Bana Annenizi anlatın...

ben onu anlatamam kı kelımeler yetmez.ben daha kücücükken okula gııderken ayagım üsümesin dıye botlarımı ısıtırdı, üstüm basım camur ıcınde gelırdım okuldan hıc kızmazdı hergün okula botlarımın camurunu temzleyerek gönderırdı bıkmadan usanmadan hergün yaprdı.bız okuyalım dıye baskalarına elişi yapardı.ramazanda bız oruç tutuyoruz dıye kendıne yumurta yapmaz bıze kaynatıp yedırırdı.okumamız ıcın hep destekledı canım annem ünversıteye gıderken her defasında ılk defa gönderıyor gıbı aglardı sen bızım ev evin nesesısın der hep bana ablam ve ben evlendıgımızde günlerce hasta yattı.okadar vedakarlık yaptıkı hangı bırını anlatayım canım annem Allah senı basımızdan eksık etmesın.ıgenlık yıllrında hep elestırdık senı bızlerı cok merak edıyosun dıye anne olunca anlarsınız derdı hala olamadım ama senı cok ıyı anlıyorum canım annem sen ne yaptıysan ıkı kızın ıcın yaptın. ınsallah sana layık evlatlar olmusuzdur canım annem.

benim annem bitanedir tombiğim ben doğduğumdan beri benden cok çekti anacım cok hastalanırdım çoçukluğumda benimle yatardı kendimi ısıtamam diye okula başlaya kadar hergün beni çamlarda beklerdi halada öyledir benim anam benim anam benim için parçaladı kendini gerçektem kendine almadı bana aldı kızım giysin genç kız özenmesin diye benim tombiğim hep kızardım herşeyime karışıyor cok sıkıyor beni diye anne olunca anlarsın derdi anne olmadım ama evlenince k.validemin laflarını işitince o kadar iyi anladım ki benim annemdir canımdır dostum sırdaşım herşeyimdir cok seviyorum anamı ben cokkkkk allah başımdan eksik etmesin seni başımdan canım annemmmmmmmm

ANNE;bu kelimeyi nasıl doldururum bilemiyorum.onu size nelerle ifade etsem bilmiyorum hiç bir kelime onu anlatamaz hiçbir kelime ona karsılık gelemez.
ANNEM;çok merhametlı ve yasamayı seven kadın herseyıyle cocuklarını sarıp sarmalayan kadın .benım babam cocuklarına karsı sevgısını hıc bellı edemezdı ve hep baba sevgısınden yoksun buyudum hep korkardım ama annem sevgısını hıc eksık etmedı hep sevgıyle kucakladı herseyde hep anneme kosardım.hep önceliğim annemdi .arkadas gıbıydık .bazen cok uzulurdum cunku abıme cok duskundu annem 5 sene sonra cocugu oldugu ıcın ve o sure ıcınde cok cektırdıklerı ıcın .abım hep cok farklıydı bunu hep hıssederdım .benım couklugum hep zor bı doneme denk geldı aıle ıcınde ama yınede anne bambaskaydı cok uzulsemde kızsamda hep bılırdımkı annem yanımda guvendeyım mutluyum.ANNEM ;iyiyi,güzeli,merhametı,alcakgonullulugu,insanlıgı ögrettı bana Efendımızı tanıttı bana onun ummetıne layık bırı olmayı ogutlerdı hep .cok gucluydu ve hep onunla gurur duydum .
VE bırgun ben 15 yasındayken ona doyamadan en cok ıhtıyacımın oldugu donemde ALLAH ım aldı onu benden .işte o gün bende büyümek zorunda kaldım .annemle bırlıkte bendende bırcok sey gıttı.yoklugunda bıle cok sey ogrendım .o gun bugundur keskelerle bogusuyorum .
ANNEM ,ne yaparsam yapayım hakkını ödeyemeyeceğim insan .

Bogazımda ki düğüm,gülerken bile içimi sızlatan ,içimde utkeler bırakan,en büyük acımdır benim ...

ALLAH ın rahmetı üzerine olsun .

