Doğum sonrası kaosumdan sonra, şimdi de bir başka kaosumla karşınızdayım. Kv 'min gereksiz dayatmalarıyla, ve yönetme çabasıyla uğraşıyorum. Acaba ben mi yanlış düşünüyorum.. Önerilerinizi almak istiyorum.
Olayı anlatayım,
Bizim yıllardır süregelen bir "ev alma" muhabbetimiz var. Daha doğrusu kv min bize ev alacağını söyleme durumudur aslında. Kv maddi durumu iyi, Allah daha çok versin. Eşimle nişanlandığımız dönemden beri bize bir ev alınacağını, evi olmayan tek oğlunun eşim olduğunu söyler. Şuan da kv min 35 yıllık binasında oturuyoruz. Buradan da kiralar alıyor. Biz kira vermiyoruz ama ev kötü durumda. Depreme dayanıklı değil. Gereksiz büyük ve eski sistem olduğu için ısı yalıtım yok. Kesinlikle ısınmıyor. Bağcılarda oturuyorum. Kvdem de özellikle depremden korktuğu için Kendisi yeni evinde oturuyor 2 senedir. Biz evleneli 2,5 sene oldu, hala lafı geçiyor. Ama ortada hiçbir şey yok. Bu arada benim kv demden hiçbir şekilde ev talebim olmadı. Para onun parası. Zaten Allaha şükür eşimin de işi iyidir parasını kazanır. Orta halli geçinir gideriz. Çok istersek ve dişimizi sıkarsak eşimde bir ev satın alabilir. Eşime de güvenirim yani. Ama ev sahibi olmak heleki şu zamanda hiç kolay değil. Sabretmek gerek. Geçinebilmek gerek en önemlisi. Çünkü ev kredisi bizi hayli zorlayacak.. Bir de bebeğimiz var şimdi.
Neyse, kv sürekli ev lafını geçirince ister istemez bende bir heves oldu. Evlere bakmaya başladım. Kaç odalı, kaç m2, banyosu nasıl.. Kullandığım banyo kutup kadar soğuk ve su bile doğru düzgün ısınmıyor. Kaç kere yaptırdık, bana mısın demedi. Ben çok heveslendim tabi. Halime şükretsem de, yeni bir evin hayalini kurmamı sağladı. Eşimde annesinin ev alma konusunda ciddi olduğunu söylüyordu. Ya da almasa bile oturduğumz dairenin kirasını bize vereceğini bu şekilde başka bir yerde oturabileceğimizi söylüyordu.
Kv mle geçenlerde konuştuk. Zaten lafı döndürüp dolaştırıp bir şekilde eve bağlıyordum. "Depremde geliyormuş" falan.. :) kv hemen cevap tabi, " e kızım ev alacağız da işte şimdi her yer çok pahalı"
"Bağcılar zaten çok pahalı yer anne. Kaldı ki biz eşimle burada oturmak istemiyoruz. Buranın muhitini sevemedik. Yine yakın olsun, bir minibüs mesafesinde de olsa farklı bir semtte oturmak istiyoruz"
Kaynanam ayırdı gözlerini "Bak görümcen burada, ben burada, senin ne işin var başka yerde."
"Neden anne? Oğulların nerede oturuyorlar? Hepsi istediği semtte oturuyorlar sıkça da görüşüyorsunuz. Bizim de yeni bir ev alma durumumuz olacaksa bu buradan olmayacaktı. İkinci bir ev şansımız var, ikinci bir muhit. Neden istediğimiz yerde olmasın? Kaldı ki fizana gitmeyeceğiz ki. Yine şimdi oturduğun yerden yanıma 10 dk minibüsle geliyorsan, o zaman 15 dk 20 dk minibüsle gelirsin. Ya da metronun yanındasın aslında sana her yer yakın da, ben yine uzaga gitmek istemiyorum o kadar."
Yok kv kararlı " Oğluna ev aldıda nereye gönderdi derler, beni kınarlar. Annene yakın olsa hemen gidersin değil mi?" Buraya ayrıca sinir oldum.
"O benim annem. Kim oturuyor orada düşmanım mı? Niye öyle söylüyorsun? Annem, babam, kardeşim. " ki onu da amaç edinmemiştim aslında. Edinsemde ne gibi bir sorun var burada anlamadın. Neyse.. Cevap vermedi buna. Sonra, "Biz hep bir arada oluruz, sonra gidersin havalanırsın gittiğin yerde."
