Bebeğime tek bakmaya çalışmak ve bocalamak...

İnsanin kendi bebegine bakmasi icin normal, dogal yasamda baska birine ihtiyaci olur mu ki? Bir bebegin bakim ve sorumlulugunu bir kisi ustlenemeyecegi icin olsa gerek anne ve babaya ihtiyac var. Bence biz gozumuzde buyutuyoruz bebek bakim olayini. Egitim kismi daha zor olsa gerek.
Hamileyim bes aylik. Ailelerden uzak bir sehirdeyiz. Esim benim rahat etmem acisindan
İstersem ailemin oldugu sehirde dogum yapabilecegimi soyledi ben kabul etmedim. Oyle bir durumda esim isi geregi biraz yanimizda kalip sonra gidecek muhtemelen. Babalari bu kadar disarda birakmamaliyiz. Malesef bizim toplumumuzda babanin gorev ve sorumlulugunu ilk etapta anneanneler babaanneler ustleniyor. Dogumlar anne evinde yapiliyor.İnsanin kendi evi daha rahat olur ve anne baba cocuk arasindaki iliski daha saglam,sicak olur diye dusunuyorum. Allah saglik versin gerisi hallolur. Engelli, hasta bebek anneleri babalari ne yapsin?
Tabiki bebekten sonra insanin yasam tarzi degisiyor , kendi ihtiyaclarindan vazgeciyorsun yeri gelince bırak luksleri. Alisma sureci oluyor ve disardan yardim ne kadar olursa bu surec o kadar uzar.
 
bubendegilim .!.:
Merhabalar;
Konuya nasıl nereden başlasam bilemiyorum. Doğum yapalı 3 ay olmak üzere. Çok zor bir doğum ve iyileşme süreci geçirdim. Pandemi falan da derken annem baktı hep sağ olsun. Annemden artık dönmemiz gerekti ve ben ne yapacağımı şaşırmış haldeyim. Sürekli ağlamaklıyım, sürekli içimde bir hissiyat var. Annem varken hiç böyle değildim, şimdi kendimi çok yalnız hissediyorum. Eşim çok destek olmasına rağmen bu halimi görünce acaba yeniden annene mi dönsen diyor. Ama ben istemiyorum. Artık bir başıma bebeğime bakmak istiyorum. Lohusalık üzerime yapıştı resmen. Bazen çok güçlüyüm bazen ise berbat durumdayım. Evime geleli bugün 3. Gün oldu. Lütfen bana destek olun. Yazacağınız her şey çok çok önemli.
Genişletmek için tıkla...
Daha üç aylık
Henüz hormonlar normale dönmedi daha da toparlayacajsınız

Eve geleli 3 gün olmuş. Biraz daha zaman gecince alışılıyor.
Hissettiklerini normal. Her anne bu yollardan geciyor
 
bubendegilim .!.:
Merhabalar;
Konuya nasıl nereden başlasam bilemiyorum. Doğum yapalı 3 ay olmak üzere. Çok zor bir doğum ve iyileşme süreci geçirdim. Pandemi falan da derken annem baktı hep sağ olsun. Annemden artık dönmemiz gerekti ve ben ne yapacağımı şaşırmış haldeyim. Sürekli ağlamaklıyım, sürekli içimde bir hissiyat var. Annem varken hiç böyle değildim, şimdi kendimi çok yalnız hissediyorum. Eşim çok destek olmasına rağmen bu halimi görünce acaba yeniden annene mi dönsen diyor. Ama ben istemiyorum. Artık bir başıma bebeğime bakmak istiyorum. Lohusalık üzerime yapıştı resmen. Bazen çok güçlüyüm bazen ise berbat durumdayım. Evime geleli bugün 3. Gün oldu. Lütfen bana destek olun. Yazacağınız her şey çok çok önemli.
Genişletmek için tıkla...
Benzer şeyleri hemen hemen ilk kez anne olan herkes yaşamıştır. Uykusuz kalmak, bi yanda ev işleri bi yanda kendinize zaman ayırmak istemeniz ama bebekten zaman bulup hiç bir şey yapamamak ister istemez biraz zor gelir. Anneler olunca sorumluluğu paylaşıyorsunuz ama ne zamana kadar anneler yanımızda olabilir ki? Şunu unutmayın o sizin bebeğiniz siz ona o da size alışacak. Sizin kucağınıza geldiğinde sakinleşecek, emzirdikçe de aranızdaki bağ daha da kuvvetlenecek. Oğlumla ilk günler aklıma geldi de inanın kıyafetlerini değiştirmeye korkuyordum annem gelse de yardım etse diye beklemediğim zamanları hatırlıyorum. Şimdi tekrar hamileyim ve eşimle konuştuk ilk bir iki hafta tamam ondan sonra kimseyi istemiyoruz evde. O da sezaryen olacağım için yoksa ona bile gerek yok.
 
