selam hanımlar
bir nevi iç dökme olacak yazdıklarım.
çare aramıyorum ya da beklenti içinde değilim.
sadece geçmişten bu yana anne kız olamadığımız için üzülüyorum.
geçmiş konularımı az çok bilenler vardır.
doğumlarımda yardımcı olmaktan kaçındı, yardım etse de hep trip attı.
maddi sıkıntıların sebebi kendisi olduğu halde bizi suçladı, eşimle aramı açmak için çabaladı.
evinde tüm aile üyelerinin fotoğrafı varken benim ve kızlarımın fotoğrafı yok ne buzdolabında, ne telefonunda. sorsan çok seviyor.
kızlarım için taşındık, şehir değiştirdik diye aylarca konuşmadı.
son olarak kardeşim ciddi kaza geçirdi, ölümden döndü ve bana haber yolladı "sakın gelmesin" diye.
ben onun için değil kardeşim için gidiyorum dedim, gittim.
eşimin yüzüne bakmadı, sonra da eşim hastanede refakatçi olmadı diye tartıştı benimle.
kızlarımla çok güzel vakit geçirdi ama bana "niye geldin" deyip, sonra 1-2 ay daha kal önerisine hayır dediğim için yine fırça yedim.
kardeşim taburcu olduktan 2 gün sonra evime döndüm.
ne annemi, ne kardeşlerimi aramıyorum. çünkü annem bana küs diye onlar da küstü.
Rabbim beni evlatlarıma böyle bir anne olmaktan korusun.