- 20 Mayıs 2023
- 1.099
- 554
- 43
- Konu Sahibi Kulubun1uyesi
- #1
Sen ne kadar güçlüyüm güçlü Olcan kendimi seviyorum biriciğim desen de biri gelir bir laf eder seni duman eder.
Babam dün "okudun da ne oldu bak" dedi. Çok zoruma gitti. 30+ yaşındayım, okudum geldim aile evindeyim yıllarca çalıştım saçma sapan işlerde, iibf mezunuyum, atanamadım, yıllarca çalıştım saçma sapan işlerde, birikim yaptım ama kariyer yapamadım.. vasıfsız kaldım.
Son iş yerimden psikolojimi kurtarmak için çıktım, biraz gezeyim kazandığım parayı yiyip kendime geleyim dedim. Kimsenin başıma kaktığı yoktu ama benim üzerimden başkasına örnek verilmesi incitti. Zaten kendim de ne kadar olan şartlar içinde mutlu olmaya çalışsam da "hayatta başarılı olmadım" mücadele diyorum. Evlilikte çok seçici olmaya bir de oradan gol yememeye çalıştım. Hayatımızın en büyük kararına geç kaldıkça güzel ihtimaller gözümde azalmaya başladı.
Maddi destek almasam da evdekilerden kendimi kötü hissediyorum artık gitmem lazım vs diye..
Param var spora sosyal etkinliklere ayırıyorum paramı ama geçen birisi de hayatında ne işe yarayacak ki o gittiğin şey dedi mesela. Bende biliyorum yaramayacak kendi kendimi iyi etmeye çalışıyorum ama toplum diyor ki gir işe çalış ne olursa olsun asla tatil yapama, ve evlen ne olursa olsun evlen...
Kendime bir iş bulmak değil vasıflı biri olmak istiyorum biliyorum geç kaldım ama özgüvenim ancak böyle tekrar gelecek..
Neyse işte benim durumlar böyle.
Dipnot normalde konforsuz bir evde değilim. Para muslukları kesildi git çalış para getir evde oturma gibi değil ama. İşte belli bir yaştan sonra insan kendi düzenini kurmalı...
Babam dün "okudun da ne oldu bak" dedi. Çok zoruma gitti. 30+ yaşındayım, okudum geldim aile evindeyim yıllarca çalıştım saçma sapan işlerde, iibf mezunuyum, atanamadım, yıllarca çalıştım saçma sapan işlerde, birikim yaptım ama kariyer yapamadım.. vasıfsız kaldım.
Son iş yerimden psikolojimi kurtarmak için çıktım, biraz gezeyim kazandığım parayı yiyip kendime geleyim dedim. Kimsenin başıma kaktığı yoktu ama benim üzerimden başkasına örnek verilmesi incitti. Zaten kendim de ne kadar olan şartlar içinde mutlu olmaya çalışsam da "hayatta başarılı olmadım" mücadele diyorum. Evlilikte çok seçici olmaya bir de oradan gol yememeye çalıştım. Hayatımızın en büyük kararına geç kaldıkça güzel ihtimaller gözümde azalmaya başladı.
Maddi destek almasam da evdekilerden kendimi kötü hissediyorum artık gitmem lazım vs diye..
Param var spora sosyal etkinliklere ayırıyorum paramı ama geçen birisi de hayatında ne işe yarayacak ki o gittiğin şey dedi mesela. Bende biliyorum yaramayacak kendi kendimi iyi etmeye çalışıyorum ama toplum diyor ki gir işe çalış ne olursa olsun asla tatil yapama, ve evlen ne olursa olsun evlen...
Kendime bir iş bulmak değil vasıflı biri olmak istiyorum biliyorum geç kaldım ama özgüvenim ancak böyle tekrar gelecek..
Neyse işte benim durumlar böyle.
Dipnot normalde konforsuz bir evde değilim. Para muslukları kesildi git çalış para getir evde oturma gibi değil ama. İşte belli bir yaştan sonra insan kendi düzenini kurmalı...
Son düzenleme: