim buz gibi ne olduğunu tam anlayamamıştım oysaki onu ne çok beklemiştim. Yavaş yavaş o tepki vermeye başladıkça o anaçlık geldi bana.

nur35nur .!.:

Ben buradaki super anne modunda kadınlara zerre inanmıyorum. İçlerinde fırtınalar kopuyor da rol yapıyorlar. Allahaskina kim ozlemez istediği saat yatıp kalkıp gezmeyi? Sadece bazı kadınlar hayatta anne olmaktan başka hiçbir vasfı olmadıkları için super anne havasindalar.
Sözüm herkese değil super anneyi diye ahkam kesen bazı kadınlara...

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle, tv karşısında koltuğa kıvrılıp uyumak bile bir lüks geliyor onu özlüyor insan. Tamam annelik güzel çok şükür iyi ki var bebekler ama yemek yiyebilmek bile küçük hanımların küçük beylerin keyfine bağlı oluyor. Tabi ki insan kafasına göre takılmayı özlüyor

Canım arkadaşlar yazmışlar ben de yazayım dedim
Lohusa sendromu...
Alisacaksin
Ben de anneme çok sordum yeni doğum yaptığımda
Anne hep böyle uykusuz mu kalicam
Kendime vakit ayiramayacak miyim
Falan
Annem alisacaksin dedi
İnsan elbette alışıyor ki
Annelik bu muhteşem bir şey
Normale dönünce herşey bunları olumsuzluk olarak gormeyeceksin

Aynı şeyleri yaşadım hala da yaşıyorum. Bebekten önce çok aktif olan hayatım bir anda değişti. Öyle ki eşimle kafamıza göre sabahlayan, tatile giden, gece sabahlara kadar eğlenmeye çıkan tiplerdik. Kızımız doğduktan sonra bunları yapamamak ve bize empoze edildiği gibi deli gibi bebekle aşk yaşamıyor olmak çok zordu. Şimdi kızımız 18 aylık aşk yaşayamama kısmını atlattık kızımızı çok fazla seviyoruz (o zamanda seviyorduk ama acayipti biraz)

Şu an hala emiyor 1 buçuk senedir kesintisiz uykum yok. Geçen hafta bir kaçamak yapıp tatile çıktık. Gezilecek onca yerin 10 da birini bile gezemeden döndük. Hatta kendi aramızda espri bile yaptık eskiden olsa koca valizler yerine sırt çantamızla gelir dağ tepe gezerdik diye.

Şu an bile ara ara eski hayatımı özlüyorum fakat şöyle de bir şey var. Şu an bana sabah uyanacaksın ve eski çocuksuz hayatına geri dönmüş olacaksın deseler istemem. Kızım büyüdükçe aramızdaki bağ güçlendi. Sabahın köründe onun tarafından öpülerek uyandırılmak öğlene kadar uyumaktan çok daha güzel. Kendinizi mükemmel anne olmaya zorlamadan, sosyal aktivitelerinize minumum ölçüde bile olsa devam ederek bu durumu atlatabilirsiniz.

Bu durumda en önemli nokta çocukla yapamam ki dediğiniz her şeyi alternatif üreterek yapmaya çalışmak. Özellikle çocuktan önce aktif sosyal hayatı olan kadınlar doğum sonrası bambaşka bir hayat yaşamaya başlayınca depresyona giriyor. Çocuğunuzla her şeyi yapabilirsiniz. Bir de hayat kurtarıcı bir tavsiye olarak ergonomik bir kanguru edinin. Her yere bebişinizle gidin. :)

Büyüklerden destek aldım ama annem yarın gdiyor artık, 20 gün olacak nerdeyse. Ben hala her sbah uuyanırken rüya olması umuduyla kalkıyorum, her şeyin gerçek olduğunu görünce başlıyorum ağlamaya. Ölüyor gibiyim, eşime-anneme beni kurtarın der gibi bakıyorum. Geri dönüşü olmaması- çözümsüz bir işin içinde olmam daha da geriyor beni. İstesem de istemesem de hayatım böyle artık düşüncesinden yoruldum. Dışarı çıkmak, sevdiğim şeyleri yapmak bana çözüm olmuyor. Dün dışarı çıktık eşimle her çocuksuz çift gördüğümde ağladım, gezerken bir daha kkafamıza göre çıkamayız diye ağladım. Gözler şiş geri döndük eve.
Evet biliyorum insanlar sağlıklı bir evlat sahibi olabilmek için neler yapıyor ama keşke diyorum isteyen sahip olsaydı ben olmasaydım. Sonra bakıp üzülüyorum, suçsuz günahsız yazık diyorum. Kendime mi üzüleyim ona mı şaşırdım.

