Bana lütfen bir akıl verin çok çaresizim

Ysmdfn .!.:
Yüksek ihtimal aldatılıyorsun.
Genişletmek için tıkla...
Umrumda değil şu saatten sonra isterse kapıya dizsin hatunları benim kalbimde ve kafamda bitti bu ilişki o yüzden hiç kurcalamak ve öğrenmek bile istemiyorum benim kaybedeceğim birşey yok ama o bir evlattan olacak bu hareketleri ile yazık
 
ailenizin rizasini almadan mi evlenmistiniz yoksa kulturunuzden dolayi mi bosanmaniza karsilar? Allah yardimciniz olsun.
 
Böyle erkeklere cidden ne diyeceğimi bilemiyorum Allah islah etsin. Aileniz neden bu kadar gaddar peki onların rızası olmadan falan mı evlendiniz? Durumu anlatsanız yumuşamazlar mı?
 
Şimdi gördüm 15 binmiş. Altın inanılmaz düştü bundan sonra çıkma ivmesine geçecektir. Elindeki parayi altına çevir bir sene daha sessiz kal.dayak yeme tabi ki ama idare et. O sirada para biriktirmeye devam et. Sonrası Allah'ın izniyle kolay olur inşallah. Çok üzüldüm rabbim yardımcın olsun
 
Hillse .!.:
Öncelikle 5 yıldır evliyim eşimle severek evlendik gerçi hep daha çok seven taraf bendim

herşey çok güzeldi tabiki arada kavgalarimiz oluyordu fakat bebek doğduktan sonra artmaya çekilmez bir hal almaya başladı kavgalar

3bucuk senenin ustune bir oğlumuz oldu şuan 1.5 yaşında şuan

Ben lohusayken eşim eve gelmek istemiyorum dedi bana bebek ağlamasından rahatsız oluyormuş zaten yeni doğum yapmışım 3 gün olmuş psikolojimin çok hassas olduğu bir dönem çok bozulmuştum ama o da alışmaya çalışıyor diye yinede küslük yapmadım

tabi ki devam etti bu haller hep moralimi bozacak birşey bir huzursuzluk çıkarıyordu hala daha öyle

mesela çocuğu uyuttum tuvalete gittim insani hakkım bu yani benim. oğlum ağlamaya başladı bir anda çıkamadım tuvaletten almış çocuğu getirmiş diyor ki sen annesin tuvalete gidemezsin hep bu çocuğun başında duracaksın tuvalet senin neyine!

oğlumuzu bazen seviyor gibi bazende sevmiyor gibi tam anlayamıyorum
geçen gün yine kavga çıkardı sudan bir sebepten günlerce yemek yemedi ve konuşmadı aynı yatağa yatmadı beni cezalandırdı aklı sıra bende madem böyle boşanalım o zaman dedim iyi olur al çocuğunu git dedi bana!

sonra hergün bu eve gelmek istemiyorum izin yapmaktan nefret ettim iş yerinde çok mutluyum demeye başladı resmen gideyim diye bekliyor

aileme sürekli küfürler ediyor sus deyince sert çıkınca banada ediyor

geçen gün ilk defa vurdu bana tekme ve tokat attı çok zoruma gitti

boşanmayı artık aklıma koydum artık daha fazla bu şiddete maruz kalmak istemiyorum

sorun şu ki ailemin yanına gidemem böyle birşey söz konusu dahi değil evlenirken sakın boşanacağım diye gelme bize dediler

bebeğim küçük daha bakıma muhtaç çalışamıyorum ve gidecek yerim yok sığınma evlerini düşündüm ama şuan hem virüs var hemde 3 ay kalabiliyormuşuz orada iş bulana kadar ben bebeğimi bırakıp nasıl çalışayım ailem asla bakmaz hepsi kendi hayatlarındalar çalışıyorlar evde bebekte istemezler zaten

bazen diyorum ki öldüreyim kendimi ama bebeğime üzülüyorum kimse bakmaz ona bana birşey olursa

