Evde bi eksiklik olduğunu hissediyorsun, tam aile kavramı için çocuk olması gerekiyor gibi düşünüyorsun, ve içten içe anne olmak istiyorsun.(bende bu duygular evlendikten 8 sene sonra oldu, şimdi yaşım 33) Ve bebek yapmak için maddi olarak güçlenmeyi bekledim, bunu hallettim.Bebek yapmaya kendinizi hazır hissettiğinizi nasıl anladınız? Bu hissedilen bir şey mi?
Eşimde en başından beri çocuk istiyordu. Ben travmali bi çocukluk gecirdigimden dolayida sanırım istemiyordum. Araştırmalar yaptım cocukla ilgili. Bakımı psikolojisi annenin gorevleri nasil davranmam gerektigini. Öğrendikçe zor olduğunu goruyorsun ama biseyleri bilmek daha kolaylastiriyor. En azından araştırdigim kadariyla neler yapacağımı biliyorum.Tüm kadın arkadaşlarım hepinize merhaba,
Sorum özellikle evli olan arkadaşlarıma yönelik olacak. 32 yaşında 2,5 yıllık evliyim. Eşim de ben de kamuda memuruz ve ben şu an akademik kariyerde tez dönemindeyim. Bitmesine de yaklaşık 4-5 ay var. Eşim evliliğimizin ilk gününden bu yana bebek yapmayı çok isteyen biri. Ancak benim bu konuda kararsızlıklarım ve tereddütlerim var. Geçen hafta sağlık durumumu da kontrol ettirmek açısından adetin 3.günü tüm kan, idrar testlerimi yaptırdım. Ultrasona girdim. Amh için kan verdim sonucunu bekliyorum. Allah'a çok şükür değerlerim normal. Esas sorunum bir bebeğin sorumluluğunu almaktan (manevi olarak) korkuyorum yapabilir miyim diye.. Gebelik süreci bende çok anksiyete yaratıyor, panik oluyorum düşündükçe. Evliliğim (cinsellik dahil) ile kariyerimin gebelik ve bebekten ciddi olarak kötü anlamda etkileneceğini hissediyorum. Sonradan pişman olmak istemiyorum. Bu da sanırım henüz hazır hissetmediğim anlamına geliyor.. Sorularım şunlar:
Bebek yapmaya kendinizi hazır hissettiğinizi nasıl anladınız? Bu hissedilen bir şey mi?
Bebekten önce evliliğiniz nasıldı ve bebekten sonra evliliğinizde eşinizle olan ilişkiniz olumlu veya olumsuz etkilendi mi? Kısaca kıyaslama yaptığınızda hayatınızın hangi evresinde daha mutluydunuz?
Bebek yaptıktan sonra pişman oldunuz mu?
Daha kafamda deli sorular var da burada kesmek istiyorum :)
Görüşleriniz ve fikirleriniz için şimdiden teşekkür ediyorum.
bencede cocuk yapmayacaksam evlilik delilik :)Hiç bir zaman çocuk delisi olmadım.
Olsa da olur olmasa da hayırlısı olsun modundaydim.
Ama madem evlendim evli kalacaksam anne olmalıydım er geç.
Çünkü bence anne olmayacaksam evlilik manyaklik tam olarak evet. Sacmasapan eş ailesi sorunları, bir şekilde huzursuz olmana sebep bulan koca kişisi.. Evli kalmamın hiç bir mantığı kalmayacaktı bende bir zaman sonra.
Anlayacağın bana göre harika bir evliliğim bile yoktu. :)
Sonra Rabbim ol dedi oldu.
Zor bir hamilelik geçirdim. Millet üç beş nasıl yapıyo beaaa diye düşündüm son zamanlar hatta.
Ama şimdi o tatlı yüze bakıyorum da hayatım boyunca pişman olmayacağım tek şey o evet.
Kesin kararımı verdim.
Eşime de kocalık hiç yakışmiyordu ama babalık çok yakıştı sahiden.. Iyi ki onun baba halini gördüm.
Çok sevimli halleri var ve ona bakışım bir parça olumluya yöneldi bence.
Bizim 8 yıl sonra oldu.
