Bazı laflar altında ezilmek/iş güç

Kulubun1uyesi

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
20 Mayıs 2023
1.099
554
43
Sen ne kadar güçlüyüm güçlü Olcan kendimi seviyorum biriciğim desen de biri gelir bir laf eder seni duman eder.
Babam dün "okudun da ne oldu bak" dedi. Çok zoruma gitti. 30+ yaşındayım, okudum geldim aile evindeyim yıllarca çalıştım saçma sapan işlerde, iibf mezunuyum, atanamadım, yıllarca çalıştım saçma sapan işlerde, birikim yaptım ama kariyer yapamadım.. vasıfsız kaldım.
Son iş yerimden psikolojimi kurtarmak için çıktım, biraz gezeyim kazandığım parayı yiyip kendime geleyim dedim. Kimsenin başıma kaktığı yoktu ama benim üzerimden başkasına örnek verilmesi incitti. Zaten kendim de ne kadar olan şartlar içinde mutlu olmaya çalışsam da "hayatta başarılı olmadım" mücadele diyorum. Evlilikte çok seçici olmaya bir de oradan gol yememeye çalıştım. Hayatımızın en büyük kararına geç kaldıkça güzel ihtimaller gözümde azalmaya başladı.
Maddi destek almasam da evdekilerden kendimi kötü hissediyorum artık gitmem lazım vs diye..
Param var spora sosyal etkinliklere ayırıyorum paramı ama geçen birisi de hayatında ne işe yarayacak ki o gittiğin şey dedi mesela. Bende biliyorum yaramayacak kendi kendimi iyi etmeye çalışıyorum ama toplum diyor ki gir işe çalış ne olursa olsun asla tatil yapama, ve evlen ne olursa olsun evlen...
Kendime bir iş bulmak değil vasıflı biri olmak istiyorum biliyorum geç kaldım ama özgüvenim ancak böyle tekrar gelecek..

Neyse işte benim durumlar böyle.

Dipnot normalde konforsuz bir evde değilim. Para muslukları kesildi git çalış para getir evde oturma gibi değil ama. İşte belli bir yaştan sonra insan kendi düzenini kurmalı...
 
Son düzenleme:
Maalesef anne babalar bizim iyiliğimiz için konuşayım derken kalp kırıyorlar bazen. Ailenle konuş gerekirse kendimi geliştirip daha iyi iş bulacağım ve dinleneceğim şu anda diye. Ayrıca etkinlikleri asla ihmal etme aile evinde kafayı yersin. Kurslara git özellikle kendini geliştirmek için olan kurslar. Dil kursu olabilir ya da bilgisayar programları gibi hem yeni insanlar tanımış da olursun çevren değişir belki kısmet de çıkar:)
 
Bence kurtuluş işinin olması ve kendi evinin olması
Maalesef hayatın gerçekleri bu

Ailenden ne kadar uzak o kadar iyi

Birikim yapmışsın, ev alamaz mısın
Ya da kiraya çıkamaz mısın
 
Bence kurtuluş işinin olması ve kendi evinin olması
Maalesef hayatın gerçekleri bu

Ailenden ne kadar uzak o kadar iyi

Birikim yapmışsın, ev alamaz mısın
Ya da kiraya çıkamaz mısın
Maalesef ev alamıyorum alsam da kariyer yok nereye çıkıyorsun derler yeni bir işe girip oradan çıkarılmayacagına ikna olmak fln gerekiyor.
 
Ayrıca saçma sapan yorumlar yapan kimseyi de dinleme. Herkes aklını kendine saklasın.
Merak etme sinir bozan olursa haklarım zaten canım burnumda hiç çekemem. Öylesine açtım işte konuyu.. kurslara da gidiyorum spora yüzmeye de.. ama nereye kadar işte kendimi yeterince özgür hissetmiyorum evet çalışma hayatından görece özgürüm param var özgürüm 20 25 yaşında da değilsin ki.
 
Ben de iibf mezunuyum. Yıllarca ben de maruz kaldım o laflara. Ailem tarafından değil ama akrabalar eş dost hiç susmadı. Bayramların gelmesini istemezdim insanları görmemek için. Bi de benim ailem özelde çalışmamı da istemiyodu. Yıllarca evde ders çalıştım ve atanamadım. En son artık yeterse yeter deyip alanımdan çok alakasız bi işe girdim. 4 sene çalıştım. O arada evlendim çocuğum oldu. Bi arkadaşın gazlamasıyla tekrar KPSS’ye girdim ve şu an bi uzmanlık kadrosuna atandım çok şükür. Alan grubunda insanlar bıkmış benim gördüğüm. Tekrar oraya yönelebilirsiniz.
 