şükredinki uzakta da olsa ,cok katıda olsa annenız yanınızda onu bır daha gorme ,ona bır daha sarılma sarılıp doya doyaa koklama sansınız var .ama bizim YOK .yanınızdayken kymetını bılın sızı kırsa bıle anadır ıcınde kotuluk yoktur keske bır kere daha gorme sansım olsaydı rüyalarımda göreyim diye yalvarıyorum ama o bile olmuyo o bile :çok üzgünüm:

sevgilerr...

bende annem ve babamdan aşırı sevgi görmedim....herşey olması gerektiği gibiydi...annemdi ve babamdı ve görevlerini yapıyorlardı..A nnem beni cok döverdi ortanca oldugumdan dolayi genc kizligimda cok depresyondaydim intihar bile etmistim ilacla ama ölmedim...Neyse 20 yasimda evlendim almanyaya geldim bu benim icin bir kacisti ama iyide olmus kocam yari alman ve cocuklarimlA bir arkadas gibi benim babam hic böyle degildi neyse annemde cok stresliydi demekki bizimle ilgilenemedi simdi bazen tel konusunca anlatiyor bana yaptiklarini ve agliyor artik yapilcak birsey yok annemi cok seviyorum ama halen annemle iyi diyalogum yok malesef...klava:

benim canım o;
kültürlü, anlayışlı, sıcak, şevkatli, çok çile çekti ama bize bir gün olsun bunu yansıtmadı, onu çok seviyorum Şeniz

biriciğim benim güzelim türkan şoray bakışlım..
binbir zorlukla beni dünyaya getiren,ben doğduktan sonra babamla anlaşamayıp baba evine dönmek isteyen ama gaddar dedemin çocuğunu bırak ben seni tek gönderdim tek kabul ederim deyip, benim uğruma gitmekten vaz geçen güçlü kadın.ben hep yanlışlar,inatlar,dik kafalılık yapsamda beni her zaman uyaran,kötü bişi olsa hemen üzerine alan,koruyan kollayan,onun değerini bilmeyen ben anne olmadan ne demek istedğini anladığım canımın canı biricik gülüm.babam olmasına karşın hem annem hem babam olan güçlü kadın.iiyiki varsın anneciğim,iyiki dövmüşsün beni dik kafalılıklarımda,büyük hatalarımda.sen her ne kadar uzak duruyorum diye bana gelip gitmesende,sitem etsende bilki hep senin iyiliğin içindi annecim.anne baba aşinden eşinden sevgi şevkat göremeyn sen,benimde evliliğideki sorunlara birde bunlara üzülme diyeydi senden uzak durmalarım,telefon açamayışım.sesimden anlardım bilirim ,bilirim ben üzülürsem sen dünyayı başlarına yıkarsın beni üzenlerin.ama senden öğrendim güçlü olmayı,sorunlara boyun eğmemeyi,yılmamayı.ne olur kızma bana,artık herşey düzeldi artık hep yanındayım bundan sonra,bir daha ağlamıcam yanında söz ,ağlasamda bişi yok demicem bir daha.seni çok ama çok seviyorum mevlam senden bin kere razı olsun,seni başımdan eksik etmesin.senin yokluğun göstermesin mevlam bana da kardeşlerimede....

tam bir çılgıdır annem benım..63 yasına girdi allah coook uzun ömür versin saglıkla inşallahh...hala babam işten gelirken cama cıkar ve ona öpücük atar..ama biraz argo konusmayı seviyooooo...ve bu yüzden cok gülüyorum onaaa bazen de kızıyorum cunku .....sevgilimle tanıstırdıgımda bile ona söyledi ben küfür ederm alış diyeee :):) gülsem mi aglasam mıı ama onu coook seviyorummm...iyi var iyiki benım annemmm o bir cılgın annaneee

anneM;

canımın yarısı melegım;hayatta olmazsa olmazım vazgecılmezım.bıtanem.onun hakkını nasıl oderım ben.babamı anlatırken sınırlıydı demıstım soyledıgım seylerı kabul etmezdı ılk defasında gunlerce yalvardıgımı bılıyorum.ıste tamda bu devrede gırerdı annem.babamı ıkna etmek ıcın.az mı kalmadı onunla benım aramda.

