merhaba iki yıldır geçmeyen sürekli bagırsak ve karın guruldaması sıkıntım var bisürü doktora gittim endoskopi kolonoskobi oldum vs hiçbişey işe yaramadı geçmiyor günün uyanık oldugum zamanları %80 ses var hareketlilik var. işimi bıraktım bu yüzden ve uzun zamandır eve kapadım kendimi kimseyle görüşmüyorum evine bile gitmiyorum sessiz ortam olucak sesler duyulcak diye çok zor anlatamam size bununla yaşamak.benim gibi olan ve düzelen var mı
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki.. Bu sorun insanın başta sosyal yaşantısı olmak üzere tüm hayatını etkiliyor maalesef.
Öncelikle geçmiş olsun diyor, kendi hikayemden ve çıkardığım derslerden bahsetmek istiyorum, belki faydalı olur:
Lise son sınıfta başlamıştı benim sorunum.
Okula kahvaltı yapmadan gidiyordum bu sebeple önce midemin guruldamasının açlıktan kaynaklı olabileceğini düşünüp midemi boş bırakmamaya devamlı bir şeyler yemeye gayret ediyordum ancak yemek yerken bile sesler geliyordu :) Sonra reflümden kaynaklanabileceğini düşündüm. Birkaç ay sonra ise sesler bağırsaklarıma doğru kaydı ve bundan sonra konumu hep bağırsaklar olarak da kaldı.
Lisede üç saat aralıksız süren deneme sınavlarımız oluyordu, tüm o sessizliğin içinde karnımdan gelen sesler sınıfın her köşesinden duyuluyordu. Bu durumda daha da stres oluyordum ve seslerin şiddeti daha çok artıyordu. Utandığım için birçok defa sınavı yarım bırakıp çıkmıştım.
Geçmişe tavsiye: Sınıf arkadaşlarıma rahatsızlığımı dile getirirdim. Beni anlayacakları için de artık bunu dert edinip üzülmez, utanmazdım.
Farkındalık: Stres + paketli gıda, hamur işi sesleri tetikliyor. Okula kahvaltısız gidip hazır poğaça yemeye o dönem başlamıştım.
Liseden üniversiteye geçtiğim yaz çok rahatlamıştım, karnımdan gelen sesler de çok azalmıştı. Ancak bu rahatlık yurda yerleşene kadar sürdü :)
Üniversitede her şey çok güzeldi, ancak oda arkadaşımla sorun yaşıyordum. Arkadaşım beni rahatsız eden davranışlar yapıyordu, ben ise içime atıyordum her seferinde. Bir sene boyunca şiddeti artarak devam eden bu olay, karnımdan gelen sesleri de şiddeti artarak çoğalttı. Ayrıca her yerimde sivilceler de çıkmaya başlamıştı.
Sesler öyle bir boyuttaydı ki kütüphaneye gidemiyordum. Gittiğimde daha sandalyeye oturmadan sesler tüm ihtişamıyla senfoniye başlıyordu. Derslere girdiğimde de aynı şekilde zorlanıyordum.
İlerleyen zamanlarda sadece stres zamanında değil, rahatça otururken hatta uyurken bile sesler gelir oldu.
Birinci sınıfın sonunda artık endoskopi ve kolonoskopi yaptırdım. Huzursuz bağırsak sendromundan, irretibl bağrısak sendorumdan, çölyaktan, crohn hastalığından, gıda alerjilerinden ve intoleraslarından... kısaca aklınıza gelebilecek her şeyden şüphelenip doktora sordum ve sonuç bağırsaklarımda hiçbir sorun olmadığıydı :) Doktor stresten olabileceğini söylemişti.
Bense inatla çok mutlu ve rahat olduğumu, stresimin olmadığını söylüyordum o dönemde.
Şimdi dönüp baktığımda benim için çok zor durumlarda olduğumu görüyorum. Ancak o dönem fark edememişim bile. Siz de şu an evde olduğunuzu ve bir sorun olmadığını söylüyorsunuz. Fakat zihniniz, bilinçaltınız siz fark etmeden stres altında olabilir. Bir psikologa gitmenizi tavsiye ederim. Önceki gittiğiniz doktorun işe yaramaması yenisinin fayda etmeyeceği anlamına gelmez.
Geçmişe tavsiye: Oda arkadaşıma karşı hakkımı savunurdum, tartışırdım ama
içime atmazdım.
Farkındalık: Süt ve süt ürünleri, kayısı gibi lifli gıdalar, soğuk içecekler, gaz yapan gıdalar(karnabahar gibi), paketli gıdalar, başta ekmek ve hazır poğaçalar olmak üzere hamur işleri, sesleri artırıyor. Ben anksiyete için psikolojik destek almıştım, hiç ilaç kullanmadım sadece konuşma terapisiydi. Ancak karnımdan gelen seslere bile fayda sağladı. Artık olayları kafama takmadan, kendimi üzmeden çözdüğüm için daha rahatım. Bu rahatlık bedenime de yansıdı. Sesler bitmedi ancak hem azaldı hem de artık beni rahatsız etmiyor.
Örneğin yakın zamanda hiç bilmediğim bir şehirde staja başladım, yurda yerleştim. Akşamında sesler gelmeye başladı, yeni oda arkadaşıma açıklama yaptım, stresli olduğumda olduğunu söyledim. Ve bitti
Bir daha herhangi bir ses olduğunda “benim senfoni yine başladı” deyip gülüp geçiyorum :)
Yeni çözüm arayışlarından bahsedersek de
GAPS diyeti ilgimi çekti. Bir İngiliz nörolog tarafından bulunmuş. Bağırsak mikrobiyatasını düzeltmenin diğer sorunlara çözüm olabileceğini söylüyor. Eve döndüğümde deneyeceğim.
Sonuca gelecek olursak, eğer fizyolojik bir sıkıntınız yoksa sorun psikolojik olabilir. Onunla baş etme ve onunla yaşama yollarını öğrenmemiz gerekiyor.
