babamla tartışmaktan yoruldum artık, psikolojim hiç iyi değil lütfen bir fikir verin??

son yaz yagmurlari

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
29 Eylül 2024
6
-21
26
merhaba. 26 yaşında kadın bireyim. 12 yaşından bu yana bilim insanı olmak istiyorum. ilköğretim+lisede ortalama bir öğrenciydim ama üniversitede çok çalıştım iyi bir ortalamayla okuldan mezun oldup mühendis ünvanı aldım. kyk yurdu sonradam çıktığı için ilk yıl özel yurtta kaldım sonra apartta kaldım ki o zamanlarda her şey ucuzdu. ailem kyk kredisi çektirmedi, kendileri para gönderdi. mezun olduktan sonra yüksek lisans yapıcam dedim ama ingilizce temelim vs yoktu babam kursa gönderdi 6 ay boyunca gittim ama kurs da çok iyi değildi. yds ve yökdilde çok yüksek alamadım. babam çok kızdı, bir süre benimle konuşmadı. ales'e çalıştım ortalama bir puan aldım, kendi üniversitemdeki hocalardan biriyle anlaştım ve beni yüksek lisans öğrencisi olarak aldı. o zamana kadar laptopum bile yoktu. tekrar üni. okuduğum şehre döndüm ve ev tuttum, bilgisayar aldık. yaklaşık 2 yıl önce babam 15 bin masraf etti sadece bu ikisine ama ben üniye döndüktn sonra alkol alıp anneme kusmuş bütün öfkesini, bana para harcattırdı vs diye. neyse ben orada okuyorum, bu sırada iş arıyorum, bulamadım, yine kredi çektirmedi kendim göndericem paranı dedi, verdiği her kuruşu laf etti, çok harcıyorsun dedi o sırada annem işe girdi, bana para yollamaya başladı. bende deli gibi yine ders çalışmaya başladım. sonrasında yemekhanede yarı zamanlı işe girdim, hem okula gittim hem üni yemekhanesine o sırada da yemekhaneden çok az para alıyorum, yetmiyor, yine ondan para istediğimde laf etti. şu an okulum uzadı, yaşadığım şehre döndüm, tezimi uzaktan yazacağım, işe gir çalış kendi paranı kazan diyor, çok iş aradım, görüşmeye gittim ama asla olumlu sonuçlanmadı. bugün yine aynı kavga oldu, işe gir çalış, kimseden para isteme ve verdiği her kuruşu yine laf ediyor, hakaret ediyor, küfür ediyor ben zaten psikolojik olarak iyi değilim, okb hastasıyım ve ilaç kullanıyorum. bana psikolojik baskı uyguladığını düşünüyorum. bu sıralar biraz boştayım, tekrar iş aramaya başladım, tezimi yazarken işte çalışmak zor olur biliyorum. tez ayrı bir kafa yorgunluğu istiyor, doktora yapmak istiyorum ama para lazım kısaca her şey paraya bakıyor. babam bana karşı nadiren sevgi göstermiştir, kendine yaklaştırtmaz, öptürtmez, sarılmamı istemez, kendi sevgiden eksik büyüdüğü için bizi de sevgiden mahrum kıldı. bütün bunlara karşılık ben ne yapabilirim lütfen yardımcı olun, hiç iyi değilim, hassas bir yapım var ve çok etkileniyorum. küfür ve hakaretten nefret ediyorum artık.
 
Adınıza üzüldüm, babanızın tutumu kırıcı tabi ki ama 26 yaşına gelmiş bir insanın ailesinin eline bakması normal değil bence. Üniversitede ev tutmuşlar, özel yurda vermişler, kurslara göndermişler, lisansta yardımcı olmuşlar. Çoğu insan sizin kadar şanslı değil. Şimdi de doktora diyorsunuz. 30 yaşınıza kadar ailenizin sizi geçindirmesini bekleyemezsiniz. Kusura bakmayın ama sizin yaptığınız biraz şımarıklık gibi geldi. El kadar liseliler, üniversiteliler nasıl dersleriyle uğraşırken part time iş bulup çalışabiliyorsa siz de 26 yaşında koca bir kadın olarak bunu yapabilirsiniz.
 
Babanızın amacı ne anlayamadım. Hem çocuk okutmak istiyor hem de hiç faydası yok. Sizin şimdi işe değil sakin bir kafayla maddi konuları duşünmeden derslerinize odaklanmanız lazım. Ayrıca sizin gibi başarılı öğrencilerin iyi burslara ihtiyacı var.
 
Bir yandan çalışıp bir yandan yüksek lisans tezinizi yazabilirsiniz. Doktora olsa zorlanabilirsiniz ama yüksek lisansta çalışmak sorun olmayacaktır.
Bu zamanda farklı bir şehirde çocuk okutmak çok zor olmalı. Babanız da artık maddi sıkıntı çekmekten yorulmuş olabilir. Onu da anlamaya çalışın. Kendi kariyeriniz için de bir yandan çalışmanız olumlu olacaktir.
 
