ben 5 yıllık evliyim.eşimle görücü usulü ile tanıştık.bir sene nişanlı kaldık.bu bir sene içerisinde ben haftada birkaç kez eşimin ailesiniin evine giderdim..annem sağolsun kaynanam ne zaman çağırsa git kızım onlar kalabalık aile düzenleri bize benzemez düzenlerini öğren artık sende onların bir kızısın dedi gönderdi..her gidişimdede kaynanam bana çaylar demelr etli ekmekler yapar en iyi şekilde ağırlardı beni..tabii bende ona yardım ederdim..eltilerimi de çağırır hep birlikte güzel vakit geçirirdik..neyse düğün zamanı yaklaştı hazırlıklaar hızlandı..son on günde bizi eşya almaya gönderdiler ama önceden görümcemle gidip alınacakları seçmişler allem ettiler kallem ettiler o eşyaları aldık kuyum almaya gittik biz diğer gelinlere bu kadar aldık dedi.şimdiki en incelerinden iki nişanda iki düğünde 4 bilezik yaptılar..ben buluduğumuz yerdeki perdeleri beğenmedim..iyi o zaman (o zaman görümcemde nişanlıydı)görümceninkilerden yaptıralım istanbulda dediler onun zevkine güvendiğim için tamam dedim..ve benim burda istemediğim perdeler ist den geldi takarken yapıldı artık bişey diyemezsin dediler...hadi gelde delirme görümcenin perdeleri hep rstorludur benimkilerle alakası yok..neyse dedim bir perde için ağzımın tadı kaçmasın..kınamda stüdyoda foto istedim bir poz çekildik yeter dediler uzatmadım parasını onlar verecek diye nikahtada orta karar olsun dedim onlara çok yük olmayalım diye..nikah sonrası hepsini biz ödedik..ay durun düğün alışverişine gittik ben annem ve iki eltim iki görümcem kaynana kayınpeder..bana bir etek bir gömlek bir pardesü bir eşarp bir ayakkabi bir çanta kınalık ve gelinlik alındı..günün diğer yarısında hep yanımızda gelenler alışveriş yaptı.nişan getirdikleri gün ben rezil oldum..her gelen hepsi bu kadar mı dedi..hepsini arkamda nıraktım..nişanlım onlar ne alırsa alsın sen isteme evlendikten sonra ben sana alırım dedi.tamam dedim..evlendik balayına gittik..döndük kaynanam tam bir kaynana olmuştu..yeni gelin tek dışarı çıkmazmış yeni gelin şöyle yaparmış yok böyle yaparmış.. ses çıkarmadım..eşim bir ay sonra arabamızı değiştirdi ben bilezikleri vermek istedim en azından taksitler biraz makul olur diye eşim almadı onlar senin mehirin dedi.iki sene canımız çıktı arabanın taksitleri bitene kadar..sonra kaynımın kumar borcu için gitti bileziklerim..
kaynanam bir yere gitsek karışır giderken ona söylemeliymişim akşamları evimizde yemek yesek karışır onun evinde yenecekmiş illa gelin gezmesine giderken onun düğünde aldıı etekle göleği giydim sürekli sürekli aynı şeymi giyilirmiş utanır (bizim burda geline alınanlar giyilir bunlar alındı diye göstermek maksatlı) ben birşey alırım üstüme oğlumun paralarıonı hep çarçur ediyo diye dedikodu yapar..anneme kalmaya giderim oğlanın gözünü dışarı kaydırıyor ben olsam karım anasının evinde kalınca giderim başka kadının koynuna diye herkesin yanında arkamdan konuşur..
ben hiç cevap vermedim çünkü eşimle çok mutluyuz..dışarıdan lise bitirdim kpss ye girdim şimdi memurum başlarda(o kafasız okuyamaz diyen kaynanam şimdi heryerde biz desteklerdik okuttuk memur ettik diye böbürlenir)eskiden köstekti şimdi destek sanki..