Koalina .!.:

Büyüklerden destek aldım ama annem yarın gdiyor artık, 20 gün olacak nerdeyse. Ben hala her sbah uuyanırken rüya olması umuduyla kalkıyorum, her şeyin gerçek olduğunu görünce başlıyorum ağlamaya. Ölüyor gibiyim, eşime-anneme beni kurtarın der gibi bakıyorum. Geri dönüşü olmaması- çözümsüz bir işin içinde olmam daha da geriyor beni. İstesem de istemesem de hayatım böyle artık düşüncesinden yoruldum. Dışarı çıkmak, sevdiğim şeyleri yapmak bana çözüm olmuyor. Dün dışarı çıktık eşimle her çocuksuz çift gördüğümde ağladım, gezerken bir daha kkafamıza göre çıkamayız diye ağladım. Gözler şiş geri döndük eve.
Evet biliyorum insanlar sağlıklı bir evlat sahibi olabilmek için neler yapıyor ama keşke diyorum isteyen sahip olsaydı ben olmasaydım. Sonra bakıp üzülüyorum, suçsuz günahsız yazık diyorum. Kendime mi üzüleyim ona mı şaşırdım.

Genişletmek için tıkla...

Ya bu birazda bizim kulturle alakali bence.. kuzenlerimin esleri yabanci, daha bir haftalikti kanguruya koyup toplu tasimayla gezmeye basladiklarinda.. biz aman mikrop kapar diye doktora bile ozel arabayla giderken o 40 gunlukken isvicreye gitti mesela.. bir tanesi 1 yil emzirdi, digeri cekip verdi, oteki 6 aydan sonra direkt mamaya basladi boylece uyku saatleri de oturdu.. kisaca bizin annelerimiz gordugunde kalp krizi gecirecekleri her seyi tek tek yaptilar hemde hic hesap vermeden :) sonuc olarak tas gibi cocuklar oldu hic de depresyon falan yasamadilar.. kanguruyla dunyayi gezdi hepsi.. biz o kadar uzerlerine titriyoruz ki en sonunda kafayi yiyoruz depresyondan kafamizi kaldiramiyoruz..

Koalina .!.:

Büyüklerden destek aldım ama annem yarın gdiyor artık, 20 gün olacak nerdeyse. Ben hala her sbah uuyanırken rüya olması umuduyla kalkıyorum, her şeyin gerçek olduğunu görünce başlıyorum ağlamaya. Ölüyor gibiyim, eşime-anneme beni kurtarın der gibi bakıyorum. Geri dönüşü olmaması- çözümsüz bir işin içinde olmam daha da geriyor beni. İstesem de istemesem de hayatım böyle artık düşüncesinden yoruldum. Dışarı çıkmak, sevdiğim şeyleri yapmak bana çözüm olmuyor. Dün dışarı çıktık eşimle her çocuksuz çift gördüğümde ağladım, gezerken bir daha kkafamıza göre çıkamayız diye ağladım. Gözler şiş geri döndük eve.
Evet biliyorum insanlar sağlıklı bir evlat sahibi olabilmek için neler yapıyor ama keşke diyorum isteyen sahip olsaydı ben olmasaydım. Sonra bakıp üzülüyorum, suçsuz günahsız yazık diyorum. Kendime mi üzüleyim ona mı şaşırdım.

Genişletmek için tıkla...

Çok streslisin gerçekten lohusa sendromu bir yerde tehlikeli boyutlara ulaşabilir. Size nacizane tavsiyem yardım almanız.

Ya da bilmiyorum ama bu kadar strese girip bunalacaginiza çocuksuz çiftler görüp ağlama krizlerine girip kendinizi harap edeceğinize bebeğinize bir dadı bulun işe girin siz de rahat edersiniz psikolojik olarak yani.