herseyımdı o benım.annem babam ablam arkadasım dostum sırdasım kardesım.benımle guler benımle aglardı.her zaman yanımda en buyuk destekcım kollayan gozetleyen....

o yuzden rahattım.bılırdım arkamda annem vardı ınanırdım guvenırdım.hıc kımselere soylemedıklerımız saklıdır bırbırımızde.onun yerı bambaska ya.
ark.hep kıskanırlardı bızı.

babamın acıgını o kapatmaya calısırdı.cok ozledım onları.

annem su an sana nasıl ıhtıyacım var anlatamam.senın prensesım dıye yerlere goklere koyamadıgın kızının senın o sımsıcak sefkatıne omzunda dertlesıp aglamaya okadar ıhtıyacı var kı...

.....

annem..... onu anlatmaya kelımler cumleler yetmez onu cok ama cok sevıyorum bır gun bır tokatını bıle yemedım her dedıgımı yaptı sabahları üşenmeden kalkar kahvaltı hazırlardı gece gec saatlere kadar üstümübasımı hazırlar sabah yanı basıma koyardı elınde ımkanı olsun olmasın herseyın ıyısnı yapmak ıcın bızı mutlu etmek ıcın cok zorluklardan gecmıstır, normalde yoruldugu ıslerı yapmak ıstemedıgı ısler bız ısteyınce yorulmadan bıkmadan yapar o benım herseyım onu anlatmama ımkan yok, cok ıstıyorum annem gıbı bır ANNE olmak ama 2 senedır nasıp kısmet olmadı bende anne olmak ıstıyorum, offff yıne yaram acıldı neyse yazacak cok sey var ama yazamıyorum...................

sevgili pregant,
sen anneden dertliler için topic açmışsın ben de bu yüzden girdim ama annesini güzel anlatanlar çok olunca içim burkuldu. keşke benim annem de bana güzel davransaydı.

ben ise dimdik duracağım ve bebeğime sevgimi vereceğim inşallah

meinleben benim annem de seninki gibi özür diliyor ama çok sürmüyor aynı
kedidilinin annesi gibi işte..

annem işte varoluş sebebım, alıngan oldugu için yıprandıgım, çok kırılgan oldugu için içine kapanık bır anne işte. onu çok sevıyorum, çok kızıyorum, çok özluyorum, çok anlayamıyorum, kavrayamıyorum nıye sureklı mutsuz olmak ıstedıgını ama annem o benım canımdan kıymetlım.

meleğim o benim.Her zaman yanımda olan,her zaman beni düşünen,hep iyiliğim iiçin çabalayan,hasta olunca başımdan 1 saniye bile ayrılmayan,kucaklayan yavrum diyen,kendine hiçbirşey almayıp bütün parasını bana harcayan,hiçbir karşılık beklemeden en çok seven,ağladığımda benimle ağlayan,bütün dertlerimin bütün sevinçlerimin tek ortağı,hiçkimsenin yerini dolduramayacağı.Kokusuna kurban olduğum,hasretine dayanamadığım,canımın yarısı...Seni çok seviyorum güzel yüzlü meleğim,cennet kokulum....

superselma .!.:

sevgili pregant,
sen anneden dertliler için topic açmışsın ben de bu yüzden girdim ama annesini güzel anlatanlar çok olunca içim burkuldu. keşke benim annem de bana güzel davransaydı.

Allah düşmanımın başına böyle anne vermesin.
benim annem yıllarca bana kızım demedi. dövdü, abime de dövdürdü vur oğlum, öldür oğlum derdi)
anne deyince anne deme bana git yanımdan gözüme domuz görünüyon derdi. bunları duyduğumda küçücüktüm inanın. kızkardeşimi şapur şapur öper abimi yaratana kurban olur, ablamı akıllı kızım der severdi. beni ise kovardı. bir ayakkabı alınsa bana burnumdan getirirdi.
sebep mi? babama olan düşkünlüğüm, babamın da karşılık verip bana değer vermesi.