Baban başından beri normal bir insan değilmiş, savunulacak yanı yok. Lisans için de yüksek için de kyk kredisine izin vermeyip, gönderdiği her kuruşa laf etmesi saçmalık.
Ama sen de kendine mantıksız bir hayat planı çizmiş gibi görünüyorsun. Böyle ailelerde yapılacak en mantıklı şey, sana en hızlı şekilde ekonomik özgürlük sağlayacak eğitimi alıp kendi yolunu çizmektir.

İyi ortalamayla mühendis ünvanı almak, kulağa hoş geliyor olabilir ama hangi mühendislik ve hangi okul olduğuna göre değişir bence. Öğrencilik hayatın boyunca pek parlak değilmişsin gibi anladım ben. 6 ay boyunca ingilizce çalışıp iyi puan alamadıysan, çalışmana rağmen ales de iyi geçmediyse, akademik kariyere o kadar da uygun olmayabilirsin. 26 yaşındasın, yüksek lisans uzamış, doktora yapmak istiyorsun, bu demek oluyor ki 35 yaşına gelene kadar babanın sana maddi destek vermesini bekliyorsun ki doktora yapsan bile sana ceo'luk teklif etmeyecekler. Bu beklentin en fedakar, çocuğuna çok düşkün aileler için bile fazla. Ayrıca pek umut vadediyor gibi görünmüyorsun ve ülkenin durumu malum, üzgünüm. Bence hızlıca kendine iyi bir iş bul, gerekirse yükseği uzat veya dondur, önceliği psikolojik sağlığına ver, terapilerini, ilaçlarını aksatma, paranı kazan, düzenini kur, hala çok istiyorsan 30 yaşından sonra da akademik kariyer yapılır. Babamdan sevgi görmedim, çok hassasım, o yüzden ben 35e kadar öğrencilik yapayım, babam bana para versin demek hiç mantıklı değil. Babanla ilgili şikayetlerinde haklısın ama beklediğin karşılık çok saçma.
 
Ailenizin tutumu üzücü ama şuan önemli olan durumunuza göre önceliğiniz para kazanmak olmalı. Kendi alanınızda değerli çalışmalar yapacağınıza dair umut varsa kendinize burs veya sponsor olacak kişi veya kurumlar bulabilirsiniz ama sanırım böyle bir şey söz konusu değil. Kendinizi geliştirmek adına yüksek lisans istiyorsunuz diye anlıyorum ama gerçekçi düşünün akademik kariyer sürecinde sponsor/burs bulabilmek veya ailenin maddi durumu ve desteği maalesef çok önemli. Sizin için öncelik şuan para kazanmak olmalı. Eğitiminize kendi kazandığınız para ile devam etmeniz daha sağlıklı olacaktır.
 
belki de sizi kendi ayaklarınız üstünde görmek istiyorlar artık? üniversite hayatım boyunca çalıştım. babam da bu sürede para yolladı ama o da emeğimin karşılığıydı. cünkü her yaz tatilinde aile işletmemizde çalışıyordum. evet anne-baba olarak bir yere kadar yapmak zorundalar ama 26 yasinda hala daha lise öğrencisi gibi beklentide olmak ve kendi basına bir sey başaramamış olmak iyi bir sey değil.

burda tabii ki herkes kendi yetişme tarzına göre yorum yapacaktır ama en azından benim için böyle. ben de maaslı çalışsam babamın yanında o dönem 10 bin anca kazanırdım yaz tatillerinde ama babam onun yerine hep ev tuttu, ev alışverisimi haftalık olarak gelip yaptı. yani emeğimden çok fazlasını harcadı. ama sunu biliyordu “ben olmasam daha kısıtlı şartlarda da olsa, kızım kendini gecindirebilir” kaldı ki dediğim gibi hep çalıştım part-time islerde. babam defalarca çalışma, ihtiyacın varsa ben vereyim dedi ama ben kendim de bir seyler başardığımı göstermek için çalıştım hep.

çok da rahat bir üniversite hayatım oldu. tüm arkadaslarımdan daha rahat ve harcamalar konusunda özgürdüm. 26 yasindasınız yani ne bileyim? hayatınızla ilgili planınız nedir? bence bir sey olamaya cesaret edemediğiniz için okul sürecini uzatıyorsunuz sürekli. hayatınızın sorumluluğunu almaktan korkuyor gibisiniz.
 
sen çok biliyorsun sanki yaşadıklarımı, psikolojik şiddete uğramadan asla anlayamazsın dediklerimi.
 