Tamam
bubendegilim .!.:
Merhabalar;
Konuya nasıl nereden başlasam bilemiyorum. Doğum yapalı 3 ay olmak üzere. Çok zor bir doğum ve iyileşme süreci geçirdim. Pandemi falan da derken annem baktı hep sağ olsun. Annemden artık dönmemiz gerekti ve ben ne yapacağımı şaşırmış haldeyim. Sürekli ağlamaklıyım, sürekli içimde bir hissiyat var. Annem varken hiç böyle değildim, şimdi kendimi çok yalnız hissediyorum. Eşim çok destek olmasına rağmen bu halimi görünce acaba yeniden annene mi dönsen diyor. Ama ben istemiyorum. Artık bir başıma bebeğime bakmak istiyorum. Lohusalık üzerime yapıştı resmen. Bazen çok güçlüyüm bazen ise berbat durumdayım. Evime geleli bugün 3. Gün oldu. Lütfen bana destek olun. Yazacağınız her şey çok çok önemli.
Genişletmek için tıkla...
şuan kendimi gördüm sende bende aynı şeyleri yaşadım 3 aylıkken annemden döndüm hem geri gitmek istedim hem istemedim eşim herşeye çok yardımcı oldu birde nöbete gidiyor eşim iki üç güne bir yalnız kalıyordum kendimi çok çaresiz yalnız hissettiğim çok ağladığım günler oldu bebeğim doğru düzgün uyumazdı mecburen dişimi sıktım stresimi ona yansıtmadım zaten gün geçtikçe oyundan daha çok anlamaya başlıyorlar oyunlar oynadım on eğlendirmeye çalıştım bir şekilde günler geçti şuan 1 yaşını geçti o kadar çok rahatladım ki artık bana bir yoldaş oldu emin ol gün geçtikçe rahatlayacaksın 1 yaşını geçince çocuk oluyor kendi bir şeyler yapıyor yürüyor seni baya rahatlatıyor lohusalıgın verdiği duygusallık tekrar mensturasyon dönemi başlamadan geçmiyor benim 8 aylıkken başladı tekrar ve o zaman o duygusallığım geçti hormonların etkisi ile böyle düşünüyorsunuz biraz da tabi eskisi rahatlığınızı da arıyorsunuz ama sadece birazcık sabır herşey çok daha iyi olacak gittikçe eğlenceli bir hal alacak bebeğinize lütfen stresinizi hiç bir zaman yansıtmayın güçlü olmaya çalışın eşinize de aynı şekilde ne kadar şanslısınız eşiniz hep size destek oluyormuş hayatınızda ki olumlu şeyleri düşünün
 
Bunun sonu yokki. Ne kadar daha annenizde yaşayacaksınız?
bence zaman geçtikçe insanın gözünde buyur eve donmek.
Hazır dönmüşken kararlı olun. Zor da gelse evinizde kalın.
Bebeğinize kendiniz bakacak yeterliliktesiniz, merak etmeyin. Dünyada milyonlarca yıldır insanlar bebek bakıyor, gözünüzde bu kadar büyütmeyin.
 
Doğum sureciniz zor olsa bile anne, kayınvalide yanında en fazla 1 ay belki kalinmasindan yanayım. Geçen gün başka konuya da yazmıştım. Anne yanında rahata alışıp kendi evine döndüklerinde yeni anneler daha cok zorlanıyor. Ne kadar zor bir süreç bile olsa herkes kendi evinde olmalı. Anneniz evinizde günlük işlerinizi yapmalıydi, ancak bebek bakımı,uykusu vs yine de sadece sizde olmalıydı. 3 ayda bütün bakımı sizde olsa idi şimdi hic zorlanmiyor olurdunuz. Farz edin ki yeni doğdu ve bakacak kimse yok. Zamanla alışırsınız. Yüzyıllardır anne-bebek var. Illa ki yapılıyor herşey. Ben yetemiyorum, bakamıyorum edemiyorum diye kendinize yüklenmek yerine zor olabilir ama bu doğal bir süreç ve geçecek diye düşünün. Ve sakin annenizin evine gitmeyin.
 
