- 14 Kasım 2016
- 7.953
- 12.360
- 248
Doğum yapacağım gün hastane odam tıklım tıklım doluydu benimde. Can ciğer olduğum hergün konuştuğum insanda değillerdi üstelik. Annem abim eşim vardı yanımda sonra gelirsiniz dememe rağmen dinlemediler benm yattığm yatakta bile 3 kişi daha oturuyordu karnım burnumda damar yolum açık bağdaş kurdum oturdum yatağmda. Gelenlerin eşi nişanlısı yerde oturdu çocuklular geldi bebeğini emzirirken eşime ihityacım olduğu anlarda tlfnla arayıp konuşabildim dışarda bekledi mecburen. Ve aksilik doğum yaptığm hastanede sırf sezaryen 15 kişi vardı doktorumun izne çıkacağı güne denk geldi talihsizlik. 10buçukta yatışım oldu 3buçuğa kadar beklemek zorunda kalmıştık. Doğuma giderken eşimde yanımda olsun istemiştim. Hatta doktorla konuşmuştuk eşimide alacaklardı içeri. Ama akşama kadar bekle bekle oda yorgun düşüp hastanenin cafesine sigara içmeye gitmiş. O sırada beni aldılar. Bebek doğunca odaya götürdüler arkadaslarım resmini flan çekmiş. Yarım saat sonra beni getirdiklerinde tebrik edip hepsi gitti... zaten o anın heyecanı stresiyle ne olduğunu anlayamamıştım bile. Adam akıllı duygularımı yaşatmadılar. Akşamına diğer arkadas kocasıyla geldi. Ertesi gün gelmeye başladılar. Yolda görünce selamlaştığımız arkadaslarımız haftasına gelmek istedi. Eşime "eşim pek iyi değil sonra toparlayınca gelirsiniz" dedirttim ama adam dinlemedi. Karısını çocuğunu alıp geldi. Yeni yeni ayaklanıyordum. 12tane yediğim serumu atamamıştım vucudumdan heryerim özellikle ayaklarım 45 numara olmuştu çok şişmişti kimseyi görmek istemiyodum ama malesef geldiler. Aa ayaklarına nolmuş öyle diyenler karnın hâlâ duruyo diyenler. Zaten sütüm 4.gün gelmiş bebekte sarılık başlamış emzirmek zorken ağrılarım varken birde gelen giden beni perişan etti gerçekten. Annem şok olmuştu lohusa kadının yanında erkeklerin ne işi var diye. Hâlâ gelmek isteyenler vardı. annemle memlekete gittim. Geldiğim gün ne zaman gelcez demeye başladılar. 3aylık olduk biz bu arada. Bugün yarın derken daha fazla erteleyemedim. Tanımadığım kız bile gelmek istedi arkadasımın arkadasıydı oda. Geçen hafta davet ettm. Evde 10kişi vardı. Geldiler bebeği sevip hediyelerini verip gittiler. Arkadasın çocuğuda evi mahvetti tabi. Doğum yaptğm günden ne eşim bişey anladı nede ben. Annem ve abim bebeği babasına vermedi bile. Banada emzirmeden emzirmeye nasip ettiler kucağıma almamı. Şimdi evimdeyim babası da ben de yeni yeni artk duzen kuruyoruz alışıyoruz bebeğe. Anne baba oldugumuzu anlıyoruz. Aynı kalabalıktan geçen sene kürtaj olduğum gün eser yoktu. Hastanede yalnızca eşim yanımdaydı. Benim o gün desteğe ihtiyacım vardı. Doğumda değil. Velhasıl insanlar çok tuhaf. Çok düşüncesiz. Konu sahibi sen bilirsin ne zaman gideceğin konusunda. Ama lütfen sütün varmı emiyo mu gibi sorular sormasın kimse lohusaya. Ağrın varmı diyin, geçecek sabret diyin sarılın, yemek yapın hoşaf yapın götürün. Hediye olarak illa kıyafet değil bez alın, kış geldi malum battaniye alın. Allah sağlıkla büyütmek nasip etsin herkese.
(kusura bakmayın hassas noktamdı döküldüm.)