şimdi niye dertlenip yazıyorum biliyor musunuz? annem geçen cuma evine gelen enişteme geç geldiler diye kızmış, ağzı açılmışken söylenmedik laf da bırakmamış. eniştem ablamı bırakıp gitmiş.
ablamı dün ısrar kıyamet zorla evine gönderttim. iyi ki gitmiş 2-3 gün daha gitmese eniştem boşanma dilekçesi verecekmiş, 5 gece boyu hiçbirşey yememiş adam üzüntüden kafasını duvarlara vurmuş ağlamış. salak demek istemiyorum ama ablam da cumartesi sabah çıkıp evine gitmemiş neymiş bıraktığı gibi alacakmış. işte evlilikte inat olmaz. annem ablamın evliliğine yeni evliyken de karıştı.

10 gün önce de kaynanama düğünde bağırmış. neymiş bizevlendik evleneli 1buçuk senedir, kaynanam özel oturmaya gelmemiş. gelmiyorsa sen de ona gitme milletin içinde baağırıp benim yuvamı mı bozacan.
ben memlekette değilim eşimin ve benim tüm ailem orda. telefonla duyuyorum bunları.

dahası ben yatılı okudum hiç övünmedi. namusumla okudum ve evlendim. hep namusumdan şüphelendi. abimi de bu konuda körükledi. ta ki evleninceye kadar.

hadi onları geçtik.hamileyken hergün arayıp yediklerini söyledi. canın istiyorsa kocan alsın derdi. çatlatır gibi. lohusayken gelmedi. kaynanamla görümcem geldi o yüzden. onlar da hiç yatırmadı işimi yemeğimi kendim yaptım misafirimi kendim ağırladım. sonra kırkıma doğru memleketten geldi. ne evimi temizledi ne işimi yaptı kaynanamdan beterdi. çünkü kaynanam bebeğe bakıyordu.
annemin umurunda mı? oğlu varsa yoksa oğlu. onun çocuğuna bakar.

beni yıllarca yordu ve yormaya devam ediyor.
babam olmasa evden kaçardım belki çocukken ama babam tuttu. gerçi sonra annemin doldurmasıyla babam da çok çektirdi bana yaa
Allah kimseye laf taşıyan, baba-oğulu birbirine düşüren, kızının namusuna güvenmeyen, evli kızını ayırmaya çalışan, evlat ayırteden anne vermesinnn amin
ben de 6 aylık anneyim ve annem gibi olmayacağım. kendimi bırakmayacağım
dimdik duracağım ve bebeğime sevgimi vereceğim inşallah

Genişletmek için tıkla...

resmen kendimi okudum yazdıklarında benim de babamla aram ii olduğundan annemle anlaşamazdık mesela ben bi şeyi onun istediği gibi yapmazsam babam tamam artık bundan sonra yapacak derdi o(annem) da sinirlenir nie bana destek olmuon falan die kavga ederdi babamla.sonraları senin dediğin gibi kendi tarafına çekmeyi becerdi ve ben çok yalnız kaldım anne demek gelmio hiç içimden ama zoraki diorum işte .yaptığı hiçbişeyi unutamıorum sesini duyduğum da sıçrıyorum yerimden .


işim garibi benim annem de annesini sevmezmiş aneannem biraz sıkıntılı vefat etti annem dediki Allah sevmediği kullarının canını çektirerek alırmış dedi o an şok oldum 17 yaşındaydım ama iğrendim ondan nasıl olur dedim .ondan sonra anladım ki egosunu tatmin etmek tek amacı

benim annem de hep onun kontrolü altında olmam için çalıştı her türlü yolu denedi ama her kuşun eti yenmez. kendi çıkardığını tanıyamadı ikisi de. annemle babama kalsam bu hayatta gerizekalının biri olurdum. ne yüzmeyi ne araba kullanmayı öğrenemezdim boğulurum veya kaza yaparım diye korktuklarından dolayı. hayatımda onların daha daha önce gitmediği yerlere gidemezdim şimdi peşimden tıpış tıpış hayatlarında hiç gitmedikleri bi yere gidecekler ki daha önce de gittler bu tür yerlere sayemde.
anneme kalsa hayatta hiç arkadaşım olmıycaktı hayatta tek arkadaşımın kendisi olmasını ıistedi hep. beni yine korkuttu hep insanların kötü olduğunu söyledi. benim kardeşim yok ama kız kardeşlerim ve erkek kardeşlerim kadar sevdiğim arkadaşlarım var şimdi.
ama şimdi de koca beğenemiyoruz el birliğiyle sonumuz hayrolsun haha

