Bana lütfen bir akıl verin çok çaresizim

Hillse .!.:

Şöyle soyleyeyim bebek doğdu eve geldik bebek bu ağlıyor normal olarak ağlama sesinden rahatsiz oluyorum falan dedi nasil yani oldum ben eve gelmek istemiyorum dedi iyice şok oldum dedim baba olmaya alışmaya calisiyor herhalde sonra mesela dişari ciktigimizda bebek durmuyor mesela cafede cay icerken of bi rahat oturamiyoruz surekli aglayacak mi boyle onceden ne rahattik demeler basladi bebegi anneme birakip bir gunlugune bir yere gidelim kafamiz dagilsin dedi annesi ben bakamam dedi benim annem calisiyor zaten bi rahat rahat bi yere bile gidemiyoruz dedi bende tek gitmem zaten oglumu da gotururum dedim zaten 6 aylık bebek ne anlayacak rahat vermeyecek orda bize dedi. diyorum ya baba olmayi kaldiramadi bence herhalde karni doyunca alti degisince hep susacak uyuyacak saniyordu bebek bu yani ağlaya aglaya buyur konusamiyor yavrum ne yapsin aglayarak ifade ediyor bir seyleri ama gel gor ki adam tahammül edemiyor

Genişletmek için tıkla...

Hillse .!.:

Öncelikle 5 yıldır evliyim eşimle severek evlendik gerçi hep daha çok seven taraf bendim

herşey çok güzeldi tabiki arada kavgalarimiz oluyordu fakat bebek doğduktan sonra artmaya çekilmez bir hal almaya başladı kavgalar

3bucuk senenin ustune bir oğlumuz oldu şuan 1.5 yaşında şuan

Ben lohusayken eşim eve gelmek istemiyorum dedi bana bebek ağlamasından rahatsız oluyormuş zaten yeni doğum yapmışım 3 gün olmuş psikolojimin çok hassas olduğu bir dönem çok bozulmuştum ama o da alışmaya çalışıyor diye yinede küslük yapmadım

tabi ki devam etti bu haller hep moralimi bozacak birşey bir huzursuzluk çıkarıyordu hala daha öyle

mesela çocuğu uyuttum tuvalete gittim insani hakkım bu yani benim. oğlum ağlamaya başladı bir anda çıkamadım tuvaletten almış çocuğu getirmiş diyor ki sen annesin tuvalete gidemezsin hep bu çocuğun başında duracaksın tuvalet senin neyine!

oğlumuzu bazen seviyor gibi bazende sevmiyor gibi tam anlayamıyorum
geçen gün yine kavga çıkardı sudan bir sebepten günlerce yemek yemedi ve konuşmadı aynı yatağa yatmadı beni cezalandırdı aklı sıra bende madem böyle boşanalım o zaman dedim iyi olur al çocuğunu git dedi bana!

sonra hergün bu eve gelmek istemiyorum izin yapmaktan nefret ettim iş yerinde çok mutluyum demeye başladı resmen gideyim diye bekliyor

aileme sürekli küfürler ediyor sus deyince sert çıkınca banada ediyor

geçen gün ilk defa vurdu bana tekme ve tokat attı çok zoruma gitti

boşanmayı artık aklıma koydum artık daha fazla bu şiddete maruz kalmak istemiyorum

sorun şu ki ailemin yanına gidemem böyle birşey söz konusu dahi değil evlenirken sakın boşanacağım diye gelme bize dediler

bebeğim küçük daha bakıma muhtaç çalışamıyorum ve gidecek yerim yok sığınma evlerini düşündüm ama şuan hem virüs var hemde 3 ay kalabiliyormuşuz orada iş bulana kadar ben bebeğimi bırakıp nasıl çalışayım ailem asla bakmaz hepsi kendi hayatlarındalar çalışıyorlar evde bebekte istemezler zaten

bazen diyorum ki öldüreyim kendimi ama bebeğime üzülüyorum kimse bakmaz ona bana birşey olursa

aile desteği çok önemliymiş bu hayatta onu anladım kapana kısılmış gibiyim

bana bir akıl verin ben ne yapayım nereye gideyim artık burda durmak istemiyorum burada durdukça kendime saygımı kaybediyorum böyle bir ortamda bebeğimi büyütmek istemiyorum ben ne yapayım kime yalvarayım yardım için çok çaresizim

Genişletmek için tıkla...

