Bana Annenizi anlatın...

benim annem hiç bu tarif ettiklerinize benzemiyor.ben 5 yaşıma gelene kadar babaannem ve dedemle yaşardık . babaannem felçliydi annem sürekli onunla ilgilenir hiç benle ilgilenmezdi aslında haklı amcam var evde dedem babaannem bana fırsat kalmıyodu anlıyacağınız . ben babaannemle büyüdüm. babaannem öldükten 15 gün sonra dedem evlenmeye karar verdi ve biz başka eve taşındık yani bir üst daireye geçtik ben 10 yaşıma kadar hiç arkadaşım olmadı sadece okulda onlarla da bi okulda görüşürdük bi yere gidilcek olsa babam asla izin vermezdi (gerçi şuan daha büyüğüm ama hala izin vermez o ayrı konu ama ) . 10 yaşında bi kardeşim oldu inanmicaksınız ama ben onu hiç kıskanmadım çünkü kıskanç bi tipim yoktur.ama bi zaman sonra artık çok canım sıkıldı babama ne zaman sarılmak istesem hayır der hiç beimle ilgilenmez sadece sorun olduğunda oturur konuşurdu. annem ise bazen gelir sarılır ama çok nadir olurdu. ben de karşıma çıkan ilk erkeğe aşık oldum onu kaybetmemek için herşeyi yaptım ve sonunda babam öğrendi bana çok kötü şeyler yaptı ağza alınmicak şeyler söyledi annemin değerini o zaman anladım şimdi annemi çok seviyorum ama babamın yüzünü şeytan görsün nefret ediyorum ondan o da benden . size tavsiyem annenizin değerini bilin

Eminim her çocuk ,koruyan ,gelişmesi için zemin açan bir anne ister ,
Hayatımın her döneminde benim annem ,kendini korudu ,kimse ona sınır koymamalı ,kimse yüzünden üzülmemeli ,hiç bir sorun olmamalı ,o çalışmamalı ,
Malesef psikolojik sorunları olduğunu fark edene kadar bizim tüm hayatımızı rezil etmiş oldu ,
Bencillikleri yüzünden ,iş seçimimiz ,eş seçimimiz ,hayatımız rezil oldu kısaca ,
Şimdi 65 yaşında ve malesef ne kadar tedavi görse de ,doktorumuzun dediği gibi bazı şeyler artık huy halinde ,
Hiçbir şey düzelmiyor ,daha da beter bil hal alıyor ,
Melek görünmeye çalışan yaramaz,kötü bir çocuk benim annem ,
Çocukluğumdan beri yalnızım ...

telefonu kapatır kapatmaz endişelendiğim,
gün boyu aklımdan bir an bile çıkarmadığım canım annem.
kokusuna, sesine, güzel yüzüne hasret olduğum güzel annem.
evlendikten sonra hiçbir yarin onun yerine geçemeyeceğini anladığım fedakar annem.
yüzümün asılmasına tahammül edemeyen tek kişi olduğunu bildiğim her şeyim annem.
hayatımın geri kalanını dolu dolu onunla geçiremediğim için hep üzüldüğüm pamuk annem.
sonsuz huzurun sadece onun kollarında olduğunu bildiğim tatlı annem.
Rabbim seni başımızdan eksik etmesin, yokluğunu bana yaşatmasın.

Allahım beni de ,çocuklarımı da annesiz bırakma.Beraber yaşlanmayı hayal ettiğim kadın.
Görmediğim gün gergin oluyorum.Başka kimsem yok çünkü.

benim annem çok iyi bir anne ama
pimpirikli ve aşırı korumacı tavrıyla bunaltıyor ve dilinin ayarı yok artık gerçekten canımı yakıyo.Çıkmaza girdiğimi hissettiğim an anneme koşuyorum ama o benden beter olup beni çileden çıkarıyor.BEN DESTEK BEKLİYORUM OTURUP KENDİNİ PARÇALAMASINI DEĞİL! BU KADAR BASİT

Normal insanlar annesini de çok sever babasını da ben yalnızca annesi seven tarafın baba kavraı yok

Annem evlat ayrımı yapan oğlunun kırılmaması için herşeyi yapan ancak, kızı onun hiç umrunda olmayan her konumda beni suçlu çıkarmasını bilen biridir.

