Bağırmadan annelik mümkün mü? Nasıl?

Aynen ya,iki gün öncede banyoya girmiş,küvetin önündeki basamağı çekmiş lavabonun önüne,sabunu almış suyu açmış göya el yıkıyorken yakaladım eli dışında heryeri yıkamış sagolsun.
Canı sağolsun deyip geçiyorum artık napayım,ne bana faydası var ne kızıma yararı olur bağırmanın.
Yan odaya geçip agladığımı bilirim. Ama ona yansıtmamaya çalışıyorum.
Konu sahibinin iki çocuğu var,ikiside küçük Rabbim sabırlar ,kolaylıklar versin inşallah.
 
evet iki cocuk daha baska canim...heleki biri digerini fiziksel olarak eziyorsa...iki kardes olunca dahada dikkat cekmeye calisiyorlar cunku..ne diyelim Rabbim bizlere kolayliklar versin...
 
annem de sizin gibi diyor :)
ama eskiden mecburen sesiniz çıkmıyordu diyorum. koca döver, kaynana döver, sonra da ana gelir çocukları döver. çünkü eskiden dayak da normaldi herkes için. eskiden babamız ilgilenmezdi ,tüm yük annemdeydi ama yediğimiz dayaklar, o dayakların yaşattığı manevi acılar hala aklımda.
eski kadınların çoğu çabuk çökmüş, çaresi olmadığı için mecburen bu yaşam tarzını kabullenmiş. eski kadınları dinliyorum da mutlu oldukları anlar çok az. istemedikleri adamlarla istemedikleri evlilikler, bir sürü çocuk, iş güç, koca, kv kp derken kendilerini unutmuşlar.

,
tek çocukken ne rahatmışım diyorum. kızım daha sakindi, kendi başına oynardı, yapma kızım deyince inatlaşmazdı, şimdi çığlıklar, kardeşine cisim fırlatmalar, tekmelemeler neler neler. küçük zaten kendini savunamıyor. o da bazen ablasını tırmalıyor, saçını çekiyor savunma iç güdüsüyle.
ikisi de emiyor, büyük bezi bırakmayı, konuşmayı reddediyor, bir de üstüne eşimle annem eleştirince haliyle sinirleniyorum.

evet iki cocuk daha baska canim...heleki biri digerini fiziksel olarak eziyorsa...iki kardes olunca dahada dikkat cekmeye calisiyorlar cunku..ne diyelim Rabbim bizlere kolayliklar versin...
amin canım.
 
işte bende çocuk yapıp bunları yaşamaktan korkuyorum Allah yardımcınız olsun
 
Ikisinide nasıl emzirebiliyorsunuz maşallah size,muhtemelen büyük kızınızı kötü hissetmesin diye kesmiyorsunuz sütten ama 28aylık olmuş artık yavaş yavaş başlasaniz mı acaba? O süreçte zor Allah kolaylık versin. Çok ama ćok haklısınız eminim yıpranıyorsunuz ama inanın o vicdan azabını çekmektense sakin kalabilmeye çalışmak daha az zarar verir size.
Büyük kızınızla konuşarak sen ablasın,sen kocaman oldun,kardeşinin bezini getirirmisin beraber temizleyelim altını vb telkinlerde bulunmak işe yararmı acaba? Hani daha fazla sahiplenebilir belki,daha farklı bir gözle bakabilir kardeşine diye düşündüm ama tabi belkide uyguluyorsunuz bunu zaten bilemedim.
Allah kolaylık versin
 
büyük kızım 1 yaşına girince kendi bıraktı memeyi. hamilelikte karnım büyüdükçe, kardeş geliyor dedikçe yeniden emmek istedi. ki sütüm kesilmişti bile. renksiz bir sıvı akıyordu sadece. o neydi bilmiyorum. kelimelerimizi taklit ederdi, onu bıraktı.
bazen kardeşi için bir şeyler talep ediyorum ama genelde reddediyor, iyi günündeyse kardeşiyle paylaşım içinde ama bazen bakıyorum elindekileri zorla alıyor, kulağının dibinde çığlık atıyor, küçük de çığlıklarla karşılık veriyor. sonra beraber bağıra çağıra ağlıyorlar. biri memede, biri ayakta uyuyor.
bazen birini babaya veriyorum, ikisi de ağlayarak bana geliyor.
bildiğim kadarını yapıyorum ama işe yaramıyor.
demek ki çocuk da olsa insanlarla uğraşmak gerçekten yıpratıyor sinirleri.
buna da şükür ne diyeyim. onlar sağlıklı mutlu olsun yeter ki.
 