Hillse .!.:

Öncelikle 5 yıldır evliyim eşimle severek evlendik gerçi hep daha çok seven taraf bendim

herşey çok güzeldi tabiki arada kavgalarimiz oluyordu fakat bebek doğduktan sonra artmaya çekilmez bir hal almaya başladı kavgalar

3bucuk senenin ustune bir oğlumuz oldu şuan 1.5 yaşında şuan

Ben lohusayken eşim eve gelmek istemiyorum dedi bana bebek ağlamasından rahatsız oluyormuş zaten yeni doğum yapmışım 3 gün olmuş psikolojimin çok hassas olduğu bir dönem çok bozulmuştum ama o da alışmaya çalışıyor diye yinede küslük yapmadım

tabi ki devam etti bu haller hep moralimi bozacak birşey bir huzursuzluk çıkarıyordu hala daha öyle

mesela çocuğu uyuttum tuvalete gittim insani hakkım bu yani benim. oğlum ağlamaya başladı bir anda çıkamadım tuvaletten almış çocuğu getirmiş diyor ki sen annesin tuvalete gidemezsin hep bu çocuğun başında duracaksın tuvalet senin neyine!

oğlumuzu bazen seviyor gibi bazende sevmiyor gibi tam anlayamıyorum
geçen gün yine kavga çıkardı sudan bir sebepten günlerce yemek yemedi ve konuşmadı aynı yatağa yatmadı beni cezalandırdı aklı sıra bende madem böyle boşanalım o zaman dedim iyi olur al çocuğunu git dedi bana!

sonra hergün bu eve gelmek istemiyorum izin yapmaktan nefret ettim iş yerinde çok mutluyum demeye başladı resmen gideyim diye bekliyor

aileme sürekli küfürler ediyor sus deyince sert çıkınca banada ediyor

geçen gün ilk defa vurdu bana tekme ve tokat attı çok zoruma gitti

boşanmayı artık aklıma koydum artık daha fazla bu şiddete maruz kalmak istemiyorum

sorun şu ki ailemin yanına gidemem böyle birşey söz konusu dahi değil evlenirken sakın boşanacağım diye gelme bize dediler

bebeğim küçük daha bakıma muhtaç çalışamıyorum ve gidecek yerim yok sığınma evlerini düşündüm ama şuan hem virüs var hemde 3 ay kalabiliyormuşuz orada iş bulana kadar ben bebeğimi bırakıp nasıl çalışayım ailem asla bakmaz hepsi kendi hayatlarındalar çalışıyorlar evde bebekte istemezler zaten

bazen diyorum ki öldüreyim kendimi ama bebeğime üzülüyorum kimse bakmaz ona bana birşey olursa

aile desteği çok önemliymiş bu hayatta onu anladım kapana kısılmış gibiyim

bana bir akıl verin ben ne yapayım nereye gideyim artık burda durmak istemiyorum burada durdukça kendime saygımı kaybediyorum böyle bir ortamda bebeğimi büyütmek istemiyorum ben ne yapayım kime yalvarayım yardım için çok çaresizim

Genişletmek için tıkla...

sentimentall .!.:

Merhaba, maalesef sizin durumunuzda olan çok fazla kişi var. Çevremden gördüğüm bebek olduktan sonra evlilik boyut değiştiriyor. Peki düzelmesi çok mu imkansız ? Siz bu adamı artık gerçekten hayatımda istemiyorum diyor musunuz? Yoksa acabalarınız var mı? Bebek olduktan sonra bu kararı vermek daha da zor çünkü evliliğiniz için elinizden gelen her şeyi yaptığınıza ve artık istemediğinize eminseniz bu durumu ailelerle paylaşın. Belki sizin düşündüğünüz gibi aileniz size sırtını dönmez. Lütfen umudunuzu yitirmeyin hayat mucizelerle dolu tıpkı oğlunuz gibi o dünyanın en güzel varlığı onun size ihtiyacı var. Umarım her şey gönlünüzce olur.

Genişletmek için tıkla...

Evcilpiton .!.:

Bunların bir çoğunu bende oğlum ilk doğduğunda yaşadım eşimle.Bebekle bir yere çıkmak istemezdi,evde durmak istemezdi ağladığı zaman.Bebek ağladığında aşırı panik olurdu.Kucagina alamazdı bile.Alsa da sakinlestiremezdi.Eli ayağına dolanırdı.Resmen mutsuzluk çökmüştü ikimizinde üstüne.Tabi bebek büyüdükce iletişim kurmaya başlayınca sorunlar çözüldü.Fakat sizin eşinizin tepkileri çok sert.Neden bu kadar bocaladi ve saçmaladı,ruh hali nasıl biz bilemeyiz.Keske kabul etse bir profesyonel destek alsa...En azından şuan tüm çıkış yollarınız tikaliyken denemeye değer.Sicak bakar mı bir uzmandan yardım almaya?

