Hastaneye agrıları artınca babam götürdü birlikte gittiler. Tabi gidince anlasıldı bi terslik oldugu ilk iki gün tahlillerle geçti, o da okula gidiyodu o zaman liseye son sınıftı zaten dersten çıkınca da dersaneye. 2 gün sonra kanser tehşisi kesinleşti. Babamı evde aglarken görünce ögrendim ben de. Yengem nolcak ezgi nolcak dedim. Ezgi hastaneye gelsin istemiyo amcan dedi, sen sakın bi sey söyleme yengen konuscak onla. Yengem de eski kalp hastalıgını bahane etmis hep o zaman da stend takılmıstı 1 hafta hastanede kalmıstı amcam, yine onun gibi oldu demis, doktorlar kalabalık istemiyolar zaten beni bile günde 1 kere alıyolar yanına falan. Amcanlar da yanımda sen merak etme alcaz babanı gelcez eve diyip durmus. Ne zaman gitmek istese zaten 2 güne eve çıkcak, iste bi tahlil daha varmış yapsınlar geçecek diye oyalamış. Annem çok kızmıstı o zaman böyle olmaz alıştırman lazım diye ben de ordan biliyorum. Kız şok olmuştu zaten vefat ettiginde inanamamıştı yani.
Bi de kanseri duydu cenaze zamanı. Ilk olay o zaman çıktı. O zaman da zaten ilk günler biz de bilmiyoduk, sonradan ortaya çıktı vefat etmeden hemen önce ögrendik falan dedi. Yalan üstüne yalan dogdu yani.