oğlumun doğumunda zaten iyice çığrından çıktı (malum doğum kilosu vardı birkaç ay)gittiğimiz heryerede koca götlü gelin derdi hep, oğlum dört aylık olana dek sütün yetmiyo0r diye diye beni çıldırttı ki oğlum 4 aylıkken sekiz aylık gibiydi..:))birgün dayanamadım ağzının payını verdim geçti..sağolsun görümcemde destekl oldu anne oğlana bir baksana gözün görmüyor mu sütü yetmese çocuk böyle toplar mı dedi..sağolsun..
kızımı beş ay önce doğum yaptım geçmiş olsun diye aramadı bile..ki ben onun kızına geçmiş olsuna kastamonudan ankaraya gittim...
zamanla herşeyi görmezden geldim..umursamadım birden değil ama yavaş yavaş herşeyimi ayırdım ama evinmiz karşılıklı olunca olmuyor işte haftada bir gidiyorum artık..ama hala her yerde dedikodumu yapıyor..artık hiç muhatap olmuyuorum ama sinirlerim harap oldu..sürekli onu görünce başıma ağrılar giriyor başım dönmeye başlıyor.. eşim atma içine söyle yüzüne birşey olduğında diyor ama o da anne diyorum eşimi büyütürken kim bilir ne sıkıntılar çekti diyorum.. yüzüne söyleyemiyorum..üzüldüğümle kalıyorum..şimdi de annemim çocuklarıma bakmasını kıskanıyor..ben bakardım ama diyip duruyor çocukları özlüyormuş..off yarabbim şu evden bir çıkabilsem..sizce çıksam rahatlar mıyım???
kaynanam bir yere gitsek karışır giderken ona söylemeliymişim akşamları evimizde yemek yesek karışır onun evinde yenecekmiş illa gelin gezmesine giderken onun düğünde aldıı etekle göleği giydim sürekli sürekli aynı şeymi giyilirmiş utanır (bizim burda geline alınanlar giyilir bunlar alındı diye göstermek maksatlı) ben birşey alırım üstüme oğlumun paralarıonı hep çarçur ediyo diye dedikodu yapar..anneme kalmaya giderim oğlanın gözünü dışarı kaydırıyor ben olsam karım anasının evinde kalınca giderim başka kadının koynuna diye herkesin yanında arkamdan konuşur..
ben hiç cevap vermedim çünkü eşimle çok mutluyuz..dışarıdan lise bitirdim kpss ye girdim şimdi memurum başlarda(o kafasız okuyamaz diyen kaynanam şimdi heryerde biz desteklerdik okuttuk memur ettik diye böbürlenir)eskiden köstekti şimdi destek sanki..
oğlumun doğumunda zaten iyice çığrından çıktı (malum doğum kilosu vardı birkaç ay)gittiğimiz heryerede koca götlü gelin derdi hep, oğlum dört aylık olana dek sütün yetmiyo0r diye diye beni çıldırttı ki oğlum 4 aylıkken sekiz aylık gibiydi..:))birgün dayanamadım ağzının payını verdim geçti..sağolsun görümcemde destekl oldu anne oğlana bir baksana gözün görmüyor mu sütü yetmese çocuk böyle toplar mı dedi..sağolsun..
kızımı beş ay önce doğum yaptım geçmiş olsun diye aramadı bile..ki ben onun kızına geçmiş olsuna kastamonudan ankaraya gittim...
zamanla herşeyi görmezden geldim..umursamadım birden değil ama yavaş yavaş herşeyimi ayırdım ama evinmiz karşılıklı olunca olmuyor işte haftada bir gidiyorum artık..ama hala her yerde dedikodumu yapıyor..artık hiç muhatap olmuyuorum ama sinirlerim harap oldu..sürekli onu görünce başıma ağrılar giriyor başım dönmeye başlıyor.. eşim atma içine söyle yüzüne birşey olduğında diyor ama o da anne diyorum eşimi büyütürken kim bilir ne sıkıntılar çekti diyorum.. yüzüne söyleyemiyorum..üzüldüğümle kalıyorum..şimdi de annemim çocuklarıma bakmasını kıskanıyor..ben bakardım ama diyip duruyor çocukları özlüyormuş..off yarabbim şu evden bir çıkabilsem..sizce çıksam rahatlar mıyım???