Ya ne güzel.. a grubu da artık bilmiyorum unuttum resmen artık olmaz gibi geliyor, işteyken öylesine girdiğim için sınavlara unuttum. B grubu desen çok yüksek puan istiyor. Özelde 8 sene çalıştım bende..
 
Ya ne güzel.. a grubu da artık bilmiyorum unuttum resmen artık olmaz gibi geliyor, işteyken öylesine girdiğim için sınavlara unuttum. B grubu desen çok yüksek puan istiyor. Özelde 8 sene çalıştım bende..
B grubundan atanmak gerçekten imkansız gibi. İnşallah gönlünüze göre güzel bi işiniz olur. Ama yine de beni dinleyin son kez de olsa A yı deneyin. Daha eylüle çok var halledersiniz bence.
 
B grubundan atanmak gerçekten imkansız gibi. İnşallah gönlünüze göre güzel bi işiniz olur. Ama yine de beni dinleyin son kez de olsa A yı deneyin. Daha eylüle çok var halledersiniz bence.
Teşekkür ederim deneyeceğim siz kaç aldınız atama hemen denk geldi mi nasıl oldu
 
İyi de özel sektörde kimsenin öyle bir garantisi yok ki hatta devlette bile yok
Yo garanti değil tabiki ama bir düzen oturtmak zaman alıyor yeni iş yeni düzen karşılıklı o güven olur ya da olmaz. Sen bırakana kadar o iş sende yani bazı işyerleri vardır böyledir. İşi bilince kaybetmek istemezler vs onu kasdettim
 
Teşekkür ederim deneyeceğim siz kaç aldınız atama hemen denk geldi mi nasıl oldu
KPSS’den 70 geçtim sonra kurum sınavına girdim. Ondan da 77 aldım. Sonra mülakatı geçtim başladım çok şükür. Eskiden 83 le açıkta kalmıştım. Nasip kısmet ne zaman olacağı belli olmuyo. Kesinlikle deneyin. Puanlar düşmüş ciddi anlamda.
 
Param var spora sosyal etkinliklere ayırıyorum paramı ama geçen birisi de hayatında ne işe yarayacak ki o gittiğin şey dedi mesela.
bunu diyen hangi salak ya? eger bunu diyen yakin arkadasinsa - cevrenden biriyse ilk bu kisiyi - buna benzer insanları cikar.
allahin vizyonsuzu metrobuse kosmak disinda spor yapmamis, bir süre sonra hangi hormonlari salgilayip mutlu olacağını- hareket ettigin icin saglik sorunlarinin azalacagini ve cok degil 20 sene sonra kemik erimesi zamani su guclendirdigin kaslarının seni cok seyden koruyacağından habersiz , beyinsiz
ömrünce muze gezmemis, tarihi bir ören yerine hayranlıkla bakip hayaller kurmamis, hacivat tiyatrosu haric tiyatro izlememis ama "boş is" diyor.
sen kimsin allahin vasati?
benim de hayatim cogu insana göre bos işlerden ibaret. bu sezon özel sebeplerden ayda ikiye düşürdüm ama normalde haftada 1-2 tiyatroya giderdim:) yine bunsene ozel sebeplerden ara versem de neredeyse her ay birkac gün bedavaya turist gezdirirdim, bos buldugum her güne yeni tatil ayarlardim yurtici cadirla kamp yapar yurtdisi ucuz yollar bulur gezerdim, sehirici turlara katilir, belediyemin workshoplarindan yeni hobiler bulurum.
bunlarin hepsi ot gibi yasayan ve sadece nefes aldigi icin yaşadığını iddia eden insanlar ici gereksiz seyler- bos seyler.
ama kimseye kendimi kanıtlamak zorunda degilim.
tam olarak modum şu;
isteyen istediğini desin, bana ne ki?
bu dunyaya bir kere geldim. o mal nasil kendi dogru bildigi yoldan gidiyorsa ben de giderim. kimseye hesap vermek zorudna degilim. dunyaya gelirken Allahla anlasma da imzalamadim "cok buyuk adam olacagim, cok harika isler yapacağım" diye. 8 milyarlik dunyanin en kötü yuzde otuzunda da degilim en iyi yüzde otuzunda da degilim. ortalama - siradan yasayan biriyim. kimseye bjr sey vaadetmedim. epi topu allah omur verirse 80 sene yasayip gocup gideceğim zaten.
dedigim gibi cevrenden böyle mallari cikar, varsin yalniz kal. ibbnin cok guzel kutuphanel3ri var istanbuldaysan, denize nazir. git guzel kitaplar kirala oku oku dur, kaliteli bir yalnizlik yasa :) insan cevresindeki 5 kisinin ortalmasidir derler - cok dogru.
ne zaman cevremde hayranlik duydugum - hayatini güzel yasayan insanlar olsa ben de kendi hayatimi daha guzel yasamaya niyet ederdim. nerede "babamgil koymaz" diye hayati kaciran- tek zevki avm gezmek olan arkadaslarimla fazla takilsam ben de bos bos yaşıyor oluyorum.
sen de sosyal cevreni degistir bence.
benim eski islerimden biri, allahim kabus gibiydi. 22 yasinda arkadasinin kardesi evlendi diye "o bile evlendi" diye aglayan, meydan dayagi yedigi sevgilisine alacagi saat hakkında bizden fikir isteyen, dayakci adamla barismak uzereyken "bak pisman olursun, yapma, ayril" minvalj konuşma yapinca "seni dinleyeyim de senin gibi evde mi kalayim" diye çemkiren (daha 30 bile degildim o zamanlar), kaynanasiyla bir yasayip "gece tuvalete kalkti defalarca holun isigini yakti, bilerek yaptj ben uyanayim diye" diye yakinan, her gun gereksiz kargolarin ugradigi- tek zevkleri alisveris yapmak olan kizlarla dolu bir yerdi. benim yurtici gezilerim bile uzgun bir suratla sanki kocaya kacmisim gibi "aaaahh( annen ne diyor? üzülmüyor mu?" diye karsilanirdi. bir sure sonra farkettim ki benim de beynim bunlara benzemis, siparis verip verip işyerinde "aaa, bakayiim, ne kadar guzeeel, cok yakistiii" diye pohpohlandigim icin durup durup sacma salak seylere para harcar olmusum, tatile cikmaz olmusum, sohbet konularim isyerindekilerin iliski dedikodulari olmus. bunu bir farkettim - kendimden sogudum:)) hemen couchsurfing hesabimi aktif ettim, iş cikisi istanbula gelen turistlerle bulusup gezmeye basladim. en azindan dunyayi gezen insanlari normallestirdim "aaaaa annen baban üzülmüyor mu" kafasindan ciktim, ufkum acildi:)
sana da tez vakitte cevreni degistirmeni oneririm
 