"Anne beni diğer gelininle karıştırma. İnsanın geçinmeye gönlü yoksa zaten nereye giderse gitsin aynıdır o insan. Biz sadece burada oturmak istemiyoruz diyoruz. Ayrıca oğlunu sizden koparacak değilim ya? Yine aynı görüşürüz."
Bu konuşmadan iki gün önce kv "buranın kirasını alında yeni bir eve çıkın" demişti. Bende hevesle "aşkım bak annen ne diyor" demiştim. Bu şimdiki konuşma sonrasında kv "paranız varsa gidin ev alın" dedi. Bende "Anne bizim öyle bir düşüncemiz şuan zaten yoktu. Sen soktun bunu bizim aklımıza. Sen bunı işledin durdun bana ev alıcaz diye. Ben sana anne bana ev al demedm. Şimdi diyorsun ki paranız varsa alın. Olmadığını iyi biliyorsn. Buranın kirasını vererek yardım edeceğini söylemiştin dün dedim.
"Baksana bağcılarda oturmayacakmışsınız."
"Anne bizim göbeğimiz bağcılarla mı kesildi? Çok ayıp ediyorsun. Yani den diyorsun ki bağcılarda oturursanız yardım edicem, kirayı vericem, oturmazsanız vermiyorum diyorsun" dedim. Oda "Ben böyle istiyorum" dedi. Bende çok ayıp ettiniz dedim ve sustum.
Arkadaşlar benim kocam geçindirir yine karısını bebeğini, yapacaksa kocamın eli ekmek tutuyo kocam da yapar. Ama zoruma giden kv min böyle dayatma yaparak, yönetmeye çalışarak, para ondan çıkıyor bize lutfediyor diye bir şeylere mecbur bırakmaya çalışması. Yani kelimenin tam anlamıyla emrivaki yapıyor bana. Ev alma isteği üzerine bu dayatmayı kabul ederim diye düşünüyor. Ama bende bu duruma gelmek zorunda değilim. Bizim de bir ailemiz var artık. Nerede yaşayacağımıza niye biz karar veremiyoruz?
Sonra eşime durumu anlattım. Şok oldu eşim.. Annesi karşılıklı iyilik yapıyor. Ben ağladım. İnanın içime soktuğu heves resmen oturdu içime öyle kaldı. Eşim, şimdi annem yardım etmiyor diye biz ev alamayacak mıyız sanıyorsun? Yine alacağız. Sen bana güvensene. Çalışıyorum ben çok şükür öderiz yavaş yavaş. Hevesin hiç kırılmasın dedi. Ama benim derdim bu değildi ki. Kv min yaptığı şeyi kaldıramadım ben. Bu şekilde de eşimi zora sokmak istemeyeceğim.. Zor olacak çünkü. Ama şuan da buradan feci soğumuş durumdayım. Onun dairesinde oturmaktan..
Ne yapmalıyım.. Çıkalım mı buradan kararımızı verip. Yoksa aynen idare mi etmeliyim..
Bu tip konularda ne olursa olsun hiç siz muhatap olmayın. Eşiniz olsun.
Ben gerçekten insanlardaki iyi niyeti anlayamıyorum. Parasını ben veriyorum bana yakın olacak düşüncesi o kadar genel ki. Bunu duyunca nasıl bu kadar şaşırıyorsunuz ağlıyorsunuz anlayamıyorum cidden.
Arkadaşım destan yazmışsın.
Çıkın kiraya madem geçinebiliriz diyorsanız.
Söz hakkı olamaz böylece kvnin.
Çoğu üye konu çok uzun olunca okumak istemiyor o bakımdan dedim.Destan yazdım arkadaşım. Benim canım sıkılmış, rahatlamaya ihtiyacım var, içimi döküyorum, şimdi ne gerek var lafa şu cümleyle başlamaya.