Koalina .!.:

Büyüklerden destek aldım ama annem yarın gdiyor artık, 20 gün olacak nerdeyse. Ben hala her sbah uuyanırken rüya olması umuduyla kalkıyorum, her şeyin gerçek olduğunu görünce başlıyorum ağlamaya. Ölüyor gibiyim, eşime-anneme beni kurtarın der gibi bakıyorum. Geri dönüşü olmaması- çözümsüz bir işin içinde olmam daha da geriyor beni. İstesem de istemesem de hayatım böyle artık düşüncesinden yoruldum. Dışarı çıkmak, sevdiğim şeyleri yapmak bana çözüm olmuyor. Dün dışarı çıktık eşimle her çocuksuz çift gördüğümde ağladım, gezerken bir daha kkafamıza göre çıkamayız diye ağladım. Gözler şiş geri döndük eve.
Evet biliyorum insanlar sağlıklı bir evlat sahibi olabilmek için neler yapıyor ama keşke diyorum isteyen sahip olsaydı ben olmasaydım. Sonra bakıp üzülüyorum, suçsuz günahsız yazık diyorum. Kendime mi üzüleyim ona mı şaşırdım.

Genişletmek için tıkla...

Hayat ne garip.. istediğimiz ve istemediğimiz şeylerle sınanıyoruz.

Bende deli gibi çocuk isteyenlerdenim.. uyurken rüyamda uyanıkken her anımda bebek düşüncesi var. Bazen hiç bir zaman anne olamayacağımı düşünüp saatlerce ağlıyorum..
Her ay adet günümde evimizden cenaze çıkıyormuş havası oluyor.
Bende avmlerde dışarıda çocuklu aileleri görünce derin bir ah.. çekerken buluyorum kendimi.
Şuanda o bahsettiğiniz özgür hayata sahibim.
Çok şükür maddi, manevi bir sorunum yok.. sporumu yaparım, gezerim tozarım, çok aktif bir sosyal hayatım var.. Filmimizi de izleriz dilediğimiz saatte dilediğimiz yerde kahvemizi de.. ama gelin görünki bende böyle mutsuzum. Eşim artık çocuktan dolayı üzülmeyeyim diye ağzımın içine bakıyor ama hic bir şey tatmin etmiyor..

Sen böyle hissediyorsun diye sana kimsenin laf söylemeye hakkı yok. Bu hissettiğim duygular bir kalıp değil insana bir anda geçirilsin. Zamanla olacak şeyler.
Bunları hissetmemen seni kötü bir anne, kötü bir insan yapmaz. Vicdan azabı çekme sakın..
Kendini bu duygulara sahip olmak için zorlama.. zamana bırak. Sorgulama kendini daha çok yıpratırsın.
Burada herkes dünyanın en mukkemmel annesi havalarında.. ama gerçekte öyle bir dünya yok.
Hatada yapabilirsin, bocalayada bilirsin.. anne oldun diye mükkemmelliğe ulasacaksın diye bi kavram yok.
Bunlar saçma sapan insanların koyduğu kurallar!
Iyi bir anne olmak için aslında çocuğundan önce kendine bakman lazım. Şu bir iki ay gecsin.. tekrar gez dolas ye iç :)
Unutma sen mutlu olursan, cocukta mutlu olur eşinde .. o yuzden kendi önceliklerini ihmal etme..
Bu arada umarım eşin güzel bir iş bulur ve iyi ki işten çıkarılmış dersin


Şu an ikimizde çok zıt duygulara sahibiz.. ve birbirimizin hayallerini yaşıyoruz :) İkimizde bugünleri atlatıp yıllar sonra gülümseyeceğimiz acı, tatlı bir anı olarak hatırlarız

Bu arada pembiş gelinleri dikkate alma :)

Koalina .!.:

Büyüklerden destek aldım ama annem yarın gdiyor artık, 20 gün olacak nerdeyse. Ben hala her sbah uuyanırken rüya olması umuduyla kalkıyorum, her şeyin gerçek olduğunu görünce başlıyorum ağlamaya. Ölüyor gibiyim, eşime-anneme beni kurtarın der gibi bakıyorum. Geri dönüşü olmaması- çözümsüz bir işin içinde olmam daha da geriyor beni. İstesem de istemesem de hayatım böyle artık düşüncesinden yoruldum. Dışarı çıkmak, sevdiğim şeyleri yapmak bana çözüm olmuyor. Dün dışarı çıktık eşimle her çocuksuz çift gördüğümde ağladım, gezerken bir daha kkafamıza göre çıkamayız diye ağladım. Gözler şiş geri döndük eve.
Evet biliyorum insanlar sağlıklı bir evlat sahibi olabilmek için neler yapıyor ama keşke diyorum isteyen sahip olsaydı ben olmasaydım. Sonra bakıp üzülüyorum, suçsuz günahsız yazık diyorum. Kendime mi üzüleyim ona mı şaşırdım.

