Bebek istemeyen kocam… Ne yapacağım:(

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
İstemediğine emin misiniz? Stres yapıyor olabilir. Çocuk istiyor ama görev gibi yapmak zorunda olunca ereksiyon problemi yaşıyorsa siz ovulasyon testi yapsanız da ona söylemeyin bugün sevişmemiz lazım diye.
Ama gerçekten istemiyorsa boşanmayı düşünebilirsiniz.
 
Siz diyorsunuz ya, dünya iyisi , beni çok seviyor, başka konularda hiç üzmüyor. Size bir haberim var, kocanız sizi sevmiyor daha doğrusu sizi sizle birlikte çocuk yapmak isteyecek kadar sevmiyor. Siz çocuk sahibi olma konusunda bu kadar istekli iken bile neredeyse 8 yıldır gerçek bir rest çekip , tavrınızı belirtmekten kaçınmışsınız. Ben sizin başka konularda ısrarcı ve kendi istediğinizin olması konusunda baskıcı, kendi bildiği ve doğruları ile yaşayan bir insan olduğunuzu düşünmüyorum. Hep kocanızın huyuna giderseniz, hep altan alırsanız tabi iyi olur, tabi sizi üzmez gibi görünür. Asıl sizi sevdiği ve üzmediği anlaşamadığınız, birbirinize uymayan konularda ne yaptığı ile belli olur. Size karşı dürüst , gerçekçi ve empatik şekilde yaklaşırsa ve siz de ona karşı yaklaşırsanız zaten sorun hakkında bir karara varırsınız , yoksa burda gördüğünüz ve sizin de yaptığınız gibi 8 yıldır diyorum ama oyalıyor, yıllardır kayınvalidem ile yaşıyorum ama ayrı ev tutmuyor ,15 yıldır cinsellik kötü , yıllardır ailesine para harcıyor ama karısına harcamıyor gibi! Konular açılır.
Net karar verme konusu ise çetrefilli , çünkü rest çekmeli ve gerekirse rest çektiğiniz eylemi yapmanız gerekir. Eğer rest çekemiyor ve restinizi gerçekleştiremiyorsanız, bu demektir ki karşı tarafın ne yapacağı konusunda endişeleriniz var.
O yüzden size net bir şekilde sormam lazım , kocanıza ben çocuk istiyorum, eğer bunu kabul etmezsen ben boşanacağım derseniz. Kocanız ne yapar ? ( gene sizi oyalama dışında)
1. Tamam istiyorsan yapalım mı der
2. Bu yüzden boşanacaksan boşan mı der
Bence sizin korkunuz 2. Şıkkı seçmesi .
Bu yüzden aşırı ısrarcı , rest çeken , ve kendi kararını açıkça belli eden bir tavır takınamıyorsunuz.
çocuk yapacak kadar sevmiyor diye bir durum olduğunu düşünmüyorum. Herkes çocuk istemek zorunda değil. Kişi eşini sevebilir bu illaki çocuk isteyeceği anlamına gelmez.
 
Eşimle severek evlendik, dünyanın en iyi insanı… Evliliğin başında hazır değilim dedi hiç çocuk için baskı yapmadım.
Benim yaşım 37, o 47… 8 senedir evliyiz. Son 3 senedir bebek istiyorum ama yüksek lisansım felan derken erteledik.
Şimdi okul bitti, her şey yolunda ve kariyerimde de tam zamanı… Şu an yapamazsam bir daha yapamayacağım… Üstelik amh değerimde artık düştü…
Senelerce müdür olmayı bekledim, müdür olunca yapacağım dedim, müdür oldum ama şimdi de ne zaman yumurtlama zamanım olsa kocam kaçıyor benden…
Bu kaçma şöyle oluyor, normal sevişirsek sorun yok… ama bebek niyetiyle ovulasyon testi yapıp yatağa girersek içine kaçıyor resmen… tık yok adamda…
Bu sabah işe gelirken yol boyu ağladım sinirden…
Kendimi aldatılmış ve kandırılmış hissediyorum…
Benim ikinci evliliğim, onun ilk… Evliliğe razı olmamın tek sebebi anne olmaktı. Şimdi yaş ilerledi… Son şansım olan zamanlar belki.
O erkek, istediği yaşta baba olabilir benden vazgeçerse devam edebilir ama ben ne yapacağım?
Çocuk konusu yüzünden deli gibi aşık olduğum adamdan boşanmayı düşündüm bu sabah… İlk kez… Sorsam o da istiyor ama bilinçaltını biliyorum, istemiyor o sebeple böyle.
Çocuk istiyorum… Onu seviyorum… Ama bu şekilde de yaşamak istemiyorum.
Bu sadece iç dökme… Lütfen rencide edici, kırıcı şeyler yazmayın çok hassasım zaten…
İstiyorum ama yapamıyorum diyorsa hemen tüp bebek deneyin bence
 