Maalesef bütün konuları böyle uuppp uzun yazar kendisi heralde ondan mutevellid
Canım o kadar iyi anlıyorum ki aynı durumdayız. 2 yillik evliyim benim kv 50 yıllık binadaki evini verdi oturmamız için. İyi bir semtte ama işte dünya kadar sorunu var. Kendilerine yakın olduğu için mecbur ettiler bu eve. İçini sıfırdan yaptırıp dünyanın masrafı edildi inan yeni ev alsak daha az maliyetli olurdu. Ne otoparkı var ne düzgün su tesisati. Her akşam yorgun argin isten cik, trafikle bogus yetmezmiş gibi arabaya park ara dur. Eşimin bu konularda hiçbir yardımı yok, otopark derdinden nadiren araba kullanıyor. Evin bişeyi arıza cikarsa ustaları hemen getiriyor ama şimdiye kadar hiçbir şey kalıcı düzelmedi. Ben de işime yada aileme yakın yerde ev almak istiyorum. Senin esin ne güzel kendimiz alırız diyormuş benimki yakın zamanda alamam diyor, ev varken kiraya da çıkılmaz diyor. Gelirimiz iyi cok sukur ama esim gezmeyi yemeyi icmeyi sever, Allah icin hicbir sey esirgemez, yazliklari oldugu halde ayrica yurtici yurtdisi sık sık tatile goturur. O yuzden kredi cekip harcamalarimizdan kismaya kesinlikle yanasmiyor. Benim zorumla citlatti işte bina sıkıntılı daha rahat bir yere geçmek istiyoruz filan dedi, kv siz çıkarsanız satarım orayı napcam kirayla ugrasmam dedi, umru degil. Kendisi luks bir sitede oturuyor. Durumu çok iyi. İnsana bu dokunuyor zaten. Ne yapıcaz bilmiyorumDoğum sonrası kaosumdan sonra, şimdi de bir başka kaosumla karşınızdayım. Kv 'min gereksiz dayatmalarıyla, ve yönetme çabasıyla uğraşıyorum. Acaba ben mi yanlış düşünüyorum.. Önerilerinizi almak istiyorum.
Olayı anlatayım,
Bizim yıllardır süregelen bir "ev alma" muhabbetimiz var. Daha doğrusu kv min bize ev alacağını söyleme durumudur aslında. Kv maddi durumu iyi, Allah daha çok versin. Eşimle nişanlandığımız dönemden beri bize bir ev alınacağını, evi olmayan tek oğlunun eşim olduğunu söyler. Şuan da kv min 35 yıllık binasında oturuyoruz. Buradan da kiralar alıyor. Biz kira vermiyoruz ama ev kötü durumda. Depreme dayanıklı değil. Gereksiz büyük ve eski sistem olduğu için ısı yalıtım yok. Kesinlikle ısınmıyor. Bağcılarda oturuyorum. Kvdem de özellikle depremden korktuğu için Kendisi yeni evinde oturuyor 2 senedir. Biz evleneli 2,5 sene oldu, hala lafı geçiyor. Ama ortada hiçbir şey yok. Bu arada benim kv demden hiçbir şekilde ev talebim olmadı. Para onun parası. Zaten Allaha şükür eşimin de işi iyidir parasını kazanır. Orta halli geçinir gideriz. Çok istersek ve dişimizi sıkarsak eşimde bir ev satın alabilir. Eşime de güvenirim yani. Ama ev sahibi olmak heleki şu zamanda hiç kolay değil. Sabretmek gerek. Geçinebilmek gerek en önemlisi. Çünkü ev kredisi bizi hayli zorlayacak.. Bir de bebeğimiz var şimdi.
Neyse, kv sürekli ev lafını geçirince ister istemez bende bir heves oldu. Evlere bakmaya başladım. Kaç odalı, kaç m2, banyosu nasıl.. Kullandığım banyo kutup kadar soğuk ve su bile doğru düzgün ısınmıyor. Kaç kere yaptırdık, bana mısın demedi. Ben çok heveslendim tabi. Halime şükretsem de, yeni bir evin hayalini kurmamı sağladı. Eşimde annesinin ev alma konusunda ciddi olduğunu söylüyordu. Ya da almasa bile oturduğumz dairenin kirasını bize vereceğini bu şekilde başka bir yerde oturabileceğimizi söylüyordu.
Kv mle geçenlerde konuştuk. Zaten lafı döndürüp dolaştırıp bir şekilde eve bağlıyordum. "Depremde geliyormuş" falan.. :) kv hemen cevap tabi, " e kızım ev alacağız da işte şimdi her yer çok pahalı"
"Bağcılar zaten çok pahalı yer anne. Kaldı ki biz eşimle burada oturmak istemiyoruz. Buranın muhitini sevemedik. Yine yakın olsun, bir minibüs mesafesinde de olsa farklı bir semtte oturmak istiyoruz"
Kaynanam ayırdı gözlerini "Bak görümcen burada, ben burada, senin ne işin var başka yerde."