Çoğumuz aynılarını yaşıyoruz. Aslında onlar bakımında fazla rol aldığı için değil, onlar yanımızdayken kendimize 10 dk bile olsa vakit ayırabiliyoruz. Yalnızken lavaboya bile zor gidiyoruz 😬 En başlarda afallamanız normal yalnız değilsiniz ama şu da bir gerçek yalnız baktığınızda oluşturduğunuz düzeni kimsenin evinde oluşturamazsınız. Alıştığınızda annenize bile gitseniz düzende bozulmalar olacak ve bu sizi rahatsız edecek. Eğer eşiniz çalışıyorsa gün içinde bebek arabasından yararlanabilirsiniz. Ben bunu keşfettiğimde çok rahatlamıştım. Bebeğiniz henüz dönmez puset takılan bebek arabasında pusette dururken kahvaltınızı yapabılırsınız özel ihtiyaçlarınızda yanınızda durabilir. Ben bu şekilde bir de kamera alarak rahatlamıştım. Bebek uyurken başka bir odada yarım saatte olsa geçirmek çok iyi geliyor.
 
bubendegilim .!.:
İkiz bebekleriniz var sanırım öyle yazıyor değil mi 😬 inşallah düzeleceğim. Pes etmeyeceğim...
Genişletmek için tıkla...
Evet 🤩 insan her zorluga alisiyor ama.Esimle birbirimize bir tane olsaydi çok sıkılırdı canimiz diyoruz 😁 Ben sizi cook iyi anliyorum.Anneme asiri duskun biriyim ve o varken hala her sey tikir tikir ilerliyor ama alismak zorundayiz.Kolay gelsinn bebisinizle size
 
Daha 3 gun olmus yalniz kalali. Alisirsin, kendi evin en guzeli. Bi duzen oturttun mu baska bir yere gitmek istemezsin artik.
 
bubendegilim .!.:
Merhabalar;
Konuya nasıl nereden başlasam bilemiyorum. Doğum yapalı 3 ay olmak üzere. Çok zor bir doğum ve iyileşme süreci geçirdim. Pandemi falan da derken annem baktı hep sağ olsun. Annemden artık dönmemiz gerekti ve ben ne yapacağımı şaşırmış haldeyim. Sürekli ağlamaklıyım, sürekli içimde bir hissiyat var. Annem varken hiç böyle değildim, şimdi kendimi çok yalnız hissediyorum. Eşim çok destek olmasına rağmen bu halimi görünce acaba yeniden annene mi dönsen diyor. Ama ben istemiyorum. Artık bir başıma bebeğime bakmak istiyorum. Lohusalık üzerime yapıştı resmen. Bazen çok güçlüyüm bazen ise berbat durumdayım. Evime geleli bugün 3. Gün oldu. Lütfen bana destek olun. Yazacağınız her şey çok çok önemli.
Genişletmek için tıkla...

yaşadıklarınız çok çok normal, önce bunu kabul edin, kendinizi suçlamayın ve suçlamalarına izin vermeyin.
insanlar bekliyorlar ki doğurur doğurmaz içinizden bir anne çıksın. öyle bir şey yok, bir takım romantik hayaller bunlar. zorlanacaksınız, bocalayacaksınız. bebeğiniz dünyayı öğrenecek siz de onu tanıyacaksınız ve bu arada içindeki küçük kızın istekleri su yüzüne çıkacak. böyle böyle bir anne doğacak. yapamıyorum diye geri dönememenizi tavsiye ederim. ancak yardım istemekten çekinmyin. kimseden zihninizi okumasını beklemeyin. neye ihtiyacınız varsa açıktan dile getirin.
zamanla olacak. bebeğinize sarılırken kendinize de sarılın şefkatle...
 
Yalnız değilsin ki eşinde yanında birlikte üstesinden gelirsiniz benim annem yazlık yerde tek başına 25 yaşında beni büyütmüş. Şimdi İnternet var taksi var mahrumiyet yok. Eskiden insanlar o şartlarda bizi büyüttüğüne göre sizde çok rahat halledersiniz. Sadece bu duruma alışmanız gerekiyor bunun için kendinize zaman tanıyın
 