aile desteği çok önemliymiş bu hayatta onu anladım kapana kısılmış gibiyim

bana bir akıl verin ben ne yapayım nereye gideyim artık burda durmak istemiyorum burada durdukça kendime saygımı kaybediyorum böyle bir ortamda bebeğimi büyütmek istemiyorum ben ne yapayım kime yalvarayım yardım için çok çaresizim
Genişletmek için tıkla...
Galiba adamın hayatında başkası var aksi halde bu kadar gitmeniz için uğraşmaz. Anası babası nerde bu adamın Hiç mi uyaranı yok...
Çocuğu babamın evinden getirmedim üstüne bırakıp gider hayatımı yaşarım ben uğraşacağıma sen uğraş diye tehdit etseniz ne yapar ki acaba? Tabi sadece deneme amaçlı asla çocuğunuzdan vazgeçmeyin..yada,
Size şunu söyleyim o evden asla çıkmayın gidecekse kendi defolup gitsin gerekirse uzaklaştırma kararı aldırıp eve sokmayın ayrıca nafaka talebinde bulunun eşşek gibi baksın size ve bebeğinizle...size el kaldırınca hemen karakolu arayın şikayet edin uğraşsın nezaretlerde...evde altın vs.varsa hemen alıp el koyun ev araba varsa üzerine gidin satılamaz şerhi koydurun
Ailenizin destek vermediğinin farkında birazda ondan bu rahatlığı..aslında tam bir dayak istiyor ama atan yok belliki..Allahtan korkmayacaksın imha edeceksin böyle pislikleri
 
Sevgili H Hillse eşinizin bebek doğunca değişmesi erkek lohusa sendromuna benziyor. Bazı anneler gibi bazı babalar da bu sendromu uzman yardımı almadan aşamıyor. Son çare olarak bunun için eşinizle bir uzmana gidin.
 
Lutfen biran once kurtul o adamdan. Adam demeye bile utanıyorum... boyle cokmu mutlusun sanki biliyorum cokzor yanında ve arkanda ailenin destegi olmadıktan sonra ama kadınlar istedikten sonra neyi basaramazki... oncelikle bir is bul ve cocugunu krese ver.... biliyorum cok zor ama hergun bu cileyi cekmektense hakkında hayırlısı olsun lutfen sana siddet uygulamasına izin verme darp raporu al ve evden uzaklastir...
 
Hillse .!.:
Kayınvalidem bakmaz asla zaten gelip agu agu iki sevip gider kendi annemde öyle bazen diyorum biraz bakın ben bir iki işimi halledeyim ikiside yapmasaydın yaptıysan bakacaksın diyorlar hiç birinden hayır yok maalesef keşke bir destekçim olsaydı ailemden ama yok inanın şuan elim ayağım titriyor sinirden akşam yine kavga çıkardı ayrı yattı boşayacağım seni sokağa atacağım az kaldı deyip gitti dayanamıyorum artık
Genişletmek için tıkla...
Cok uzuldum durumunuza.kucuk cocuk varken insan kendini nasil caresiz hisseder bu gibi durumlarda cok iyi biliyorum. Dogruluk payi yoktur belki ama bana sanki esinizin sizin hamileliginizden beri baska bir iliskide oldugunu hissettirdi yazdiklariniz. Ailenizle konusmaya cesaret etseniz keske. Belki fikirleri degisir. Degismez ve o evde kalmaya devam etmek zorunda kalirsaniz bence mecburi durumlar disinda esinizle konusmayin.samimi olmaya bir Ev arkadasligi yasiyorsunuz gibi dusunun. Siz evde oldugunuz Icin evin sorumlulugunu ustlenin temizlik yemek camasir gibi ki yarin obur gun erkek musveddeleri kullanabiliyor bunu. O da kira, morgate fatura ne varsa onlari ustleniyordur zaten hali hazirda. Tartisma baslatirsa ses kaydi alin. Guvendigin Komsularla konus. zaten sesiniz gidiyordur disari buyuk ihtımal. Ilerde mahkemelik vs olursaniz sahitlik yapmalarini sagla. Ve en onemlisi durumu kabullenmeye calis.
 