Bebekle birlikte sanki can buldu.
Aramızdaki ilişki bu açıdan daha iyi diyebilirim.
Allah isteyen ve hakkını verebilecek herkese nasip etsin. Gerçekten tatmadan anlasilamayacak bir duygu. Anlattiklarinda hiç etkilenmiyordum ben mesela :) Ben ki çok rahatıma düşkün bir insanımdır.
Deliksiz uykudan, keyif kahvaltılarından, yayılmalı tüm aktivitelerden daha tatlı...
kimisi doğunca eline alinca hisseder kimisi içgüdüsel olarak isterTüm kadın arkadaşlarım hepinize merhaba,
Sorum özellikle evli olan arkadaşlarıma yönelik olacak. 32 yaşında 2,5 yıllık evliyim. Eşim de ben de kamuda memuruz ve ben şu an akademik kariyerde tez dönemindeyim. Bitmesine de yaklaşık 4-5 ay var. Eşim evliliğimizin ilk gününden bu yana bebek yapmayı çok isteyen biri. Ancak benim bu konuda kararsızlıklarım ve tereddütlerim var. Geçen hafta sağlık durumumu da kontrol ettirmek açısından adetin 3.günü tüm kan, idrar testlerimi yaptırdım. Ultrasona girdim. Amh için kan verdim sonucunu bekliyorum. Allah'a çok şükür değerlerim normal. Esas sorunum bir bebeğin sorumluluğunu almaktan (manevi olarak) korkuyorum yapabilir miyim diye.. Gebelik süreci bende çok anksiyete yaratıyor, panik oluyorum düşündükçe. Evliliğim (cinsellik dahil) ile kariyerimin gebelik ve bebekten ciddi olarak kötü anlamda etkileneceğini hissediyorum. Sonradan pişman olmak istemiyorum. Bu da sanırım henüz hazır hissetmediğim anlamına geliyor.. Sorularım şunlar:
Bebek yapmaya kendinizi hazır hissettiğinizi nasıl anladınız? Bu hissedilen bir şey mi?
Bebekten önce evliliğiniz nasıldı ve bebekten sonra evliliğinizde eşinizle olan ilişkiniz olumlu veya olumsuz etkilendi mi? Kısaca kıyaslama yaptığınızda hayatınızın hangi evresinde daha mutluydu8nuz?
Bebek yaptıktan sonra pişman oldunuz mu?
Daha kafamda deli sorular var da burada kesmek istiyorum :)
Görüşleriniz ve fikirleriniz için şimdiden teşekkür ediyorum.
Bence bi insan ben Annelige hazirim diyemez hic bir zman karnindayken bile korkuyorsun onun icin ama kucagina aldiginda hissettigin duyguyu asla kimse tarif edemez iliklerine kadar yasadigin sonsuz bi sevgi sorumluluk anksiyete panik atak hastasiyim 2.cocuguma hamileyim sabaha kadr sayfalarca anlatabilirim size ama asla ne hissettigimi anlayamazsin hep klasik bir soz vardir Annelerimizin "Anne olunca anlarsin"gercekten butun sorularinizn cevabi anne olunca cikiyor ortaya.Kariyer is guc ev araba tatil hic birsey sizi bu duygudan mahrum birakmasin cunku neye sahip olursaniz olun evladinizi kucaginiza aldiginizdaki duyguyu asla tatmadiginizin farkina varicaksiniz❤Tüm kadın arkadaşlarım hepinize merhaba,
Sorum özellikle evli olan arkadaşlarıma yönelik olacak. 32 yaşında 2,5 yıllık evliyim. Eşim de ben de kamuda memuruz ve ben şu an akademik kariyerde tez dönemindeyim. Bitmesine de yaklaşık 4-5 ay var. Eşim evliliğimizin ilk gününden bu yana bebek yapmayı çok isteyen biri. Ancak benim bu konuda kararsızlıklarım ve tereddütlerim var. Geçen hafta sağlık durumumu da kontrol ettirmek açısından adetin 3.günü tüm kan, idrar testlerimi yaptırdım. Ultrasona girdim. Amh için kan verdim sonucunu bekliyorum. Allah'a çok şükür değerlerim normal. Esas sorunum bir bebeğin sorumluluğunu almaktan (manevi olarak) korkuyorum yapabilir miyim diye.. Gebelik süreci bende çok anksiyete yaratıyor, panik oluyorum düşündükçe. Evliliğim (cinsellik dahil) ile kariyerimin gebelik ve bebekten ciddi olarak kötü anlamda etkileneceğini hissediyorum. Sonradan pişman olmak istemiyorum. Bu da sanırım henüz hazır hissetmediğim anlamına geliyor.. Sorularım şunlar:
Bebek yapmaya kendinizi hazır hissettiğinizi nasıl anladınız? Bu hissedilen bir şey mi?