Genişletmek için tıkla...

Koalina cok uzuldum , ben bebegi gorunce hislerin degisir diye dusunuyordum , tavsiyem yok maalesef
Insallah bir an once alisirsin , gerçekten bebek icin de uzucu bir durum

Ada Lovelace .!.:

Hayat ne garip.. istediğimiz ve istemediğimiz şeylerle sınanıyoruz.

Bende deli gibi çocuk isteyenlerdenim.. uyurken rüyamda uyanıkken her anımda bebek düşüncesi var. Bazen hiç bir zaman anne olamayacağımı düşünüp saatlerce ağlıyorum..
Her ay adet günümde evimizden cenaze çıkıyormuş havası oluyor.
Bende avmlerde dışarıda çocuklu aileleri görünce derin bir ah.. çekerken buluyorum kendimi.
Şuanda o bahsettiğiniz özgür hayata sahibim.
Çok şükür maddi, manevi bir sorunum yok.. sporumu yaparım, gezerim tozarım, çok aktif bir sosyal hayatım var.. Filmimizi de izleriz dilediğimiz saatte dilediğimiz yerde kahvemizi de.. ama gelin görünki bende böyle mutsuzum. Eşim artık çocuktan dolayı üzülmeyeyim diye ağzımın içine bakıyor ama hic bir şey tatmin etmiyor..

Sen böyle hissediyorsun diye sana kimsenin laf söylemeye hakkı yok. Bu hissettiğim duygular bir kalıp değil insana bir anda geçirilsin. Zamanla olacak şeyler.
Bunları hissetmemen seni kötü bir anne, kötü bir insan yapmaz. Vicdan azabı çekme sakın..
Kendini bu duygulara sahip olmak için zorlama.. zamana bırak. Sorgulama kendini daha çok yıpratırsın.
Burada herkes dünyanın en mukkemmel annesi havalarında.. ama gerçekte öyle bir dünya yok.
Hatada yapabilirsin, bocalayada bilirsin.. anne oldun diye mükkemmelliğe ulasacaksın diye bi kavram yok.
Bunlar saçma sapan insanların koyduğu kurallar!
Iyi bir anne olmak için aslında çocuğundan önce kendine bakman lazım. Şu bir iki ay gecsin.. tekrar gez dolas ye iç :)
Unutma sen mutlu olursan, cocukta mutlu olur eşinde .. o yuzden kendi önceliklerini ihmal etme..
Bu arada umarım eşin güzel bir iş bulur ve iyi ki işten çıkarılmış dersin


Şu an ikimizde çok zıt duygulara sahibiz.. ve birbirimizin hayallerini yaşıyoruz :) İkimizde bugünleri atlatıp yıllar sonra gülümseyeceğimiz acı, tatlı bir anı olarak hatırlarız

Bu arada pembiş gelinleri dikkate alma :)

Genişletmek için tıkla...

Bu konudaki bebek sahibi olmak isteyenler icinde en guzel yorumu yazan uyesiniz, gercekten tebrik ederim.. ben yabanci insanlarin birbirlerine ettikleri dualarin/ dileklerin kabul olduguna cok inanirim.. insallah 2019 size cok minnos bir bebek de getirir, allahim gonlunuze gore bir minik nasip etsin size enn kisa zamanda :)

Çok üzgünüm ya, büyük bir aşk yaşarım diye düşünüyordum. Sevimli gelir ve o kadar üzülmem gibi. Maalesef inanılmaz mutsuzum artık sütüm de azaldı. Aksi gibi sürekli de emmek istiyor. Aç herhalde diye mama verdik bir kaç kez ama uyumak için memeyi tercih ediyor, ne emzik ne biberon ağlamasını durdurmuyor.
Her şeye çok üzülüyorum, eşimi özlüyorum, hayatımı özlüyorum, eskiden önemsemediğim yapmak istemediğim şeyler için çok pişmanım onları bile özlüyorum.