Valla ben böyle şeylere kızıyorum kadınların biyolojik saati var bir bebek yapabilme süresi var. Madem öyle evlenmeden önce ben bebek istemiyorum deseymiş. Bence biran önce ciddi ciddi konuş eğer istemiyorsa ayrıl. Çocuk istemek kadının hakkı bana kalirsa. Benim eşimde istemiyordu ve doktora gidip kontrol yaptirdim bana çocuğumun olmama ihtimalinin yüksek olduğunu söyledi şimdi eşim beni dinlemediği için çok üzgün
 
Ben bu konuyu hatırlıyorum dedim, yeni konu olduğunu görünce şaşırdım, meğer aynı kişiymiş. Bu adam çocuk istemiyor, istemeyecek. Ona göre ya boşanın ya da bu isteğinizle vedalaşın.adamın niyetini görmüşsünüz, biliyorsunuz ama kabul etmiyorsunuz. Neyin inadını yapıyorsunuz ki, yıllar evvel ayrılsaydınız belki şimdi ikinci evliliğinizi yapmıştınız, çocuk da olmuştu. Tabi bunlar çocuk evlenme sebebimdi dediğiniz için. Ve bu adam çok bencil, sizi de kandırmış geçmiş olsun.
 
Aradığım yorum. Sanki herkes evlenirken şunu istiyorum şunu istemiyorum diye sözleşme imzalıyor. Çocuk evliliğin doğal sonuçlarından biridir. Katiyetle istemeyen birisi özellikle bunu söyleyebilir evlenmeden ama herkes ben çocuk istiyorum bak haberin olsun diye mi evleniyor. Cidden ilginç yorumlar.
Doğru diyorsunuz ama evlenmeden önce hepimiz sevgililik dönemi, nişan dönemi vb yaşıyoruz, hiç çocuk istemeyen birisi kendisini mutlaka belli ediyor ve evlilik planları yapılırken çocuk konusuna mutlaka giriliyor, örneğin 22 yaşında evlendim ama evlilik planlarken boy boy çocuklarım olsun düşüncem yoktu 1 çocuğa bakarım ama birkaç çocuğa anne olacak hissiyat yok bende, velhasıl ortak kararla tek çocuk sahibi olduk ikimiz de bundan pişman olmadık, belki daha olgun yaşta evlensek o tek çocuk fikri bile soğuk gelecekti bize.

Bir kadın yakınım eşi de evlenmeden önce net bir dille çocuk istemediğini söyledi, evlenince anne olmak istiyorum diyeceksen baştan söyle yolları ayıralım dedi, kadın çocuksuz evliliği kabul edip evlendi yıllar sonra adamı bir punduna getirip hamile kaldı ama adam mutlu değil, bizzat bildiğim bir örnek olduğu için rahatça yazıyorum, çocukla ilgilenmemek için adam şu aktivite var bu etkinlik var deyip günlerce eve gelmiyor, evde olduğu zamanlarda da kendisine ayrı bir yer yaptı orada takılıyor.

Yani evet hep aynı fikirlerde olmuyoruz zamanla düşünceler değişebiliyor ama bazı düşüncelerde de aynı fikirde olmaya devam edebiliyoruz, Cizi22 Cizi22 evlenmeden önce konuşmuş adam kandırmış, çocuk istemekten bağımsız çiftler herhangi bir konuda evlenmeden konuşup karara bağlamışsa ve eşler evlendikten sonra tekrar bu konu üzerine yeni bir karar almayıp önceki kararda devam ediyorlarsa, bir tanesinin yan çizmesi de hoş olmuyor kandırılmış hissediyorsunuz aynı konu sahibi gibi.

Misal siz sigara karşıtısınızdır eşiniz de sigara içiyordur evde içilmemesi kararı almışsınızdır, eşiniz evlenince nasılsa evlendik rahatlığıyla salonun ortasında tüttürse hoşunuza gitmez değil mi?
Mesele çocuk olunca da aynı şey geçerli, annelik güdüleriyle bebek doğurmaya anne olmaya duygusal bakıyoruz o yüzden başka örneklerle kıyas kabul etmiyoruz lakin ana tema ortak karar almak ve çiftlerin bu karara uyması.
 