Bebekten önce evliliğiniz nasıldı ve bebekten sonra evliliğinizde eşinizle olan ilişkiniz olumlu veya olumsuz etkilendi mi? Kısaca kıyaslama yaptığınızda hayatınızın hangi evresinde daha mutluydunuz?
Bebek yaptıktan sonra pişman oldunuz mu?
Daha kafamda deli sorular var da burada kesmek istiyorum :)
Görüşleriniz ve fikirleriniz için şimdiden teşekkür ediyorum.
Bence hazır hissetmek diye bir şey yok.Çünkü hazır hissedemiyorsun.He bazıları çok çocuk istiyor çocukları çok seviyor onlar dünden razı.Ben hazır hissetmiyordum ama geciktirmek istemedim.Bir de evliliğim baktım oturdu güzel gidiyor o yüzden karar verdim.Hamileyken yavaş yavaş da duruma hazırlanmış oldum.Başlarda tabi biraz idrak edemedim ama hareketlerini hissettikçe iyi ki dedimTüm kadın arkadaşlarım hepinize merhaba,
Sorum özellikle evli olan arkadaşlarıma yönelik olacak. 32 yaşında 2,5 yıllık evliyim. Eşim de ben de kamuda memuruz ve ben şu an akademik kariyerde tez dönemindeyim. Bitmesine de yaklaşık 4-5 ay var. Eşim evliliğimizin ilk gününden bu yana bebek yapmayı çok isteyen biri. Ancak benim bu konuda kararsızlıklarım ve tereddütlerim var. Geçen hafta sağlık durumumu da kontrol ettirmek açısından adetin 3.günü tüm kan, idrar testlerimi yaptırdım. Ultrasona girdim. Amh için kan verdim sonucunu bekliyorum. Allah'a çok şükür değerlerim normal. Esas sorunum bir bebeğin sorumluluğunu almaktan (manevi olarak) korkuyorum yapabilir miyim diye.. Gebelik süreci bende çok anksiyete yaratıyor, panik oluyorum düşündükçe. Evliliğim (cinsellik dahil) ile kariyerimin gebelik ve bebekten ciddi olarak kötü anlamda etkileneceğini hissediyorum. Sonradan pişman olmak istemiyorum. Bu da sanırım henüz hazır hissetmediğim anlamına geliyor.. Sorularım şunlar:
Bebek yapmaya kendinizi hazır hissettiğinizi nasıl anladınız? Bu hissedilen bir şey mi?
Bebekten önce evliliğiniz nasıldı ve bebekten sonra evliliğinizde eşinizle olan ilişkiniz olumlu veya olumsuz etkilendi mi? Kısaca kıyaslama yaptığınızda hayatınızın hangi evresinde daha mutluydunuz?
Bebek yaptıktan sonra pişman oldunuz mu?
Daha kafamda deli sorular var da burada kesmek istiyorum :)
Görüşleriniz ve fikirleriniz için şimdiden teşekkür ediyorum.
Pişman mısınız beklediginizeEvde bi eksiklik olduğunu hissediyorsun, tam aile kavramı için çocuk olması gerekiyor gibi düşünüyorsun, ve içten içe anne olmak istiyorsun.(bende bu duygular evlendikten 8 sene sonra oldu, şimdi yaşım 33) Ve bebek yapmak için maddi olarak güçlenmeyi bekledim, bunu hallettim.
Ben ruhumla durumumla hazırım,Herşey tamamda hani 2 sene oldu çocuk yok