Babamı rüyalarımda canavar olarak görüyorum

Kkedi

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
30 Ağustos 2019
3.617
7.387
Babam çok yoksulluk çekmiş, çok küçük yaştan itibaren sürekli çalışmak zorunda kalmış ve bunun sonucunda varlıklı biri konumuna gelmiş bir adam. Ben doğduğumda durumumuz iyiydi, ben hiç yokluk görmedim.
Kendisi maddi zorluklar çektiği için iyi bir baba olmayı hep maddiyatta gördü.
Babam çocukları pek sevmez, çocukken bana sarıldığını hatırladığım tek bir anım bile yok.

Çocukluğumdan itibaren hiçbir şeyden geri kalmadım istediğimi yedim istediğimi giydim. Devlet üniversitesinde okudum ama isteseydim özelde okutacaktı. Özel yurtta tek kişilik odada kaldım. Yaşıtlarımın sahip olamadığı çok şeye sahip oldum maddi anlamda.

Ama hiç mutlu olamadım çocukluğumdan itibaren. Ergenliğim özellikle babam keşke ölse diye dua ederek ondan nefret ederek geçti. Çünkü annem (ben 20 yaşındayken vefat etti) babamdan çok eziyet gördü. Gelip de bana babamı şikayet etmezdi, buna gerek de yoktu. Çünkü gözümün önünde olurdu her şey. Annem çok gariban bir kadındı. Ne annesi vardı ne babası. Akrabaları hep yoksuldu. Babamsa eskiden yoksul olsa da artık zengin olduğu için -ki annemle yoksulken evlendi- annemi ezmekte bir sorun görmedi. Ağzı çok bozuktu, en ufak bir şeyde annemin ölmüş anne babasına ağza alınmayacak küfürler ederdi, yaşayan akrabalarını hep eziklerdi. Üstelik babaannemin de anneme çok şey çektirmesine fırsat verdi. Başka kardeşleri de olmasına rağmen "anne sen burda kalacaksın sadece" der anneme hiç sormazdı. Annemin gidecek yeri olmadığını bildiği için "annem burda kalacak, istemiyorsan sen çıkıp gideceksin" derdi. Babaannem de dedem de en çok bizim evde kaldılar. Kavga, dövüş hiç eksik olmadı. Hem tansiyon hem şeker hastası oldu annem. Sonra da henüz 52 yaşındayken birden bire kalp krizinden vefat etti.

Şimdi babam başkasıyla evli. Çok iyi bir kadın ondan yana hiçbir sorunum yok birbirimizi sever sayarız.
Ve babam çocukluğumda görmediğim manevi ilgiyi ben büyüdükçe bana gösterdi. Eskiden kalbimin kırılmasını hiç umursamazdı, ama şimdi kalbimi kırmaya çok çekinir, hep beni mutlu etmek ister. Bana karşı da eşime karşı da çok iyidir çok sever bizi. Şu anda babamla hiçbir problemimiz yok.

Ama ben sık sık rüyalar görüyorum ve babamı hep canavarmış gibi görüyorum. Gerçekte çok iyiyiz, ama bilinçaltım demek ki unutmuyor bazı şeyleri. Zaten ne kadar iyi evlat olmaya çalışsam da aramızda hep bir mesafe vardır benden kaynaklı. Çok yakın baba kızlardan değiliz ama o hep benimle yakın olmaya çalışır olamayınca üzülür. Zaten başka şehirde yaşıyorum ben, sadece bayramda yaz tatilinde görebiliyoruz birbirimizi, onda da bu geçmiş travmalarım ve rüyalarım kaynaklı ister istemez bir çekincem oluyor ona karşı.
Geçmiş nasıl unutulur, nasıl güzel bir ilişkiye sahip olunur tekrar bilmiyorum. Bu rüyalardan nasıl kurtulabilirim yoksa kurtulmaya çalışmamalı üstüne sünger çekip böyle geldi böyle gider diye mi davranmalıyım bilmiyorum. Siz yerimde olsanız iyi bir baba kız ilişkisi kurabilir miydiniz?
 
Baban sana özen göstermesi gereken zamanda bunu yapmamış. Şimdi iyi olsa ne olur ki? Artık babana ihtiyacin bile yok. Evin ayrı yolun ayrı.
Babam aslında annemle ne kadar kötü olsa da benle iyi olmaya çabalardı. Annemle sıkıntısını bana yansıtmazdı. Çocukken fiziki bir sarılma bir şey görmesem de bundan belki de pişman olmuş olacak ki ileriki zamanlarda hep sarılıp öpmek istedi beni. Beni çok sevdiğini dünyalara değişmeyeceğini söylerdi. On yılı aşkındır böyle. Ben de eskiye nazaran daha yol kat ettim ama hala rüyalar görüyorum.
 