Hillse .!.:
Annemle konuşmayı denedim ufaktan açtım konuyu bana dediği şey sen neden evlilik içinde ki sorunlarını bana anlatıyorsun ki biz hiç anlatmazdık ailemize uzulmesinler diye otur oturdugun yerde kocanı çek dedi ben o an anladım ki hayat bana bir tokat daha attı ailem bunu derse kim sahip çıkar bana bu hayatta bir Allahım var birde oğlum başka kimsem yok
Genişletmek için tıkla...
😡 Anne manne demez tartisir icimde ne varsa sayardim ben olsam. Evlendin Anne oldun diye mesuliyetimi bitmis. Aranizda hic mi duygusal bag kalmamis yani. Tartisin Ailenizle gerekirse.
 
Hillse .!.:
Öncelikle 5 yıldır evliyim eşimle severek evlendik gerçi hep daha çok seven taraf bendim

herşey çok güzeldi tabiki arada kavgalarimiz oluyordu fakat bebek doğduktan sonra artmaya çekilmez bir hal almaya başladı kavgalar

3bucuk senenin ustune bir oğlumuz oldu şuan 1.5 yaşında şuan

Ben lohusayken eşim eve gelmek istemiyorum dedi bana bebek ağlamasından rahatsız oluyormuş zaten yeni doğum yapmışım 3 gün olmuş psikolojimin çok hassas olduğu bir dönem çok bozulmuştum ama o da alışmaya çalışıyor diye yinede küslük yapmadım

tabi ki devam etti bu haller hep moralimi bozacak birşey bir huzursuzluk çıkarıyordu hala daha öyle

mesela çocuğu uyuttum tuvalete gittim insani hakkım bu yani benim. oğlum ağlamaya başladı bir anda çıkamadım tuvaletten almış çocuğu getirmiş diyor ki sen annesin tuvalete gidemezsin hep bu çocuğun başında duracaksın tuvalet senin neyine!

oğlumuzu bazen seviyor gibi bazende sevmiyor gibi tam anlayamıyorum
geçen gün yine kavga çıkardı sudan bir sebepten günlerce yemek yemedi ve konuşmadı aynı yatağa yatmadı beni cezalandırdı aklı sıra bende madem böyle boşanalım o zaman dedim iyi olur al çocuğunu git dedi bana!

sonra hergün bu eve gelmek istemiyorum izin yapmaktan nefret ettim iş yerinde çok mutluyum demeye başladı resmen gideyim diye bekliyor

aileme sürekli küfürler ediyor sus deyince sert çıkınca banada ediyor

geçen gün ilk defa vurdu bana tekme ve tokat attı çok zoruma gitti

boşanmayı artık aklıma koydum artık daha fazla bu şiddete maruz kalmak istemiyorum

sorun şu ki ailemin yanına gidemem böyle birşey söz konusu dahi değil evlenirken sakın boşanacağım diye gelme bize dediler

bebeğim küçük daha bakıma muhtaç çalışamıyorum ve gidecek yerim yok sığınma evlerini düşündüm ama şuan hem virüs var hemde 3 ay kalabiliyormuşuz orada iş bulana kadar ben bebeğimi bırakıp nasıl çalışayım ailem asla bakmaz hepsi kendi hayatlarındalar çalışıyorlar evde bebekte istemezler zaten

bazen diyorum ki öldüreyim kendimi ama bebeğime üzülüyorum kimse bakmaz ona bana birşey olursa

aile desteği çok önemliymiş bu hayatta onu anladım kapana kısılmış gibiyim

bana bir akıl verin ben ne yapayım nereye gideyim artık burda durmak istemiyorum burada durdukça kendime saygımı kaybediyorum böyle bir ortamda bebeğimi büyütmek istemiyorum ben ne yapayım kime yalvarayım yardım için çok çaresizim
Genişletmek için tıkla...
Aileniz istemedi mi damatlarını geri gidemem demişsin?
 
içim sızlayarak okudum Allah yardımcın olsun. Ya aldatıyor ya da B Began ın dediği gibi bir psikolojik buhranda.
Bir mesleğiniz var mı çocuğunuz büyüdüğünde yapabileceğiniz? Yoksa en azından şu an güç toplamak için planlı davranın.
1. para biriktirin, 2. meslek edinmenizi kolaylaştıracak kurslar bakın. Şu an pandemi nedeniyle belediyelerin meslek kursları online yapılıyor. Halk eğitim falan da öyle. ücretsiz ama geçerli kurslara bakın. çocuğunuz için güçlü durun ama kendinizi dövdürmeyin. kendinizi nasıl korursunuz buna biraz eğilmek lazım. Ama lütfen lütfen geçici bir süre dayanın, korkup sinip çocuğunuzu o şiddetin içinde büyütmeyin.
 
