Hamileliğimin 12.haftasından sonra hep kanama oluyordu, gece yarısı acile gidiyordum serum iğne vs duruyordu.
16.hafta rahim ağzına dikiş atıldı, (kısaldığı için,) oh be dedim kanama da kesildi.
Bu süreçte doktor hep yat, wc ye kalk sadece diyordu.
Evde 3.5 yaşında kızım var ona annem baktı.
Eşim ise yattığım süre boyunca anlayış göstermedi, bi yemek yapsa uf puf dedi.
Ev hep dağınık pisti.
Baktım eşimle olmuyor anneme gidip yattım. Annemin de sağlık sorunları var çok yoruluyorfu, kızım çok inatçı. 1 ay annemde kaldık. Eve yardımcı bulup evime geçtim, yardımcı geldiği gün aptal kafam kalktım banyodan utandığım için çamaşırları makineye attım biraz ortalığı toparladım. Eşim kendi yaşıyordu en ufak yerden bir çöp bile almamış.
Baktım belim ağrıdı hemen yattım. 3 saat sonra yatakta suyum boşaldı, yani
19 haftalık hamileyken suyum geldi, çok fazla su gelmesine rağmen 5.gün bebeğin suyu bitti ve doğmak zorunda kaldı. Suyu bittiğinde bile kalbi atıyordu. Hastane de yaşadığım acıları anlatmayayım.
Neyse hastaden eve geldik, ertesi gün eşim şu banyodaki çamaşırları bi makineye at dedi. Orda koptum, bebeğimi toprağa verince rahatladın mı, şimdi rahat rahat hizmet edeyim artık işim ne karnım boş diye bağırdım.
Onu bu süreçte çok destek olamadığı için, kendimi de ayağa kalktığım için çok suçluyorum. Pişmanlık ve acı içerisindeyim.
2 gündür eşime saldırıyorum.
Oda altta kalmıyor. İçimdeki bu acı be pişmanlık nasıl geçer, herşey hamileliğimi bebeğimi hatırlatıyor
16.hafta rahim ağzına dikiş atıldı, (kısaldığı için,) oh be dedim kanama da kesildi.
Bu süreçte doktor hep yat, wc ye kalk sadece diyordu.
Evde 3.5 yaşında kızım var ona annem baktı.
Eşim ise yattığım süre boyunca anlayış göstermedi, bi yemek yapsa uf puf dedi.
Ev hep dağınık pisti.
Baktım eşimle olmuyor anneme gidip yattım. Annemin de sağlık sorunları var çok yoruluyorfu, kızım çok inatçı. 1 ay annemde kaldık. Eve yardımcı bulup evime geçtim, yardımcı geldiği gün aptal kafam kalktım banyodan utandığım için çamaşırları makineye attım biraz ortalığı toparladım. Eşim kendi yaşıyordu en ufak yerden bir çöp bile almamış.
Baktım belim ağrıdı hemen yattım. 3 saat sonra yatakta suyum boşaldı, yani
19 haftalık hamileyken suyum geldi, çok fazla su gelmesine rağmen 5.gün bebeğin suyu bitti ve doğmak zorunda kaldı. Suyu bittiğinde bile kalbi atıyordu. Hastane de yaşadığım acıları anlatmayayım.
Neyse hastaden eve geldik, ertesi gün eşim şu banyodaki çamaşırları bi makineye at dedi. Orda koptum, bebeğimi toprağa verince rahatladın mı, şimdi rahat rahat hizmet edeyim artık işim ne karnım boş diye bağırdım.
Onu bu süreçte çok destek olamadığı için, kendimi de ayağa kalktığım için çok suçluyorum. Pişmanlık ve acı içerisindeyim.
2 gündür eşime saldırıyorum.
Oda altta kalmıyor. İçimdeki bu acı be pişmanlık nasıl geçer, herşey hamileliğimi bebeğimi hatırlatıyor