MutluBulut_ .!.:
Kızım çok zor bir bebekti annem kendi istegi ile 40 gün kaldı ama bana kalsa 1 hafta yeterdi. Hayatımda bir bebegın altını bile degiştirmemiştim kendi bebegime kadar. İlk 3 gün annemden daha fazla yardım almıştım daha dogrusu annemin dediklerine uyuyordum içim farklı söylesede sonra kızım 3 gunlukken küveze girdi 5 gün kaldı. Bu 5 gün bana tokat gibi carptı bir anda toparlandım bir bebege annesinden daha iyi kimse bakamaz derdini kimse anlayamaz buna emin ol. Başarabilecegini bil kendine güven. Sen şimdi 3 ay kaldıgın için annende sudan çıkmış balık gibi oldun ama alışırsın. Ne kadar zor olursa olsun buna inan 🙂 eger şimdi annene gidersen bunun sonu gelmez herşey zor gelir sana
Genişletmek için tıkla...

mutlusey .!.:
Şuan rahata alıştığın için böyle. Annene gidersen rahatlık devam edecek hiçbir zaman kendi kendine yetecek duruma gelemeyeceksin. Bak gör 1 ay sonra nasıl değişecek herşeyi halledeceksin hemde kolay gelecek eşin de destekmis zaten
Genişletmek için tıkla...
Burada yazan herkesten Allah razı olsun. O kadar iyi geldi ki. Sadece ben değilmişim dedim.
Hayır anneme bir daha gidersem bu sefer dönemeyeceğim ve orada da iç huzurum yok zaten. Sürekli döneceğim zamanı düşünüp bu sefer de öyle stres oluyorum. Geçecek inşallah...
 
Parolaben .!.:
Alışmışsınız annenizle bakmaya o yüzden böyle hissediyorsunuz. Bakamayacağınızdan değil yani. 2 çocuğum var. Haka ailemin yanına gidip geldiğimde veya annem gelip gidince, ben bu çocuklara nasıl bakıyordum diye ilk gün bir bocalıyorum.

Annenizin evine gittikçe bu böyle devam edecek. Hep bir bocalayacak ve geri gitmek isteyeceksiniz. Sıkın dişinizi ve kendi düzeninizi kurun.

Yardımcınız, robot süpürgeniz gibi imkanlarınız varmış. Bunların hiçbirine sahip olmayan insanları düşünün ve onlar yapabiliyor ise bende yaparım diye düşünün. Artık annesiniz ve güçlüsünüz. Bu yapamam edemem psikolojisinden çıkın ki üstünüze yapışmasın
Genişletmek için tıkla...
Evet hamd olsun imkanlar dahilinde bir şeyler yapıyoruz. Aslında korkum yapamamaktan çok yalnızlık hissiyatı. Çok ağır geliyor o his bana😔
 
Jtchtc .!.:
İnsanin kendi bebegine bakmasi icin normal, dogal yasamda baska birine ihtiyaci olur mu ki? Bir bebegin bakim ve sorumlulugunu bir kisi ustlenemeyecegi icin olsa gerek anne ve babaya ihtiyac var. Bence biz gozumuzde buyutuyoruz bebek bakim olayini. Egitim kismi daha zor olsa gerek.
Hamileyim bes aylik. Ailelerden uzak bir sehirdeyiz. Esim benim rahat etmem acisindan
İstersem ailemin oldugu sehirde dogum yapabilecegimi soyledi ben kabul etmedim. Oyle bir durumda esim isi geregi biraz yanimizda kalip sonra gidecek muhtemelen. Babalari bu kadar disarda birakmamaliyiz. Malesef bizim toplumumuzda babanin gorev ve sorumlulugunu ilk etapta anneanneler babaanneler ustleniyor. Dogumlar anne evinde yapiliyor.İnsanin kendi evi daha rahat olur ve anne baba cocuk arasindaki iliski daha saglam,sicak olur diye dusunuyorum. Allah saglik versin gerisi hallolur. Engelli, hasta bebek anneleri babalari ne yapsin?
Tabiki bebekten sonra insanin yasam tarzi degisiyor , kendi ihtiyaclarindan vazgeciyorsun yeri gelince bırak luksleri. Alisma sureci oluyor ve disardan yardim ne kadar olursa bu surec o kadar uzar.
Genişletmek için tıkla...
Bende böyle diyordum. Dilerim siz yaşamazsınız.
 
