Ancak boşanirsan burnundan gelir! Bu adama niye 2ci cocuk? Niye halen boşanmadin? Kendine niye bu kadar az değer veriyorsun?
Kizini kreşe ver, annenlere git ve boşa bu oksijen israfini.
Durmak yok, devam yani. Şimdi başlarsin bide "ama kizima çok iyi bir baba" diyerek. Yaa ne demezsin, kizin erken yaşta kadinlar temizlik, erkekelerin bişey yapmadiğini ögreniyor.
Nasil bu adamdan tekrar hamile kalmak aklina gelebiliyor? Bu kadar vicdan yoksulu bir adam. Hamile karisini annesine yollayan, evde hicbisey yapmayan.
Benim hayatımı nerden biliyorsunuz da bu kafar kesin konuşuyorsunyz, ortada bi çocuk varken hemen boşanmak dopru mu, hamilelik dışında belki bi şikayetim yok ya da daha mutsuz olucam. Eşimle kızıma dönüşümlü bakarız, hakareti vs yok, normal monoton bi insan, belki çok daha iyi olabilirdi ama değiştiremeyiz insanları,. Kızımla akşamları etkinlik yaparlar, (boşansam kızım babasını haftada bir görür oda görümceler de geçer kesin) ben okuldayken yemek te yaptığı olur, kahvaltıları ful o hazırlar, ütüleri o yapar, evlendiğimden beri bi kere ütü elime almadım, ama hamileliğim de bunlar yetmedi ki zaten yardımcı kadında tutmuştum, kendi suçumda var bana ayağa kalk diyen oldu mu olmadı kadında toplardı, bişey olmaz sandım, ha belki o gün olmasa bi hafta sonra olacaktı, suyumun aşırı arttığından şüpheleniyorum. birlikte iyi zamanlarımız daha çok belki onun hatrına bunlara katlandım. Şimdi tekpimden dolayı sürekli peşimde yüzümi güldürmeye çalışıyor.
İçimdeki acımdan dolayı ona daha çok saldırıyorum. Şuraya gidelim buraya gidelim diyor benim kafam dağılsın diye, ben tersliyorum.
Ben dikiş atıldıktan sonra anneme geçtim, kızım beni yatırmadığından sürekli kalk diye ağladığından dolayı, babasıyla kaldı o baktı bi süre, kızım hastalandı uyumadı hep duş aldırdı vs. Kahvaltısını yaptırıp anasınıfına bıraktı. Geri alıp o baktı. Baktık kızım beni özlüyor, belki bu yüzden hastalandı diye anneme onu da getirdimm. Bu hamilelik bebek uğruna kızımdan bile ayrı kaldım, çok uğraştık ama kötü bitti maalesef.
2.çocuğu eşim istememişti ben ısrar ettim, kızım ilerde yalnız kalmasın diye.
Biz 4 kardeşiz, iyiki de öyleyiz.
Tek olsun istemedim. Eşim için bu kadar stresli hamileliğe katlanıp niye çocuk yapayım.
Kendim için bile yapmam sanırım.
Herkes bu adama çocuk yapma demiş, adama yapmak kelimesi çok saçma.
Zaten boşansam bu yaştan sonra heleki kızım varken kimsryle evlenmem, dolayısıyla çocukta olmaz.
Çocuğu hergün parka götüren bisiklet scooter sürdüren babası da olmaz, ee kızım zararlı çıkar bu işten.
Evde hergün kavga olsa kızım daha mutlu olur boşansam, ben de öyle diye düşünsem 1 dk durmam boşanırım. Hamilelik harici sakin monoton rutin düzenimi niye bozup çocuğun düzenini alt üst edeyim. Olmadı 2.çocuğu düşünmem ki zaten hiç cesaretim yok. Ekonomik özgürlüğüm, ailem, kardeşlerim var hepsi 1 km uzağımda oturuyor. Herkes paldır küldür karar veremez artısı eksisine bakılır.