Melek aşk mis kokulu annem prensesim o benim büyük aşkım herşeyim. Onun tirnagina kurban olurum

Babam da biraz gicik huyları vat ama olsun o da aşk, o işe giderken hep arkasın dan ağlardım eve gelince aylardım üstüne :)

Babam kendi hayatını yaşamayı seçti ve gitti o gün çok korkmustum ya annem de giderse diye. Onun da bir hayatı vardı o da özgürce yaşamak isteyebilirdi babam gibi. Ama o hep kaldı hep baktı hep sevdi 38 yaşında menopoza girdi üzüntüye. Yiprandi tek başıma kaldı ama bize hep güldü. Evlendim 2 çocuğum var çok şükür ama hala arkami annem toplar hep Gülümser canım benim. Hayatının en güzel yıllarını çocukları için ve o değmez adam için harcayan sevgi dolu fedakâr annem. Inşallah bende senin gibi bir anne olabilirim...

Annemi çok çok çok seviyorum... o benim meleğim

annem o anlatılmaz yaşanır bir kadın benim meleğim arkadaşım kardeşim herşeyim o bu dünyada benim sahip olduğum en değerli varlık varlığın huzurum annem Rabbim seni başımdan eksik etmesin seni çok seviyorum hatta sana aşığım annem canım diğer yarısısın sen❤

esther .!.:

anne... melek... şefkat kaynağı... sevgi deposu... sıcacık bir kucak... merhametli eller...kendi annesinin böyle olduğunu düşünen var mı?

şu an düşünüyorum.. çocukluğuma dair annemle ilgili tek güzel bir olay gelmiyor aklıma. ama olumsuz şey çok... annem kardeşlerim ve bana çok güzel baktı. tertemiz giydirdi, çeşit çeşit yedirdi hakkı büyük üzerimizde... bunun yanı sıra beni bütün hayatım boyunca eleştirdi. hep en iyiyi en güzeli yapayım diye. ben sığınacak bir kucak aradım o benim günlüğümü okuyup duygularımı yuzume vurdu. şımarmayayım diye övmedi çok fazla.. çok sarılıp öpmedi oyle... babamı cok seviyorum her ne kadar bana o yıllarca elde etmek için ağladığım oyuncak bebeği almasa da.. şimdi eşim aldı bana o bebeği.. pek bir değeri yok artık... çocukkendi o... dayımın kızında vardı. oynatmazdı ama annesi alır dolabın ustune kaldırırdı eskımesın dıye... aylarca yıllarca ağladım... hala da ağlatır benı. keşke alıverseydi...
benim canım babam derdi ki sen de anne olunca anneni anlarsın...

ben bebek oldum, çocuk oldum, genç kız oldum, iş güç sahibi oldum, evlendim, hatta "anne" oldum... ama ben annemi hiçbir zaman anlayamadım...

bebeğimi dünyaya getirdim, normal doğum yapmadım diye beni eleştirdi. beni günlerce ağlattı hamileyken ve lohusayken... güzel yemekler yapıyordu, evim temizdi ama yeyip yeyip kan kusuyordum... annem benim için herşeyin en güzelini istedi ama... daha kötü şeyler soylemeyeceğim. bana annenizi anlatın. anne ne demek anlatın bana...

ben bebek oldum, çocuk oldum, genç kız oldum, iş güç sahibi oldum, evlendim, hatta "anne" oldum... ama ben annemi hiçbir zaman anlayamadım...

yine de hakkını helal etmesini steyeceğim hep...

