- 20 Ağustos 2015
- 6.458
- 15.545
Ben zaten acıyı hafifletecek değersizleştirecek cümleler kuran insanlardan nefret ediyorumİzlememiştim, konusuna baktım. Muhtemelen izleyemem de. Sağolun.
Çocuğu olmayan insanlar, anlayamıyor diye düşünüyorum. Sağolun, sinirimde kendimi yalnız hissetmiyorum en azından.
Teşekkür ederim. Bebeğimin sıkıntısı ne yazık ki öyle tarama testlerinde olan bir durum değil. Ne olduğunu da hala kimse bilmiyor. Çok zorlandık ama bulunsun sorunun tam olarak kapsamı diye otopsiye izin verdik. Ayrıntılı raporu bekliyoruz.Merhaba başınız sağolsun. Zaman her şeyin ilacı. Dokturunuz söylemiştir ama sonraki hamilelikten önce genetik tarama yaptırmayı unutmayın.
Yooo niye doğurup bebeğini sokağa ya da camdan atanlar da mı hak ediyor. Hiç de hak etmeyenler varDurumunuza çok üzüldüm ama bu yazdığınız pek olmamış, herkesin bebeği kendine kıymetli, imkansızlıklar içindeler diye bebek sahibi olmayı hak etmiyor demek değil kimse.
Kısmeti olan bebekler ne imkansızlıklarda ne saçma ailelere doğup hayatta kalıyor, şu koca dünyaya bir benim güzel kalpli annesini üzmeyen bebeğim sığmadı.
Durumunuza çok üzüldüm ama bu yazdığınız pek olmamış, herkesin bebeği kendine kıymetli, imkansızlıklar içindeler diye bebek sahibi olmayı hak etmiyor demek değil kimse.
Bu konudan bile duyar kasıldı ya yuhDurumunuza çok üzüldüm ama bu yazdığınız pek olmamış, herkesin bebeği kendine kıymetli, imkansızlıklar içindeler diye bebek sahibi olmayı hak etmiyor demek değil kimse.
Evet detaylı ultrason yapıldı. Hiçbir tahlilimde de sorun yoktu. Anlaması zor, hele bekleyen anneler için gerginlik olmasını anlıyorum, lütfen kendinize dert etmeyin çünkü dediğim gibi doktorlar böyle bir durumu hiç bilmiyor. Bebeğin bacakları kurbağa gibi açıktı ama normalde anne karnında zaten değişik konumlarda olabiliyormuş bebeklerin kolları bacakları, bizimkinin sorunu bilinmeyen bir nedenden öyle kemiklerinin kilitli kalması ve esnek olmaması. Bu da ultrasonda anladıkları bir durum değil. Başka eşlik eden sorunu var mıydı, bebekte beklenmeyen bir mutasyon mu oldu bilmiyoruz. Bilinen, tarama yapılan bir durum değil. Hatta ilk duyan doktorlar inanmıyor bile, omzu çıkmamıştır, omzu çıkan bebek takılmaz diyorlar ama eşim de odada olduğundan biliyoruz omuzları çıktı.Rabbim gönlünüze ferahlık versin güç kuvvet versinbir şey sorabilir miyim acaba detaylı ultrason yapılmış mıydı ve kaçıncı haftalarda yapıldı (detaylı ultrason normalden farklı ya acaba bi perinatalog tarafından yapılmasına rağmen mi farkedilmedi diye sormak istedim)
Gerçekten çocuğunu doyurabildikten sonra sevginin, ilginin bebeğin en önemli ihtiyacı olduğunu düşünüyorum. Para bugün var yarın yok. Ama evet, hamileliğinde hiçbir şeyine dikkat etmeyen, doğduktan sonra çocuğuna bakmayan, kıymet bilmeyip işkence edenlerin sağlıklı bebekleri olmasını kaldıramıyorum. Zaten çok üzülüyordum. Sağlıklı bir çocuğa kavuşmanın ne kadar zor olduğunu görünce iyice sinirleniyorum.Bu kısım hayatın sillesi ya, uyuştucu sigara kullanan orda burda kalan kadınların cocukları patır patır doğuyor, fakirlerin bisürü cocukları oluyor gecekondu da ama böyle özenenin olmuyor.
