Merhabalar nerden baslasam bilemiyorum,esimle nerdeyse 2 senedir evliyiz..maddi proplemler var en basindan beri ailesi hicbirseye yardim etmedi dugun zamani ve bircok seyi kendimiz hallettik uzun zamandit is bakiyorum bende destek olmak icin ama malesef yok bulmadim hala,borclar ayni hatta dahada kabarik duruyor ve ben kendimden bircok seyden fedakarlik yapiyorum varlikli bir aileden geliyorum ve sirf seviyorum diye herkes sustu evliligimde cunku esimi seviyorum diye evimiz kira arabamiz yok ve bunlarin hicbiride olamayacak gibi inancim.kalmadi cunku ilk evlendigimde saskinliklar icersinde naptim ben diye soklar yasadim kendimce ust uste yine kendimce kimseye anlatmadan atlatmaya calistim ama dedigim.gibi esimi seviyorum sadece maddi zorluklara alismak zor oldu ve simdi baslikta anlisilcagi gibi bir bebek istiyorum hemde cok istiyorum oyle boyle degil iliklerime kadar istiyorum hemde bana soyledigi sey maddi proplemler ve benim baski yaptikca sogudugunu belirtiyor uyuuamiyorum yemek yiyemiyorum hep aklimda bi cumleleri cunku cok istiyorum...ve bu isteksizik iliskimii zedeleyecek biliyorum kendimi cok iyi taniyorum..Ailesi hicbir yardim etmedigi icin suan bu haldeyiz herseyi kendimiz halletmeye calistigi icin benim ailem cok fazla destek oldular bu arda özellikle annem herseyimi karsiladi diyebilirim...,simdi yine ben b para muhabbetleri yuzunden bebek sahibi olamiycam ne zaman olucagimda belki degil hemende olmuyorki bi isler borclari kapatmayi beklersek 2 belkide 3 sene surecek ve bu durumdan sıkildim ev istedim olmadi kirada cocuk yapmayi bile kabullendim sinirlarini zormadim reesmen ama yine yok yine yok..en son dun konustuk ve aglayarak ciktim odadan hicbirsey soylemedi nolcak bilmiyorum...birkacgun sessiz donuk kalmayi dusunuyorum cunku cok kirginim bi maddi proplermler beni cok gerdi herseyin bir oluru bulunur diye dusunuyorum ama esim anlamiyor..yani özetle fikirlerinize ihtiyacim var
Sizde savları çürütmek adına giriştiğiniz tutumu bırakın biraz çizgiyle cevap verin...konu sahibi gibi bir araba bile sizin için bir kriterse zenginlik vasıflarımız bile farklıdır.dunyadan beklentiniz çok fazla,haddinden fazla hatta..eğer bakış açınızı değiştirirseniz gerçek zenginliğin ne olduğunu anlarsınız..O zaman neden cok cocuklu aileler cok zengin olmuyo?
Doguda mesela bol bol cocuk yapiyolar fakirlikten karda terlikle geliyo cocuklar okula?
Su klişe lafları bi geçelim bence
Söylediklerinizin sonuna kadar katılıyorum. Kendi geçimini sağlayamazken, ay sonun zor getirirken.. Bu zalim dünyaya, bir çocuk dünyaya getirmek bana biraz bencillik gibi geliyor.. Bazı şeyleri tatmak gerekiyor.. Misal annemle babam hiç başbaşa tatil yapamadı. Baş başa yemek yiyemedi. Hep yanlarında kardeşimle ben vardım.. Şimdi biz büyüdük, isteseler yaparlar ama yapamıyorlar. Geçen sene annemle babama sizi tura yazdıralım gezin dedim. Annem ben uzun yol çekemem dedi. Bazı şeyler de gençken oluyor.. Annemle babam şeker hastası.. Artık tatlı türü, hamur işi türü yiyemiyorlar.. Hastalıktan ötürü. Annem geçenlerde şunu dedi; kızım eskiden yoktu da yiyemiyorduk.. Şimdi var, yine yiyemiyoruz.. Kısmetsiziz. Annem böyle söyleyince, içim cızzz etti..Hem de ne kutsal annelik... ama dediğim gibi kendi ihtiyaçlarını karşıyalamadan da evlenip barklanıp çocuk yapmak bana hiç mantıklı gelmiyor. sağolsun anne babalar bunu düşünmüyor işte...
