Bebekli Hayat Bana Göre Değilmiş

Canın benim bu kadar kendini doldurma.bende aynı şeyleri yaşadım.dediğin gibi doğar doğmaz aşık olmadım bebeğime.uykusuz geceler,sinir krizleri,dedim tamam hayatım bitti artık .eskisi gibi olmayacak hiçbirşey...zamanla herşey düzene oturdu.gezmek istediğim yerleri bebeğimle gezdim .yapmak istediklerimi bebeğimle yaptım.ve en önemlisi kabullen.eskisi kadar rahat olamıyorsun bu doğru.ama eskisinden daha çok keyif alacaksın emin ol.sadece zaman.çok değil 5 ay sonra düzene girecek herşey.sabır sadece .sonra yüzünede ,eline koluna her zerresine aşık olacaksın onsuz 1 dakika duramıcaksın.iyiki diceksin iyiki doğurmuşum:KK66:lütfen kendi kendini doldurma.anın tadını çıkar gmzlerine bak bebeğinin ellerini tut temas halinde ol sürekli.birde dua oku canım sürekli ferahlat içini.allahım yardımcın olsun
 
office .!.:
Nacizane tavsiyem konunu da kapattir..
Genişletmek için tıkla...

Katılıyorum.

Koalina, profesyonel destek al; artabilir bu durum. Ben oğlum 10 günlükken psikolojik destek almaya başladım, 8 aylık da emzirmeyi kesip antidepresana başladım. Yardım almazsan daha ileri boyuta gidebilir, psikoz filan başlar iyi olmaz kuzum.
Ayrıca konunu da kapattır bak burası fikrini ıslah edememiş tiplerle kaynıyor, son yazdıklarından sonra gelir daha abuk subuk yazarlar, canın sıkılır gerek yok.
 
GangstaWalk .!.:
Katılıyorum.

Koalina, profesyonel destek al; artabilir bu durum. Ben oğlum 10 günlükken psikolojik destek almaya başladım, 8 aylık da emzirmeyi kesip antidepresana başladım. Yardım almazsan daha ileri boyuta gidebilir, psikoz filan başlar iyi olmaz kuzum.
Ayrıca konunu da kapattır bak burası fikrini ıslah edememiş tiplerle kaynıyor, son yazdıklarından sonra gelir daha abuk subuk yazarlar, canın sıkılır gerek yok.
Genişletmek için tıkla...

Buyuk linc ve polemik kokusu aliyorum mis gibi.. cok can sikar buradan sonrasi kesinlikle..
 
Sürekli kendimden örnek veriyorum ama daha kolay atlatmanız için bir an önce destek almalısınız. Ben psikologa gittiğimde eşimle de sorunlarım başlamıştı. Çünkü 1 sene geçmesine rağmen ben kötüydüm. Kapı dışarı çıkmıyorum. Sürekli şikayet ediyordum. Eşimse çoktan alışmış ve bebeği çok seviyordu. Çünkü onun hayatında çok da bir şey değişmemişti. Dışarıda bir iki insan görmesini bile kıskanıyordum. Gece uyanmıyordu. Uyansa da bir işe yaramıyor çünkü çocuk meme emiyor sadece. Onun yapacağı bir şey yok. Benim bunalımımdan sıkılmış olacak ki yeter artık demeye başladı. Aramızda sorunlar başlamıştı. O evde sürekli depresif ve şikayet eden bir kadından yoruldu ben de beni anlamadığını düşündüğüm adamdan. Ki eşim elinden gelen her şeyi yapmaya çalıştı işinden fırsat kaldıkça hep yanımda oldu ama bana yetmedi. Resmen adamı kıskanıyordum.
Bu arada eşim de bebeğe karşı çok ciddi duygular hisssdemediğini söylemişti.

Kısacası sorunlar daha fazla büyümeden acilen profesyonel desteğe başvurun.
 