Eve geri dön kpss hazirla madem bu kadar akillisin ilk 20 siralamaya gir atan ondan sonra hem calis hem yüksek doktora oku? Baban maddi olarak zorlaniyordur su dönem ekonomik durgun zamanlardayiz. Seni sevmese inan senin maddiyata ödemelere umru olmazdi buna ragmen seni kredi cektirtmedi.
 
her şeyin en iyisini kendine alırken bana baskı yapması ne kadar normal? kıyafetleri, ayakkabıları hep marka. kendimi bildim bileli baskıyla korkuyla yaşıyorum. ebeveynlik sadece ihtiyaçları karşılamak değil. çocuğunu, sevmek, sevgini hissettirmek, korumak ve her daim yanında olmaktır. küfür ve hakaret bunlara dahil değil malesef.
 
26 yaş, hayatın maddi sorumluluğunu da artık yavaş yavaş almayı gerektiren bir yaş.
Yahutta halâ maddi yükü taşımaya devam kişinin serzenişlerine biraz da hak vermek gereken bir yaş.

Babanız zaten masraflardan şikayet ediyormuş,
Bu defa anneniz de işe girmiş, size para yollamaya başlamış, siz okulu uzatmışsınız.
Halâ da, ortada yüksek lisans teziniz bile yokken, doktora da yapmak istiyorum ama para diyorsunuz.

Bir yandan 12 yaşından beri bilim insanı olmak istiyorum deyip diğer yandan yüksek lisansa başladığımda ingilizce temelim bile yoktu demek, benim sizi ciddiye alabilmemi engelliyor. Hadi, bunca sene, kendi kendine çalışabilmek için bu kadar olanak doluyken, bir temel bile oluşturmadınız, e, 6 ay boyunca kurs görüp yine bir sonuç almamışsınız.

Adam, şu yaşınıza kadar pek çok şey yapmış okul hayatınız için. Ne yapacaksan kendi paranı kazan da yap artık diyor. Haklıdır, haksızdır; ama durum bu.
Bu şartlarda ailenizden beklentileriniz bence gerçekçi değil, bu durumu bilerek gelecek planlamanızı yapın.
 
Son düzenleme:

bana karşı cephe alanlar olmuş, üniversitede gayette iyi bir öğrenciydim, yüksekte çok daha iyiydim. 3.71/4 ortalamam var ama burs çıkmadı, kredi de aldırmadılar. bir süre zaten okul yemekhanesinde çalıştım kendim para kazandım ama yeterli değildi hiçbir zaman. tezim doktora tezi ayarında uygulamalı ve labta saatlerce titiz bir çalışma gerektiren bir tezdi, tezim vaktinde bitsin diye işimi bıraktım okula yöneldim. şimdi ailemin yanına geleli 2 ay oldu, çok fazla iş aradım, iş görüşmesine de gittim, evde yatmıyorum zaten ama deneyimim olmadığı ya da torpilim olmadığı için işe alınmadım. bana yorum yapanlara söylüyorum, kimse mükemmel değil, anlatmadığım çok şey var ve benim yaşadıklarımı yaşasanız emin olun sabredemezdiniz. şımarık olduğumu da düşünmüyorum, hayatım boyunca devlet okullarında beş kuruş harçlık almadan okudum, temiz kıyafetlerim, düzenli kitaplarım vardı ama kimse bana yol göstermedi, psikolojik olarak hep baskılandım, harcanan paralar laf oldu, o yüzden kimse boş yapmasın
 
sen çok mu iyi bir yerde çalışıyorsun ya da iyisin de bana bu akılları veriyosun. cidden bu sitede normal insan yokmuş ve kadın kadının düşmanıymış bunu öğrendim ben.
 
Aileniz kaç yaşına kadar size sponsor olacak? Yaşıtlarınız 4-5 yıldır iş hayatında, iyi kötü bir kariyer yolu çizdiler kendilerine. Siz hala okuyayım babam bana para versin derdindesiniz.

Psikolojik şiddeti, sevgi göstermemeyi bilmem ama çalışma konusunda babanız haklı. Şu yaşa kadar bir çok insana göre çok çok iyi şartlar sunmuş size maddi açıdan. Bundan sonrasında kendi ayaklarınızın üstünde durmanızı istiyor haklı olarak. Siz konfor alanınızdan çıkmak istemiyorsunuz diye yaşını başını almış insanlar kendi keyiflerine harcayacakları parayla size sponsor olmak zorunda değil.
 
Dilden iyi puan alamadınız diye babanız küsmüş. Hiç normal değil. İş bulursunuz inş
 
Bu tepki 13 - 15 yaşa yakışıyor, 26 yaşa değil.
 
Yazım tarzın çok tepkili geldi bana.Yetiskin tavrı uyandirmadi bende...
Aile içi dinamiklerin neyi gerektirirse gerektirsin yaş olarak kendi yasantina odaklanıp bir an evvel iş hayatına atilman senin için daha iyi olur.
Babanın huyu değişmeyecek..Ama sen yol almak durumundasin.Kolay gelsin..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…