"Neden anne? Oğulların nerede oturuyorlar? Hepsi istediği semtte oturuyorlar sıkça da görüşüyorsunuz. Bizim de yeni bir ev alma durumumuz olacaksa bu buradan olmayacaktı. İkinci bir ev şansımız var, ikinci bir muhit. Neden istediğimiz yerde olmasın? Kaldı ki fizana gitmeyeceğiz ki. Yine şimdi oturduğun yerden yanıma 10 dk minibüsle geliyorsan, o zaman 15 dk 20 dk minibüsle gelirsin. Ya da metronun yanındasın aslında sana her yer yakın da, ben yine uzaga gitmek istemiyorum o kadar."
Yok kv kararlı " Oğluna ev aldıda nereye gönderdi derler, beni kınarlar. Annene yakın olsa hemen gidersin değil mi?" Buraya ayrıca sinir oldum.
"O benim annem. Kim oturuyor orada düşmanım mı? Niye öyle söylüyorsun? Annem, babam, kardeşim. " ki onu da amaç edinmemiştim aslında. Edinsemde ne gibi bir sorun var burada anlamadın. Neyse.. Cevap vermedi buna. Sonra, "Biz hep bir arada oluruz, sonra gidersin havalanırsın gittiğin yerde."
"Anne beni diğer gelininle karıştırma. İnsanın geçinmeye gönlü yoksa zaten nereye giderse gitsin aynıdır o insan. Biz sadece burada oturmak istemiyoruz diyoruz. Ayrıca oğlunu sizden koparacak değilim ya? Yine aynı görüşürüz."
Bu konuşmadan iki gün önce kv "buranın kirasını alında yeni bir eve çıkın" demişti. Bende hevesle "aşkım bak annen ne diyor" demiştim. Bu şimdiki konuşma sonrasında kv "paranız varsa gidin ev alın" dedi. Bende "Anne bizim öyle bir düşüncemiz şuan zaten yoktu. Sen soktun bunu bizim aklımıza. Sen bunı işledin durdun bana ev alıcaz diye. Ben sana anne bana ev al demedm. Şimdi diyorsun ki paranız varsa alın. Olmadığını iyi biliyorsn. Buranın kirasını vererek yardım edeceğini söylemiştin dün dedim.
"Baksana bağcılarda oturmayacakmışsınız."
"Anne bizim göbeğimiz bağcılarla mı kesildi? Çok ayıp ediyorsun. Yani den diyorsun ki bağcılarda oturursanız yardım edicem, kirayı vericem, oturmazsanız vermiyorum diyorsun" dedim. Oda "Ben böyle istiyorum" dedi. Bende çok ayıp ettiniz dedim ve sustum.
Arkadaşlar benim kocam geçindirir yine karısını bebeğini, yapacaksa kocamın eli ekmek tutuyo kocam da yapar. Ama zoruma giden kv min böyle dayatma yaparak, yönetmeye çalışarak, para ondan çıkıyor bize lutfediyor diye bir şeylere mecbur bırakmaya çalışması. Yani kelimenin tam anlamıyla emrivaki yapıyor bana. Ev alma isteği üzerine bu dayatmayı kabul ederim diye düşünüyor. Ama bende bu duruma gelmek zorunda değilim. Bizim de bir ailemiz var artık. Nerede yaşayacağımıza niye biz karar veremiyoruz?
Sonra eşime durumu anlattım. Şok oldu eşim.. Annesi karşılıklı iyilik yapıyor. Ben ağladım. İnanın içime soktuğu heves resmen oturdu içime öyle kaldı. Eşim, şimdi annem yardım etmiyor diye biz ev alamayacak mıyız sanıyorsun? Yine alacağız. Sen bana güvensene. Çalışıyorum ben çok şükür öderiz yavaş yavaş. Hevesin hiç kırılmasın dedi. Ama benim derdim bu değildi ki. Kv min yaptığı şeyi kaldıramadım ben. Bu şekilde de eşimi zora sokmak istemeyeceğim.. Zor olacak çünkü. Ama şuan da buradan feci soğumuş durumdayım. Onun dairesinde oturmaktan..