Terapi alarak.
Gecmişi unutman mümkün değil ama gecmişle barişman mümkün.
Babanin yaptiklarini afetmek zorunda değilsin. Zaten af dilememiş ve hayatini karartiği insan artik yaşamiyor. Yaşasa belki artik babanin yüzüne bile bakmazdi annen.
Seni ve aileni tanimam etmem ama burdan bakinca baban hakikaten bir canavar
 
Ölmesini istediğim gerçekten canavar olarak gördüğüm çok zamanlar oldu ergenlik çağımda. Bana karşı iyi olsa da sinirli bir yapısı olduğundan benim de canımı annemden bağımsız olarak diliyle çok yakmışlığı var. Hala bir sorun oldu mu siniri öfkesi kötüdür ama eskiye nazaran çok çok iyi oldu. Bilmiyorum.
 
Şimdiki karisina nasil davraniyor?
Şimdiki karısı geldikten kısa süre sonra babaannem vefat etti. Onun sıkıntısını bu kadın görmedi yani. Ve kendisi anneme nazaran babamın daha çok suyuna gidebilen bi kadın. Neşeli güler yüzlü. Tam babamın istediği gibi. Ama ona da çok kızdığı çok laf ettiği olur, o da çok üzülür ama anneme nazaran daha iyi durumdalar çünkü annem gibi yıllarca kahrını çekmedi.
 
Yani cano nedense babanın sevgisini gösteremediğini düşünüyorum. Bence seni seviyor yoksa neden önüne imkan koysun ... bak , sevmeyenler de tanıyorum, onların ne ailesi ne çocukları umurlarında olmuyor parayı ya istifliyorlar ya karı kızda kumarda mumarda yiyorlar başka insanlar umurlarında olmuyor.

Şöyle ki baban çok yoksulluk çekmiş, bunun sonucunda da katılaşmış muhtemelen. Çalışıcam, geçinicem güçlenicem o bu diye içi sertleşmiş. Çok çalışan insanlar bir noktadan sonra sertleşiyor, makineleşiyor. Bir de eski erkekler sevgilerini pek gösteremiyor, iletişim kurmayı billmiyor.

Bence konuş babanla. Çağır bir yere, ya da evine baba beni seviyor musun, seviyorsan neden gçsteremiyorsun de. hayattayken bu meseleyi kapat, sarılın birbirinize . Ölürse bu mesele asla çözülmez sırtına yük olarak kalır işte o zaman terapilik olursun. Bence konuş adamla, bir şans ver.
 
Çok haklısın dediklerinde. Babamın beni çok sevdiğinden de hiçbir kuşkum yok. Kendisi yoksulluk içinde büyüyünce babalık yapmayı para harcamak sandı. Bu yüzden kendisiyle çok gururlanır ben çocuklarıma çok imkanlar verdim hiçkimseye muhtaç etmedim der.

Şu anda da zaten sevgisini gösteriyor en az on yıldır falan hem de. Hep sarılır öper beni. Önceden buna bile katlanamaz put gibi dururdum şimdi en azından ben de sarılabiliyorum. Eşime beni över ne kadar sevdiğini söyler beni.

Eski insan konusunda özellikle çok haklısın. Doğuluyuz, çocuk sevmek ayıp karşılanırmış büyükler tarafından. Babam da bu şekilde büyüdü o yüzden ben çocukken belki o yüzden gösteremedi fiziksel olarak. Bir yerlere gittiğinde hep hediyeler falan alırdı hastalansam üstüme titrerdi ama çocukluğumda çok ilgi gösteremedi bana.

Zaman değişti, o ayıp düşünceleri falan silindi fiziksel anlamda da sevmeye başladı beni ama ben alışkın olmadığımdan karşılık veremezdim
 

Ozaman terapi şart.
Galiba babanla hic acik acik konuşup,eteğindeki taşlari dökmedin.
Bunu yapmadan önce terapi almani öneririm.
Benzer durumu eşim yaşiyor. Babasi genc vefat etmiş. Annesiyle olan sorunlari hali alti yapa yapa yillar gecmiş. Sorun cikmasin diye annesiyle "değişik" bir ilişki kurmuşlar.
Eşimde coğu gece kabüs görür ve korkarak uyanirdi. Terapiyle bu sorunu iyi yada kötü cözdü ama annesiyle eskiden gelen sorunlar hala cözülemedi malasef (şimdilik)
 