Ben ilk yorumumda da size psikolojik destek tavsiye etmiştim gitgide kötüye gidiyorsunuz
Açıkçası geçecek bir durum gibi durmuyor ama şu an çocuk sahibi olması imkansız biri olarak yaşadığınız kafese kapanma hissini hissediyorum ve algılayabiliyorum. Bir üye daha yazmış bebek 3 4 aylık olduğunda da farklı çözümler düşünülebilir. Sizin tüm stresiniz su an ona geçiyor. Bu sizi kötü insan yapmaz, ztn çözüm yolları denenmezse asla iyi ve mutlu insanlar olamazsınız, mutlu bir bebek olmaz.
 
Kaolina çok üzüldüm yaşadıklarına ama bana çok tanıdık geliyor korkuların. Bizim ülkede toptan bir kabul var; her kadın anne doğar, anaçtır vs vs. Yok öyle bir şey. Eğer bu şekilde devam edersen sonuç iyi gözükmüyor. Lütfen git yardım al ve gerekiyorsa bebeği bırak annene ve babasına git bir hafta iki hafta kafa dinle. Ama konuş bir profesyonel ile, korkularının ana sebebini anlıyorum ben ama buradan çözüm bulamazsın.

Bence bazı sebepler ;

Hayatın boyunca atamayacağın herşeyinden sorumlu olduğun bir canlı var.
Geri dönüşü yok.
Ya iyi bir ebeveyn olamazsam.
Yaşlanıyorum ( evet insan büyüdüğünü kabul etmek istemiyor ama çocuk sahıbı olunca büyüdüğün ister istemez gözüne sokuluyor)
Ya yeterince sevemezsem vs vs. Liste uzar gider.
 
Mesela bir konu daha dikkatimi çekti bir kaç mesajında bebek diye bahsetmiş, oğlum hiç okuyamadım, bebeğim bir kaç tane. Bu bile Acil desteğin gerekli olduğunu tek başına atlatamayacağını gösteriyor
 
damdan .!.:
randevunu al koalina

geçecek ama tek başına mücadele yolun zorlu olacak gibi görünüyor

burası da dahil olmak üzere belki yardım edeceğiz derken dediğimiz ufacık bir şey de sende olumsuz etki yaratabilir

eşin annen ya da herhangi birinin herhangi bir sözü de seni çok kırabilir
Genişletmek için tıkla...
Evet maalesef. Eşim bna ssarılarak uyumayı hep isterdi ama ben bunaldığım için istemezdim. Sabah ben sarılayım dedim bebek mızırdandı, eşim de bak bunca sene sarılmadın şimdi istesen de sarılamıyorsun dedi. O kadar zoruma gitti ki, geçmişte istemediğim şeyleri bile özler oldum.
 
Koalina, seninki lohusalık sendromu değil lohusalık "depresyonu". .. Kesinlikle tedavi görmelisin. Birçok kadının başına gelen ve tedaviyle çok rahat üstesinden gelinen bir şey. Sakın ihmal etme yoksa depresyon olmaktan çıkıp, daha ağır olan "psikoz" haline dönüşebilir...
 
Keşke doğurmasaydın demek istiyorum ama bu yorumumu lütfen yanlış anlama.
Çünkü farkındayım senin için adapte olmak çok zor,eskiden sana gereksiz gibi gözüken şeyleri bile yapmayı özlüyorsun,eskiye karşı ağır bir özlem var.
Ama artık zamanı geriye alamayız ve bebeğin 20 günlük oldu bile.
Kendini biraz daha toplamaya bak,mümkünse hemen destek al.
Zaten az bir süre sonra işe başlayacaksın,bebeğinde azıcık büyümüş olacak daha rahat olacaksın.
Kendini biraz rahatlatmalısın.
 