İşte bazen geliyorlar, bazen gidiyorlar evet ben kendimden hobilerimden memnunum çok şükür sjdjfj ama bazen gerçekten demoralize hissettiriyor önünü görememe durumu.. eee nolcak şimdi? Yani şöyle elimdeki para beni nereye kadar götürürse işte. Azaldıkça stres artıyor jsjdj
 
yani kariyer konusunda malesef ben de dogru bir yol cizemedim, o yuzden yapacak yorumum yok. ama kalani icin soyleyecek sözlerim vardi, söyledim:))
ama soylenen sozlerde demoralize olmanin sebebi icten ice senin de öyle görmen bence.
bu konuda bir yorumum vardi, tekrar yazmayayim onu paylasayim;
 
Evet kesinlikle doğru.. kitap okumayı seviyorsan ışığını arayanların karanlık yanı diye bir kitap var oldukça rahatsız edici çarpıcı bir kitap mesela tam olarak bu konularla ilgili.
 
Hayatta bir şeylere geç kalmıyoruz, sonuçta neyin ne zaman yapılması gerektiğiyle ilgili genelgeçer kurallar yok. Herkes için doğru zaman farklıdır. Nasıl herkesin tecrübesi, yaşadıkları, hayat şartları vs. kendine özelse bu konular da öyle. Vasıflı veya vasıfsız olduğunuzu siz dışında kimse belirlememeli. Sizi iyi hissettirecek şeyler yaparken bir yandan da ileride nasıl bir hayat yaşamak istiyorsanız ona göre kapsamlı bir şekilde plan yapıp yolunuzu çizebilirsiniz. Hiçbir şey için geç değil yeter ki siz çabalayın ve planınızı yapın.
 
25 sonrası aile evi cidden eziyet gibi geliyor. Herkesin ailesi aynı değil elbet ama ortalamaya bakarsak bu şekilde. Ayrı eve çık tavsiyesi veremem bunun için cidden ya atanmış devlette olacaksın yada geliri yüksek bir işin olacak. Bazı kızlar işte bu yüzden hemen evlenip aile evinden ayrılmak istiyor ülkenin gerçeği bu. Bizim gibi her söyleneni takan insanlara her şey daha zor.
28 de evlendim annemin artık zorbalayıcı muhabbetlerine dayanamayarak hoş bizim oralara göre geç denecek yaştı. Misal ablam hiç takmaz umursamaz biri bir şey dese de evlenmeyi de düşünmüyor keşke onun gibi takmayan biri olabilseydim.
 
Umarım mutlusundur, çok laf söz duysam çok manipülasyona uğrasam bir şekilde bende durmaz giderdim.. ama daraliyorum artık gitmek istiyorum. Aç degilsem yemek yememek istiyorum mesela. kendi duzenimi kurmak bir heves bir ukte şuan. Umarım bunu evlenmek zorunda olmadan herkes tadar.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…