İyi bir baba olmak çocuğu dovmemek, annesine başka odada eziyet etmek değil ki. KKda da çok fazla kadın var. Berbat evlilikleri var, eşiyle aralarında soğuk savaş var. Ama ısrarla çocukların yanında kavga etmediklerini, çocuklara hissettirmedigini iddia ediyor. Oysa gerçek işte senin dediğin gibi.. çocukların algıları çok açık. Yaninda yapmasan da neyin ne olduğunu, aldığı sevgiyi-alamadigi sevgiyi bilir.
Ayrıca babanın sana sevgisini göstermeye başladığı zaman senin reşit olduğun zaman. Benim akrabalarımin yarısi boşanmıştır. Çocugun en babaya ihtiyacı olan çağda babalık yapmayan adamlar ne hikmetse çocuk birAz daha büyüyünce yalandan para göndermeye, oğlum kızım demeye başlıyorlar. İyi niyetliler bunu senin gibi "pisma olmuş" olarak yorumluyor. Ama bence bu bir çeşit içten pazarlik. Çünkü çocuğun sana ihtiyacı olan dönem geçti - senin ona ihtiyaç duyacagin dönem gelmeye başladı.
Eminim ki senin babanın başına taş dusmediyse bir anda kızını dünyalara değişmez olmasının sebebi gelecekte ona bakman/ durumu iyi dersen yaşlılıkta onun kapısını calmandir.
Hiç iyi niyetle düşünemiyorum böyle insanlar için. Bence sen çocukken seni sevmeyen , öksüz kaldığında başını oksamayan adamin sevgisine çok inanma. Baban için ekstra kendinden fedakarlık etme. İçinden gelen kadarını yap. Şu icindekileri de fırsat bulup ona söyle
Yaptığı kötü babalikla yuzlessin. Belki uzun bir iç dökme seansından sonra babanla aranda daha samimi bir bağ olur
 
Malasef bende aynı durumdayım babam anneme çok eziyet etti ben evlenene kadar o kadar döverdi ki millet geçmiş olsuna gelirdi bize ev pis diye yemek tuzsuz diye annem dışarı çıktı diye .... Hep döver hep küfür ederdi her okuldan geldiğimde evin önünde kalabalık bulucam annem ölmüş olacak diye korkuyla gelirdim bana fazla bir ziyanı zararı yoktu açıkçası. Şuan evliyim çocuğum da var ama hala babamla asla aram yok sayarım konusurum ama yerince bende rüyamda senelerce babamın yüzümde sigara söndürürken görür ağlardım oysa öyle birşey hiç olmadı neden görüyorum bilemeden yaşadım bunca yıl . Şimdi daha iyi yaşlandı anneme kısmen muhtaç ama hala içim hiç soğumuyor
 
Ben bu yüzden çocuklarım için boşanmıyorum tarzı konulara hep yazdım keşke anne babam boşanmış olsaydı da ben böyle bir evin içinde büyümeseydim diye.
Ayrıca babanın sana sevgisini göstermeye başladığı zaman senin reşit olduğun zaman.
Yok çok çok daha öncesi. Şu an 27 yaşındayım en az on yıldır böyle dedim ama biraz yanlış aktardım, gönül alma konularında falan on yıldır çok daha üstüme titrer kalbimi kırmamaya çalışır. Yoksa daha öncesinden de severdi beni, birlikte top oynardık.. hatta şimdi aklıma geldi arabayla gezmeyi sevdiğim için beni uzun uzun gezdirirdi çocukken. Yani ben çok küçükken fiziksel anlamda tam bir ilgilenme olmadı ama yine severdi beni. Ben büyüdükçe sevgisini çok çok daha göstermeye başladı ama anneme kötü olduğu için ben onu sevemedim.

Şu icindekileri de fırsat bulup ona söyle
Yaptığı kötü babalikla yuzlessin.
Bunu hiç kabul etmiyor. Çok kez yüzleştim aslında. Ben ona yüz vermediğimde hiçbir şeyimi eksik etmediğini, ne babalar varken kendisi yemeyip içmeyip biz iyi yaşayalım diye çalıştığını para kazandığını söylerdi. Ben de babalık bu değil sadece bununla değil diye defalarca söylesem de asla kabul etmedi. Kendini çok iyi bir baba olarak görüyor maddi konularda eksiğimiz olmadı diye. Kendisi yoksulluk çektiği için iyi babalığı böyle sanıyor.
 