ilkem05 .!.:
Benzer şeyleri hemen hemen ilk kez anne olan herkes yaşamıştır. Uykusuz kalmak, bi yanda ev işleri bi yanda kendinize zaman ayırmak istemeniz ama bebekten zaman bulup hiç bir şey yapamamak ister istemez biraz zor gelir. Anneler olunca sorumluluğu paylaşıyorsunuz ama ne zamana kadar anneler yanımızda olabilir ki? Şunu unutmayın o sizin bebeğiniz siz ona o da size alışacak. Sizin kucağınıza geldiğinde sakinleşecek, emzirdikçe de aranızdaki bağ daha da kuvvetlenecek. Oğlumla ilk günler aklıma geldi de inanın kıyafetlerini değiştirmeye korkuyordum annem gelse de yardım etse diye beklemediğim zamanları hatırlıyorum. Şimdi tekrar hamileyim ve eşimle konuştuk ilk bir iki hafta tamam ondan sonra kimseyi istemiyoruz evde. O da sezaryen olacağım için yoksa ona bile gerek yok.
Genişletmek için tıkla...
Çok haklısınız. Sadece içimde bir yalnızlık var yoksa bebeğimin her şeyini çok şükür yapabiliyorum. Geçecek biliyorum sadece zaman tanımam lazım bize... Allah bin sefer razı olsun.
 
Kızım premature dogdu 34 haftalik. Sezaryen oldum.
Kv yanımda 20gun kaldı ve gitti. Minicik bebekle tek başıma kaldım.
Ne bir komşu ne tanıdık hickimsem yoktu.
Suan 3.5 yaşında kızım.
İnsanlar ikizlere bile tek başına bakıyor siz her türlü halledersiniz.
Herhangi bir sorun da yokmuş bebekte ve sizde. Temizlikci de aliyormussunuz. Cok şükür daha ne olsun:) Zamanla alışacaksınız.
Annenize tekrar gitmeyin ki alisin bence.
 
isimsiz anne .!.:
Tamam

şuan kendimi gördüm sende bende aynı şeyleri yaşadım 3 aylıkken annemden döndüm hem geri gitmek istedim hem istemedim eşim herşeye çok yardımcı oldu birde nöbete gidiyor eşim iki üç güne bir yalnız kalıyordum kendimi çok çaresiz yalnız hissettiğim çok ağladığım günler oldu bebeğim doğru düzgün uyumazdı mecburen dişimi sıktım stresimi ona yansıtmadım zaten gün geçtikçe oyundan daha çok anlamaya başlıyorlar oyunlar oynadım on eğlendirmeye çalıştım bir şekilde günler geçti şuan 1 yaşını geçti o kadar çok rahatladım ki artık bana bir yoldaş oldu emin ol gün geçtikçe rahatlayacaksın 1 yaşını geçince çocuk oluyor kendi bir şeyler yapıyor yürüyor seni baya rahatlatıyor lohusalıgın verdiği duygusallık tekrar mensturasyon dönemi başlamadan geçmiyor benim 8 aylıkken başladı tekrar ve o zaman o duygusallığım geçti hormonların etkisi ile böyle düşünüyorsunuz biraz da tabi eskisi rahatlığınızı da arıyorsunuz ama sadece birazcık sabır herşey çok daha iyi olacak gittikçe eğlenceli bir hal alacak bebeğinize lütfen stresinizi hiç bir zaman yansıtmayın güçlü olmaya çalışın eşinize de aynı şekilde ne kadar şanslısınız eşiniz hep size destek oluyormuş hayatınızda ki olumlu şeyleri düşünün
Genişletmek için tıkla...
Ağlasam bile göz yaşımı silip bebeğime gülüyorum. O çok masum , çok savunmasız bir de benim stresimi alırsa o zaman kendimi affedemem. Geçecek biliyorum sadece bir an evvel geçsin istiyorum. Bende herkes gibi bebeğimle eğlenmek, ona yetmek ve kendime de yetmek istiyorum. Allah razı olsun destek mesajınız için💕
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

F
Yuvamda gözü olan kaynana ve anneci kocam kızlar deli ediyor bu kadın beni
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
5K
Mrsruj
M
S
Evliliğim
6 7 8
Yorumlar
140
Görüntüleme
6K
Revna
Revna
Nhessa
13 - 19 Ocak 2025 Haftalık Burç Yorumları
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
216
Nhessa
Nhessa
B
Sevgilimin incelikten uzak oluşu ve uyumsuzluğumuz
4 5 6
Yorumlar
115
Görüntüleme
7K
Dolunay2018
D
Nhessa
14 Ocak 2025 Yengeç Burcunda Dolunay - Burçlara Etkileri
2 3 4
Yorumlar
64
Görüntüleme
1K
Nhessa
Nhessa
Back