Geçen yıl bu zamanlar arkadaşlara çok halsiz olduğumu kalkamadığımı yazmışım hep. Eski mesajları okudum da testim de pozitif çıkmış bu saatler sevinememişim bile . O zaman pandemi yeniydi korkuyordum, evliliğim yeniydi vs. Kısacası istemediğim bir gebelikti. Kaygı durumum çok yükselmiş ve hormonların da etkisiyle psikolojim alt üst olmuştu. Belki de bu yüzden düştü ve düşünce de çok üzülmemiştim o ruh halinden çıktım diye rahatlamıştım bile. Şimdi bakıyorum kendime bir yılda ne duruma gelmişim diyorum. İnsan en çok kendine hayret ediyor galiba şu hayatta. O zaman yaptığım nankörlüğün cezasını çektiğimi düşünüyorum bazen böyle. Çok pişmanım kendime o ruh halimden dolayı kızıyorum ama elimden de bir şey gelmiyor. Allah affetsin ve kimseyi evladıyla ya da evlatsızlıkla sınamasın inşaallah
böyle de içimi döktüm buraya öylece.