Sizin durum çok çok daha kötüymüş benimkinden çok üzüldüm.. babamın dayağı yoktu anneme karşı çok şükür. En azından o yoktu. Fiziksel anlamda canını acıtmazdı. Diliyle döverdi hep..
Allah annenize hayırlı uzun ömürler versin birlikte çok güzel zamanlarınız olsun inşallah.
 

Bu arada dedem de Doğu Anadolulu bir baba ve de yoksuluktan geliyor, aynen bu model tek fark fakirlikten kurtulamamış ama çok çalışmış çok yorullmuş, derdi aiesini kimseye muhtaç etmemekmiş. Hem 1 kuşak ötesi diyorsak, hem Doğu diyorsak tek baba tipi var sanırsam o da ailesinin başında duran baba tipi. Onun dışında eskiden zaten öyle bilinçli babalık, çocuğunla vakit geçirme, iletşişim kurma vb zaten yoktu. Benim babam da doktor mesela okumuş biri, ama iletişim kurmayı pek billmezdi, o da eski model bir babaydı öyle çocuğumla kaliteli vakit geçireyim falan yoktu. Ama sevdiğini söyerdi, ailesini arkaladığını da hissettirirdi. Benim için gayet yeterli bu kadarı, babam da ailesinden böyle görmüş çünkü. Bir noktada aşırı beklentide olmamak gerek diye düşünüyorum, senin babanın da kültürü bu, o şekilde görmüş, bir de Doğunun gerçeği olan yoksulluk ve onunla savaşırken yıpranmak var .. bizlerin gerçekliği ve hayatı o adamınkinden çok farklı, o adamı bizim gerçekliğimizle yargılayamayız. Anne babalar da insan doğru yaptığı yerler var yanlış yaptığı yerler var, yetersiz kaldıkları yerler var derken baban canavar değil asla. Dediğim gibi git sor baba ben çocukken niye sevgi göstermedin diye. Muhtemelen cevabı ben aillemden öyle görmedim ya da hayatla cebeleşmekle meşguldum düşünemedim tarzı bir şeyler olur.
 

Yani 0 sevgi gostermis de degil bence, bir seyler yapmis iste, guzel vakit gecirmeye de calismis. Oyle canavar turu bir insan degil ki. Canavar turu dedigin evle ilgilenmeyen, hic sevgi hissetmeyen, ailesini umursamayan, tek kurus para birakmayan surunduren, basip gidip baska kadinin pesine takilan, kumardan eve gelmeyen, colugu cocugu karisini doven tipler onlar oluyor iste.
 
Çok konuştum hem de babamla, çok yüzleştim ama hiç kabul etmedi.. hep kendini çok iyi bir baba olarak gördü, her seferinde çocuklarına iyi imkanlar veremeyen insanları örnek verdi. Kendisi esnaf, küçük bir ilçedeyiz babam en zengin ilk on kişinin içinde vardır muhtemelen. O yüzden de örnek verebileceği çooook insan olurdu. Bak şu böyle fakir, bak bu adamın çocukları zor durumda ama adam gece gündüz çalışacağına kahvelerde oturuyor, bak diğeri böyle.. kendisi de anne babasından ilgi görmemiş birisi bu arada. Yoksulluk çekmesinin yanında iyi ebeveyn nedir bilmiyor. kendisi bu kadar sıkıntılar yaşamasaydı acaba farklı olur muydu mesela babadan zengin olsaydı, bilmiyorum
 
Yaşadığımız herşey özellikle çocuklukta bilinç altımızda kalır bu okul zamanında yaşadığımız zorlu stresli mücadelerde dahil çocukluk önemli bir dönem altını çizmek lazım çocuk ne görse yaşasa alıyor iyi kötüyü..Şimdi anne babası tarafından iyi bakılmayan bir çocuk zamanla annesine babasına benzetir huylarını ve ona benzediği için korkar..okul çağı travmaları ise okula devamsızlıktan kalmak..okula ayakkabısız gitmek..okuldaki zorlu mücadelenin stresi yıllar sonra hala rüyalarında yaşamak buda bir travma sen bu çocukluktaki anneni aşağılaması o güven zedeleyici tavırlar sende kalmış ne kadar baban iyi olsada sonrasında travmalar geçmiyor vede haklısın babanı sevmek zorunda değilsn ben olsam bunun için destek alırdım babanda zamanında hatalar yapmış onu affetmek zorunda değilsin kimse anne babasını seçemiyor malesef yerinde olsam babamdan bir beklentim olmazdı artık kendimi iyi etmeye çalışırdım rüyada onu o şekil görmende normal sende değerini korusaydı idolündü belki baban bence destek alman o travmadan kurtulman lazım
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…