Doğru diyorsunuz ama evlenmeden önce hepimiz sevgililik dönemi, nişan dönemi vb yaşıyoruz, hiç çocuk istemeyen birisi kendisini mutlaka belli ediyor ve evlilik planları yapılırken çocuk konusuna mutlaka giriliyor, örneğin 22 yaşında evlendim ama evlilik planlarken boy boy çocuklarım olsun düşüncem yoktu 1 çocuğa bakarım ama birkaç çocuğa anne olacak hissiyat yok bende, velhasıl ortak kararla tek çocuk sahibi olduk ikimiz de bundan pişman olmadık, belki daha olgun yaşta evlensek o tek çocuk fikri bile soğuk gelecekti bize.

Bir kadın yakınım eşi de evlenmeden önce net bir dille çocuk istemediğini söyledi, evlenince anne olmak istiyorum diyeceksen baştan söyle yolları ayıralım dedi, kadın çocuksuz evliliği kabul edip evlendi yıllar sonra adamı bir punduna getirip hamile kaldı ama adam mutlu değil, bizzat bildiğim bir örnek olduğu için rahatça yazıyorum, çocukla ilgilenmemek için adam şu aktivite var bu etkinlik var deyip günlerce eve gelmiyor, evde olduğu zamanlarda da kendisine ayrı bir yer yaptı orada takılıyor.

Yani evet hep aynı fikirlerde olmuyoruz zamanla düşünceler değişebiliyor ama bazı düşüncelerde de aynı fikirde olmaya devam edebiliyoruz, Cizi22 Cizi22 evlenmeden önce konuşmuş adam kandırmış, çocuk istemekten bağımsız çiftler herhangi bir konuda evlenmeden konuşup karara bağlamışsa ve eşler evlendikten sonra tekrar bu konu üzerine yeni bir karar almayıp önceki kararda devam ediyorlarsa, bir tanesinin yan çizmesi de hoş olmuyor kandırılmış hissediyorsunuz aynı konu sahibi gibi.

Misal siz sigara karşıtısınızdır eşiniz de sigara içiyordur evde içilmemesi kararı almışsınızdır, eşiniz evlenince nasılsa evlendik rahatlığıyla salonun ortasında tüttürse hoşunuza gitmez değil mi?
Mesele çocuk olunca da aynı şey geçerli, annelik güdüleriyle bebek doğurmaya anne olmaya duygusal bakıyoruz o yüzden başka örneklerle kıyas kabul etmiyoruz lakin ana tema ortak karar almak ve çiftlerin bu karara uyması.
Kesinlikle haklısın Mune Mune , ben en başında kartlarım açık çocuk istemiyorsan bu evlilik olmasın demiştim. Seni istiyorum zamanla onu da isteyeceğim demişti. Ben zaten bir darbe almıştım bir önceki evliliğimden, çocuk isteği olmasa evlenmek aklımın ucundan geçmiyordu, istemiyordum. Bir erkeğin varlığına hayatımda ihtiyacım yok, zaten kendi standartlarımı kendim sağlayabiliyordum.
Onu seviyorum, beni seviyor, ama bu yaptığının kısmi duygusal şiddete girdiğini düşünüyorum.
Dediğim gibi, tatilde hem duygularımı tartacak hem de tatil dönüşü açık açık konuşacağım…
 
Kesinlikle haklısın Mune Mune , ben en başında kartlarım açık çocuk istemiyorsan bu evlilik olmasın demiştim. Seni istiyorum zamanla onu da isteyeceğim demişti. Ben zaten bir darbe almıştım bir önceki evliliğimden, çocuk isteği olmasa evlenmek aklımın ucundan geçmiyordu, istemiyordum. Bir erkeğin varlığına hayatımda ihtiyacım yok, zaten kendi standartlarımı kendim sağlayabiliyordum.
Onu seviyorum, beni seviyor, ama bu yaptığının kısmi duygusal şiddete girdiğini düşünüyorum.
Dediğim gibi, tatilde hem duygularımı tartacak hem de tatil dönüşü açık açık konuşacağım…
Ben size kesinlikle hak veriyorum, baştan ne istediyseniz o fikirde devam etmişsiniz, evlendikten sonra zaman zaman çocuk meselesi açılmış eşiniz yekten söylemek yerine bahaneler arkasına sığınmış, yan çizen eşiniz kandıran da eşiniz, bilmiyorum ben mi kötü düşünüyorum, yaptığım yangına körükle gitmek mi oluyor ama eşiniz birkaç seneye kadar nasılsa hormonları azalacak istemese de çocuk sahibi olamamayı kabullenecek diye düşünen bir adam gibi canlanıyor gözümde, anne olma duygunuzu elinizden alması haksızlık.