Ne yapmalıyım.. Çıkalım mı buradan kararımızı verip. Yoksa aynen idare mi etmeliyim..
Evlenirken evi hiç görmediniz mi de kabul ettiniz? Keşke kabul etmeseydiniz. Mecbur arabayı satıp ev kredisine gireceksiniz. Aksi takdirde bu sıkıntıları çekmeye devam. Kayınvalideniz söyleyeceğini söylemiş.Canım o kadar iyi anlıyorum ki aynı durumdayız. 2 yillik evliyim benim kv 50 yıllık binadaki evini verdi oturmamız için. İyi bir semtte ama işte dünya kadar sorunu var. Kendilerine yakın olduğu için mecbur ettiler bu eve. İçini sıfırdan yaptırıp dünyanın masrafı edildi inan yeni ev alsak daha az maliyetli olurdu. Ne otoparkı var ne düzgün su tesisati. Her akşam yorgun argin isten cik, trafikle bogus yetmezmiş gibi arabaya park ara dur. Eşimin bu konularda hiçbir yardımı yok, otopark derdinden nadiren araba kullanıyor. Evin bişeyi arıza cikarsa ustaları hemen getiriyor ama şimdiye kadar hiçbir şey kalıcı düzelmedi. Ben de işime yada aileme yakın yerde ev almak istiyorum. Senin esin ne güzel kendimiz alırız diyormuş benimki yakın zamanda alamam diyor, ev varken kiraya da çıkılmaz diyor. Gelirimiz iyi cok sukur ama esim gezmeyi yemeyi icmeyi sever, Allah icin hicbir sey esirgemez, yazliklari oldugu halde ayrica yurtici yurtdisi sık sık tatile goturur. O yuzden kredi cekip harcamalarimizdan kismaya kesinlikle yanasmiyor. Benim zorumla citlatti işte bina sıkıntılı daha rahat bir yere geçmek istiyoruz filan dedi, kv siz çıkarsanız satarım orayı napcam kirayla ugrasmam dedi, umru degil. Kendisi luks bir sitede oturuyor. Durumu çok iyi. İnsana bu dokunuyor zaten. Ne yapıcaz bilmiyorumbana da fikir verin kızlar
Evi gördüm tabi canım fikrimi de o zaman söyledim hatta çok tartıştık. İkimiz de sessiz sakin uyumlu insanlarızdır tek derdimiz evdi. Eşim bir süre dişimizi sıkmamizi sonra çaresine bakacağını söyleyip ikna etti beni. Ama 2 yıldır hiçbir çabası yok. Ben kv ye asla bu konuyu açmadim seviyeliyimdir hiçbir saygısızlığım olmadı. Sözde sever beni. Eşim de biricik oğlu, başka kimsesi yok. Ama annesine kötü şartlarda oturuyoruz diyemiyor. O da hiç rahat misiniz memnun musunuz demiyor. Çok iyi ev verdim size, değeri şu kadar bilmem kaç TL diye lafını ediyor bazenEvlenirken evi hiç görmediniz mi de kabul ettiniz? Keşke kabul etmeseydiniz. Mecbur arabayı satıp ev kredisine gireceksiniz. Aksi takdirde bu sıkıntıları çekmeye devam. Kayınvalideniz söyleyeceğini söylemiş.
Eşinizin evlenmeden önceki vaadini yerine getirmemesi ayıp olmuş. Demek ki onun keyfi yerinde. Sizin biraz kemer sıkmayı göze alıp eşinize hadi taşınalım demeniz lazım. Anladığım kadarıyla harcamayı seven bir yapısı var. Kendiliğinden taşınalım demezEvi gördüm tabi canım fikrimi de o zaman söyledim hatta çok tartıştık. İkimiz de sessiz sakin uyumlu insanlarızdır tek derdimiz evdi. Eşim bir süre dişimizi sıkmamizi sonra çaresine bakacağını söyleyip ikna etti beni. Ama 2 yıldır hiçbir çabası yok. Ben kv ye asla bu konuyu açmadim seviyeliyimdir hiçbir saygısızlığım olmadı. Sözde sever beni. Eşim de biricik oğlu, başka kimsesi yok. Ama annesine kötü şartlarda oturuyoruz diyemiyor. O da hiç rahat misiniz memnun musunuz demiyor. Çok iyi ev verdim size, değeri şu kadar bilmem kaç TL diye lafını ediyor bazen