Çok üzüldüm okurken. Eğer kafada bitirdiyseniz evde yok gibi düşünün, geçici bir yerde kalıyor gibi kabul edin. Ev sizinse bosanirken yarısını vermek zorunda, haliyle evden çıkıp gitmeyin çok rahatsızsa kendi gitsin. Değilse de çocuğunuzu idare ettirecek kadar para biriktirmeye bakın. Zaten çocuk için az da olsa nafaka vermek zorunda. Başka herhangi bir mal varlığınız var mı ve mesleğiniz var mı?
 
Hillse .!.:
Öncelikle 5 yıldır evliyim eşimle severek evlendik gerçi hep daha çok seven taraf bendim

herşey çok güzeldi tabiki arada kavgalarimiz oluyordu fakat bebek doğduktan sonra artmaya çekilmez bir hal almaya başladı kavgalar

3bucuk senenin ustune bir oğlumuz oldu şuan 1.5 yaşında şuan

Ben lohusayken eşim eve gelmek istemiyorum dedi bana bebek ağlamasından rahatsız oluyormuş zaten yeni doğum yapmışım 3 gün olmuş psikolojimin çok hassas olduğu bir dönem çok bozulmuştum ama o da alışmaya çalışıyor diye yinede küslük yapmadım

tabi ki devam etti bu haller hep moralimi bozacak birşey bir huzursuzluk çıkarıyordu hala daha öyle

mesela çocuğu uyuttum tuvalete gittim insani hakkım bu yani benim. oğlum ağlamaya başladı bir anda çıkamadım tuvaletten almış çocuğu getirmiş diyor ki sen annesin tuvalete gidemezsin hep bu çocuğun başında duracaksın tuvalet senin neyine!

oğlumuzu bazen seviyor gibi bazende sevmiyor gibi tam anlayamıyorum
geçen gün yine kavga çıkardı sudan bir sebepten günlerce yemek yemedi ve konuşmadı aynı yatağa yatmadı beni cezalandırdı aklı sıra bende madem böyle boşanalım o zaman dedim iyi olur al çocuğunu git dedi bana!

sonra hergün bu eve gelmek istemiyorum izin yapmaktan nefret ettim iş yerinde çok mutluyum demeye başladı resmen gideyim diye bekliyor

aileme sürekli küfürler ediyor sus deyince sert çıkınca banada ediyor

geçen gün ilk defa vurdu bana tekme ve tokat attı çok zoruma gitti

boşanmayı artık aklıma koydum artık daha fazla bu şiddete maruz kalmak istemiyorum

sorun şu ki ailemin yanına gidemem böyle birşey söz konusu dahi değil evlenirken sakın boşanacağım diye gelme bize dediler

bebeğim küçük daha bakıma muhtaç çalışamıyorum ve gidecek yerim yok sığınma evlerini düşündüm ama şuan hem virüs var hemde 3 ay kalabiliyormuşuz orada iş bulana kadar ben bebeğimi bırakıp nasıl çalışayım ailem asla bakmaz hepsi kendi hayatlarındalar çalışıyorlar evde bebekte istemezler zaten

bazen diyorum ki öldüreyim kendimi ama bebeğime üzülüyorum kimse bakmaz ona bana birşey olursa

aile desteği çok önemliymiş bu hayatta onu anladım kapana kısılmış gibiyim

bana bir akıl verin ben ne yapayım nereye gideyim artık burda durmak istemiyorum burada durdukça kendime saygımı kaybediyorum böyle bir ortamda bebeğimi büyütmek istemiyorum ben ne yapayım kime yalvarayım yardım için çok çaresizim
Genişletmek için tıkla...
Ah canım ya gercekten cok üzüldüm. O minik yavruya Allah kapı acsın inşallah.
Kocan bu sekilde konuşuyorsa o gitsin sen neden gidiyormuşsun. Ye iç keyfine bak Bi yandan da birikim yap. İlerleyen zamanda bebegim biraz daha buyur 3 4 yas olursa krese verme sansı dogar. Sakın caresizce bosanma.
 