Genişletmek için tıkla...

ben de sizinle aynı hislerdeyim. klişe laf, anne olunca anlarsın!!!!!! evet doğru. benim anne olunca anladığım tek şey; annemin benim için hiçbirşey yapmadığı. ne çocukluğumu yaşayabildim. ne de gençliğimi. tek suçlusu o. 2, evliliğini yaptı ve beni sokakta bıraktı diyebilirim. ben halam, babaannem ve dayım arasında gezdim durdum. o ne yaptı biliyormusunuz? elalem aferin desin diye bana üvey annelik, eşinin 2 çocuğuna (üstelik biri zihinsel engelli) öz annelik yaptı. anne deyince hala içim yanar, kanar. eşi geçen pazar vefat etti. bakalım şimdi ne olacak ki üstelik tek evladı benim.

benim annem fedakar, merhametli herşeyi bizim için çekmiştir. annem benim arkadaşım sırdaşım meleğim.. anneme çok düşkünümdür hep ben öper sarılırım. ama annem benim tersimdir sevmez pek öpmeyi sarılmayı kimseyle. onun haricinde mükemmel bi annedir. adı üstünde annee
şimdide ben anne olcam şimdiden annemin kıymetini daha cok anlıyorumm.

Bu mektubu sana sınıfta yazıyorum.
Öğretmenimiz: “Herkes annesine mektup yazsın” dedi.
Ben de “Ben babama yazabilir miyim?
Çünkü anneme mektup yazmamı babam yasakladı” dedim.
Öğretmenim “Sende annene yazacaksın,
ben de senin mektubunu annene yollayacağım.” Dedi.
İşte ben de yazıyorum.

Merak etme gül annem,
Öğretmenim babama söylemeyecekmiş.
Ben iyiyim, kilo da aldım.
Babam, “Az ye anası kılıklı” diyo ama ben çok yiyorum.

Teyzem beni sana getirecekti,
Ama babam teyzemi kovdu.
“ O benim için öldü.
Onun kocası da, kızı da yok” dedi.
Teyzem ağladı, ben de ağladım.

Babam bana çocuklar hapishaneye gitmez,
gidersen bir daha eve dönemezsin orda kalırsın.” diyor.
Orda çocuk var mı anne?
Her gece dua ediyorum,
hapishane kapansın diye.

Gül annem, bir resmini yollar mısın?
Yüzünü unuttum.
Evdeki bütün resimleri, babam sobada yaktı.
Ama kırmızı terliğini ben giyiyorum.
Babam bir tek ona kızmıyor.
Bazen ayağımdan çıkıyor.

Zaten seni bir daha göremeyecekmişim.
Babam herkese “Onun annesi öldü” diyor.
Sen öldün mü anne?
Sen resmini öğretmenime yolla,
Ben sana okulda yaparım.

Bu hafta yerli malı haftasını kutladık,
Çok iyi oldu. İncirle ceviz yedik.
En çok ben yedim.
Herkesin annesi kek ve poaça yaptı,
Babam bana simit aldı.
Ben ağladım.
Babam ağlayınca çok kızıyor.
Sessiz ağla diyor.
Sessiz ağlanmıyor ki….
Çabuk gel emi anne,
Öğretmenler odasında görüşürüz.

Seni çok seviyorum.
Öperim,
Sen hep gül emi anne,
Gül annem.

Serhat NALBANTOĞLU

Annem benim gizli sığınağım..o giderse bu hayatta yapayalnız kalıcam(

Annem benim canimdan öte,dostum,sirdasim,herseyim...
Beni benden cok düsünen,basarilarima benden cok sevinen,acilarima benden cok üzülen annem sana olan sevgimi anlatacak kelime bulamiyorum o iyiki benim annem

Kendinden önce iki evladını duşunen gecesini gunduzune katıp durmadan bizi okutmak için en iyi şartlarda yaşatmak için çalışan sonra okutup evlendirip barklandırıp emekli olduğu halde hala para kazanıp bişiler yapmaya çalışan en tatminkar en vefakar annem benim surprizler yapıp hediyeler alıp beni hep sevindirir şu an evliyim ve her gun ben onu aramadan önce o beni arar nasılsın annem die sorar yolunda gitmeyen bişiler olduğunu sesimden hemen anlar bi'tane annem benim canımdan öte huzur kaynağım

