• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Başlık bile bulamadım

Arkadaşlar ben kendimi uzun süredir çok kötü hissediyorum. Neredeyse 3 aydır ölü gibiyim hiçbir şey yapmaya isteğim yok sürekli evde oturuyorum bir şeyler için kaygılanıyorum terapi de alıyorum ama bu ruh halinden bir türlü çıkamıyorum. Kafamdaki şeyleri takıntı yapıp sürekli düşünüyorum sabaha kadar uyuyamıyorum öğlene kadar uyanamıyorum böyle saçma sapan bir ruh halindeyim kimseyle görüşmüyorum zaten pek arkadaşım da yok aile evinde yaşıyorum ailemle de anlaşamıyorum diş hekimiyim ama kliniğim 2 aydır kapalı çünkü kendimde çalışacak gücü dahi bulamıyorum yani hem maddi hem manevi kendime zarar veriyorum. Yaşamak bile istemiyorum artık zor geliyor. Ben napıcam ya nasıl çıkarım bu ruh halinden?
Bu durumdan önce sizi tetikleyen bir şey mi oldu
 
Bir şey olmadı aslında farklı bir şehirde tek başıma yaşıyordum çalıştığım yerde mutluydum ama 6 ay önce bazı durumlardan dolayı aile evine dönmek zorunda kaldım kendi kliniğimi açtım işler pek istediğim gibi olmadı daha çok ailem ne diyorsa onu yaptım bilmiyorum aslında döndüğüm ilk aylar çok mutluydum o yüzden sebep bu mu bilemiyorum
Bireysellige alışıp aileyle yaşamaya dönünce insan çok etkileniyor. Rutinler ve sorumluluk alanları değişiyor bı gevşeklik geliyor gerçekten. Mineral değerleriniz de düşmüş olabilir benim magnezyum düşünce yataktan cikasim gelmiyor ayni depresyon gibi etkiliyor. Bir de tiroit böyle yapıyor ve depresyonla çok karıştırılıyor. Bunların hepsi iyiyise terapiden daha profesyonel destek olmaya başlamalısınız.
 
Vallahi ben de kendimi bi bıraksam herhalde koridordaki halının üzerinde aylarca kalkmadan yatarım.
Öyle yorgunum, öyle bıkmışım her şeyden...
"Yeter, gördüm göreceğimi, buraya kadar" modundayım.
Ama, olmuyor işte.
O yüzden zorrrrrla kendimi sürüye sürüye devam etmeye çalışıyorum.
Çünkü böyle iyileşemem. Böyle düzelemem. Ya gidip mezarı kazıp içine girip vaktimin dolmasını bekleyeceğim ya da bi şekilde yaşama karışıp katışmanın, şurdaki vaktimin tadını çıkarmanın yollarını arayacağım.
Öncelikle çalışmalısın.
İş-güç iyi geliyor.

Düzenli uyuyup - güzel beslenip kendime dışardan biriymişim gibi bakmaya çalışıyorum.
Şimdi kendime spor yaptıracağım mesela, çook iyi geliyor spor.
Ağlaya ağlaya yaptığım günler oluyor ama o da bir nevi terapi görevi görüyor =)
Böyle hissetmenizin biçok nedeni vardır, biriken şeyler vardır, kaçmadan teker teker büyüteçle bakıp anlamaya çalışmanız lazım.
 
Back