İmtihan bu da umarım tekrar anne olursunuz sağ Salim
Başınız sağolsun çok üzüldüm bebeğinize. Evet, diyecek bir şey yok. Bebeğim için biraz kendimi toparladıktan sonra, gücüm yettiği sürece okuyan çocuğa burs vermeye karar verdim. Kızıma yapamadığım, dünyaya gelmiş başka çocuğa yarasın diye düşündüm. Belki içime biraz ferahlık verir başka bir çocuğu bir nebze rahat etmesi.Başınız sağ olsun. Çok istediğim ikiz kızlarımdan birini 28 haftalık doğumdan 5 gün sonra kaybettim. İnsan zor bir süreç yaşayınca dünyada bir tek kendisinin yaşadığını zannediyor, sizi anlıyorum. Ben sizin merak ettiğiniz cevabı naçizane vermeye çalışayım.
Bebeğinizin Rabbiyle anlaşması o kadarmış. Ahiret hayatı için sizi seçmiş. Dünyadaki anlaşması kadar kalmış.
Sizin de tekamülünüz için yaşamanız gereken bir süreci yaşıyorsunuz.
Her ruh dünyada bir iz bırakmak ister. Sizin kızınız kısa da olsa kendince izler bırakabilmiş. Siz de onu dünyada onurlandırmak isterseniz onun adına bir ağaç dikebilirsiniz.
Başınız sağolsun çok üzüldüm bebeğinize. Evet, diyecek bir şey yok. Bebeğim için biraz kendimi toparladıktan sonra, gücüm yettiği sürece okuyan çocuğa burs vermeye karar verdim. Kızıma yapamadığım, dünyaya gelmiş başka çocuğa yarasın diye düşündüm. Belki içime biraz ferahlık verir başka bir çocuğu bir nebze rahat etmesi.
Evet, bize de kızımız için bir şey yapmak istiyoruz. Onun beni üzmeyen güzel kalbine yakışan bir hareket gibi geliyor başka bir çocuğa faydası olması.Biz de evladımız adına bir su kuyusu açtırdık. Onun hayra hayrata ihtiyacı yok, o rabbimizin Kerem dolu katında fakat bu dünya da onun için, onun adına, onun hatırasına bir şey yapmış olmak çok iyi hissettiriyor
Çok üzüldüm size de başınız sağolsun. Ne çok acı var dünyada. Çok teşekkür ederim paylaştığınız için. Kızınıza da hayatında bolca kolaylık ve rahatlık diliyorum. Kızsak da dövünsek de olan oluyor.Eksi_Elma başınız sağ olsun ben de uzun yıllar sonra kavuştuğum yavrumun elini bile tutamadım.Acınız geçmeyecek ama inanın hafifleyecek 10 yıl geçti artık ağlayamıyorum bile Allah başka başka dertler verdi diyeyim.Sonrasinda bir kızım oldu ve tedavisi tam olarak mümkün olmayan doğumsal bir rahatsızlıkla doğdu. Ben sizin gibi düşünüyorum bazen sonra tövbe ediyorum.Kızım 8 yaşında sıradan sağlıklı bir hayatı olmasını herseyden çok isterdim.Ama düşünerek, kıyaslayarak keşkelerle ne yazıkki hep kendimize yapıyoruz. Allah yardımcınız olsun.
Çok üzüldüm kaybınıza gerçekten. Bizim şimdilik hamile kalma sorunumuz olmadı. Hep çok şanslıyım, hamileliğim de çok rahat geçiyor nazar değmesin diye düşünüyordum. Olmayınca olmuyor işte.25 Ocakta 8senedir beklediğim 8 buçuk haftalık 3. Tüp bebek denemesinden olan bebeğimi kaybettim kalbi durdu genetik testi temiz geldi benim yavrumda kızmış kızımız olacaktı yaşasaydı benim tansiyorum yükseliyor gözüme kan oturuyor stresten üzüntüden kalbinin durduğunu öğrendiğimde bağıra bağıra ağlayıp niye bebeğimi aldı alacaksa niye verdi beni de alsaydı ben ölmek istiyorum diye ağladım şimdiyse iyi ki vermiş iyi ki hamilelik duygusunu tadabildim diye şükür ediyorum çok zor gerçekten çok zor ben ağlayamıyorum şuan hiç bir şekilde anlayamıyorum da olanları dua etmekten başka birşey gelmiyor elimden