Hayatım boyunca benden uzak durmasını istediğim tek insan.
Hayatında gelişen bütün olumsuzluklardan beni sorumlu tutardı ve benim hayatıma sürekli müdahele etme isteği ile beni irrite ederdi. Şimdi aynı şeyi eşime ve ailesine yapıyor.
Ayrıca o kadar usta bir oyuncu ki kimse bana sarf ettiği sözleri duyduğu halde evet o yapmıştır diyemiyor çünkü ayılıp bayılıyor ağlıyor komşular evlerine gidince de aynı lafları söylemeye devam ediyor. Ailemin diğer üyeleri kendisinden yakayı sıyırdı ama ben eşimin anne babası çok yaşlı oldukları için bir yere kıpırdayamıyoruz ve aynı şehirde yaşıyoruz malesef.
İnsan ailesini asla seçemez.

3 kardeşiz, ailenin en büyük çocuğuyum. Annemle iletişimiz hiç iyi olmadı, çok sinirli, kendi doğrularını uygulatmaya çalışan, kinci bir annem var. Küçükken pek anlamadım, düşkündü, üzerimize titrerdi. Kız kardeşim ve erkek kardeşim bana göre daha uyanık ve isteklerini yaptırırdı. Daha baskın karakterler ikisi de. Annemle aramızdaki iletişim, ben üniversiteye kazanıh, uzak bir şehire gidince, zamanla koptu, Sonra memurluk sınavını kazanarak, başka bir şehire atandım. Sadece izinlerde gidebiliyordum ailemin yanına. Evde babamın da çok sözü geçmiyordu, büyürükçe daha iyi anladım bunu. Annem istediklerini yaptırmaya çalışıyordu, yapılmadığında sinir krizi geçiriyordu, bağırıyordu, bayılmış gibi yere yatıyordu, bayıldı zannediyorduk, sonra kendine geliyordu. Evlenmeden birkaç yıl önce sürekli tartışıyorduk, bana evlen artık, yaşın geldi, diye baskı yapıyordu. Sonra biriyle tanıştırıldım, tanıştırılmadan önce anneme dedim ki anne ben bu kişiyle tanışmak istemiyorum, çünkü annesiyle yaşıyor, falan filan, o günü hiç unutmam, sinir krizine girdi, benide krize soktu, sen ne zaman evleneceğin, yeter artık diyerek, bağırıp çağırdık birbirimize, sonra tanıştık, farklı şehirlerdeydek, telefonla çok konuştuk, sonra nişanlandık, nişanlandıktan bir süre sonra aileler arasında düğün masraflarıyla ilgili sıkıntılar çıktı. Annem istemedi, annesinden şuan ki kaynanamdan ve eşimden nefret etti, artık bağlanmıştım ben, evlendik, sonra annem beni öyle bir evlatlıktan attı ki 9 yıl oldu, hala beni istemiyor, beni görmek bile onu çileden çıkartıyor. 8 yaşında oğlum var, annennesini tanımıyor. Evliliğimde çok sıkıntılar yaşadım, Allah'ın yardımıyla tendi başıma atlatmaya çalıştım, sabrettim... Kardeşlerimle de görüşmüyoruz, Annemin yanına kısa bir süre önce tetrar gittim, ellerini öptürmüyor bile, birkaç gün evde kaldım, çocuğumu götürmedim, bağırırsak psikolojisi etkilenmesin diye, onu bile başıma kaktı, kaynanangil görmedi biliyorum ben dedi, beni, babamı hiç dinlemez, konuşturmaz bile, bağırır, en son bana şunları söyledi, "Senin gibi evlarım olmaz olsun, sen benim evladım değilsin, çocuklarım( öz kardeşlerim) senin yüzünden şöyle oldu, böyle oldu" vbb,, bana düşman gözüyle bakıyorum, halbu ki kardeşlerime yaptığım hiçbirşey yok, kendi çabalarımla okudum, memur oldum, babamba konuşuyoruz, ama babam etkisiz eleman, güce yetmiyor, şuan zamana bıraktım, bekliyorum annemi...

esther .!.:

anne... melek... şefkat kaynağı... sevgi deposu... sıcacık bir kucak... merhametli eller...kendi annesinin böyle olduğunu düşünen var mı?