Valla daha geçen hafta gorumcemi 1.5 yaşındaki cocugunun kafasını sıkarken gördüm sinirden. Çocuk durmuyor diye.Ustelik bunu yapan insan yine 9 aylik hamile. Böyle örnekler cok
 
Valla daha geçen hafta gorumcemi 1.5 yaşındaki cocugunun kafasını sıkarken gördüm sinirden. Çocuk durmuyor diye.Ustelik bunu yapan insan yine 9 aylik hamile. Böyle örnekler cok
yok ben sadece bağırıyorum, şükür o kadar çıldırmadım.
bağırmayı da bırakırsam daha iyi bir anne olacağım inşallah.
 
ikinci çocuk deyip soranlar bunları okusun madem zor durumdasın neden 2. çocuk
ikisi de 8 yıllık evlilik sonrası sürpriz oldu.
ben de bu kadar sık beklemiyordum.
8 yıldan sonra oldu ama iyi ki varlar.
zorluğu çok fazla ama her şeye değerler.
 
aralarinda 3 yas olmasi da cok birsey farketmez bence.Kardesimle 2,5 yas aramiz var surekli kavga edip itisiyorduk ve ben buyuk oldugum icin istisnasiz her zaman ben sucluydum.Azari ben isitiyordum,buyuk oldugum icin bana kiziyordu annem ve babam.15 yasima gelene kadar bu durum surdu o anlarda aile cok buyuk ofke duyuyordum ,kardesimi benden daha cok sevdiklerini dusunuyordum.Cocuklar ayrimciligi hissetmemeli,annenizden yardim almamaya calisin.Kucuk kardesini itiyor diye bagirmayin sakin olup yaptigin yanlis oldugunu soyleyin.1-2 yil sonra kavga edip birbirlerine vurmaya baslayacaklar siz kavgaya dahil olunca dahada kotu olacak.Cocuklari ayri odalarda sakinlestirip esit ceza vermelisiniz.
 
onları beklediğin yıllardaki özlemini sık sık anımsa canım.
doğru hareket etmek zorunda değiller,bilmiyorlar.
kıskanması normal.
merak etme küçük o şartlarda daha güçlü oluyor.
zarar verecek boyutta olmadıktan sonra sakince illgisini başka şeye çek.
pekiştirdikçe daha fazla yapar.
ben ikinci çocuğum doğmadan kahraman abla hikayesi anlatırdım kızıma.
senin büyük anlar.
hep kardeşini kurtaran,yardım eden abla hikayesi dinlemeli.
küçüğün eline de ablasının ilgisini çekmeyecek oyuncaklar ver.
bazı şeylerle uzun süre meşgul olabiliyorlar.
büyüğe kendine ait olduğunu söyleyeceğin bir köşe hazırla.küçüğün çıkıp rahatsız edemeyeceği.
burası güzel kızımın evi vs. gibi ballandırarak göster.
sonra küçükle ona oturmaya gidin.ya da küçük uyurken beraber oynayın.
göğsüne yatırıp sakinleşeceği bir şarkı söyleyebilirsin.
senin için birtane,değerli,tatlı vs. olduğunu dile getirebilirsin.
biricikliğini vurgulanmasını bekler çocuklar.
evde çocukları meşgul edecek çok oyuncak ve yöntem var.
en kolayına gideni temin edip rahatlamalarını sağlayabilirsin.
 
Çok zor ya. İnan çok üzüldüm. Peki kızını yarım gün kreşe gönderme imkanın olmazmı? Oyun grubu yada sabahtan öğleye kadar gidebileceği,biraz sosyalleşir,arkadaş edinir,seninde yükün hafifler biraz.
 
araştırdım bana yakın olanlar çok pahalı.
kaldım iki arada bir derede yani.
 
bi yandan yas farki ne kadar az o kadar iyi

benim pisman oldugum zamanlar oldu, olmadi degil...keske yas araliklari 1 yas olsaydi filan dedim...hatta hemen hamile kalsaydim filan dedim ...simdi aralarinda 1 yas olurdu ne guzel olurdu belkide...ama tabiiki zorluguda olacakti...ilkinin acemiligi cikmadan digerine hamile kalmak kolay degil..birde zaten tedaviyle oldu ikiside cok sukur.

yas araligi ne kadar kucuk olursa o kadar cabuk alisirlar birbirlerine..mesela 6-7 yasindaki tek cocugun kardesi olursa cok daha zor alisir..cunku muhtemelen bir kac yil sonra bu zamanlari hatirlamayacaklar bile ve birbirlerine adapte olmus olacaklar...halbuki 7 yasindaki cocuk herseyi hatirlar ilerki donemlerdede daha cok psikolojik olarak etkilenir...

kucuk yas araligi ilk iki cocuk icin onemli bence...zorlugunuda unutmamali tabii..
 
ikisi de 8 yıllık evlilik sonrası sürpriz oldu.
ben de bu kadar sık beklemiyordum.
8 yıldan sonra oldu ama iyi ki varlar.
zorluğu çok fazla ama her şeye değerler.
evet evlatlar herşeye değer o konuda birşey demedim ama siz ve çocuklarınızın psikolojisi için çok yanlış bir seçim oda kesin kaza ile olmuştur
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…