Annem,zamanında bana çok çektirdi.ben küçükken hep kıskanç olarak tanıtmayla başladı.çocukluk işte üzülürdüm.ablamı büyk diye saydırttı.erkek kardeşimi erkkek diye hep korudu.annemin beni sevmediğini düşünürdüm.ablamla yadfa erkek kardeşimle yatardı benle uyumazdı.öyle üzülürdüm.kendimi okumaya verdim .hep başarılı oldum.üniversiteye hazırlandığım vakit hiç destek olmadı.ev işlerini yapardım.tam sınava 2 ay kaldı.evde tadilat başlattı.hertaraf inşaat düşünsenize ders çalışmak mesele.dersaneye yazdırmak zoruna gitti.çünkü ben gidersem ne yapacaktı.babamla araları iyi değildi. üniversite sınavına girdiğim sabahı hazırlanmışım sınava götürecek babam annemle kavga ettiler kahvaltı masası darma duman oldu ve bende.ondan azcık susmasını beklerdim.ama o yapmadı.okula gittim bir kere bile aramadı.yurdu düşüremiyorum dedi.ama hergün arayacaksın dedi.hergün aradım .2.sınıfta tatilde eve geldim(bu arada evde benden başka çocuk kalmadı)annem süs eşyalarını sever.ben ise çok karışık oluyor diye -bunları kaldır çok gereksiz dedim.annem bana şu cevabı verdi-sende gereksizsin dedi.o kadar üzüldüm ki.annemle babam çok kavga ederlerdi.bir gün bana diyorki-babanla kavga edince kardeşlerin ağlıyordu sen ağlamıyordun .üzülmüyordun.oysaki benim sesim çıkmıyordu tıkanıyordum içime atardım.her daim babam hakkında konuşur şikayet eder ben dinlerdim.ve benim babama karşı tavır almamakla suçlardı.bir gün doğum günümü kutlamadı aklına gelmedi.okul bitti iş bulamadım.beni yetersizlikle suçladı.işe girdim aldığım maaşı eline verdim.hep onu mutlu edeyim istediği gibi olayım ki beni sevsin.
nişanlandım .bana diyorki seni alıyorlar ama bilmiyorlarki bela alıyorlar dedi.çeyizim alınırken hiç birşeye elimi uzatmadım kendi aldı(güzel olsun ama ben beğenmedim)nişanlım mobilyaları gelinliği beğen dedi.benimle gelmesini istedim ama gelmedi.bana kızmıştı ama ne ollursa olsun gelmeliydi.çeyizim ütülenirken kardeşimi oyuucak hamam böceğiyle korkuttum.oda acayip korktu hakikaten ama bilemezdimki kokacağını.düğüne 20 gün var .annemden dayak yedim.ne kardeşim nede annem kına gününe kadar ne konuştular ne yüzüme baktılar.kına gecesi hiç ağlamadım.evlendim.evlendiğim zaman ayakkabısız ve 1 tane kot pntolonla evlendim.(gösteriş olsun diye ev eşyalarım tamdı)
eşim istersen annenlere gidip kıyafetlerini alalım dedi.sesimi çıkaramadım.sadece bu kadar dedim.1 aylık evliyken kayınperderim para yollamış kıyafet alayım diye.çok kırıldım ağrıma gitti.nikah gününe kadar ince ince hakaretler dinledim.evlendiğimde hep bu sorunla üzüldüm.bilmiyorum hep ama hep destek oldum.her anneler gününde hediye aldım.harçlıklarımı biriktidim.bir keresinde aldığı hediyeyi ertesi gün birine verdi.çocukluk işte neden üzülüyorsam.neden bencil olmadım bilmiyorum.annesizde olamadım.bende anne oldum.onu hep karşılıksız .sevecem.
benimde annemi üzüğüm oldu.ama cephe almamalıydı.gençtim cahildim.aman yazdım işte geldi geçti ama çokkkkkkkk götürdü