Ya ben yeni evlendiğimde evim olduğu halde beraber yer içerdik sürekli sorunlar olurdu tabi bende cahillikle herşeyi eşime anlatırdım sonra çocuk doğdu doğduğu ilk günden itibaren bana cektirmedikleride kalmadı ailemi benim evimden mi kovmadılar kaynanamdan laf ve tokat mi yemedim artik aklina ne gelirse esimide dolduruyorlardi hepsi bir olup artik onunda psikolojisi bozulmuştu hepsi bir olmus beni kotuluyor ben tek başımayım ne desem inanmıyor eşimde çok çektirdi sonra dediler karın bakamıyor çocuğa çocuğun karnı doymuyor ,çocuğumu benden kaçırıp eltime emzirtiyorlardi o derece en son gidecem dedim çocuğumu alıp çocuğu benden kaçırdılar benide eve kilitlediler ben kaçtım tabi bi şekilde cocuguda polislerle filan aldık 2 3 ay ayrı kaldık sonra yine barıştık mecbur herkes dedi çocuk var barışın filan o şekilde barıştık yani daha bisuru şey oldu ama cook uzun önce hep yaptıklarını anlatırdım böyleler şöyleler diye ama baktim olmuyor ters taktik yaptım birazda iki yüzlü oynadım ailen iyi ablan iyi diyip geçtim kendisi bise dediğinde bile ailen senin onlar öyle konuşma diyorum ben öyle dedikçe kendisinin bana daha çok yakın olduğunu fark ettim onlar ne dese inanmıyor şimdi bana yansıtmıyor bile ama alttan bi laf ediyorum bugün şunu dediler acaba niye diye hemen inanıyor bana çünkü onlar hakkında kötü düşündüğümü sanmıyor anlatabilmisimdir umarım uzun oldu ama hakkını helal et