Hillse .!.:
Öncelikle 5 yıldır evliyim eşimle severek evlendik gerçi hep daha çok seven taraf bendim

herşey çok güzeldi tabiki arada kavgalarimiz oluyordu fakat bebek doğduktan sonra artmaya çekilmez bir hal almaya başladı kavgalar

3bucuk senenin ustune bir oğlumuz oldu şuan 1.5 yaşında şuan

Ben lohusayken eşim eve gelmek istemiyorum dedi bana bebek ağlamasından rahatsız oluyormuş zaten yeni doğum yapmışım 3 gün olmuş psikolojimin çok hassas olduğu bir dönem çok bozulmuştum ama o da alışmaya çalışıyor diye yinede küslük yapmadım

tabi ki devam etti bu haller hep moralimi bozacak birşey bir huzursuzluk çıkarıyordu hala daha öyle

mesela çocuğu uyuttum tuvalete gittim insani hakkım bu yani benim. oğlum ağlamaya başladı bir anda çıkamadım tuvaletten almış çocuğu getirmiş diyor ki sen annesin tuvalete gidemezsin hep bu çocuğun başında duracaksın tuvalet senin neyine!

oğlumuzu bazen seviyor gibi bazende sevmiyor gibi tam anlayamıyorum
geçen gün yine kavga çıkardı sudan bir sebepten günlerce yemek yemedi ve konuşmadı aynı yatağa yatmadı beni cezalandırdı aklı sıra bende madem böyle boşanalım o zaman dedim iyi olur al çocuğunu git dedi bana!

sonra hergün bu eve gelmek istemiyorum izin yapmaktan nefret ettim iş yerinde çok mutluyum demeye başladı resmen gideyim diye bekliyor

aileme sürekli küfürler ediyor sus deyince sert çıkınca banada ediyor

geçen gün ilk defa vurdu bana tekme ve tokat attı çok zoruma gitti

boşanmayı artık aklıma koydum artık daha fazla bu şiddete maruz kalmak istemiyorum

sorun şu ki ailemin yanına gidemem böyle birşey söz konusu dahi değil evlenirken sakın boşanacağım diye gelme bize dediler

bebeğim küçük daha bakıma muhtaç çalışamıyorum ve gidecek yerim yok sığınma evlerini düşündüm ama şuan hem virüs var hemde 3 ay kalabiliyormuşuz orada iş bulana kadar ben bebeğimi bırakıp nasıl çalışayım ailem asla bakmaz hepsi kendi hayatlarındalar çalışıyorlar evde bebekte istemezler zaten

bazen diyorum ki öldüreyim kendimi ama bebeğime üzülüyorum kimse bakmaz ona bana birşey olursa

aile desteği çok önemliymiş bu hayatta onu anladım kapana kısılmış gibiyim

bana bir akıl verin ben ne yapayım nereye gideyim artık burda durmak istemiyorum burada durdukça kendime saygımı kaybediyorum böyle bir ortamda bebeğimi büyütmek istemiyorum ben ne yapayım kime yalvarayım yardım için çok çaresizim
Genişletmek için tıkla...
Allah yardımcın olsun bir gelisme yasandimi
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

N
Lütfen akıl verin
2
Yorumlar
27
Görüntüleme
1K
motherlesswomann
M
I
Değer mi ?
4 5 6
Yorumlar
104
Görüntüleme
2K
izabelyaaa
I
T
Boşanacağım, 8 aylık oğlum ve ailesizlik..
4 5 6
Yorumlar
109
Görüntüleme
5K
Sigrid
Sigrid
S
Sizce boşanmalı mıyım
Yorumlar
18
Görüntüleme
1K
Brrk
Brrk
Sevimsizpamukseker
Bana bir akıl fikir verin eşimle konuşmama gerekiyor mu?
3 4 5
Yorumlar
89
Görüntüleme
5K
littlelonely
L
X