Genişletmek için tıkla...

Huzur44 .!.:

Merhaba öncelikle Allah yardımcınız olsun, okuyunca gerçekten içim sızladı, eşiniz sorumluluk almaktan korkuyor, çocuğu ayak bağı olarak görüyor ve alışamıyor kaçmak istiyor. Size tavsiyem ailenize falan gitmeyin , evde tek derdiniz çocuğunuz olsun o adamı görmeyin kendi haline bırakın alın çocuğunuzu ayrı bir odada durun hiç ilgilenmeyin bebeğin ihtiyaçları dışında muhatap olmayın , sabredin , eğer buna rağmen sizi döverse direk polis çağırıp darp raporu alın, sakın evinizden çıkmayın gidecekse o gitsin , bu sürede kendinize bakin kiloları verin eski güzel halinize dönün sağlıklı bir anne olun, biraz bebiş büyüsün kreşe verip ise başlarsınız Allahın izniyle fevri davranmayın sakın, sakinliğinizi koruyun ve size destek olmayan ailenizle mesafe koyun anlasınlar yanlışlarını ararlarsa anlatın olanı biteni yüzlerine vurun birer birer onların destek olmayisini , valla ailem bile olsa bana böyle yapsalar güle güle derim öyle ailem olmasın bir zahmet , ayrıca gün içinde evliliğiniz için 21 veya 41 defa ya vedud çekin bolca dua edin inşallah düzelir, gücünüzü toplamadan harekete geçmeyin zararlı çıkan siz olursunuz

Genişletmek için tıkla...

Nonamexxx .!.:

Manyak mi ne? Anne olunca tuvalete gidilmiyor muymus? Bosanmak icin neyi bekliyorsunuz? Bu adamin yola gelrcegini dusunmuyorum.

Genişletmek için tıkla...

Hillse .!.:

Artık kurtarılacak bir tarafı kalmadı inanın ailemin yaninda bile

Cahil bir insan degildir aslinda yani demek istedigim psikologa deli doktoru gozuyle bakmaz ama kendinde suç bulmadığı icin herseyde kendini haklı gordugu icin kabul edecegini sanmiyorum sen git der bana muhtemelen evet evliliklerde oluyor boyle seyler ama gercekten cok bunaldim ve icinden cikilamaz bir hale geldi artik düşünün vaziyet o ki ailemin yaninda bile mal gerizekalı falan diye hakaretler ediyor yapma ben senin ailenin yaninda seni bu sekilde rencide etsem hosuna gider mi sen yapamazsin zaten diyor bana iyice cığrından cıktı ilişki sizin anlayacağınız bebekle basladi duzeltme yoluna gidecegine battı balık yan gider misali daha da beter ediyor herseyi karsima alip konusmayi deniyorum olmuyor

Genişletmek için tıkla...

Hillse .!.:

Dogru söyluyorsunuz bir anda fevri bebegim bu durumdan zarar gorebilir. bu arada doğum kilolarım 40im ciktiginda gitmisti zaten 48 kilo ile hamile kaldim suan 47 kiloyum uzuntuden yemek falan gormedi gozum

Genişletmek için tıkla...

nomunomuchua .!.:

Bir gün burada bir konu açılmıştı.
Yurtdışında yaşayan biri annesine bakması, ilaçlarını vs vermesi için çalışacak birini arıyor ama bulamadığı için yakınıyordu.

Ben de sizin durumunuzdaki kadınlar için ne iyi bir imkan demiştim de bir grup böyle bir şeyi kimse istemez yaşlısı da istemez demişlerdi.

Ben sizin durumunuzda olsam, ölmeyi bile düşünecek çaresizlikte, aile desteği olmadan böyle bir iş düşünürdüm elbette.

Üzgünüm ama bazen yaşlı bakamam, ay o ücrete istemem lüksümüz olmaz.

Umarım içinde bulunduğunuz zor durumdan kolaylıkla hayırla tez zamanda çıkarsınız.
Üzüldüm.

Genişletmek için tıkla...

Hillse .!.:

Onu da dedim sen git o zaman madem evde mutlu değilsin diye sen gidersin çocugunla birlikte ben düzenimi bozamam diyor

Genişletmek için tıkla...