marka konusunda da fazla ileri gitmemek lazım bence çünkü iş çığırından çıkar. 21yaşındayım 250 tl lik ayakkabı aldığımı bilmem 5 yaşındaki çocuk nerden görmüş öyleher istediğini almayacaksın fakat bazı şeylerden de mahrum bırakmayacaksın... Zor ya her şey zor..
benim hayalim, beklentilerim; önce kendi düzenimi kurup bekarlıktan, kendimden kısmadan yaptığım alışverişlerden hevesimi alıp sonra evlenmek. evliliğimi de düzene koyup sonra minnak bi canavar getirmek bu dünyaya :) Bakalım Allah izin verirse
ya çocuk ona yazık değil mi? sefalet yaşayacak tamamen bencillikİliklerine kadar isteyen birisi yapmali.
Çünkü her zorluğa göğüs gerebilir bence
Sizde savları çürütmek adına giriştiğiniz tutumu bırakın biraz çizgiyle cevap verin...konu sahibi gibi bir araba bile sizin için bir kriterse zenginlik vasıflarımız bile farklıdır.dunyadan beklentiniz çok fazla,haddinden fazla hatta..eğer bakış açınızı değiştirirseniz gerçek zenginliğin ne olduğunu anlarsınız..
Olaya çok farklı bir bakış açısından bakmışsın..Çocuk masraf mı? Evet masraf arkadaşım. Ama sevgisi ömre bedel. Şu da var ancak adam istemiyorsa da evliliğin zarar görebilir. Çünkü tecrübeyle sabit olduğu üzere çocuk iki tarafın da en iyi ve en kötü hallerini ortaya çıkarıyor. Bu ne demek? Şu demek: Eşini daha iyi tanıyacaksın. Ve sevmeyeceğin bir sürü özelliğini fark edeceksin. Buna bir de isteksizliği ve ilgisizliği katılırsa yalnız kalabilirsin. Umursamaz boş gezen biri olup çıkabilir. O yüzden çok iyi düşün. Adam haketmiyorsa yapma.
Yo ben size takılmadım ilk destek mesajını beren kişiyim o kriterinizi baz alarak bana yorum yazan arkadaşa cevap yazdım size takılanlar başkalarıiyi okuyun bence..ki siz çocuk isteyen tarafsınız ne yazdığımın farkında değilsiniz sanırım..çocuk candırsiz neden taktınız bana bu kadar size mi sorcam krıterlermi neden bu kadar rahatsız ettı sızı anlıyamadım
Yo ben size takılmadım ilk destek mesajını beren kişiyim o kriterinizi baz alarak bana yorum yazan arkadaşa cevap yazdım size takılanlar başkalarıiyi okuyun bence..ki siz çocuk isteyen tarafsınız ne yazdığımın farkında değilsiniz sanırım..çocuk candır
Bence mesajimi tekrar okuyun, cok cocuk yapanlarin da cok kismeti olmasi gerekiyor ama olmuyor dedim???Sizde savları çürütmek adına giriştiğiniz tutumu bırakın biraz çizgiyle cevap verin...konu sahibi gibi bir araba bile sizin için bir kriterse zenginlik vasıflarımız bile farklıdır.dunyadan beklentiniz çok fazla,haddinden fazla hatta..eğer bakış açınızı değiştirirseniz gerçek zenginliğin ne olduğunu anlarsınız..