Birbirinizi sevdiğiniz şüphesiz, sevgi olmasa bu kadar yıldır evli olmazdınız, ki siz akıllı meslek sahibi maddi imkanlarıyla kendine yetebilecek bir kadınsınız, üstelik evlilik tecrübeniz de var yani tekrar evlenirken mutlaka ince eleyip sık dokumuşsunuzdur, eşinizin baba olma isteksizliği dışında herhangi bir falsosu olsa 99 kere boşardınız kesin ama işte bazen öyle duygular oluyor ki iki insanın birbirini sevmesi de yetmiyor, doğruya doğru bir kadının anne olma isteği ağır basıyorsa, aşkından öldüğü eşini dahi gözü görmez, bu duygu bastırılabilir bir duygu da değil.

Hakkınızda hayırlısı ne ise o olsun inşallah🙏 umarım bebek hayalinize de bir an önce kavuşursunuz.
 
En başta açıkça konuşulması gerekem bir konu bence . Ben çocuk istemiyorum diyerek evlendim mesela ,eşim çok istiyordu baştan söyledim kabul etti sonra birkaç kez ikna etmeye çalıştı hazır değilim dedim anlayışla karşıladı gayet çünkü başta söyledim. 7 senelik evliyim ben de .32 yaşımdayım. Seneye istiyorum ama artık mesela istemesem de eşim sorun etmezdi çünkü ilk konuştuğumuz şey bu oldu evlenmeden önce . Çünkü onu baba olma duygusundan mahrum etmenin sorumluluğunu almayacağım diye baştan söyledim okey dedi evlendik
 
Yaşınız kaç?
Konu sahibi
İstemediğine emin misiniz? Stres yapıyor olabilir. Çocuk istiyor ama görev gibi yapmak zorunda olunca ereksiyon problemi yaşıyorsa siz ovulasyon testi yapsanız da ona söylemeyin bugün sevişmemiz lazım diye.
Ama gerçekten istemiyorsa boşanmayı düşünebilirsiniz.
adam korunuyor hep zaten, yani bu konuda gayet ciddi. Korunmasız yapmaları gerektiğinde yan çiziyor.
 
Eşimle severek evlendik, dünyanın en iyi insanı… Evliliğin başında hazır değilim dedi hiç çocuk için baskı yapmadım.
Benim yaşım 37, o 47… 8 senedir evliyiz. Son 3 senedir bebek istiyorum ama yüksek lisansım felan derken erteledik.
Şimdi okul bitti, her şey yolunda ve kariyerimde de tam zamanı… Şu an yapamazsam bir daha yapamayacağım… Üstelik amh değerimde artık düştü…
Senelerce müdür olmayı bekledim, müdür olunca yapacağım dedim, müdür oldum ama şimdi de ne zaman yumurtlama zamanım olsa kocam kaçıyor benden…
Bu kaçma şöyle oluyor, normal sevişirsek sorun yok… ama bebek niyetiyle ovulasyon testi yapıp yatağa girersek içine kaçıyor resmen… tık yok adamda…
Bu sabah işe gelirken yol boyu ağladım sinirden…
Kendimi aldatılmış ve kandırılmış hissediyorum…
Benim ikinci evliliğim, onun ilk… Evliliğe razı olmamın tek sebebi anne olmaktı. Şimdi yaş ilerledi… Son şansım olan zamanlar belki.
O erkek, istediği yaşta baba olabilir benden vazgeçerse devam edebilir ama ben ne yapacağım?
Çocuk konusu yüzünden deli gibi aşık olduğum adamdan boşanmayı düşündüm bu sabah… İlk kez… Sorsam o da istiyor ama bilinçaltını biliyorum, istemiyor o sebeple böyle.
Çocuk istiyorum… Onu seviyorum… Ama bu şekilde de yaşamak istemiyorum.
Bu sadece iç dökme… Lütfen rencide edici, kırıcı şeyler yazmayın çok hassasım zaten…
Yerinizde olsam hiç bildirmem yumurtlama zamanini ,onu önceden hesaplar habersiz sevişşirdim .
Kuziniminde kocasi bebek istemiyordu ayni öyle habersiz hamile kaldı .
Şimdi kocasi çocuğun gözünün içine bakiyor ,onsuz hayat düşünemiyor.
Erkekler sorumluluk almaktan kaçıyor ama bir tadini aldilarmi pervane oluyorlar .

Yap gitsin, ne olursa olsun ,çocuk yaptin diye boşanmak isterse seninde en azindan bir çocuğun olur ..
Benim iki oğlum var ,bir tane daha istedim kiz çocuklarını çok sevdiğim için .Eşim istemiyordu, ozaman herkes gibi düşünüyordum ,istemeyen adama çocuk yapilmaz diye .
Şimdi okadar pişmanim ki ,yaşim gecti artik ,eşiminde prostat sorunu başladi ,yani imkansız .
O pişmanlik geçmiyor.
Onun için çok istiyorsan riske girip sessiz sedasız yapacaksınız
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X