Hillse .!.:

Öncelikle 5 yıldır evliyim eşimle severek evlendik gerçi hep daha çok seven taraf bendim

herşey çok güzeldi tabiki arada kavgalarimiz oluyordu fakat bebek doğduktan sonra artmaya çekilmez bir hal almaya başladı kavgalar

3bucuk senenin ustune bir oğlumuz oldu şuan 1.5 yaşında şuan

Ben lohusayken eşim eve gelmek istemiyorum dedi bana bebek ağlamasından rahatsız oluyormuş zaten yeni doğum yapmışım 3 gün olmuş psikolojimin çok hassas olduğu bir dönem çok bozulmuştum ama o da alışmaya çalışıyor diye yinede küslük yapmadım

tabi ki devam etti bu haller hep moralimi bozacak birşey bir huzursuzluk çıkarıyordu hala daha öyle

mesela çocuğu uyuttum tuvalete gittim insani hakkım bu yani benim. oğlum ağlamaya başladı bir anda çıkamadım tuvaletten almış çocuğu getirmiş diyor ki sen annesin tuvalete gidemezsin hep bu çocuğun başında duracaksın tuvalet senin neyine!

oğlumuzu bazen seviyor gibi bazende sevmiyor gibi tam anlayamıyorum
geçen gün yine kavga çıkardı sudan bir sebepten günlerce yemek yemedi ve konuşmadı aynı yatağa yatmadı beni cezalandırdı aklı sıra bende madem böyle boşanalım o zaman dedim iyi olur al çocuğunu git dedi bana!

sonra hergün bu eve gelmek istemiyorum izin yapmaktan nefret ettim iş yerinde çok mutluyum demeye başladı resmen gideyim diye bekliyor

aileme sürekli küfürler ediyor sus deyince sert çıkınca banada ediyor

geçen gün ilk defa vurdu bana tekme ve tokat attı çok zoruma gitti

boşanmayı artık aklıma koydum artık daha fazla bu şiddete maruz kalmak istemiyorum

sorun şu ki ailemin yanına gidemem böyle birşey söz konusu dahi değil evlenirken sakın boşanacağım diye gelme bize dediler

bebeğim küçük daha bakıma muhtaç çalışamıyorum ve gidecek yerim yok sığınma evlerini düşündüm ama şuan hem virüs var hemde 3 ay kalabiliyormuşuz orada iş bulana kadar ben bebeğimi bırakıp nasıl çalışayım ailem asla bakmaz hepsi kendi hayatlarındalar çalışıyorlar evde bebekte istemezler zaten

bazen diyorum ki öldüreyim kendimi ama bebeğime üzülüyorum kimse bakmaz ona bana birşey olursa

aile desteği çok önemliymiş bu hayatta onu anladım kapana kısılmış gibiyim

bana bir akıl verin ben ne yapayım nereye gideyim artık burda durmak istemiyorum burada durdukça kendime saygımı kaybediyorum böyle bir ortamda bebeğimi büyütmek istemiyorum ben ne yapayım kime yalvarayım yardım için çok çaresizim

Genişletmek için tıkla...

Seyma-35 .!.:

Karaktersiz kaburgasız adi adam... Çocuğu kapıya at karını kapıya at sonra da ben adamım diye dolaş ortalarda . Ses yapıyor diye eve gelmek istememek nedir ya hu ? Ne hakla böyle bir tavır alabilir aklım almıyor . Yani inan bana hangi şehirdesin bilmiyorum ama bunları okuyunca sana kucak açmak istedim , o erkek müsvettesini dayak manyağı yapmak istedim . Allah onu layığına kavuştursun , seni de çeksin çıkarsın o cehennemden inşallah çaresiz bırakmasın . Ailenin de alacağı olsun , ne kadar aile denilebilirse tabi . Vallahi benim de şu an elim ayağım titredi , daha neler neler söylemek isterdim ama malesef ...

Genişletmek için tıkla...

Hillse .!.:

Çok teşekkür ederim şu mesajiniz bile o kadar anlamlı ki bu kimsesiz donemimde bir arkadas yaşlı bakımı dedi ama aradım bi kaç firmayi daha cocuga gelmeden tecrube yoksa olmaz deyip kapatiyorlar hic bilmeyen sans verilmezse nasil tecrube kazanabilir ki bu yaşlıbakanlar anasinin karninda mi ogrendi bi yerden baslamak gerek illa ki o islerde de tanidik lazim demekki hersey torpil olmus memlekette

Genişletmek için tıkla...