Yaşın kaç bilmiyorum ama evet bebek masraf.Eskiler kısmetiyle gelir filan diye doğurmuşlar ama şimdiki zamanla eski zamanalr aynı değil.Esj-kiden kanaat vardı.Şimdi teknoloji yaşam şartları herşey değişti.İnsnaın hevesleri bile değişti.Eğitim standartları bile değişti.Öyle devlet okuluna gönder okusun mantığı yok artık.Herşey para.2 yıl evlilik çok uzun zaman değil.Daha maddi sorunlar yükünün altında kalmışsın,bebek doğunca daha da yük binecek ve eşinle ister istemez problemleriniz artacak.Merhabalar nerden baslasam bilemiyorum,esimle nerdeyse 2 senedir evliyiz..maddi proplemler var en basindan beri ailesi hicbirseye yardim etmedi dugun zamani ve bircok seyi kendimiz hallettik uzun zamandit is bakiyorum bende destek olmak icin ama malesef yok bulmadim hala,borclar ayni hatta dahada kabarik duruyor ve ben kendimden bircok seyden fedakarlik yapiyorum varlikli bir aileden geliyorum ve sirf seviyorum diye herkes sustu evliligimde cunku esimi seviyorum diye evimiz kira arabamiz yok ve bunlarin hicbiride olamayacak gibi inancim.kalmadi cunku ilk evlendigimde saskinliklar icersinde naptim ben diye soklar yasadim kendimce ust uste yine kendimce kimseye anlatmadan atlatmaya calistim ama dedigim.gibi esimi seviyorum sadece maddi zorluklara alismak zor oldu ve simdi baslikta anlisilcagi gibi bir bebek istiyorum hemde cok istiyorum oyle boyle degil iliklerime kadar istiyorum hemde bana soyledigi sey maddi proplemler ve benim baski yaptikca sogudugunu belirtiyor uyuuamiyorum yemek yiyemiyorum hep aklimda bi cumleleri cunku cok istiyorum...ve bu isteksizik iliskimii zedeleyecek biliyorum kendimi cok iyi taniyorum..Ailesi hicbir yardim etmedigi icin suan bu haldeyiz herseyi kendimiz halletmeye calistigi icin benim ailem cok fazla destek oldular bu arda özellikle annem herseyimi karsiladi diyebilirim...,simdi yine ben b para muhabbetleri yuzunden bebek sahibi olamiycam ne zaman olucagimda belki degil hemende olmuyorki bi isler borclari kapatmayi beklersek 2 belkide 3 sene surecek ve bu durumdan sıkildim ev istedim olmadi kirada cocuk yapmayi bile kabullendim sinirlarini zormadim reesmen ama yine yok yine yok..en son dun konustuk ve aglayarak ciktim odadan hicbirsey soylemedi nolcak bilmiyorum...birkacgun sessiz donuk kalmayi dusunuyorum cunku cok kirginim bi maddi proplermler beni cok gerdi herseyin bir oluru bulunur diye dusunuyorum ama esim anlamiyor..yani özetle fikirlerinize ihtiyacim var
Söylediklerinizin sonuna kadar katılıyorum. Kendi geçimini sağlayamazken, ay sonun zor getirirken.. Bu zalim dünyaya, bir çocuk dünyaya getirmek bana biraz bencillik gibi geliyor.. Bazı şeyleri tatmak gerekiyor.. Misal annemle babam hiç başbaşa tatil yapamadı. Baş başa yemek yiyemedi. Hep yanlarında kardeşimle ben vardım.. Şimdi biz büyüdük, isteseler yaparlar ama yapamıyorlar. Geçen sene annemle babama sizi tura yazdıralım gezin dedim. Annem ben uzun yol çekemem dedi. Bazı şeyler de gençken oluyor.. Annemle babam şeker hastası.. Artık tatlı türü, hamur işi türü yiyemiyorlar.. Hastalıktan ötürü. Annem geçenlerde şunu dedi; kızım eskiden yoktu da yiyemiyorduk.. Şimdi var, yine yiyemiyoruz.. Kısmetsiziz. Annem böyle söyleyince, içim cızzz etti..
Marka konusunda da haklısınız. Valla 25 yaşındayım. Hiç 250 liraya ayakkabım olmadı. Bundan 1 ay önce kendime 2 ayakkabıyı 60 liraya almıştım.. Gayette memnunum, işimi görüyor. Ama çocuk arkadaşımda görmüş istemiş. Kıyamadım.. Ben kuzeni ablası olarak onun isteğini kıramadım.Tek başıma da alamadım. 4 kuzen birleşip aldık.. çocuğa hayır demesini bilmek gerekiyor.. Bunu da annesi babası düşünecek. .