Esila09 .!.:
Mesela bir konu daha dikkatimi çekti bir kaç mesajında bebek diye bahsetmiş, oğlum hiç okuyamadım, bebeğim bir kaç tane. Bu bile Acil desteğin gerekli olduğunu tek başına atlatamayacağını gösteriyor
Genişletmek için tıkla...
Merak ediyorum,ne alakası var acaba? Bebeğe olan sevgisini burada "oğluummm,herşeyim,bebeğimmm" diyerek mi göstermek gerekiyor? Bu mu yani? Sevgisi böyle mi ölçülüyor annelerin?
Benim annem bana hep adımla seslenirmiş,o zaman annem benden nefret ediyor. :KK70:
 
Gecmisingolgesi .!.:
Merak ediyorum,ne alakası var acaba? Bebeğe olan sevgisini burada "oğluummm,herşeyim,bebeğimmm" diyerek mi göstermek gerekiyor? Bu mu yani? Sevgisi böyle mi ölçülüyor annelerin?
Benim annem bana hep adımla seslenirmiş,o zaman annem benden nefret ediyor. :KK70:
Genişletmek için tıkla...



Bakın ben linç için yazmadım, açıkçası aşırı sevgi gösterileride bana göre değil sevgi ölçütüde değil ama ince bir mesaj gördüm, yaşadığı sıkıntıyı çok derin yaşıyor kendini şu an o ortamdan çok uzak görüyor kaçıp gitmek istiyor yazıktır oda can taşıyor etrafındakilerde farkında değil ne yapacağını şaşırmış halde ben bunu gördüm diğer yazdıkları + satır arası benim hissettiğim birşeydi amacım vayy nasıl böyle konusursun demek değil
 
Koalina .!.:
Almayı düşünüyorum, herkes geçecek dediği için bekledim ama geçmiyor. Ölüp gitsem daha rahat diye düşünmeye başladım...
Genişletmek için tıkla...
Koalina,
profilinden de yazmıştım, burada da yineleyeyim, zaten zor bir süreçten geçiyorsun, yorumları kaldıramayacağını düşünüyorsan konunu kapatalım gülüm, ki ben gerçekten incitilmeni istemiyorum, lohusasın, bebekli yaşama alışmaya çalışıyorsun ve depresyondasın, bu haldeyken kırılmanı hiç istemem.
 
Mune .!.:
Koalina,
profilinden de yazmıştım, burada da yineleyeyim, zaten zor bir süreçten geçiyorsun, yorumları kaldıramayacağını düşünüyorsan konunu kapatalım gülüm, ki ben gerçekten incitilmeni istemiyorum, lohusasın, bebekli yaşama alışmaya çalışıyorsun ve depresyondasın, bu haldeyken kırılmanı hiç istemem.
Genişletmek için tıkla...
Kapatalım abla :KK43:
 
office .!.:
Yabancilar icinde cocuklarini kuvette boganlar da var, ama konu o degil :) cocuklu hayatla cocuksuz hayat elbette bir degil tipki 20 yasla 40 yasin da ayni olmadigi gibi ama en basitinden emzirme takintisi olmasa mamayla uykusunun duzene girecegine ornek verdim.. toplum olarak genellikle cocuktan oncesini yok saydigimiz icin oyle olmayanlarin cok daha rahat olmasi uzerineydi verdigim ornekler.. bu ulkede cocugunuzu babaya birakip gidemezsiniz, evlatlik da veremezsiniz aslinda.. o asamaya bile gelmek icin azami 2000 sene gerekiyor..
Genişletmek için tıkla...
ben de cocugun yerinin annesinin yani oldugunu dusunenlerdenim. ama olmuyorsa zorlaya zorlaya anneligi sevemez ki insan.
ustelik toplum ana gibi analik bekliyorken.
aksam yemegini yediremedigim icin kotu anne diye yaftalandigim gunler oldu.
cocuklarimi seviyorum ama annelik bana gore degilmis diye agladigim gunler de.
ikinci cocugu ne fiski yemeye yaptim diye de kizdim kendime.
ama su an, koy bi tarafina rehvan gitsin modundayim.
cocuklarimi seviyorum, mukemmel bi anne degilim, karnim cok acken once cocuklarimi doyuramam. (yemek kisitliligindan bahsetmiyorum) kafam bozulursa birakip esime cikarim, kahve icmeye falan giderim.
usuyecekler diye gece kalkip yorganlarini falan kontrol edemem.
umarim ileride cocuklarim falancanin annesi boyle diye karsima dikilmez :)
bu arada okula basladiklarinda biraz nefes almaya basladim. 3. cocuk gelirse koalinadan beter olurum sanirim :KK53:
 