şu an düşünüyorum.. çocukluğuma dair annemle ilgili tek güzel bir olay gelmiyor aklıma. ama olumsuz şey çok... annem kardeşlerim ve bana çok güzel baktı. tertemiz giydirdi, çeşit çeşit yedirdi hakkı büyük üzerimizde... bunun yanı sıra beni bütün hayatım boyunca eleştirdi. hep en iyiyi en güzeli yapayım diye. ben sığınacak bir kucak aradım o benim günlüğümü okuyup duygularımı yuzume vurdu. şımarmayayım diye övmedi çok fazla.. çok sarılıp öpmedi oyle... babamı cok seviyorum her ne kadar bana o yıllarca elde etmek için ağladığım oyuncak bebeği almasa da.. şimdi eşim aldı bana o bebeği.. pek bir değeri yok artık... çocukkendi o... dayımın kızında vardı. oynatmazdı ama annesi alır dolabın ustune kaldırırdı eskımesın dıye... aylarca yıllarca ağladım... hala da ağlatır benı. keşke alıverseydi...
benim canım babam derdi ki sen de anne olunca anneni anlarsın...

ben bebek oldum, çocuk oldum, genç kız oldum, iş güç sahibi oldum, evlendim, hatta "anne" oldum... ama ben annemi hiçbir zaman anlayamadım...

bebeğimi dünyaya getirdim, normal doğum yapmadım diye beni eleştirdi. beni günlerce ağlattı hamileyken ve lohusayken... güzel yemekler yapıyordu, evim temizdi ama yeyip yeyip kan kusuyordum... annem benim için herşeyin en güzelini istedi ama... daha kötü şeyler soylemeyeceğim. bana annenizi anlatın. anne ne demek anlatın bana...

ben bebek oldum, çocuk oldum, genç kız oldum, iş güç sahibi oldum, evlendim, hatta "anne" oldum... ama ben annemi hiçbir zaman anlayamadım...

yine de hakkını helal etmesini steyeceğim hep...

Genişletmek için tıkla...

yemin ederim kafamda bu sorunla dolaşırken acaba ben annemi anlatmsam beni anlarlarlar mı yoksa bu forumdakilerin bana ilk zamanlarda yaptıkları gibi çemkirip fake olmakla mı suçlarlar diye düşündüm... annemi merak mı ediyorsun ? şu bağlantıya bir bak... bu devedeki pire kısım.... bence annelik sadece yedirip giydirmek değil .... başka bir şey o...Bence benim kendi annem için düşüncem, bizim dedikoducu komşularla büyüyüp çevreye göre kendine çeki düzen vermiş analarımız hayatlarının ortasına ütü ve temiziliği koyuduğu için oluyor bunlar ... daha yazamıyorum sinirlerim bozuluyor ....

ama hadi gaz oldum yazayım. hayatım boyunca çok çalıştım çok parasızlık gördüm ama en iyi okullara kapak attım bir şekilde hagi okulu okuduğumu bilmez ne iş yaptığımı masterımı nerede yaptığımı bilmez. avrupaya nasıl gittiğimi nasıl burs kazandığımı neden döndüğümü bilmez sormaz umrunda değildir.. aldığım hediyelerin istisnasız hiç birini kullanmaz. yaptığım sürprizleri bana yedirir. düğünümde bile suratı bir karıştı... ne diyeyim severim de annem işte ... kıyamıyorum da ama bazen bana hayatı zindan eder. kendisiyle mesafeliyiz seviyeli bir birliktelik yaşıyoruz artık.

http://www.kadinlarkulubu.com/forum/index.php?threads/kizini-sevemyen-anne.831666/