Lütfen yardımı erteleme.
Durum senin ve bebek için tehlikeli bir hal almadan bunu yapmalısın
Ama şunu bil hissettiğin şeyler seni kötü bir insan yapmıyor.
Böyle diyenlere de kulak asma
 
Koalina .!.:
Büyüklerden destek aldım ama annem yarın gdiyor artık, 20 gün olacak nerdeyse. Ben hala her sbah uuyanırken rüya olması umuduyla kalkıyorum, her şeyin gerçek olduğunu görünce başlıyorum ağlamaya. Ölüyor gibiyim, eşime-anneme beni kurtarın der gibi bakıyorum. Geri dönüşü olmaması- çözümsüz bir işin içinde olmam daha da geriyor beni. İstesem de istemesem de hayatım böyle artık düşüncesinden yoruldum. Dışarı çıkmak, sevdiğim şeyleri yapmak bana çözüm olmuyor. Dün dışarı çıktık eşimle her çocuksuz çift gördüğümde ağladım, gezerken bir daha kkafamıza göre çıkamayız diye ağladım. Gözler şiş geri döndük eve.
Evet biliyorum insanlar sağlıklı bir evlat sahibi olabilmek için neler yapıyor ama keşke diyorum isteyen sahip olsaydı ben olmasaydım. Sonra bakıp üzülüyorum, suçsuz günahsız yazık diyorum. Kendime mi üzüleyim ona mı şaşırdım.
Genişletmek için tıkla...

Koalina annen destek oluyor mu bu duruma?
Yani bebek bakımından bahsetmiyorum, ruhsal durumun hakkında ne diyor?
 
_Silent Scream_ .!.:
Benim düşüncem bu etrafımda çocuğunu bırakıp çalışanlarada kızıyorum bu düşüncemi yargılamaya hakkınız yok...! Siz sadece buna takilmayin bence çocuğuna isinamamis evebyn olmayı pek sevmeyen konu sahibine takılın olur mu ...?
Genişletmek için tıkla...

Sizin de bu kadını yargılamaya hakkınız yok ! Bu nedir ya ben istediğimi söylerim kimse bana bişey demesin. Sen bırakma çocuğunu kardeşim . Bu ülkenin yarısı asgari ücretle çalışıyor onlar çocuk sahibi olmasın mı yani nedir? Bu konuda bile kast sistemi mi oluşturalım? Ne dediğinizi bilmiyorsunuz sonra siz benim düşüncelerime saygı duyun. Yok öyle yama , saygı göstermeyi bilin bi önce.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

hanyolcuhanciyolcu
Ben mi yanlış yapıyorum?
Yorumlar
5
Görüntüleme
447
oralardamevsimyazmi
oralardamevsimyazmi
A
Eşimin ailesiyle yaşadığım son durum
2 3
Yorumlar
52
Görüntüleme
3K
suzan3333
S
pumpkiinn
Akıl rica edeceğim..
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
2K
Cattyhol
Cattyhol
Z
Annemle aram çok kötü
2
Yorumlar
32
Görüntüleme
2K
Tardis_2718
Tardis_2718
B
Esim benimle tanisirken baskasiyla yazisiyormus
2 3
Yorumlar
57
Görüntüleme
2K
Cicek Kiz
Cicek Kiz
X